uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 16 ust. 2, art. 77 ust. 2 lit. a), b), d) i e), art. 78 ust. 2 lit. d), e) i g), art. 79 ust. 2 lit. c) i d), art. 87 ust. 2 lit. a) oraz art. 88 ust. 2 lit. a), uwzględniając wniosek Komisji Europejskiej,
po przekazaniu projektu aktu ustawodawczego parlamentom narodowym,
uwzględniając opinię Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego 1 ,
uwzględniając opinię Komitetu Regionów 2 ,
stanowiąc zgodnie ze zwykłą procedurą ustawodawczą 3 ,
(1) Wizowy system informacyjny (VIS) został ustanowiony decyzją Rady 2004/512/WE 4 jako rozwiązanie technologiczne służące wymianie danych wizowych między państwami członkowskimi. W rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 767/2008 5 określono cel i funkcje VIS oraz związane z nim obowiązki, a także warunki i procedury wymiany danych dotyczących wiz krótkoterminowych między państwami członkowskimi, aby ułatwić rozpatrywanie wniosków o wydanie wizy krótkoterminowej i podejmowanie związanych z tym decyzji. W rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 810/2009 6 określono przepisy dotyczące rejestrowania identyfikatorów biometrycznych w VIS. W decyzji Rady 2008/633/WSiSW 7 określono warunki, na których wyznaczone organy państw członkowskich oraz Europol mogą uzyskać dostęp do systemu VIS do celów jego przeglądania, w celu zapobiegania przestępstwom terrorystycznym i innym poważnym przestępstwom, ich wykrywania i ścigania. VIS uruchomiono w dniu 11 października 2011 r. 8 i od października 2011 r. do lutego 2016 r. stopniowo wdrażano w konsulatach państw członkowskich na całym świecie. [Popr. 2]
(2) Ogólnym celem VIS jest poprawa realizacji wspólnej polityki wizowej, poprawa współpracy konsularnej i procesu konsultacji pomiędzy centralnymi organami wizowymi poprzez ułatwienie wymiany danych pomiędzy państwami członkowskimi o wnioskach i związanych z nimi decyzjach, aby: uprościć procedurę składania wniosków wizowych; zapobiegać zjawisku "visa shopping"; ułatwić walkę z oszustwami dotyczącymi tożsamości; ułatwić odprawy na przejściach granicznych na granicach zewnętrznych państw członkowskich i na terytorium państw członkowskich; pomóc w identyfikacji osób, które mogą nie spełniać warunków wjazdu, pobytu lub zamieszkania na terytorium państw członkowskich lub też przestały spełniać te warunki; ułatwić stosowanie rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 604/2013 9 oraz przyczynić się do zapobiegania zagrożeniom bezpieczeństwa wewnętrznego każdego z państw członkowskich.
(3) W komunikacie Komisji z dnia 6 kwietnia 2016 r. "Sprawniejsze i bardziej inteligentne systemy informacyjne do celów zarządzania granicami i zapewnienia bezpieczeństwa" 10 zarysowano potrzebę wzmocnienia i udoskonalenia przez UE jej systemów informatycznych, architektury danych i wymiany informacji w obszarze zarządzania granicami, ścigania przestępstw i walki z terroryzmem oraz podkreślono potrzebę poprawy interoperacyjności systemów informatycznych. W komunikacie tym dostrzeżono także potrzebę zlikwidowania luk informacyjnych, w tym w odniesieniu do obywateli państw trzecich posiadających wizy długoterminowe, ponieważ art. 21 konwencji wykonawczej do układu z Schengen przewiduje prawo do swobodnego przemieszczania się na terytorium państw będących stronami układu przez okres nie dłuższy niż 90 dni w każdym okresie wynoszącym 180 dni dzięki ustanowieniu wzajemnego uznawania dokumentów pobytowych i wiz długoterminowych wydawanych przez te państwa. Komisja przeprowadziła zatem dwa badania: w pierwszym studium wykonalności 11 stwierdzono, że utworzenie repozytorium byłoby technicznie wykonalne oraz że najlepszym rozwiązaniem technicznym byłoby ponowne wykorzystanie struktury VIS, natomiast w ramach drugiego badania 12 przeprowadzono analizę konieczności i proporcjonalności oraz stwierdzono, że konieczne i proporcjonalne byłoby rozszerzenie zakresu VIS na wyżej wspomniane dokumenty. [Popr. 3]
(4) W dniu 10 czerwca 2016 r. Rada zatwierdziła plan działania na rzecz intensyfikacji wymiany informacji i udoskonalenia zarządzania nimi 13 . Aby wyeliminować istniejącą lukę informacyjną w odniesieniu do dokumentów wydawanych obywatelom państw trzecich, Rada zwróciła się do Komisji o dokonanie oceny możliwości-ustanowienia-centralnego-repozytorium-dokumentów-pobytowych-i-wiz-długoterminowych wydawanych przez państwa członkowskie, po to by przechowywać informacje o tych dokumentach, w tym informacje o dacie ważności i ewentualnym cofnięciu. Art. 21 konwencji wykonawczej do układu z Schengen przewiduje prawo do swobodnego przemieszczania się na terytorium państw będących stronami układu przez okres nie dłuższy niż 90 dni w każdym okresie wynoszącym 180 dni dzięki ustanowieniu wzajemnego uznawania dokumentów pobytowych i wiz długoterminowych wydawanych przez te państwa. [Popr. 4]
(5) W konkluzjach Rady z dnia 9 czerwca 2017 r. w sprawie dalszych prac nad usprawnieniem wymiany informacji i zapewnieniem interoperacyjności unijnych systemów informacyjnych 14 Rada uznała, że mogą być potrzebne nowe środki w celu zlikwidowania obecnych luk informacyjnych w dziedzinie zarządzania granicami i ścigania przestępstw w odniesieniu do przekraczania granic przez ' posiadaczy wiz długoterminowych i dokumentów pobytowych. Rada zwróciła się do Komisji o wykonanie w trybie priorytetowym studium wykonalności dotyczącego utworzenia centralnego unijnego repozytorium zawierającego informacje na temat wiz długoterminowych i dokumentów pobytowych. Na tej podstawie Komisja przeprowadziła dwa studia: w pierwszym studium wykonalności 15 stwierdzono, że utworzenie repozytorium byłoby technicznie wykonalne oraz że najlepszym rozwiązaniem technicznym byłoby ponowne wykorzystanie struktury VIS, natomiast w ramach drugiego studium 16 przeprowadzono-analizę-konieczności-i proporcjonalności-oraz-stwierdzono,-że-konieczne i proporcjonalne byłoby rozszerzenie zakresu danych VIS o wyżej wspomniane dokumenty". [Popr. 5]
(6) W komunikacie Komisji z dnia 27 września 2017 r. w sprawie realizacji Europejskiego programu w zakresie migracji 17 stwierdzono, że wspólna polityka wizowa UE jest nie tylko zasadniczym narzędziem ułatwiającym uprawianie turystyki i prowadzenie działalności gospodarczej, lecz także stanowi kluczowe narzędzie zapobiegania zagrożeniom dla bezpieczeństwa i zagrożeniom związanym z migracją nieuregulowaną do UE. W komunikacie tym uznano potrzebę dalszego dostosowania wspólnej polityki wizowej do obecnych wyzwań z uwzględnieniem nowych rozwiązań IT i zrównoważenia korzyści wynikających z uproszczonego ruchu wizowego z ulepszonym zarządzaniem migracjami, bezpieczeństwem i granicami. W komunikacie stwierdzono, że ramy prawne VIS zostaną zmienione w celu dalszej poprawy procedur wizowych, w tym aspektów związanych z ochroną danych i dostępem dla organów ścigania, dalszego zwiększenia wykorzystywania VIS w odniesieniu do nowych kategorii i zastosowań danych, a także wykorzystywania w pełni instrumentów interoperacyjności.
(7) W komunikacie Komisji z dnia 14 marca 2018 r. "Dostosowanie wspólnej polityki wizowej do nowych wyzwań" 18 potwierdzono, że ramy prawne VIS zostaną zmienione, co będzie częścią szerszej refleksji nad interoperacyjnością systemów informatycznych.
(8) W momencie przyjmowania rozporządzenia (WE) nr 810/2009 uznano, że kwestia wystarczającej wiarygodności odcisków palców pobieranych od dzieci poniżej 12 roku życia do celów identyfikacji i weryfikacji, a zwłaszcza to, jak odciski palców zmieniają się z wiekiem, będzie musiała zostać uwzględniona na późniejszym etapie na podstawie analizy zleconej przez Komisję. W ekspertyzie 19 przeprowadzonej w 2013 r. przez Wspólne Centrum Badawcze stwierdzono, że rozpoznawanie odcisków palców dzieci w wieku 6-12 lat jest możliwe do osiągnięcia z zadowalającą dokładnością pod pewnymi warunkami. Druga ekspertyza 20 przeprowadzona w grudniu 2017 r. potwierdziła to ustalenie i dostarczyła dalszych informacji na temat wpływu wieku na jakość odcisków palców. Na tej podstawie Komisja wykonała w 2017 r. dalszą ekspertyzę dotyczącą konieczności i proporcjonalności obniżenia do sześciu lat wieku, od jakiego można pobierać odciski palców od dzieci w ramach procedury wizowej. W ekspertyzie tej 21 stwierdzono, że obniżenie wieku, od jakiego można pobierać odciski palców, przyczyniłoby się do lepszego osiągnięcia celów VIS, w szczególności w odniesieniu do ułatwienia zwalczania oszustw dotyczących tożsamości oraz usprawnienia odpraw na przejściach granicznych na granicach zewnętrznych, oraz mogłoby przynieść dodatkowe korzyści poprzez skuteczniejsze zapobieganie naruszaniu praw dziecka i zwalczanie naruszania tych praw, w szczególności poprzez umożliwienie identyfikacji/weryfikacji tożsamości dzieci będących obywatelami państw trzecich, które znajdują się na terytorium strefy Schengen w sytuacji, w której ich prawa mogą być lub zostały naruszone (np. dzieci będące ofiarami handlu ludźmi, zaginione dzieci lub osoby nieletnie pozbawione opieki ubiegające się o azyl). Jednocześnie dzieci są grupą szczególnie narażoną i pobieranie od nich specjalnych kategorii danych, takich jak odciski palców, powinno podlegać bardziej rygorystycznym zabezpieczeniom i ograniczeniu celów, w jakich dane te mogą być wykorzystywane do sytuacji, w których jest to dla dobra dziecka, w tym poprzez ograniczenie okresu przechowywania danych. W drugim badaniu stwierdzono również, że odciski palców osób powyżej 70 roku życia charakteryzują się niską jakością i średnią dokładnością. Komisja i państwa członkowskie powinny współpracować w zakresie wymiany najlepszych praktyk, aby rozwiązać te problemy. [Popr. 6]
(9) W odniesieniu do wszystkich procedur przewidzianych w niniejszym rozporządzeniu państwa członkowskie biorą pod uwagę przede wszystkim interes dziecka. Dobro i bezpieczeństwo dziecka oraz jego poglądy należy uwzględniać i traktować z należytą powagą, stosownie do wieku i dojrzałości dziecka. VIS jest w szczególności istotny, jeżeli zachodzi ryzyko, że dziecko jest ofiarą handlu ludźmi.
(10) Dane osobowe przekazane przez osobę ubiegającą się o wizę krótkoterminową powinny być przetwarzane w VIS, w celu oceny, czy wjazd tej osoby na terytorium Unii może stanowić zagrożenie dla bezpieczeństwa publicznego lub zdrowia publicznego w Unii, a także w celu oceny ryzyka migracji nieuregulowanej związanego z tą osobą. W odniesieniu do obywateli państw trzecich, którzy otrzymali wizę długoterminową lub dokument pobytowy, kontrole te powinny ograniczać się do oceny tożsamości posiadacza dokumentu, autentyczności i ważności wizy długoterminowej lub dokumentu pobytowego, jak również tego, czy wjazd obywatela państwa trzeciego do Unii mógłby stanowić zagrożenie dla bezpieczeństwa publicznego lub zdrowia publicznego w Unii. Kontrole te nie powinny kolidować z żadną decyzją w sprawie wiz długoterminowych lub dokumentów pobytowych. [Popr. 7]
(11) Oceny takiego ryzyka nie można przeprowadzić bez przetwarzania danych osobowych dotyczących tożsamości danej osoby, dokumentu podróży oraz - w zależności od przypadku - członka rodziny rozdzielonej lub, jeśli osoba ubiegająca się o wizę jest osobą nieletnią, tożsamości osoby odpowiedzialnej. Każdy element danych osobowych we wnioskach powinien zostać porównany z danymi znajdującymi się we wpisie, pliku lub ostrzeżeniu zarejestrowanym w systemie informacyjnym (Systemie Informacyjnym Schengen (SIS), wizowym systemie informacyjnym (VIS), danych Europolu, bazie Interpolu zawierającej dane skradzionych lub utraconych dokumentów podróży (SLTD), systemie wjazdu/wyjazdu (EES), Eurodac, systemie ECRIS tCn w odniesieniu do wyroków skazujących za przestępstwa terrorystyczne lub inne formy poważnych przestępstw lub bazie danych dokumentów podróży powiązanych z notami Interpolu (baza danych TDAWN Interpol)), na listach ostrzegawczych listą ostrzegawczą ETIAS lub w odniesieniu do szczegółowych wskaźników ryzyka. Kategorie danych osobowych wykorzystywanych do porównania powinny być ograniczone do kategorii danych stosowanych w przeszukiwanych systemach informacyjnych, liście ostrzegawczej lub szczegółowych wskaźnikach ryzyka. [Popr. 8]
(12) Interoperacyjność między systemami informacyjnymi UE została ustanowiona [rozporządzeniem (UE) XX w sprawie interoperacyjności (w obszarze granic i polityki wizowej)], tak aby te unijne systemy informacyjne i zawarte w nich dane mogły się wzajemnie uzupełniać, aby poprawić zarządzanie granicami zewnętrznymi, przyczynić się do zapobiegania nielegalnej migracji i jej zwalczania oraz zapewnić wysoki poziom bezpieczeństwa w ramach unijnej przestrzeni wolności, bezpieczeństwa i sprawiedliwości, w tym utrzymanie bezpieczeństwa publicznego i porządku publicznego, oraz aby chronić bezpieczeństwo na terytoriach państw członkowskich. [Popr. 9 (Zmiana dotyczy całości tekstu; jej przyjęcie wiąże się z koniecznością wprowadzenia odnośnych zmian w całym dokumencie.)]
(13) Interoperacyjność między unijnymi systemami informacyjnymi umożliwia tym systemom wzajemne uzupełnianie się, aby ułatwićułatwianie w ten sposób poprawną identyfikację poprawnej identyfikacji osób, przyczynićprzyczynianie się do zwalczania oszustw dotyczących tożsamości, poprawićpoprawę i zharmonizować wymagania dotyczącezharmonizowanie wymagań dotyczących jakości danych w odpowiednich unijnych systemach informacyjnych, ułatwić wdrożenieułatwianie wdrożenia istniejących i przyszłych unijnych systemów informacyjnych przez państwa członkowskie od strony technicznej i operacyjnej, wzmocnićwzmocnienie, harmonizację i uprościć gwarancjeuproszczenie gwarancji bezpieczeństwa danych i ochrony danych regulująceregulujących odpowiednie systemy informacyjne UE, usprawnić dostępusprawnienie kontrolowanego dostępu organów ścigania do systemu wjazdu/wyjazdu, VIS, [ETIAS] i Eurodac oraz wspierać realizacjęwspieranie realizacji celów systemu wjazdu/wyjazdu, VIS, [ETIAS], Eurodac, SIS i [ECRIS-TCN]. [Popr. 10]
(14) Elementy interoperacyjności obejmują system wjazdu/wyjazdu, VIS, [ETIAS], Eurodac, SIS i [ECRIS-TCN] oraz dane Europolu, aby umożliwić jednoczesne ich przeszukiwanie przy użyciu tych systemów informacyjnych UE, a zatem należy wykorzystać te elementy do celów zautomatyzowanej kontroli oraz przy uzyskiwaniu dostępu do VIS na potrzeby ścigania przestępstw. Do tego celu należy wykorzystywać europejski portal wyszukiwania, aby umożliwić szybki, sprawny, wydajny, systematyczny i kontrolowany dostęp do systemów informacyjnych UE, danych Europolu i baz danych Interpolu koniecznych do pełnienia funkcji przez organy zgodnie z ich prawami dostępu, a także aby wspierać realizację celów VIS. [Popr. 11]
(15) Porównywanie z innymi bazami danych powinno odbywać się w sposób zautomatyzowany. W każdym przypadku, kiedy takie porównanie wskazuje na powiązanie ("trafienie") z jakimikolwiek danymi osobowymi lub połączeniem tych danych we wnioskach oraz we wpisie, pliku lub ostrzeżeniu zawartych w wyżej wymienionych systemach informacyjnych, lub z danymi osobowymi na liście ostrzegawczej, wniosek - jeżeli nie może być automatycznie potwierdzony przez VIS - powinien zostać rozpatrzony ręcznie przez operatora w organie odpowiedzialnym. W zależności od rodzaju danych powodujących trafienie trafienia powinny być oceniane przez konsulaty lub krajowy pojedynczy punkt kontaktowy, przy czym ten ostatni jest odpowiedzialny za trafienia uzyskane w szczególności z baz danych lub systemów egzekwowania prawa. Ocena przeprowadzona przez organ odpowiedzialny powinna prowadzić do podjęcia decyzji o wydaniu lub odmowie wydania wizy krótkoterminowej. [Popr. 12]
(16) Odmowa wydania wizy krótkoterminowej nie powinna opierać się wyłącznie na zautomatyzowanym przetwarzaniu danych osobowych zawartych we wnioskach.
(17) Osoby ubiegające się o wizę, którym odmówiono wydania wizy krótkoterminowej na podstawie informacji uzyskanych w wyniku przetwarzania danych VIS, powinny mieć prawo do odwołania się od takiej decyzji. Postępowanie odwoławcze powinno być prowadzone w państwie członkowskim, które podjęło decyzję w sprawie wniosku, zgodnie z prawem krajowym tego państwa członkowskiego. Zastosowanie powinny mieć istniejące gwarancje i przepisy dotyczące odwołań zawarte w rozporządzeniu (WE) nr 767/2008.
(18) Do analizy pliku danych dotyczących wniosku o wizę krótkoterminową należy stosować szczegółowe wskaźniki ryzyka odpowiadające uprzednio zidentyfikowanemu ryzyku w zakresie bezpieczeństwa, migracji nieuregulowanej lub zdrowia publicznego dużemu ryzyku epidemii. Kryteria stosowane przy definiowaniu szczegółowych wskaźników ryzyka nie powinny w żadnym wypadku opierać się wyłącznie na płci lub wieku danej osoby. W żadnym wypadku kryteria te nie mogą opierać się na informacjach ujawniających rasę, kolor skóry, pochodzenie etniczne lub społeczne, cechy genetyczne, język, poglądy polityczne lub wszelkie inne poglądy, religię lub przekonania filozoficzne, przynależność do związków zawodowych, przynależność do mniejszości narodowej, majątek, urodzenie, niepełnosprawność lub orientację seksualną. [Popr. 13]
(19) Ciągłe pojawianie się nowych form zagrożeńryzyka dla bezpieczeństwa, nowych modeli migracji nieuregulowanej oraz zagrożeń-zdrowia-publicznego dużego ryzyka epidemiologicznego wymaga skutecznej reakcji oraz nowoczesnych środków przeciwdziałania tym zjawiskom. Z uwagi na fakt, że środki te wiążą się z przetwarzaniem znacznych ilości danych osobowych, powinny zostać wprowadzone stosowne gwarancje, aby ograniczyć ingerencję w prawo do poszanowania życia prywatnego i rodzinnego oraz prawo do ochrony danych osobowych do minimum koniecznego i proporcjonalnego w demokratycznym społeczeństwie. [Popr. 14]
(20) Należy zapewnić, aby wobec osób ubiegających się o wizę krótkoterminową lub obywateli państw trzecich, którzy otrzymali wizę długoterminową lub dokument pobytowy, stosowany był co najmniej podobny poziom kontroli jak w przypadku obywateli państw trzecich zwolnionych z obowiązku wizowego. W tym celu ustanawia się również listę ostrzegawczą zawierającą informacje dotyczące osób, które są podejrzane o popełnienie poważnego przestępstwa lub aktu terrorystycznego lub co do których istnieją przesłanki faktyczne lub uzasadnione podstawy, aby sądzić, że popełnią poważne przestępstwo lub akt terrorystyczny. Lista ta powinna być także wykorzystywana do celów weryfikacji w odniesieniu do tych kategorii obywateli państw trzecich.
(21) W celu wypełniania swojego obowiązku wynikającego z konwencji wykonawczej do układu z Schengen przewoźnicy międzynarodowi powinni mieć możliwość weryfikowania, czy obywatele państw trzecich posiadający wizę krótkoterminową, wizę długoterminową lub dokument pobytowy posiadają wymagane ważne dokumenty podróży. Weryfikację tę należy umożliwić poprzez codzienne pobieranie danych VIS do oddzielnej bazy danych przeznaczonej wyłącznie do odczytu, pozwalającej na pobranie minimalnego niezbędnego podzbioru danych umożliwiającego dokonanie zapytania prowadzącego do odpowiedzi "OK / NOT OK". Sam plik z wnioskiem nie powinien być dostępny dla przewoźników. Specyfikacje techniczne dotyczące dostępu do VIS za pośrednictwem portalu dla przewoźników powinny możliwie najbardziej ograniczać wpływ na podróże pasażerów i na przewoźników. W tym celu powinno się rozważyć integrację z systemem EES i ETIAS. [Popr. 15]
(21a) Aby ograniczyć skutki obowiązków określonych w niniejszym rozporządzeniu dla przewoźników międzynarodowych przewożących grupy drogą lądową autokarami, należy udostępnić łatwe w obsłudze rozwiązania mobilne. [Popr. 16]
(21b) W ciągu dwóch lat od rozpoczęcia funkcjonowania niniejszego rozporządzenia Komisja powinna ocenić adekwatność, spójność i zgodność przepisów, o których mowa w art. 26 Konwencji wykonawczej do układu z Schengen z dnia 14 czerwca 1985 r. między rządami państw Unii Gospodarczej Beneluksu, Republiki Federalnej Niemiec oraz Republiki Francuskiej w sprawie stopniowego znoszenia kontroli na wspólnych granicach do celów przepisów VIS dotyczących transportu drogą lądową autokarami. Należy uwzględnić najnowszy rozwój sytuacji w transporcie drogą lądową autokarami. Należy rozważyć potrzebę zmiany przepisów dotyczących transportu drogą lądową autokarami, o których mowa w art. 26 tej Konwencji lub w niniejszym rozporządzeniu. [Popr. 17]
(22) W niniejszym rozporządzeniu należy wskazać organy państw członkowskich, które mogą zostać upoważnione do dostępu do VIS polegającego na wprowadzaniu, zmianie, usuwaniu lub przeglądaniu danych dotyczących wiz długoterminowych i dokumentów pobytowych w konkretnych celach określonych w VIS w odniesieniu do tej kategorii dokumentów i ich posiadaczy oraz w zakresie koniecznym do wykonywania powierzonych im zadań.
(23) Wszelkie przetwarzanie danych VIS dotyczących wiz długoterminowych i dokumentów pobytowych powinno być proporcjonalne do wyznaczonych celów i niezbędne do wykonywania przez właściwe organy powierzonych im zadań. Korzystając z VIS, właściwe organy powinny zapewnić poszanowanie godności ludzkiej i integralności osoby, od której pozyskiwane są dane, i nie powinny dyskryminować osób ze względu na płeć, kolor skóry, pochodzenie etniczne lub społeczne, cechy genetyczne, język, religię lub przekonania, poglądy polityczne lub wszelkie inne poglądy, przynależność do mniejszości narodowej, majątek, urodzenie, niepełnosprawność, wiek lub orientację seksualną.
(23a) Dane biometryczne, które w kontekście niniejszego rozporządzenia obejmują odciski palców i wizerunki twarzy, są unikalne, a zatem znacznie bardziej niezawodne do celów identyfikacji osób niż dane alfanumeryczne. Niemniej jednak dane biometryczne stanowią wrażliwe dane osobowe. Dlatego niniejsze rozporządzenie określa podstawy i gwarancje związane z przetwarzaniem takich danych w celu jednoznacznej identyfikacji osób. [Popr. 18]
(24) Organom ścigania zajmującym się zwalczaniem przestępstw terrorystycznych i innych poważnych przestępstw należy zapewnić dostęp do najbardziej aktualnych informacji, aby mogły one skutecznie wywiązywać się z powierzonych im zadań. Dostęp organów ścigania państw członkowskich i Europolu do VIS został ustanowiony decyzją Rady 2008/633/WSiSW. Treść tej decyzji powinna zostać włączona do rozporządzenia w sprawie VIS, aby dostosować je do obecnych ram traktatowych.
(25) Użyteczność dostępu do danych VIS na potrzeby ścigania przestępstw została już dowiedziona w zakresie identyfikowania osób, które zmarły gwałtowną śmiercią, lub umożliwiania śledczym poczynienia istotnych postępów w sprawach dotyczących handlu ludźmi, terroryzmu lub nielegalnego obrotu środkami odurzającymi. W związku z tym dane VIS powinny być również dostępne dla wyznaczonych organów państw członkowskich i Europejskiego Urzędu Policji (Europolu), z zastrzeżeniem warunków określonych w niniejszym rozporządzeniu.
(26) Europol, wspierając ogólnounijne działania na rzecz zapobiegania przestępstwom, ich analizowania i prowadzenia w ich sprawie postępowań przygotowawczych, odgrywa kluczową rolę we współpracy między organami państw członkowskich w postępowaniach przygotowawczych dotyczących przestępczości transgranicznej. W związku z tym obecny dostęp Europolu do VIS w ramach jego zadań powinien zostać skodyfikowany i ułatwiony, z uwzględnieniem ostatnich zmian ram prawnych takich jak rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/794 22 .
(27) Dostęp do VIS do celów zapobiegania przestępstwom terrorystycznym lub innym poważnym przestępstwom, ich wykrywania lub prowadzenia w ich sprawie postępowań przygotowawczych stanowi ingerencję w prawa podstawowe do poszanowania życia prywatnego i rodzinnego oraz do ochrony danych osobowych osób, których dane są przetwarzane w VIS. Wszelka ingerencja tego rodzaju musi być zgodna z prawem, które musi zostać sformułowane na tyle precyzyjnie, aby zainteresowane osoby miały możliwość dostosowania swojego zachowania, oraz musi zapewnić tym osobom ochronę przed arbitralnością, a także dostatecznie jasno określić zakres przysługującej właściwym organom swobody uznania i sposób, w jaki mają one korzystać z tej swobody. W społeczeństwie demokratycznym wszelkie ingerencje muszą być konieczne do ochrony uzasadnionych i proporcjonalnych interesów oraz proporcjonalne w stosunku do uzasadnionego celu, którego osiągnięciu mają służyć.
(28) [Rozporządzenie 2018/XX w sprawie interoperacyjności (w obszarze granic i polityki wizowej)] przewiduje możliwość identyfikacji osoby przez organ policyjny państwa członkowskiego, który został do tego upoważniony na mocy krajowych środków ustawodawczych, na podstawie danych biometrycznych tej osoby pobranych podczas kontroli tożsamości. Mogą jednak zaistnieć szczególne okoliczności, w których identyfikacja osoby jest konieczne w interesie tej osoby. Przypadki takie obejmują sytuacje, w których dana osoba została znaleziona po jej zaginięciu, uprowadzeniu lub uznaniu za ofiarę handlu ludźmi. Jedynie w takich przypadkach należy zapewnić organom ścigania szybki dostęp do danych VIS, aby umożliwić szybką i wiarygodną identyfikację danej osoby bez konieczności spełnienia wszystkich warunków wstępnych i zapewnienia dodatkowych gwarancji dotyczących dostępu do celów egzekwowania prawa. [Popr. 19]
(29) Porównywanie danych na podstawie obrazu śladu będącego śladem daktyloskopijnym, który mógł zostać pozostawiony na miejscu popełnienia przestępstwa, ma zasadnicze znaczenie w kontekście współpracy policyjnej. Możliwość porównania obrazu śladu z danymi daktyloskopijnymi przechowywanymi w VIS w przypadku, gdy istnieją uzasadnione podstawy by przypuszczać, że sprawca lub ofiara przestępstwa mogą być zarejestrowani w VIS, po uprzednim przeszukaniu zgodnie z decyzją Rady 2008/615/WSiSW 23 , powinna stanowić bardzo użyteczne narzędzie dla organów ścigania państw członkowskich, które mogą korzystać z takiej możliwości w celu zapobiegania przestępstwom terrorystycznym lub innym poważnym przestępstwom, ich wykrywania i prowadzenia w ich sprawie postępowań przygotowawczych na przykład w sytuacji, gdy obrazy śladu stanowią jedyny dowód znaleziony na miejscu przestępstwa. [Popr. 20]
(30) Niezbędne jest wyznaczenie właściwych organów państw członkowskich oraz centralnego punktu dostępu, za pośrednictwem którego można będzie składać wnioski o uzyskanie dostępu do danych VIS, a także prowadzenie wykazu jednostek operacyjnych, które działają w strukturach wyznaczonych organów i które są uprawnione do występowania z wnioskami o uzyskanie takiego dostępu do konkretnych celów zapobiegania przestępstwom terrorystycznym lub innym poważnym przestępstwom, ich wykrywania lub prowadzenia w ich sprawie postępowań przygotowawczych.
(31) Wnioski o uzyskanie dostępu do danych przechowywanych w systemie centralnym powinny być przekazywane przez jednostki operacyjne, działające w strukturach wyznaczonych organów, do centralnego punktu dostępu, oraz powinny być należycie uzasadnione. Jednostki operacyjne, które działają w strukturach wyznaczonych organów i które są uprawnione do występowania z wnioskami o uzyskanie dostępu do danych VIS, nie powinny pełnić funkcji organu weryfikującego. Centralne punkty dostępu powinny działać niezależnie od wyznaczonych organów i powinny odpowiadać za zapewnienie, w sposób niezależny, ścisłego przestrzegania warunków dostępu określonych w niniejszym rozporządzeniu. W wyjątkowo pilnych przypadkach, gdy zapewnienie szybkiego dostępu jest niezbędne w celu zareagowania na konkretne i realne zagrożenie związane z przestępstwami terrorystycznymi lub innymi poważnymi przestępstwami, centralny punkt dostępu powinien mieć możliwość natychmiastowego przetworzenia wniosku i dokonania weryfikacji tego wniosku dopiero po jego przetworzeniu.
(32) Aby zapewnić ochronę danych osobowych i wykluczyć możliwość systematycznego przeszukiwania systemu przez organy ścigania, przetwarzanie danych VIS powinno odbywać się wyłącznie w określonych przypadkach i wtedy, gdy jest to niezbędne do celów zapobiegania przestępstwom terrorystycznym lub innym poważnym przestępstwom, ich wykrywania lub prowadzenia w ich sprawie postępowań przygotowawczych. Wyznaczone organy i Europol powinny zwracać się z wnioskiem o uzyskanie dostępu do VIS tylko wówczas, gdy istnieją uzasadnione podstawy, by przypuszczać, że dzięki takiemu dostępowi zdobędą informacje, które w istotny sposób ułatwią im zapobieganie przestępstwom terrorystycznym lub innym poważnym przestępstwom, ich wykrywanie lub prowadzenie w ich sprawie postępowań przygotowawczych, i po uprzednim przeszukaniu zgodnie z decyzją Rady 2008/615/WSiSW. [Popr. 21]
(32a) Zgodnie z ogólną praktyką użytkownicy końcowi państw członkowskich dokonują wyszukiwania w odpowiednich krajowych bazach danych wcześniej lub równolegle do przeszukiwania europejskich baz danych. [Popr. 22]
(33) Dane osobowe posiadaczy dokumentów pobytowychwiz długoterminowych zgromadzone w VIS powinny być przechowywane nie dłużej, niż jest to konieczne do celów VIS. Dane dotyczące obywateli państw trzecich należy przechowywać przez pięć lat, aby umożliwić uwzględnienie tych danych przy ocenie wniosków o wydanie wizy krótkoterminowej, wykrywanie osób przekraczających dozwolony okres pobytu po upływie okresu ważności wizy oraz przeprowadzanie oceny bezpieczeństwa w odniesieniu do obywateli państw trzecich, którzy uzyskali wizę. Dane dotyczące wcześniejszych przypadków korzystania z danego dokumentu mogłyby ułatwić wydawanie wiz krótkoterminowych w przyszłości. Krótszy okres przechowywania danych nie byłby wystarczający do zapewnienia określonych celów. Dane powinny być usunięte po upływie pięciu lat, chyba że zaistniały podstawy dla ich wcześniejszego usunięcia. [Popr. 23]
(34) Do przetwarzania danych osobowych przez państwa członkowskie w ramach stosowania niniejszego rozporządzenia ma zastosowanie rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 24 . Przetwarzanie danych osobowych przez organy ścigania do celów zapobiegania przestępczości, prowadzenia postępowań przygotowawczych, wykrywania i ścigania czynów zabronionych i wykonywania kar jest regulowane dyrektywą Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/680 25 .
(35) Zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/1624 członkowie zespołów Europejskiej Straży Granicznej i Przybrzeżnej oraz zespołów składających się z personelu realizującego zadania w dziedzinie powrotów są uprawnieni przez przyjmujące państwo członkowskie do korzystania z europejskich baz danych, jeżeli jest to niezbędne do realizacji zadań operacyjnych określonych w planie operacyjnym w odniesieniu do odprawy granicznej, ochrony granicy i powrotów. W celu ułatwienia takiego korzystania oraz umożliwienia zespołom skutecznego dostępu do danych wprowadzonych do VIS Europejska Agencja Straży Granicznej i Przybrzeżnej powinna otrzymać dostęp do VIS. Dostęp ten powinien być zgodny z warunkami i ograniczeniami dostępu mającymi zastosowanie do organów państw członkowskich właściwych w odniesieniu do każdego konkretnego celu, dla którego można przeglądać dane VIS. [Popr. 24]
(36) Powrót obywateli państw trzecich, którzy nie spełniają lub przestali spełniać warunki wjazdu, pobytu lub zamieszkania na terytorium państw członkowskich, zgodnie z dyrektywą Parlamentu Europejskiego i Rady 2008/115/WE 26 , stanowi zasadniczy element kompleksowych działań na rzecz zwalczania migracji nieuregulowanej oraz ważny powód leżący w istotnym interesie publicznym.
(37) Państwa trzecie będące państwami powrotu często nie są objęte decyzjami stwierdzającymi odpowiedni stopień ochrony przyjmowanymiDane osobowe uzyskane przez Komisjępaństwo członkowskie na podstawie art. 45niniejszego rozporządzenia (UE) 2016/679 lub na podstawie przepisów krajowych przyjętych w celu transpozycji art. 36 dyrektywy" (UE) 2016/680. Ponadto szeroko zakrojone wysiłkinie powinny być przekazywane ani udostępniane żadnemu państwu trzeciemu, organizacji międzynarodowej ani podmiotowi prywatnemu mającemu siedzibę w Unii w dziedzinie współpracy z głównymi krajami pochodzenia nielegalnie przebywających obywateli państw trzecich podlegających zobowiązaniu do powrotu nie były w stanie zapewnić systematycznego wypełniania przez te państwa trzecie obowiązku readmisji własnych obywateli ustanowionego prawem międzynarodowym. Umowy o readmisji, zawarte lub negocjowane przez Unię lub lub poza nią. Na zasadzie wyjątku od tej zasady powinno być możliwe jednak przekazanie takich danych osobowych państwu trzeciemu lub organizacji międzynarodowej, jeżeli takie przekazanie podlega rygorystycznym warunkom i jest niezbędne w poszczególnych przypadkach w celu ułatwienia identyfikacji obywatela państwa członkowskie i przewidujące odpowiednie zabezpieczeniatrzeciego w zakresie przekazywania danych państwom trzecim na podstawie art. 46 rozporządzenia (UE) 2016/679 lub na podstawie przepisów krajowych przyjętychzwiązku z jego powrotem. W przypadku braku decyzji podjętej w celu transpozycji art. 37 dyrektywy"drodze aktu wykonawczego zgodnie z rozporządzeniem (UE) 2016/680, obejmują ograniczoną liczbę takich państw trzecich, a nie ma pewności, czy zostanie zawarta jakakolwiek nowa umowa.
W takich sytuacjach dane osobowe mogłyby679, stwierdzającej odpowiedni stopień ochrony, lub braku odpowiednich zabezpieczeń, którym podlega przekazanie danych zgodnie z tym rozporządzeniem, wyjątkowo powinno być przetwarzane z organami państw trzecich na podstawie niniejszego rozporządzenia możliwe przekazanie danych VIS państwu trzeciemu lub organizacji międzynarodowej do celów realizacji unijnej polityki powrotowej, o ile spełnione byłyby warunki określone w art. 49 ust. 1 lit. d) rozporządzenia (UE) 2016/679 lubzwiązanych z powrotem, wyłącznie jeżeli jest to konieczne z uwagi na ważne względy interesu publicznego, jak określono w przepisach krajowych transponujących art. 38 lub 39 dyrektywy" (UE) 2016/680.tym rozporządzeniu. [Popr. 25]
(38) Państwa członkowskie powinny udostępniać odpowiednie dane osobowe przetwarzane w VIS, zgodnie z mającymi zastosowanie przepisami o ochronie danych i jeżeli jest to konieczne w poszczególnych przypadkach do realizacji zadań wynikających z-rozporządzenia Parlamentu-Europejskiego-i Rady-(UE)-.../.. 27 [rozporządzenie ustanawiające unijne ramy przesiedleń], [Agencji Unii Europejskiej ds. Azylu] oraz odpowiednim organom międzynarodowym, takim jak: Wysoki Komisarz Narodów Zjednoczonych ds. Uchodźców, Międzynarodowa Organizacja ds. Migracji oraz Międzynarodowy" Komitet Czerwonego Krzyża, na potrzeby operacji dotyczących uchodźców i przesiedleń w odniesieniu do obywateli państw trzecich lub bezpaństwowców kierowanych przez nie do państw członkowskich w ramach wykonywania rozporządzenia (UE) .../... [rozporządzenia ustanawiającego unijne ramy przesiedleń]. [Popr. 26]
(39) Do działań instytucji lub organów Unii wykonujących swoje zadania z zakresu zarządzania operacyjnego VIS stosuje się rozporządzenie (WE) nr 45/2001 Parlamentu Europejskiego i Rady(UE) 2018/1725 28 .
(40) Zgodnie z art. 28 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 45/2001 przeprowadzono konsultacje z Europejskim Inspektorem Ochrony Danych, który wydał opinię w dniu [.]12 grudnia 2018 r. [Popr. 28]
(41) Aby zacieśnić współpracę państw trzecich w zakresie readmisji migrantów o nieuregulowanym statusie oraz ułatwić powrót nielegalnie przebywających obywateli państw trzecich, których dane mogą być przechowywane w VIS, kopie dokumentów podróży osób ubiegających się o wizę krótkoterminową powinny być przechowywane w VIS. W przeciwieństwie do informacji pochodzących z VIS kopie dokumentów podróży są dowodem potwierdzającym obywatelstwo szerzej uznawanym przez państwa trzecie.
(42) Korzystanie z wykazu dokumentów podróży, które uprawniają posiadacza do przekraczania granic zewnętrznych i mogą być wizowane, ustanowionego decyzją Parlamentu Europejskiego i Rady nr 1105/2011/UE 29 , jest obowiązkowym elementem procedury rozpatrywania wniosków wizowych. Organy wizowe powinny systematycznie wypełniać ten obowiązek, dlatego też wykaz ten powinien zostać włączony do VIS, aby umożliwić automatyczną weryfikację uznania dokumentu podróży osoby ubiegającej się o wizę.
(43) Bez uszczerbku dla obowiązku państw członkowskich dotyczącego zapewnienia dokładności danych wprowadzanych do VIS eu-LISA powinna być odpowiedzialna za podniesienie jakości danych poprzez wprowadzenie, utrzymywanie i stałe aktualizowanie centralnego narzędzia monitorowania jakości danych oraz za przekazywanie państwom członkowskim sprawozdań w regularnych odstępach czasu. [Popr. 29]
(44) Aby umożliwić lepsze monitorowanie wykorzystania VIS do celów analizy tendencji związanych z presją migracyjną i zarządzaniem granicami, eu-LISA powinna mieć możliwość rozwijania nowoczesnych zdolności w zakresie prowadzenia sprawozdawczości statystycznej wobec państw członkowskich, Komisji i Europejskiej Agencji Straży Granicznej i Przybrzeżnej bez naruszania integralności danych. Należy Agencja eu-LISA powinna zatem utworzyć centralneprzechowywać w centralnym repozytorium określone dane statystyczne do celów sporządzania sprawozdań i statystyk zgodnie z [rozporządzenie 2018/XX w sprawie interoperacyjności (w obszarze granic i polityki wizowej)]. Żadne tworzone statystyki nie powinny zawierać danych osobowych. [Popr. 30]
(45) Niniejsze rozporządzenie pozostaje bez uszczerbku dla stosowania dyrektywy 2004/38/WE Parlamentu Europejskiego i Rady 30 .
(46) Ponieważ cele niniejszego rozporządzenia nie mogą zostać osiągnięte w sposób wystarczający przez państwa członkowskie, natomiast ze względu na konieczność zapewnienia wdrażania wspólnej polityki wizowej, wysokiego poziomu bezpieczeństwa na obszarze bez kontroli na granicach wewnętrznych oraz stopniowego tworzenia zintegrowanego systemu zarządzania granicami zewnętrznymi możliwe jest ich lepsze osiągnięcie na poziomie Unii, może ona podjąć działania zgodnie z zasadą pomocniczości określoną w art. 5 Traktatu o Unii Europejskiej. Zgodnie z zasadą proporcjonalności, określoną w tym artykule, niniejsze rozporządzenie nie wykracza poza to, co jest konieczne do osiągnięcia tych celów.
(47) W niniejszym rozporządzeniu ustanowiono rygorystyczne zasady dostępu do VIS oraz niezbędne gwarancje. Przewidziano w nim również prawa osób fizycznych do dostępu, sprostowania i usunięcia danych oraz do środków prawnych, w szczególności prawo do skorzystania ze środka ochrony prawnej przed sądem i nadzorowanie operacji przetwarzania przez niezależne organy publiczne. Niniejsze rozporządzenie wprowadza dodatkowe gwarancje w celu uwzględnienia szczególnych potrzeb związanych z nowymi kategoriami danych, które będą przetwarzane w VIS. Niniejsze rozporządzenie nie narusza zatem praw podstawowych i przestrzega zasad uznanych w Karcie praw podstawowych Unii Europejskiej, w szczególności prawa do godności człowieka, prawa do wolności i bezpieczeństwa osobistego, poszanowania życia prywatnego i rodzinnego, ochrony danych osobowych, prawa do azylu i ochrony w kontekście zasady non-refoulement oraz ochrony w przypadku usunięcia z terytorium państwa, wydalenia lub ekstradycji, prawa do niedyskryminacji, praw dziecka oraz prawa do skutecznego środka prawnego.
(47a) Niniejsze rozporządzenie nie narusza obowiązków wynikających z Konwencji genewskiej z dnia 28 lipca 1951 r. dotyczącej statusu uchodźców, uzupełnionej Protokołem nowojorskim z dnia 31 stycznia 1967 r. ani ogółu zobowiązań międzynarodowych podjętych przez UE i jej państwa członkowskie. [Popr. 31]
(48) Przepisy szczegółowe powinny mieć zastosowanie do obywateli państw trzecich, którzy podlegają obowiązkowi wizowemu, będących członkami rodziny obywatela Unii, do których ma zastosowanie dyrektywa 2004/38/WE, lub członkami rodziny obywatela państwa trzeciego korzystającego z prawa do swobodnego przemieszczania się na podstawie prawa Unii, i którzy nie posiadają karty pobytowej, o której mowa w dyrektywie 2004/38/WE. Art. 21 ust. 1 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej stanowi, że każdy obywatel Unii ma prawo do swobodnego przemieszczania się i przebywania na terytorium państw członkowskich, z zastrzeżeniem ograniczeń i warunków ustanowionych w Traktatach i aktach prawnych przyjętych w celu ich wykonania. Odnośne ograniczenia i warunki zawarte są w dyrektywie 2004/38/WE.
(49) Jak potwierdził Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej, tacy członkowie rodzin mają nie tylko prawo do wjazdu na terytorium danego państwa członkowskiego, lecz także prawo do otrzymania w tym celu wizy wjazdowej. Państwa członkowskie muszą zapewnić takim osobom wszelkie ułatwienia w celu uzyskania przez nie niezbędnych wiz, które winny być wydawane nieodpłatnie, w najkrótszym możliwym terminie i w drodze procedury przyspieszonej.
(50) Prawo do uzyskania wizy nie jest bezwarunkowe, gdyż tym członkom rodziny, którzy stanowią zagrożenie dla porządku publicznego, bezpieczeństwa publicznego czy zdrowia publicznego zgodnie z dyrektywą 2004/38/WE, można odmówić wydania wizy. W kontekście powyższego dane osobowe członków rodziny można weryfikować tylko wtedy, gdy dane te odnoszą się do ich identyfikacji i statusu jedynie w zakresie, w jakim dane te są istotne dla oceny zagrożenia dla bezpieczeństwa, jakie te osoby mogłyby stanowić. Podobnie rozpatrywanie wniosków wizowych tych osób powinno odbywać się wyłącznie z uwzględnieniem kwestii bezpieczeństwa, a nie kwestii związanych z ryzykiem migracji.
(51) Zgodnie z art. 1 i 2 Protokołu nr 22 w sprawie stanowiska Danii, załączonego do Traktatu o Unii Europejskiej i do Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, Dania nie uczestniczy w przyjęciu niniejszego rozporządzenia i nie jest nim związana ani go nie stosuje. Ponieważ niniejsze rozporządzenie stanowi rozwinięcie przepisów dorobku Schengen, zgodnie z art. 4 tego protokołu Dania - w terminie sześciu miesięcy po przyjęciu przez Radę niniejszego rozporządzenia - podejmie decyzję, czy dokona jego transpozycji do prawa krajowego.
(52) Niniejsze rozporządzenie stanowi rozwinięcie przepisów dorobku Schengen, które nie mają zastosowania do Zjednoczonego Królestwa zgodnie z decyzją Rady 2000/365/WE 31 ; Zjednoczone Królestwo nie uczestniczy w związku z tym w przyjęciu niniejszego rozporządzenia i nie jest nim związane ani go nie stosuje.
(53) Niniejsze rozporządzenie stanowi rozwinięcie przepisów dorobku Schengen, który nie ma zastosowania do Irlandii zgodnie z decyzją Rady 2002/192/WE 32 ; Irlandia nie uczestniczy w związku z tym w przyjęciu niniejszego rozporządzenia i nie jest nim związana ani go nie stosuje.
(54) W odniesieniu do Islandii i Norwegii niniejsze rozporządzenie stanowi rozwinięcie przepisów dorobku Schengen w rozumieniu Umowy zawartej przez Radę Unii Europejskiej i Republikę Islandii oraz Królestwo Norwegii dotyczącej włączenia tych dwóch państw we wprowadzanie w życie, stosowanie i rozwój dorobku Schengen 33 , które wchodzą w zakres obszaru, o którym mowa w art. 1 lit. A decyzji Rady 1999/437/WE 34 .
(55) W odniesieniu do Szwajcarii niniejsze rozporządzenie stanowi rozwinięcie przepisów dorobku Schengen w rozumieniu Umowy między Unią Europejską, Wspólnotą Europejską a Konfederacją Szwajcarską w sprawie włączenia Konfederacji Szwajcarskiej we wprowadzanie w życie, stosowanie i rozwój dorobku Schengen 35 , które wchodzą w zakres obszaru, o którym mowa w art. 1 lit. A decyzji 1999/437/WE w związku z art. 3 decyzji Rady 2008/146/WE 36 i z art. 3 decyzji Rady 2008/149/WSiSW 37 .
(56) W odniesieniu do Liechtensteinu niniejsze rozporządzenie stanowi rozwinięcie przepisów dorobku Schengen w rozumieniu Protokołu między Unią Europejską, Wspólnotą Europejską, Konfederacją Szwajcarską i Księstwem Liechtensteinu o przystąpieniu Księstwa Liechtensteinu do Umowy między Unią Europejską, Wspólnotą Europejską i Konfederacją Szwajcarską dotyczącej włączenia Konfederacji Szwajcarskiej we wprowadzanie w życie, stosowanie i rozwój dorobku Schengen 38 , które wchodzą w zakres obszaru, o którym mowa w art. 1 lit. A decyzji 1999/437/WE w związku z art. 3 decyzji Rady 2011/350/UE 39 i z art. 3 decyzji Rady 2011/349/UE 40 .
(57) Niniejsze rozporządzenie, z wyjątkiem art. 22r, jest aktem stanowiącym rozwinięcie dorobku Schengen lub w inny sposób z nim związanym w rozumieniu, odpowiednio, art. 3 ust. 2 Aktu przystąpienia z 2003 r., art. 4 ust. 2 Aktu przystąpienia z 2005 r. i art. 4 ust. 2 Aktu przystąpienia z 2011 r., z wyjątkiem przepisów, które na mocy decyzji Rady (UE) 2017/1908 41 mają zastosowanie do Bułgarii i Rumunii,
PRZYJMUJĄ NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
W imieniu Parlamentu Europejskiego | W imieniu Rady |
Przewodniczący | Przewodniczący |
Rada Ministrów przyjęła we wtorek, 22 kwietnia, projekt ustawy o zmianie ustawy – Prawo geologiczne i górnicze, przedłożony przez minister przemysłu. Chodzi o wyznaczenie podmiotu, który będzie odpowiedzialny za monitorowanie i egzekwowanie przepisów w tej sprawie. Nowe regulacje dotyczą m.in. dokładności pomiarów, monitorowania oraz raportowania emisji metanu.
22.04.2025Na wtorkowym posiedzeniu rząd przyjął przepisy zmieniające rozporządzenie w sprawie zakazu stosowania materiału siewnego odmian kukurydzy MON 810, przedłożone przez ministra rolnictwa i rozwoju wsi. Celem nowelizacji jest aktualizacja listy odmian genetycznie zmodyfikowanej kukurydzy, tak aby zakazać stosowania w Polsce upraw, które znajdują się w swobodnym obrocie na terytorium 10 państw Unii Europejskiej.
22.04.2025Od 18 kwietnia policja oraz żandarmeria wojskowa będą mogły karać tych, którzy bez zezwolenia m.in. fotografują i filmują szczególnie ważne dla bezpieczeństwa lub obronności państwa obiekty resortu obrony narodowej, obiekty infrastruktury krytycznej oraz ruchomości. Obiekty te zostaną specjalnie oznaczone.
17.04.2025Kompleksową modernizację instytucji polskiego rynku pracy poprzez udoskonalenie funkcjonowania publicznych służb zatrudnienia oraz form aktywizacji zawodowej i podnoszenia umiejętności kadr gospodarki przewiduje podpisana w czwartek przez prezydenta Andrzeja Dudę ustawa z dnia 20 marca 2025 r. o rynku pracy i służbach zatrudnienia. Ustawa, co do zasady, wejdzie w życie pierwszego dnia miesiąca następującego po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia.
11.04.2025Prezydent Andrzej Duda podpisał ustawę o warunkach dopuszczalności powierzania pracy cudzoziemcom na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Jej celem jest ograniczenie występujących nadużyć, usprawnienie procedur dotyczących powierzania pracy cudzoziemcom, zmniejszenie zaległości załatwiania spraw przez urzędy oraz pełna elektronizacja postępowań. Nowe przepisy wejdą w życie pierwszego dnia miesiąca następującego po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia.
11.04.2025500 zł zarobi członek obwodowej komisji wyborczej w wyborach Prezydenta RP, 600 zł - zastępca przewodniczącego, a 700 zł przewodniczący komisji wyborczej – wynika z uchwały Państwowej Komisji Wyborczej. Jeżeli odbędzie się ponownie głosowanie, zryczałtowana dieta wyniesie 75 proc. wysokości diety w pierwszej turze. Termin zgłaszania kandydatów na członków obwodowych komisji wyborczych mija 18 kwietnia
10.04.2025Identyfikator: | Dz.U.UE.C.2021.23.286/2 |
Rodzaj: | Akt przygotowawczy |
Tytuł: | Stanowisko Parlamentu Europejskiego przyjęte w pierwszym czytaniu w dniu 13 marca 2019 r. w celu przyjęcia rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/… zmieniające rozporządzenie reformującego wizowy system informacyjny przez zmianę rozporządzenia (WE) nr 767/2008, rozporządzenie rozporządzenia (WE) nr 810/2009, rozporządzenie rozporządzenia (UE) 2017/2226, rozporządzenie rozporządzenia (UE) 2016/399, rozporządzenie rozporządzenia XX/2018 [rozporządzenie w sprawie interoperacyjności] i decyzję uchylenie decyzji 2004/512/WE oraz uchylające decyzję decyzji Rady 2008/633/WSiSW [Popr. 1]. |
Data aktu: | 13/03/2019 |
Data ogłoszenia: | 21/01/2021 |