Komunikat Komisji w sprawie wyglądu etykiety produktów nawozowych UE, o której mowa w załączniku III do rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/1009.

KOMUNIKAT KOMISJI

w sprawie wyglądu etykiety produktów nawozowych UE, o której mowa w załączniku III do rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/1009 ¹

(2021/C 119/01)

WPROWADZENIE

Zgodnie z art. 4 ust. 3 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/1009 ²  ("rozporządzenie w sprawie produktów nawozowych") Komisja opublikuje wytyczne dla producentów i organów nadzoru rynku, zawierające jasne informacje i przykłady dotyczące wyglądu etykiety, o której mowa w załączniku III do tego rozporządzenia.

W lipcu 2019 r. Komisja utworzyła grupę zadaniową złożoną z przedstawicieli państw członkowskich UE i zainteresowanych stron z branży, reprezentujących wszystkie kategorie funkcji produktów objęte zakresem stosowania rozporządzenia w sprawie produktów nawozowych, w celu wsparcia jej służb (DG GROW/D2) w realizacji tego zadania. Celem grupy zadaniowej było opracowanie pierwszego projektu tego dokumentu.

Dokument ten udostępniono członkom i obserwatorom grupy ekspertów Komisji ds. produktów nawozowych w latach 2019 i 2020 i omówiono go z nimi.

Niniejszy dokument nie jest prawnie wiążący i ma na celu jedynie dostarczenie przydatnych wytycznych zainteresowanym stronom, w tym producentom i organom nadzoru rynku. Tylko Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej jest upoważniony do interpretowania prawa Unii w wiążący sposób.

Niniejsze wytyczne zawierają wyjaśnienia dotyczące praktycznego wdrożenia wymogów dotyczących etykietowania określonych w załączniku III do rozporządzenia w sprawie produktów nawozowych. Zawierają przykłady etykiet przeznaczonych dla poszczególnych kategorii funkcji produktów nawozowych UE. Przykłady te mają charakter wyłącznie orientacyjny. Umiejscowienie każdej części, jak również kolory użyte w niniejszych wytycznych nie mają charakteru obowiązkowego. To producent decyduje o tym, gdzie umieścić i jak sformatować informacje na etykiecie, zapewniając jednocześnie zgodność z wymogami zawartymi w rozporządzeniu w sprawie produktów nawozowych.

O ile w niniejszych wytycznych nie przewidziano inaczej lub nie zastosowano żadnych kolorów, w przykładach etykiet stosuje się następujące kody kolorów:

– kolor niebieski: wymogi ogólne,

– kolor pomarańczowy: szczegółowe wymogi mające zastosowanie do poszczególnych kategorii funkcji produktów,

– kolor czarny: pozostałe informacje, które należy umieścić na etykiecie,

– kolor zielony: wskazane składniki pokarmowe.

SPIS TREŚCI

Wprowadzenie

1. Ogólne przepisy dotyczące etykietowania zawarte w części zasadniczej rozporządzenia w sprawie produktów nawozowych

1.1. Co obejmują obowiązkowe informacje umieszczane na etykiecie?

1.2. Czy można na etykiecie dobrowolnie podawać informacje? Gdzie takie informacje podane dobrowolnie mogłyby się znaleźć?

1.3. Czy można umieszczać informacje na opakowaniu poza etykietą (tj. nr partii, oznakowanie CE, numer jednostki notyfikowanej, ilość)?

1.4. Czy określono minimalny/maksymalny rozmiar etykiety/czcionki? Czy określono proporcjonalny rozmiar, którego należy przestrzegać?

1.5. W jakim języku (jakich językach) należy zapisać informacje na etykiecie?

2. Ogólne wymogi dotyczące etykietowania określone w załączniku III do rozporządzenia w sprawie produktów nawozowych

2.1. W jaki sposób zapisać oznaczenie deklarowanej funkcji?

2.2. W jaki sposób należy wyrazić ilość produktu nawozowego UE?

2.3. W jaki sposób należy podawać informacje dotyczące ogólnych dawek?

2.4. W jaki sposób należy podawać informacje dotyczące warunków przechowywania?

2.5. Co oznacza okres działania produktów zawierających polimer należący do CMC 9?

2.6. W jaki sposób należy podawać informacje dotyczące zarządzania ryzykiem?

2.7. Co oznaczają "składniki" i w jaki sposób należy je przedstawiać na etykiecie?

2.8. W jaki sposób opisywać na etykiecie funkcje produktów, które spełniają więcej niż jedną funkcję?

2.9. Czy w odniesieniu do wymogów określonych w załączniku III część I pkt 4, 5, 6 i 9 można użyć innych zwrotów?

2.10. Czy można stosować piktogramy na podstawie dobrych praktyk? Jak zarządzać powiązaniami z roz porządzeniem CLP?

2.11. W jakich przypadkach producent może wyrazić zawartość składników pokarmowych w postaci pierwiastka?

2.12. W jaki sposób można odnieść się do materii organicznej zamiast do węgla organicznego?

2.13. Przykład ogólnych wymogów dotyczących etykietowania i wyglądu

3. Szczegółowe wymogi dotyczące etykietowania w odniesieniu do PFC 1: Nawóz

3.1. Czy konieczne jest podawanie na etykiecie zawartości wszystkich składników pokarmowych obecnych w nawozie?

3.2. Jeżeli w rozporządzeniu nie określono minimalnej zawartości drugorzędnych składników pokarmowych (PFC 1 (A) i PFC 1 (B)), w jaki sposób należy przedstawić zawartość tych składników pokarmowych na etykiecie?

3.3. Jeżeli musi zostać wskazana zawartość azotu (N) lub pięciotlenku fosforu (P₂O₅), ponieważ przekracza ona 0,5 % (m/m), w jaki sposób należy podać tę informację?

3.4. Czy terminu "mineralny" można użyć zamiast lub oprócz terminu "nieorganiczny" w oznaczeniu produktu? W którym miejscu należy oznaczyć termin "mineralny"?

3.5. Czy azot amonowy (NH₃) odnosi się do azotu amonowego (NH₄⁺) w przypadku PFC 1?

4. Szczególne wymogi dotyczące etykietowania w przypadku PFC 1(A) Nawóz organiczny

4.1. Przykład etykiety

4.2. Jak deklarować azot organiczny i pochodzenie materii organicznej?

4.3. Z jaką dokładnością należy deklarować obowiązkowe informacje dotyczące PFC 1(A)?

4.4. Czy należy deklarować zawartość azotu amonowego, nawet jeśli nie jest obecny w produkcie?

4.5. Czy można zadeklarować zawartość materii organicznej zamiast węgla organicznego?

4.6. Gdzie należy umieścić informacje dotyczące daty produkcji?

5. Szczegółowe wymogi dotyczące etykietowania w odniesieniu do PFC 1(B): Nawóz organiczno-mineralny

5.1. Przykład etykiety

5.2. Jak deklarować azot organiczny i pochodzenie materii organicznej?

5.3. Czy należy deklarować zawartość szczególnej postaci azotu (N), fosforu (P) lub potasu (K), nawet jeśli nie są obecne w produkcie?

5.4. W jaki sposób należy umieścić istotne informacje na temat potencjalnego wpływu amoniaku uwalnianego przy okazji stosowania nawozu na jakość powietrza oraz zalecenie dla użytkowników, aby wprowadzili odpowiednie środki zaradcze w przypadku obecności mocznika (CH4N2O) w produkcie?

5.5. W jaki sposób zadeklarować "niską zawartość kadmu"?

5.6. Z jaką dokładnością należy deklarować zawartość mikroskładników pokarmowych?

6. Szczegółowe wymogi dotyczące etykietowania w odniesieniu do PFC 1(C): Nawóz nieorganiczny

6.1. PFC 1 (C)(I): Nieorganiczny nawóz makroskładnikowy

6.1.1. Przykład etykiety

6.1.2. Jaki jest minimalny wymóg dotyczący wartości dziesiętnych, jakie należy wskazać na etykiecie?

6.1.3. W jaki sposób należy umieścić istotne informacje na temat potencjalnego wpływu amoniaku uwalnianego przy okazji stosowania nawozu na jakość powietrza oraz zalecenie dla użytkowników, aby stosowali odpowiednie środki zaradcze w przypadku obecności mocznika (CH4N2O) w produkcie?

6.1.4. W jaki sposób zadeklarować "niską zawartość kadmu"?

6.2. PFC 1(C)(I)(a): Stały nieorganiczny nawóz makroskładnikowy

6.2.1. Przykład etykiety

6.2.2. Przykład informacji dotyczących granulometrii

6.2.3. W jaki sposób można podać na etykiecie informacje dotyczące granulometrii i jednostki fizycznej? Czy w przypadku podawania informacji dotyczących granulometrii produktu dozwolone jest odniesienie do więcej niż jednego sita?

6.2.4. W jaki sposób określa się "substancje otoczkujące"?

6.2.5. W jaki sposób zadeklarować okres działania nawozu otoczkowanego?

6.2.6. W jaki sposób zadeklarować rodzaj substancji otoczkującej?

6.2.7. W jaki sposób przygotować etykietę dotyczącą nawozów z materiałów wydobytych z ziemi?

6.3. PFC 1(C)(I)(b): Płynny nieorganiczny nawóz makroskładnikowy

6.4. PFC 1(C)(II): Nieorganiczny nawóz mikroskładnikowy

6.4.1. PFC 1(C)(II)(a): Prosty nieorganiczny nawóz mikroskładnikowy

6.4.2. PFC 1(C)(II)(b): Wieloskładnikowy nieorganiczny nawóz mikroskładnikowy

6.5. Pełny przykład etykiety PFC 1(C)

7. Szczegółowe wymogi dotyczące etykietowania w odniesieniu do PFC 2: środek wapnujący

7.1. Przykłady etykiety

7.2. Odniesienie regulacyjne, wyjaśnienie i dobrowolne dodatki

8. Szczegółowy wymóg dotyczący etykietowania w odniesieniu do PFC 3: polepszacz gleby

8.1. PFC 3(A): Organiczny polepszacz gleby

8.1.1. Przykłady etykiety

8.1.2. Odniesienie regulacyjne, wyjaśnienie i dobrowolne dodatki

8.2. PFC 3(B): Nieorganiczny polepszacz gleby

8.2.1. Przykład etykiety

8.2.2. Odniesienie regulacyjne, wyjaśnienie i dobrowolne dodatki

9. Szczegółowe wymogi dotyczące etykietowania w odniesieniu do PFC 4: podłoże do upraw

9.1. Przykłady etykiety

9.2. Odniesienie regulacyjne, wyjaśnienie i dobrowolne dodatki

10. Szczegółowe wymogi dotyczące etykietowania w odniesieniu do PFC 5: inhibitory

10.1. PFC 5(A): inhibitor nitryfikacji

10.2. PFC 5(B): inhibitor denitryfikacji

10.3. PFC 5(C): inhibitor ureazy

11. Szczegółowe wymogi dotyczące etykietowania w odniesieniu do biostymulatora PFC 6

11.1. Przykłady etykiety

11.1.1. PFC 6(A) Biostymulator mikrobiologiczny

11.1.2. PFC 6(B) Biostymulator niemikrobiologiczny

11.2. W jaki sposób należy etykietować postać fizyczną produktu?

11.3. W jaki sposób przedstawić odnośne instrukcje dotyczące skuteczności produktu, w tym praktyk zarządzania glebą, nawożenia chemicznego, niekompatybilności ze środkami ochrony roślin, zalecanych wielkości dysz zraszających, ciśnienia w opryskiwaczu i innych środków antyznoszeniowych?

11.4. W jaki sposób należy zamieścić stwierdzenie dotyczące faktu, że mikroorganizmy mogą powodować reakcje uczulające?

11.5. W jaki sposób należy podać datę produkcji i termin ważności i w którym miejscu etykiety należy je umieścić?

11.6. Szczegółowe instrukcje dotyczące biostymulatorów mikrobiologicznych

12. Szczegółowe wymogi dotyczące etykietowania w odniesieniu do produktu nawozowego mieszanego PFC 7

12.1. Przykłady etykiety

12.2. W jaki sposób należy wyrazić wymogi dotyczące etykietowania dla PFC 7?

1. OGÓLNE PRZEPISY DOTYCZĄCE ETYKIETOWANIA ZAWARTE W CZĘŚCI ZASADNICZEJ ROZPORZĄDZENIA W SPRAWIE PRODUKTÓW NAWOZOWYCH

1.1. Co obejmują obowiązkowe informacje umieszczane na etykiecie?

Wymogi dotyczące etykietowania
Art. 6 i 8: imię i nazwisko lub nazwa, zarejestrowana nazwa handlowa lub zarejestrowany znak towarowy oraz kontaktowy adres pocztowy producenta/importera, a także numer typu, numer partii lub inny element umożliwiający identyfikację produktu nawozowego UE.	Załącznik III Ogólne i szczegółowe wymogi dotyczące etykietowania
Art. 11: słowa "opakowane przez"/"przepakowane przez" + imię i nazwisko lub nazwa, zarejestrowana nazwa handlowa lub zarejestrowany znak towarowy oraz adres pocztowy. Art. 17 i 18: Oznakowanie CE i numer identyfikacyjny jednostki notyfikowanej (w stosownych przypadkach).

– Wymogi te są obowiązkowe.

– W przypadku producentów słowa "wyprodukowane przez" mogą być stosowane na zasadzie dobrowolności przed spełnieniem wymogu określonego w art. 6 ust. 6.

– W przypadku podmiotów zajmujących się pakowaniem w uzupełnieniu wymogów określonych w art. 11 możliwe jest dodanie "numeru identyfikacyjnego" przekazanego przez organ krajowy. Numer jednostki notyfikowanej musi być umieszczony na etykietach tylko w przypadku produktów nawozowych UE, których zgodność została oceniona z zastosowaniem modułu A1 i modułu D1 zgodnie z załącznikiem IV do rozporządzenia w sprawie produktów nawozowych.

1.2. Czy można na etykiecie dobrowolnie podawać informacje? Gdzie takie informacje podane dobrowolnie mogłyby się znaleźć?

Tak, możliwe jest dobrowolne podawanie informacji innych niż określone w rozporządzeniu (na przykład w rozporządzeniu w sprawie produktów nawozowych określono zasady użycia wyrażenia "niska zawartość chlorków" jako informacji podanej dobrowolnie). Zgodnie z częścią I pkt 8 załącznika III do rozporządzenia w sprawie produktów nawozowych informacje podawane dobrowolnie nie mogą między innymi wprowadzać użytkownika końcowego w błąd i muszą dotyczyć możliwych do sprawdzenia właściwości.

1.3. Czy można umieszczać informacje na opakowaniu poza etykietą (tj. nr partii, oznakowanie CE, numer jednostki notyfikowanej, ilość)?

Etykiety nie należy interpretować jako ściśle określonej jednostki fizycznej. Etykieta musi zawierać wszystkie obowiązkowe informacje, które muszą być umieszczone na produkcie nawozowym UE lub mu towarzyszyć.

– W przypadku produktu z opakowaniem informacje zawarte na etykiecie mogą być umieszczone na samym opakowaniu lub podane w dokumencie dołączonym do opakowania.

– W przypadku produktu luzem informacje zawarte na etykiecie są podawane w dokumencie towarzyszącym lub na ulotce.

W związku z tym, jeśli praktyką podmiotów gospodarczych jest umieszczanie na opakowaniu numeru partii, informacji o ilości, oznakowania CE lub innych obowiązkowych informacji, spełnia ono wymogi rozporządzenia w sprawie produktów nawozowych.

1.4. Czy określono minimalny/maksymalny rozmiar etykiety/czcionki? Czy określono proporcjonalny rozmiar, którego należy przestrzegać?

W rozporządzeniu nie określono żadnych przepisów dotyczących rozmiaru etykiety/czcionki. Do producenta należy decyzja co do rozmiaru etykiety oraz zapewnienie, aby informacje były jasne, zrozumiałe i czytelne.

1.5. W jakim języku (jakich językach) należy zapisać informacje na etykiecie?

Każde państwo członkowskie decyduje o tym, jaki język ma być stosowany w przypadku jego rynku krajowego.

Niektóre państwa członkowskie akceptują pisemną i podpisaną zgodę klienta zajmującego się produktami do użytku profesjonalnego, który zgadza się na otrzymanie produktu z etykietą sporządzoną w innym języku niż język urzędowy tego państwa członkowskiego (np. w języku angielskim). Zaleca się, aby podmiot gospodarczy sprawdził, czy taka zgoda jest akceptowana w państwie członkowskim, w którym dany produkt jest wprowadzany do obrotu. Wykaz organów krajowych ds. produktów nawozowych znajduje się na stronie internetowej:

https://ec.europa.eu/docsroom/documents/35205.

2. OGÓLNE WYMOGI DOTYCZĄCE ETYKIETOWANIA OKREŚLONE W ZAŁĄCZNIKU III DO ROZPORZĄDZENIA W SPRAWIE PRODUKTÓW NAWOZOWYCH

2.1. W jaki sposób zapisać oznaczenie deklarowanej funkcji?

Oznaczenie deklarowanej funkcji musi być zapisane w taki sposób, aby zapewnić użytkownikom końcowym i organom nadzoru rynku wystarczające informacje bez wprowadzania ich w błąd. Producent może skrócić oznaczenie produktu do niezbędnej minimalnej długości dla danej podkategorii, o ile spełnione są powyższe warunki. W przypadku zastosowania tego podejścia należy wskazać indeks kategorii funkcji produktów (PFC) odpowiadający odpowiedniej podkategorii wymienionej w części I załącznika I do rozporządzenia w sprawie produktów nawozowych.

W związku z tym, uwzględniając powyższe, można posłużyć się następującymi przykładami:

Wariant pierwszy: możliwe jest użycie oznaczenia pełnej nazwy związanej z funkcją produktu zgodnie z zapisem w części I załącznika I w odniesieniu do PFC 1-6.

Na przykład:

– wieloskładnikowy nieorganiczny nawóz mikroskładnikowy,

– wieloskładnikowy stały nieorganiczny nawóz makroskładnikowy o wysokiej zawartości azotu na bazie azotanu amonu,

– płynny nawóz organiczno-mineralny.

Wariant drugi: możliwe jest użycie indeksu PFC (stosując odpowiednio wielkie lub małe litery) oraz oznaczenia skróconego.

W poniższej tabeli podano przykłady:

Oznaczenie pełnej nazwy	Indeks PFC + oznaczenie skrócone	Warunek
Wieloskładnikowy nieorganiczny nawóz mikroskładnikowy	PFC 1(C)(II)(b) - Mineralny nawóz mikroskładnikowy	Skrócone oznaczenie ma zastosowanie tylko w przypadku gdy spełnione są warunki określone w załączniku III część II PFC 1 pkt 4.
wieloskładnikowy stały nieorganiczny nawóz makroskładnikowy o wysokiej zawartości azotu na bazie azotanu amonu	PFC 1(C)(I)(a)(ii)(A) - Nawóz mineralny o wysokiej zawartości azotu na bazie azotanu amonu	Skrócone oznaczenie ma zastosowanie tylko w przypadku gdy spełnione są warunki określone w załączniku III część II PFC 1 pkt 4.
Płynny nawóz organiczno-mineralny	PFC 1(B)(II) - Nawóz organiczno- mineralny	nie dotyczy

Każda funkcja produktu nawozowego może być deklarowana tylko w przypadku gdy wykazano daną funkcję w wyniku pomyślnej oceny zgodności, w tym w przypadku produktów, w odniesieniu do których deklarowanych jest więcej funkcji niż jedna (zob. załącznik III część I pkt 2). Więcej szczegółowych informacji przedstawiono w podsekcji 2.8.

2.2. W jaki sposób należy wyrazić ilość produktu nawozowego UE?

Z wyjątkiem podłoża do upraw w rozporządzeniu nie określono szczegółowych przepisów dotyczących wyrażania ilości. Ilość może być zatem wyrażona jako masa (t, kg lub g) lub objętość (m³, l lub ml). Zaleca się stosowanie wyłącznie jednostek ustalonych w Międzynarodowym Układzie Jednostek Miar.

Zaleca się wyrażanie ilości jako masy netto w przypadku stałego produktu nawozowego i jako masy netto lub objętości w przypadku płynnego produktu nawozowego.

W przypadku podłoża do upraw szczególne wymogi określono w załączniku III część II PFC 4. Na zasadzie dobrowolności ilość tę można wskazać, podając dodatkowe pomiary w uzupełnieniu do tych wymaganych.

2.3. W jaki sposób należy podawać informacje dotyczące ogólnych dawek?

Ponieważ zalecenia dotyczące nawożenia mogą być specyficzne dla danej uprawy, danego miejsca, danego rodzaju gleby lub typu klimatu, uzasadnione może być stosowanie przez producentów i inne podmioty gospodarcze stosunkowo ogólnych zaleceń dotyczących dawki, w tym maksymalnych poziomów stosowanej dawki.

Producent może zdecydować o dostosowaniu informacji dotyczących dawki w zależności od użytkownika końcowego. Można wyróżnić następujące kategorie:

– stosowanie przez konsumentów (tj. prywatne gospodarstwa domowe, ogrodników "weekendowych"),

– zastosowanie profesjonalne (tj. domena publiczna, rolnicy),

– zastosowanie przemysłowe (tj. stosowanie substancji jako takich lub w preparatach w zakładzie przemysłowym, zastosowanie między przedsiębiorstwami).

Zgodnie z powyższym rozróżnieniem zaleca się, aby podmioty gospodarcze, które chcą przyjąć to podejście, dostosowywały informacje dotyczące dawkowania w następujący sposób:

– rynek stosowania przez konsumentów: należy przedstawiać szczegółowe informacje dotyczące dawki w odniesieniu do poszczególnych upraw,

– rynek zastosowania profesjonalnego: na etykiecie należy podać ogólne informacje na temat dawki oraz zdanie referencyjne, np.: "Aby uzyskać bardziej szczegółowe zalecenia, należy skontaktować się z przedsiębiorstwem X lub dystrybutorem przedsiębiorstwa X",

– rynek przemysłowy: na etykiecie należy umieścić zdanie referencyjne (przykładowo): "Ten produkt nie jest przeznaczony do bezpośredniego zastosowania/użytkowania bez dalszego przetworzenia."

Ponadto proponuje się dodanie zdania zachęcającego rolników do stosowania dobrych praktyk nawożenia:

Podane dawki produktu stanowią zalecenia. Zalecamy, aby rolnicy prowadzili wymianę informacji ze swoimi doradcami w celu dostosowania zaleceń do ich konkretnej sytuacji i uniknięcia nadmiernego nawożenia.

lub

Zachęca się rolników do unikania strat składników pokarmowych oraz uwzględniania oficjalnych zaleceń przy opracowywaniu planów dotyczących nawożenia.

Uwaga: można dobrowolnie podawać dodatkowe informacje w uzupełnieniu wymogów obowiązkowych. Przykładowo podmiot gospodarczy może sprzedać klientowi przemysłowemu produkt z etykietą przygotowaną dla klienta profesjonalnego.

2.4. W jaki sposób należy podawać informacje dotyczące warunków przechowywania?

Producenci są odpowiedzialni za określenie warunków przechowywania zgodnie z ich wiedzą na temat produktu i w oparciu o dobre praktyki. Kluczowym celem powinno być przechowywanie produktu bez utraty jego jakości i gwarantowanej zawartości w bezpiecznych warunkach. Można stosować piktogramy przedstawiające dobre praktyki pod warunkiem, że są one jasne i nie wprowadzają w błąd.

Informacje dotyczące warunków przechowywania mogą obejmować między innymi następujące aspekty:

– okres przechowywania,

– środowisko, w którym należy przechowywać produkt (na zewnątrz/pod zadaszeniem/zamknięte pomieszczenie; przykryty; suche miejsce itp.),

– temperatura/wilgotność podczas przechowywania,

– układanie w stosy,

– niekompatybilność z innymi substancjami,

– "Prosimy również o zapoznanie się z informacjami zawartymi w karcie charakterystyki substancji" (jeśli została dołączona).

2.5. Co oznacza okres działania produktów zawierających polimer należący do CMC 9?

Okres działania polimeru należącego do kategorii materiału składowego (CMC) 9: w kwestii polimerów innych niż polimerowe składniki pokarmowe decyzja może należeć do producenta. Określa on, w jakim czasie polimer musi ulec rozkładowi i jak często należy go stosować zgodnie z instrukcjami dotyczącymi stosowania. Jeśli deklarowany okres działania jest krótki, w instrukcjach dotyczących stosowania można zalecić częste stosowanie, ale wówczas faktyczna biodegradacja powinna być też szybka. Z kolei w przypadku gdy deklarowany okres działania jest dłuższy, biodegradacja może być wolniejsza, ale wówczas częstotliwość stosowania przedstawiona w instrukcjach dotyczących stosowania musi być też dłuższa, ponieważ zgodnie z załącznikiem III część I pkt 1 lit. f) okres pomiędzy dwoma zastosowaniami musi wynosić co najmniej tyle samo co deklarowany okres działania, tzn. ponowne zastosowanie w trakcie okresu działania nie jest dozwolone.

Na etykiecie można dodać zdanie o charakterze ogólnym. W razie potrzeby można też dodać piktogram wskazujący maksymalny okres działania, zgodnie z poniższą propozycją. Oprócz piktogramu należy umieścić tekst, tak jak określono w poniższych zaleceniach. W drugim przykładzie, w którym okres działania jest wyrażony jako przedział czasowy, ważne jest, aby w instrukcji dla użytkownika zabraniającej ponownego zastosowania znalazło się odniesienie do najdłuższego możliwego okresu w tym przedziale.

grafika

"Ponowne zastosowanie w okresie działania jest niedozwolone. Aby uzyskać bardziej szczegółowe zalecenia, należy skontaktować się z przedsiębiorstwem lub dystrybutorem przedsiębiorstwa.

www.website.com".

grafika

"Ponowne zastosowanie w okresie krótszym niż 8 tygodni jest niedozwolone. Aby uzyskać bardziej szczegółowe zalecenia, należy skontaktować się z przedsiębiorstwem lub dystrybutorem przedsiębiorstwa.

www.website.com".

Ponadto, jeśli produkt zawiera polimer służący wiązaniu materiału w produkcie, wymagane jest dodanie zdania informującego użytkownika, że dany produkt nie może być używany w kontakcie z glebą.

2.6. W jaki sposób należy podawać informacje dotyczące zarządzania ryzykiem?

W przypadku produktów zaklasyfikowanych na podstawie rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1272/2008 ³  ("rozporządzenie CLP") należy spełnić dodatkowe wymogi dotyczące etykietowania. Więcej informacji w podsekcji 2.10.

W innych przypadkach to producent odpowiada za podanie odpowiednich informacji umożliwiających zarządzanie ryzykiem. Można stosować piktogramy (z wyjątkiem piktogramów określających rodzaj zagrożenia zgodnie z rozporządzeniem CLP, jeśli produkt nie jest zaklasyfikowany na jego podstawie) pod warunkiem, że są one jasne i nie wprowadzają w błąd.

Można dodać ogólne zdanie, takie jak "Aby uniknąć zagrożeń dla zdrowia ludzi i środowiska, należy postępować zgodnie z instrukcjami dotyczącymi zalecanego stosowania tego produktu nawozowego".

Zgodnie z częścią I pkt 4, 5 i 6 załącznika III do rozporządzenia w sprawie produktów nawozowych w następujących konkretnych przypadkach należy dodać zdania przedstawione poniżej:

– W przypadku gdy produkt nawozowy UE zawiera produkty pochodne w rozumieniu rozporządzenia o produktach ubocznych pochodzenia zwierzęcego, z wyjątkiem obornika:

Trawami z terenu, na którym zastosowano produkt, nie można karmić zwierząt gospodarskich - bezpośrednio ani poprzez wypas - chyba że koszenie lub wypasanie odbywa się po upływie okresu karencji wynoszącego co najmniej 21 dni.

– W przypadku gdy produkt nawozowy UE zawiera rycynę:

Niebezpieczne dla zwierząt w przypadku połknięcia.

– W przypadku gdy produkt nawozowy UE zawiera nieprzetworzone lub przetworzone łuski kakaowe:

Toksyczne dla psów i kotów.

2.7. Co oznaczają "składniki" i w jaki sposób należy je przedstawiać na etykiecie?

Składniki należy rozumieć jako wszelkiego rodzaju materiały (takie jak surowce, substancje, mieszaniny, składniki zwiększające objętość itp.) użyte celowo w produkcie nawozowym lub dodane do niego podczas produkcji lub substancje otrzymane celowo w wyniku reakcji chemicznej w trakcie procesu produkcji produktu. W niektórych przypadkach składniki mogą zawierać zanieczyszczenia, których nie należy umieszczać w wykazie składników.

W przypadku materiałów otrzymanych w wyniku reakcji chemicznej zadeklarować należy tylko produkt reakcji (na przykład azotan amonu, mocznik), nie muszą natomiast być deklarowane prekursory.

Zgodnie z rozporządzeniem w sprawie produktów nawozowych należy przedstawić wykaz wszystkich składników powyżej 5 % w masie produktu w porządku malejącym w przeliczeniu na suchą masę.

Oprócz obowiązku zadeklarowania wszystkich składników, których zawartość w masie produktu jest większa niż 5 %, podmioty gospodarcze mogą zdecydować się na umieszczanie na etykiecie informacji o składnikach, których zawartość w masie produktu jest mniejsza niż 5 %. W takim przypadku, aby uniknąć pomylenia obowiązkowego oznakowania z dobrowolnym, składniki te powinny zostać wymienione jako informacje dodatkowe, a nie wskazane w sekcji "składniki", w której oczekuje się odniesienia jedynie do składników, których zawartość w masie produktu jest większa niż 5 %.

Zgodnie z rozporządzeniem w sprawie produktów nawozowych nie ma obowiązku deklarowania na etykiecie faktycznej procentowej zawartości każdego składnika ostatecznej postaci użytkowej produktu nawozowego.

W przypadku substancji i mieszanin objętych rozporządzeniem CLP ich identyfikacja musi być zgodna z wszystkimi wymogami zawartymi w niniejszym rozporządzeniu. W związku z tym w przypadku mieszaniny w wykazie składników należy wskazać jej nazwę handlową oraz dane identyfikujące substancje, które decydują o jej zaklasyfikowaniu, zgodnie z art. 18 ust. 3 rozporządzenia CLP.

W przypadku naturalnych materiałów oprócz nazw używanych zgodnie z art. 18 rozporządzenia CLP można użyć nazw składników mineralnych (na przykład sylwinit, langbeinit), a także wskazać odpowiedni numer identyfikacyjny materiału (numer CAS lub numer WE), jeśli istnieje.

Aby uniknąć umieszczania bardzo długich wykazów na samej etykiecie, zaleca się opisanie CMC składników w przypisie lub za pomocą skróconego odniesienia do CMC.

Przykład nawozu organiczno-mineralnego:

– CMC opisane w przypisie

Łuski kakaowe¹, mączka z piór², skoncentrowany superfosfat³ nr CAS 65996-95-4, chlorek potasu³ nr CAS 7447-40-7, tlenek magnezu³ nr CAS 1309-48-4, makuch z rącznika pospolitego¹, mączka kostna², mocznik³ nr CAS 57-13-6

gdzie:¹Rośliny, części roślin lub wyciągi z roślin;²Produkty pochodne w rozumieniu rozporządzenia (WE) nr 1069/2009; ³ Pierwotne surowce i mieszaniny.

– Skrócone odniesienie do CMC

Łuski kakaowe (CMC 2: Rośliny, części roślin lub wyciągi z roślin), mączka z piór (CMC 10: Produkty pochodne w rozumieniu rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1069/2009 ⁴ ), skoncentrowany superfosfat nr CAS 65996-95-4 (CMC 1: pierwotne surowce i mieszaniny), chlorek potasu nr CAS 7447-40-7 (CMC 1), tlenek magnezu nr CAS 1309-48-4 (CMC 1), makuch z rącznika pospolitego (CMC 2), mączka kostna (CMC 10), mocznik nr CAS 57-13-6 (CMC 1)

W konkretnym przypadku produktów nawozowych zawierających kompost lub produkt pofermentacyjny zaleca się uzupełnić wykaz składników o użyte surowce.

Przykład:

– Kompost CMC 3 (kompost z odpadów roślinnych)

– Produkt pofermentacyjny CMC 5 (suchy produkt pofermentacyjny otrzymany z obornika, roślin energetycznych i bioodpadów) lub Produkt pofermentacyjny CMC 5 (stała frakcja produktu pofermentacyjnego otrzymanego z roślin energetycznych i bioodpadów pochodzenia roślinnego)

2.8. W jaki sposób opisywać na etykiecie funkcje produktów, które spełniają więcej niż jedną funkcję?

Na etykiecie należy umieścić oznaczenia określone w załączniku I do rozporządzenia w sprawie produktów nawozowych odpowiadające deklarowanym funkcjom produktu. Zadeklarować należy jedynie te oznaczenia PFC, w odniesieniu do których uzyskano pozytywny wynik oceny zgodności. W takim przypadku producent może sam zdecydować o kolejności umieszczenia poszczególnych (co najmniej dwóch) oznaczeń na etykiecie. Funkcje te mogą być oddzielone myślnikiem lub wyrazem, takim jak "i" lub "z".

Przykłady:

– Prosty stały nieorganiczny nawóz makroskładnikowy - środek wapnujący

– Prosty stały nieorganiczny nawóz makroskładnikowy ze środkiem wapnującym

– Prosty stały nieorganiczny nawóz makroskładnikowy i środek wapnujący

Jeśli produkt należy do PFC 7 oraz do PFC 6(A) i jednocześnie do PFC 6(B), zastosowanie mają ogólne zalecenia opisane powyżej.

Wskazanie numeru indeksowego PFC nie jest obowiązkowe. Aby uzyskać więcej informacji, zob. podsekcja 2.1.

2.9. Czy w odniesieniu do wymogów określonych w załączniku III część I pkt 4, 5, 6 i 9 można użyć innych zwrotów?

Zgodnie z rozporządzeniem w sprawie produktów nawozowych nie można zmieniać brzmienia zwrotów używanych w odniesieniu do wymogów określonych w załączniku III część I pkt 4, 5 i 6.

W przypadku załącznika III część I pkt 9 można użyć zwrotu podobnego do "niska zawartość chlorków".

2.10. Czy można stosować piktogramy na podstawie dobrych praktyk? Jak zarządzać powiązaniami z rozporządzeniem CLP?

Możliwe jest, na zasadzie dobrowolności, informowanie użytkownika o warunkach przechowywania lub o zarządzaniu skutkami dla zdrowia i środowiska za pomocą piktogramów opartych na dobrych praktykach, nawet jeśli produkt nie jest objęty zakresem rozporządzenia CLP.

Jeśli rozporządzenie CLP ma zastosowanie, etykieta produktu musi zawierać wszystkie elementy zgodnie z wymogami dotyczącymi etykietowania określonymi w tym rozporządzeniu (piktogramy określające rodzaj zagrożenia, hasła ostrzegawcze, zwroty określające zagrożenie i środki ostrożności, w stosownych przypadkach niepowtarzalny identyfikator postaci czynnej, dodatkowe wymogi dotyczące stosowania przez konsumentów itd.), w tym informacje dotyczące warunków pakowania i zarządzania ryzykiem. Informacje dodatkowe (przykład: piktogramy na podstawie dobrych praktyk) można umieścić na etykiecie zgodnie z art. 25 rozporządzenia CLP. Nie mogą one zastępować obowiązkowych elementów etykiet wymaganych na podstawie rozporządzenia CLP, umniejszać znaczenia tych elementów ani nie mogą być z nimi sprzeczne.

W przypadku użycia piktogramów należy unikać podwójnego etykietowania zgodnie z art. 25 rozporządzenia CLP.

Przykład:

grafika

2.11. W jakich przypadkach producent może wyrazić zawartość składników pokarmowych w postaci pierwiastka?

Producent może wyrazić zawartość składników pokarmowych wymaganych na podstawie rozporządzenia w sprawie produktów nawozowych w postaci pierwiastka zamiast lub oprócz postaci tlenkowej, według przeliczników określonych w załączniku III część I pkt 10. Aby uzyskać więcej informacji, zob. sekcja 3 niniejszych wytycznych.

2.12. W jaki sposób można odnieść się do materii organicznej zamiast do węgla organicznego?

Informacje wymagane w rozporządzeniu w sprawie produktów nawozowych mogą odnosić się do materii organicznej zamiast lub oprócz węgla organicznego (Corg), według następującego przelicznika:

węgiel organiczny (C_org) = materia organiczna χ 0,56

Jeżeli produkt zawiera węgiel organiczny i materię organiczną, informację o zawartości materii organicznej można podać w nawiasie obok informacji o zawartości węgla organicznego (Corg) lub w sekcji zawierającej dobrowolnie podane informacje.

2.13. Przykład ogólnych wymogów dotyczących etykietowania i wyglądu

grafika

W załączniku do niniejszych wytycznych przedstawiono szczegółową ramkę etykiety zawierającą wszystkie PFC i odniesienia do wymogów dotyczących etykietowania określonych w rozporządzeniu w sprawie produktów nawozowych.

3. SZCZEGÓŁOWE WYMOGI DOTYCZĄCE ETYKIETOWANIA W ODNIESIENIU DO PFC 1: NAWÓZ

3.1. Czy konieczne jest podawanie na etykiecie zawartości wszystkich składników pokarmowych obecnych w nawozie?

Zgodnie z pkt 1 opisu dotyczącego PFC 1: Nawóz w załączniku III część II deklarowanie składników pokarmowych jest dobrowolne i to producent decyduje, które składniki pokarmowe chce zadeklarować - pod warunkiem, że spełnione są wymogi dotyczące minimalnej ilości określone w załączniku I, z wyjątkiem:

– azotu (N) lub pięciotlenku fosforu (P₂O₅), których zawartość należy podać, jeśli przekracza ona 0,5 % (m/m) (aby uzyskać więcej informacji, zob. podsekcja 3.3),

– mikroskładników pokarmowych występujących w minimalnej ilości określonej w załączniku I, które należy zadeklarować, jeżeli zostały celowo dodane do nawozu nieorganicznego lub organiczno-mineralnego.

Jeżeli zadeklarowano dany składnik pokarmowy, należy spełnić wszystkie wymogi określone w rozporządzeniu w sprawie produktów nawozowych dotyczące deklarowania składników pokarmowych.

3.2. Jeżeli w rozporządzeniu nie określono minimalnej zawartości drugorzędnych składników pokarmowych (PFC 1(A) i PFC 1(B)), w jaki sposób należy przedstawić zawartość tych składników pokarmowych na etykiecie?

Producent odpowiada za zadeklarowanie zawartości drugorzędnych składników pokarmowych, biorąc pod uwagę tolerancje, które należy zastosować wobec tych składników.

3.3. Jeżeli musi zostać wskazana zawartość azotu (N) lub pięciotlenku fosforu (P₂O₅), ponieważ przekracza ona 0,5 % (m/m), w jaki sposób należy podać tę informację?

Zawartość azotu (N) lub pięciotlenku fosforu (P₂O₅) można podać w postaci przedziału wartości, umieszczając tę informację na etykiecie tuż pod deklarowanymi składnikami pokarmowymi, wyraźnie oddzielając ją linią lub innymi informacjami na etykiecie. Zob. przykładowa ramka etykiety w podsekcji 2.13 niniejszych wytycznych. Informację o zawartości tych składników można przekazać za pomocą ogólnego zdania, na przykład "Produkt zawiera...".

3.4. Czy terminu "mineralny" można użyć zamiast lub oprócz terminu "nieorganiczny" w oznaczeniu produktu? W którym miejscu należy oznaczyć termin "mineralny"?

Tak, zamiast terminu "nieorganiczny" można użyć terminu "mineralny" w przypadku nawozu należącego do PFC 1 (C) pod warunkiem, że spełnione są warunki określone w PFC 1: Nawóz w części II pkt 4 załącznika III do rozporządzenia w sprawie produktów nawozowych. Jeżeli warunki te są spełnione, aby spełnić wymogi określone w załączniku III część I pkt 1 lit. a), producent musi dodać indeks PFC odpowiedniej podkategorii, do której należy dany produkt (tj. PFC 1 (C)(I)(a (ii)).

Przykład:

– Mineralny nawóz makroskładnikowy (PFC 1 (C)(I)(a)(i))

– Mineralny nawóz makroskładnikowy - PFC 1 (C)(I)(a)(i)

– PFC 1 (C)(I)(a)(i): Mineralny nawóz makroskładnikowy

3.5. Czy azot amonowy (NH₃) odnosi się do azotu amonowego (NH₄⁺) w przypadku PFC 1?

Tak.

4. SZCZEGÓLNE WYMOGI DOTYCZĄCE ETYKIETOWANIA W PRZYPADKU PFC 1(A) NAWÓZ ORGANICZNY

4.1. Przykład etykiety

grafika

4.2. Jak deklarować azot organiczny i pochodzenie materii organicznej

Producent odpowiada za zapewnienie odpowiednich informacji o pochodzeniu materii organicznej w nawozie organicznym. Jest on również odpowiedzialny za dostarczanie wszelkich istotnych informacji niezbędnych do zarządzania ryzykiem dla środowiska. W celu zapewnienia zgodności użytkownika z dyrektywą azotanową, deklaracja dotycząca azotu organicznego powinna zatem zawierać co najmniej:

– X % azotu organicznego pochodzenia zwierzęcego,z czego Y % uzyskano z obornika, jeżeli produkt zawiera wyłącznie surowce zwierzęce będące źródłem azotu organicznego,

– X % azotu organicznego pochodzenia roślinnego, jeżeli produkt zawiera wyłącznie surowce roślinne będące źródłem azotu organicznego,

– X % azotu organicznego pochodzenia zwierzęcego i roślinnego, z czego Y % uzyskano z obornika, jeżeli produkt jest mieszaniną surowców zwierzęcych i roślinnych będących źródłem azotu organicznego.

4.3. Z jaką dokładnością należy deklarować obowiązkowe informacje dotyczące PFC 1(A)?

Ta podsekcja jest szczególnie istotna w odniesieniu do elementów informacyjnych takich jak zawartość węgla organicznego i suchej masy.

Producent ma swobodę w zakresie określenia poziomu dokładności w odniesieniu do powyższych informacji, które są najbardziej istotne dla użytkownika. Zaleca się, aby zawartość węgla organicznego i suchej masy podawać z dokładnością do jednego miejsca po przecinku, ponieważ uwzględnienie więcej niż jednego miejsca po przecinku nie będzie zgodne z dokładnością aktualnych metod analitycznych.

4.4. Czy należy deklarować zawartość azotu amonowego, nawet jeśli nie jest obecny w produkcie?

Zawartość azotu amonowego należy deklarować, wyłącznie jeśli jest on obecny w produkcie końcowym.

4.5. Czy można zadeklarować zawartość materii organicznej zamiast węgla organicznego?

Zgodnie z załącznikiem III część I pkt 11 informacje mogą odnosić się do materii organicznej zamiast lub oprócz węgla organicznego (Corg). Ważne jest, aby informacje zostały przedstawione według następującego przelicznika:

Corg = materia organiczna χ 0,56

Jeżeli produkt zawiera węgiel organiczny i materię organiczną, informację o zawartości materii organicznej można podać w nawiasie obok informacji o zawartości węgla organicznego (Corg) lub w sekcji zawierającej dobrowolnie podane informacje.

4.6. Gdzie należy umieścić informacje dotyczące daty produkcji?

Data produkcji to data zakończenia procesu produkcji produktu. Producent określa datę zakończenia procesu produkcji produktu. W przypadku gdy ze względu na system produkcji lub magazynowania dokładna data produkcji nie jest znana producentowi, przez datę produkcji można rozumieć datę zapakowania produktu. Dokładne umiejscowienie daty produkcji na etykiecie/opakowaniu może się różnić w zależności od tego, co będzie najodpowiedniejsze w przypadku danego produktu, pod warunkiem że wszystkie informacje znajdują się na etykiecie. W związku z tym można zastosować praktykę tzw. śledzenia, tj. odniesienia do jednego miejsca na etykiecie, gdzie wskazana jest data. Podmiot gospodarczy stosuje wybrany przez siebie format do wskazania daty (litery lub cyfry), pod warunkiem że będzie to pełna data (dzień/miesiąc/ rok). Na przykładzie etykiety informację tę umieszczono w kolorze czarnym.

5. SZCZEGÓŁOWE WYMOGI DOTYCZĄCE ETYKIETOWANIA W ODNIESIENIU DO PFC 1(B): NAWÓZ ORGANICZNO-MINERALNY

5.1. Przykład etykiety

grafika

5.2. Jak deklarować azot organiczny i pochodzenie materii organicznej?

Producent odpowiada za zapewnienie odpowiednich informacji o pochodzeniu materii organicznej w nawozie organiczno- mineralnym. Jest on również odpowiedzialny za dostarczanie wszelkich istotnych informacji niezbędnych do zarządzania ryzykiem dla środowiska. W celu zapewnienia zgodności użytkownika z dyrektywą azotanową, deklaracja dotycząca azotu organicznego powinna zatem zawierać co najmniej:

– X % azotu organicznego pochodzenia zwierzęcego,z czego Y % uzyskano z obornika, jeżeli produkt zawiera wyłącznie surowce zwierzęce będące źródłem azotu organicznego,

– X % azotu organicznego pochodzenia roślinnego, jeżeli produkt zawiera wyłącznie surowce roślinne będące źródłem azotu organicznego,

– X % azotu organicznego pochodzenia zwierzęcego i roślinnego, z czego Y % uzyskano z obornika, jeżeli produkt jest mieszaniną surowców zwierzęcych i roślinnych będących źródłem azotu organicznego.

5.3. Czy należy deklarować zawartość szczególnej postaci azotu (N), fosforu (P) lub potasu (K), nawet jeśli nie są obecne w produkcie?

Szczególną postać lub rozpuszczalność składników pokarmowych należy deklarować, wyłącznie jeśli są one obecne w produkcie końcowym.

5.4. W jaki sposób należy umieścić istotne informacje na temat potencjalnego wpływu amoniaku uwalnianego przy okazji stosowania nawozu na jakość powietrza oraz zalecenie dla użytkowników, aby wprowadzili odpowiednie środki zaradcze w przypadku obecności mocznika (CH4N2O) w produkcie?

Oznakowanie wszystkich produktów nawozowych wprowadzanych do obrotu zgodnie z rozporządzeniem w sprawie produktów nawozowych i zawierających mocznik musi informować o potencjalnym wpływie na jakość powietrza na skutek uwalniania amoniaku przy stosowaniu nawozu, a także zawierać zalecenie dla użytkowników, aby wprowadzili odpowiednie środki zaradcze. Takie informacje najlepiej umieścić w pobliżu oznaczenia deklarowanych składników pokarmowych lub pod tym oznaczeniem bądź w sekcji dotyczącej bezpieczeństwa i ochrony środowiska.

Informacje te mogą mieć charakter ogólny, na przykład:

Ten nawóz zawiera mocznik, który może uwalniać amoniak i wpływać na jakość powietrza. W zależności od miejscowych warunków należy wprowadzić odpowiednie środki zaradcze.

lub

Ten nawóz zawiera mocznik, który może uwalniać amoniak i wpływać na jakość powietrza. W zależności od miejscowych warunków należy wprowadzić odpowiednie środki zaradcze. Producent tego nawozu wprowadził już środki zaradcze polegające na zastosowaniu inhibitora ureazy.

5.5. W jaki sposób zadeklarować "niską zawartość kadmu"?

W przypadku gdy zawartość kadmu w produkcie jest równa 20 mg/kg pięciotlenku fosforu (P₂O₅) lub niższa, można zadeklarować, że zawartość kadmu w produkcie jest niska. Zaleca się umieszczenie tej informacji w części "Informacje dodatkowe" na etykiecie. Istnieją różne sposoby na przedstawienie tej informacji - tekstowo lub za pomocą piktogramu. W przypadku użycia piktogramu powinien on zawierać symbol chemiczny "Cd", ale nie powinien zawierać żadnych symboli przedstawiających inne cechy produktu.

Rysunek

Przykład piktogramu informującego o niskiej zawartości kadmu

grafika

5.6. Z jaką dokładnością należy deklarować zawartość mikroskładników pokarmowych?

Producent powinien przestrzegać wartości dziesiętnych określonych w rozporządzeniu w sprawie produktów nawozowych w odniesieniu do mikroskładników pokarmowych. Aby uzyskać więcej informacji, zob. podsekcja 6.1.2.

6. SZCZEGÓŁOWE WYMOGI DOTYCZĄCE ETYKIETOWANIA W ODNIESIENIU DO PFC 1(C): NAWÓZ NIEORGANICZNY

6.1. PFC 1 (C)(I): Nieorganiczny nawóz makroskładnikowy

6.1.1. Przykład etykiety

Propozycja dotycząca sposobu deklarowania w przypadku nieorganicznego nawozu makroskładnikowego zawierającego mikroskładniki pokarmowe z uwzględnieniem powiązania z informacją dotyczącą nawozu mineralnego:

STAŁY NIEORGANICZNY NAWÓZ MAKROSKŁADNIKOWY

NPK (Ca, Mg, S) nawóz mineralny zawierający mikroskładniki pokarmowe, 16-9-12 (+3 +2 +15) / 16-3,9-10 (+2,1 +1,2 +6)

lub

NAWÓZ MINERALNY (PFC 1(C)(I)(a))

NPK (Ca, Mg, S) nawóz zawierający mikroskładniki pokarmowe, 16-9-12 (+3 +2 +15) / 16-3,9-10 (+2,1 +1,2 +6) lub

NAWÓZ MINERALNY (PFC 1(C)(I)(a))

NPK (Ca, Mg, S) nawóz kompleksowy ⁵  zawierający mikroskładniki pokarmowe, 16-9-12 (+3 +2 +15) / 16-3,9-10 (+2,1 +1,2 +6)

lub

NAWÓZ MINERALNY (PFC 1(C)(I)(a))

NPK (Ca, Mg, S) nawóz kompleksowy, 16-9-12 (+3 +2 +15) / 16-3,9-10 (+2,1 +1,2 +6), zawierający mikroskładniki pokarmowe

16 % CAŁKOWITEGO AZOTU (N)

7,0 % azotu azotanowego

9,0 % azotu amonowego

9 % CAŁKOWITEGO PIĘCIOTLENKU FOSFORU (P₂O₅) (= 3,9 % P)

6,7 % rozpuszczalnego w wodzie pięciotlenku fosforu (P₂O₅) (= 2,9 % P)

9,0 % pięciotlenku fosforu (P₂O₅) rozpuszczalnego w obojętnym roztworze cytrynianu amonu (= 3,9 % P).

12 % TLENKU POTASU (K₂O) (= 10 % K) rozpuszczalnego w wodzie.

3 % CAŁKOWITEGO TLENKU WAPNIA (CaO) (= 2,1 % Ca)

1,0 % CaO (= 0,7 % Ca) rozpuszczalnego w wodzie

2 % CAŁKOWITEGO TLENKU MAGNEZU (MgO) (= 1,2 % Mg)

15 % TRITLENKU SIARKI (SO₃) (=6 % S) rozpuszczalnego w wodzie.

0,01% boru (B) w postaci soli sodowej, rozpuszczalne w wodzie

0,020% całkowitej miedzi (Cu), kompleksowanej przez HGA, z czego 0,015 % rozpuszczalne w wodzie

0,30% całkowitego żelaza (Fe),

0,26 % w postaci siarczanu rozpuszczalnego w wodzie; 0,04 % schelatowanego przez EDTA

0,05% manganu (Mn) w postaci siarczanu rozpuszczalnego w wodzie

0,006% całkowitego molibdenu (Mo) w postaci soli sodowej

z czego 0,003 % rozpuszczalne w wodzie

0,008% całkowitego cynku (Zn) w postaci tlenku

Stosować wyłącznie w uzasadnionej potrzebie. Nie przekraczać dawki.

Uwaga: niniejsza etykieta obejmuje jedynie część obowiązkowych informacji umieszczanych na etykiecie (zgodnie z wymogami mającymi zastosowanie do tej kategorii nawozu). Aby zapoznać się z pełnym przykładem, zob. podsekcja 6.5.

6.1.2. Jaki jest minimalny wymóg dotyczący wartości dziesiętnych, jakie należy wskazać na etykiecie?

W rozporządzeniu w sprawie produktów nawozowych nie przedstawiono wytycznych dotyczących wartości dziesiętnych, jakie należy stosować. Autor etykiety powinien zadbać, aby była ona czytelna dla użytkownika, i w związku z tym zaleca się:

– ograniczenie wartości dziesiętnych do maksymalnie jednego miejsca po przecinku w przypadku deklarowanych makroskładników pokarmowych (N-P-K-Ca-Mg-Na-S), z wyjątkiem tych, w przypadku których w załączniku I do rozporządzenia w sprawie produktów nawozowych określono już wymóg wskazywania minimalnej wartości deklarowanej ilości z dokładnością do co najmniej jednego miejsca po przecinku,

– w miarę możliwości przestrzeganie wartości dziesiętnych określonych w rozporządzeniu w odniesieniu do mikroskładników pokarmowych. W razie potrzeby (na przykład w celu przestrzegania dopuszczalnych tolerancji) można zwiększyć dokładność o jedno dodatkowe miejsce po przecinku, jak określono w rozporządzeniu w sprawie produktów nawozowych w odniesieniu do mikroskładników pokarmowych.

6.1.3. W jaki sposób należy umieścić istotne informacje na temat potencjalnego wpływu amoniaku uwalnianego przy okazji stosowania nawozu na jakość powietrza oraz zalecenie dla użytkowników, aby stosowali odpowiednie środki zaradcze w przypadku obecności mocznika (CH₄N₂O) w produkcie?

Oznakowanie wszystkich produktów nawozowych wprowadzanych do obrotu zgodnie z rozporządzeniem w sprawie produktów nawozowych i zawierających mocznik musi informować o potencjalnym wpływie na jakość powietrza na skutek uwalniania amoniaku przy stosowaniu nawozu, a także zawierać zalecenie dla użytkowników, aby wprowadzili odpowiednie środki zaradcze. Takie informacje najlepiej umieścić w pobliżu oznaczenia deklarowanych składników pokarmowych lub pod tym oznaczeniem bądź w sekcji dotyczącej bezpieczeństwa i ochrony środowiska.

Informacje te mogą mieć charakter ogólny, na przykład:

Ten nawóz zawiera mocznik, który może uwalniać amoniak i wpływać na jakość powietrza. W zależności od miejscowych warunków należy wprowadzić odpowiednie środki zaradcze.

lub

Ten nawóz zawiera mocznik, który może uwalniać amoniak i wpływać na jakość powietrza. W zależności od miejscowych warunków należy wprowadzić odpowiednie środki zaradcze. Producent tego nawozu wprowadził już środki zaradcze polegające na zastosowaniu inhibitora ureazy.

6.1.4. W jaki sposób zadeklarować "niską zawartość kadmu"?

W przypadku gdy zawartość kadmu w produkcie jest równa 20 mg/kg pięciotlenku fosforu (P₂O₅) lub niższa, można zadeklarować, że zawartość kadmu w produkcie jest niska. Zaleca się umieszczenie tej informacji w części "Informacje dodatkowe" na etykiecie. Istnieją różne sposoby na przedstawienie tej informacji - tekstowo lub za pomocą piktogramu. W przypadku użycia piktogramu powinien on zawierać symbol chemiczny "Cd", ale nie powinien zawierać żadnych symboli przedstawiających inne cechy produktu.

Rysunek

Przykład piktogramu informującego o niskiej zawartości kadmu

grafika

6.2. PFC 1(C)(I)(a): Stały nieorganiczny nawóz makroskładnikowy

6.2.1. Przykład etykiety

Zob. przykład przedstawiony w podsekcji 7.1.

6.2.2. Przykład informacji dotyczących granulometrii

Zob. pkt 6.2.3 w podsekcji poniżej.

6.2.3. W jaki sposób można podać na etykiecie informacje dotyczące granulometrii i jednostki fizycznej? Czy w przypadku podawania informacji dotyczących granulometrii produktu dozwolone jest odniesienie do więcej niż jednego sita?

W zależności od produktu producent musi wskazać określone sito/sita.

Na etykiecie należy podać informacje dotyczące granulometrii i jednostki fizycznej, najlepiej pogrupowane. Producent może dobrowolnie podać informacje dodatkowe dotyczące granulometrii pod warunkiem, że są one zgodne z rozporządzeniem w sprawie produktów nawozowych.

Ponadto dozwolone powinno być wskazanie większej liczby postaci jednostki fizycznej niż jedna, ponieważ na przykład ze względu na stabilność możliwe jest zastosowanie większej liczby jednostek fizycznych.

Przykład: Obowiązkowe opisy dotyczące granulometrii i jednostki fizycznej na etykiecie w odniesieniu do stałego nieorganicznego nawozu makroskładnikowego:

Granulometria: Proszek. 90 % produktu przechodzi przez sito o rozmiarze oczek 1 mm.

Granulometria: Granule. X % produktu przechodzi przez sito o rozmiarze oczek Y mm.

Przykład: Alternatywne opisy granulometrii i jednostki fizycznej na etykiecie w odniesieniu do stałego nieorganicznego nawozu makroskładnikowego, które są zgodne z wymogami, o których mowa w załączniku III część II PFC 1(C)(I)(a) pkt 2:

Granulometria: Mieszanka proszku i bryłek. X % produktu przechodzi przez sito o rozmiarze oczek 1 mm, a pozostałe Y % przechodzi przez sito o rozmiarze oczek Z mm.

Granulometria: Granule. 95 % produktu ma postać granul o wymiarach 2,0-4,5 mm.

6.2.4. W jaki sposób określa się "substancje otoczkujące"?

Szczegółowe informacje na temat nawozów otoczkowanych umieszczone na etykiecie należy w miarę możliwości pogrupować. Informacje dotyczące nawozów otoczkowanych, które należy przedstawić, odnoszą się do:

– okresu działania nawozu otoczkowanego,

– rodzaju substancji otoczkującej, o której mowa w załączniku III część II PFC 1(C)(I)(a) pkt 4.

6.2.5. W jaki sposób zadeklarować okres działania nawozu otoczkowanego?

Zob. zalecenie w sekcji 2.5 powyżej.

6.2.6. W jaki sposób zadeklarować rodzaj substancji otoczkującej?

W odniesieniu do stałych nieorganicznych nawozów otoczkowanych należy podać nazwę marki substancji otoczkujących oraz procent nawozu otoczkowanego na każdą substancję. W rozumieniu rozporządzenia w sprawie produktów nawozowych substancja otoczkująca to polimer lub siarka regulujące przenikanie wody do cząstek składników pokarmowych i tym samym uwalnianie składników pokarmowych. Do tych informacji należy dołączyć następujące oznakowanie: Szybkość uwalniania składników pokarmowych może się różnić w zależności od temperatury substratu. Konieczne może być dostosowanie nawożenia. W przypadku gdy nawóz jest otoczkowany lub częściowo otoczkowany siarką, która pełni funkcję substancji otoczkującej, pierwsze zdanie powyższego oznakowania powinno brzmieć: "Szybkość uwalniania składników pokarmowych może się różnić w zależności od temperatury substratu i aktywności biologicznej".

Przykład zawierający wszystkie obowiązkowe informacje dotyczące nawozów otoczkowanych:

Okres działania produktu: X-Y miesięcy. 100 % produktu jest powleczone substancją otoczkującą NAZWAMARKI®. Szybkość uwalniania składników pokarmowych może się różnić w zależności od temperatury substratu. Konieczne może być dostosowanie nawożenia. Ponowne zastosowanie w okresie krótszym niż Y miesiące (miesięcy) jest niedozwolone.

6.2.7. W jaki sposób przygotować etykietę dotyczącą nawozów z materiałów wydobytych z ziemi?

Wydobycie oznacza pozyskiwanie cennych minerałów lub innych materiałów geologicznych z ziemi, zwykle ze złóż rud i kruszców, żył geologicznych, pokładów, raf lub złóż okruchowych. Te wszystkie złoża stanowią naturalne źródło minerałów, które same w sobie są wykorzystywane jako nawozy nieorganiczne lub służą jako surowce do produkcji niektórych nawozów nieorganicznych.

Ze względu na naturalne pochodzenie takich nawozów z materiałów wydobytych z ziemi zawartość zanieczyszczeń występujących naturalnie (minerałów nieistotnych dla produktu) może w produkcie ulegać zmianie w trakcie procesu wydobycia. Zanieczyszczeń nie należy jednak umieszczać w wykazie składników (aby uzyskać więcej informacji, zob. podsekcja 2.7 niniejszych wytycznych), za składnik należy uznać - i jako taki wskazać w sekcji dotyczącej składników na etykiecie - jedynie wydobyty produkt (wydobyty minerał).

Niektóre nawozy z materiałów wydobytych z ziemi od lat są znane pod nazwą mineralogiczną. W związku z tym podczas umieszczania ich w wykazie składników na etykiecie oprócz nazw używanych zgodnie z art. 18 rozporządzenia CLP można użyć nazw składników mineralnych (na przykład sylwinit, langbeinit), a także wskazać odpowiedni numer identyfikacyjny materiału (numer CAS lub numer WE), jeśli istnieje.

Przykład: Wykaz składników na etykiecie nawozu z materiałów wydobytych z ziemi (naturalnie występujący siarczan potasowo-magne- zowy): Składniki: langbeinit (potasu magnezu siarczan) nr CAS 14977-37-8 (pierwotne surowce i mieszaniny)

6.3. PFC 1(C)(I)(b): Płynny nieorganiczny nawóz makroskładnikowy

Propozycja dotycząca sposobu deklarowania w przypadku płynnego nieorganicznego nawozu makroskładnikowego zawierającego mikroskładniki pokarmowe, w tym powiązania z informacją dotyczącą nawozu mineralnego:

PŁYNNY NIEORGANICZNY NAWÓZ MAKROSKŁADNIKOWY

NPK (Ca, Mg, S) nawóz zawierający mikroskładniki pokarmowe, 16-9-12 (+3 +2 +15) / 16-3,9-10 (+2,1 +12 +6)

lub

PŁYNNY NAWÓZ MINERALNY (PFC 1(C)(I)(b))

NPK (Ca, Mg, S) nawóz zawierający mikroskładniki pokarmowe, 16-9-12 (+3 +2 +15) / 16-3,9-10 (+2,1 +1,2 +6)

lub

PŁYNNY NAWÓZ MINERALNY (PFC 1(C)(I)(b))

NPK (Ca, Mg, S) nawóz 16-9-12 (+3 +2 +15) / 16-3,9-10 (+2,1 +1,2 +6) zawierający mikroskładniki pokarmowe

16 % CAŁKOWITEGO AZOTU (N)

7,0 % azotu azotanowego

9,0 % azotu amonowego

9 % CAŁKOWITEGO PIĘCIOTLENKU FOSFORU (P₂O₅) (= 3,9 % P)

9,0 % rozpuszczalnego w wodzie pięciotlenku fosforu (P₂O₅) (= 3,9 % P)

12 % TLENKU POTASU (K₂O) (= 10 % K) rozpuszczalnego w wodzie.

3 % TLENKU WAPNIA (CaO) (= 2,1 % Ca) rozpuszczalnego w wodzie.

2 % TLENKU MAGNEZU (MgO) (= 1,2 % Mg) rozpuszczalnego w wodzie

15 % TRITLENKU SIARKI (SO₃) (=6 % S) rozpuszczalnego w wodzie.

Mikroskładniki pokarmowe są całkowicie rozpuszczalne w wodzie: 0,01 % boru (B) w postaci soli sodowej; 0,020 % miedzi (Cu) kompleksowanej przez HGA; 0,30 % żelaza (Fe), 0,26 % w postaci siarczanu, 0,04 % schelatowanego przez EDTA; 0,05 % manganu (Mn) w postaci siarczanu; 0,006 % całkowitego molibdenu (Mo) w postaci soli sodowej 0,008 % cynku (Zn) w postaci siarczanu;

Stosować wyłącznie w uzasadnionej potrzebie. Nie przekraczać dawki.

Uwaga: niniejsza etykieta obejmuje jedynie część obowiązkowych informacji umieszczanych na etykiecie (zgodnie z wymogami mającymi zastosowanie do tej kategorii nawozu). Aby zapoznać się z pełnym przykładem, zob. podsekcja 6.5.

6.4. PFC 1(C)(II): Nieorganiczny nawóz mikroskładnikowy

6.4.1. PFC 1(C)(II)(a): Prosty nieorganiczny nawóz mikroskładnikowy

Propozycja dotycząca sposobu deklarowania składników pokarmowych w przypadku prostego nieorganicznego nawozu mikroskładnikowego, w tym powiązania z informacją dotyczącą nawozu mineralnego:

PROSTY NIEORGANICZNY NAWÓZ MIKROSKŁADNIKOWY

mineralny nawóz mikroskładnikowy

lub

PROSTY NIEORGANICZNY NAWÓZ MIKROSKŁADNIKOWY

mineralny nawóz mikroskładnikowy, 5,3 % Fe

lub

MINERALNY NAWÓZ MIKROSKŁADNIKOWY (PFC 1(C)(II)(a))

5,3% całkowitego żelaza (Fe)

2,2 % w postaci siarczanu rozpuszczalnego w wodzie

3,1 % schelatowanego przez EDTA, 1,5 % rozpuszczalnego w wodzie

Stosować wyłącznie w uzasadnionej potrzebie. Nie przekraczać dawki.

Uwaga: niniejsza etykieta obejmuje jedynie część obowiązkowych informacji umieszczanych na etykiecie (zgodnie z wymogami mającymi zastosowanie do tej kategorii nawozu). Aby zapoznać się z pełnym przykładem, zob. podsekcja 6.5.

6.4.2. PFC 1(C)(II)(b): Wieloskładnikowy nieorganiczny nawóz mikroskładnikowy

Propozycja dotycząca sposobu deklarowania składników pokarmowych w przypadku wieloskładnikowego nieorganicznego nawozu mikroskładnikowego, z uwzględnieniem powiązania z informacją dotyczącą nawozu mineralnego:

WIELOSKŁADNIKOWY NIEORGANICZNY NAWÓZ MIKROSKŁADNIKOWY

mineralny nawóz mikroskładnikowy w roztworze

lub

WIELOSKŁADNIKOWY NIEORGANICZNY NAWÓZ MIKROSKŁADNIKOWY

mineralny nawóz mikroskładnikowy w roztworze, 0,2 % B, 0,52 % Cu, 2,3 % Fe, 0,5 % Mn, 0,06 % Mo, 0,8 % Zn

lub

MINERALNY NAWÓZ MIKROSKŁADNIKOWY W ROZTWORZE (PFC 1(C)(II)(b))

Mikroskładniki pokarmowe są całkowicie rozpuszczalne w wodzie:

0,2 % boru (B) w postaci soli sodowej; 0,52 % miedzi (Cu) w postaci siarczanu kompleksowanej przez HGA; 2,30 % żelaza (Fe), 1,04 % schelatowanego przez EDTA; 0,5 % manganu (Mn) w postaci siarczanu; 0,06 % całkowitego molibdenu (Mo) w postaci soli sodowej; 0,8 % cynku (Zn) w postaci siarczanu.

lub

0,2% boru (B) w postaci soli sodowej, rozpuszczalne w wodzie

0,52% miedzi (Cu) kompleksowanej przez HGA, rozpuszczalnej w wodzie

2,30% żelaza (Fe) w postaci siarczanu; 1,04 % schelatowanego przez EDTA, rozpuszczalnego w wodzie

0,5% manganu (Mn) w postaci siarczanu rozpuszczalnego w wodzie

0,06% molibdenu (Mo) w postaci soli sodowej, rozpuszczalne w wodzie

0,8% cynku (Zn) w postaci siarczanu rozpuszczalnego w wodzie

Stosować wyłącznie w uzasadnionej potrzebie. Nie przekraczać dawki

Uwaga: niniejsza etykieta obejmuje jedynie część obowiązkowych informacji umieszczanych na etykiecie (zgodnie z wymogami mającymi zastosowanie do tej kategorii nawozu). Aby zapoznać się z pełnym przykładem, zob. podsekcja 6.5.

6.5. Pełny przykład etykiety PFC 1(C)

grafika

7. SZCZEGÓŁOWE WYMOGI DOTYCZĄCE ETYKIETOWANIA W ODNIESIENIU DO PFC 2: ŚRODEK WAPNUJĄCY

7.1. Przykłady etykiety

Przykład 1

grafika

Przykład 2

grafika

7.2. Odniesienie regulacyjne, wyjaśnienie i dobrowolne dodatki

Przykłady dobrowolnych dodatków na etykiecie w sekcji "informacje dodatkowe":

– Etykietowanie zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 2003/2003 Parlamentu Europejskiego i Rady ⁶  lub normą EN 14069

Od 2014 r. środki wapnujące były etykietowane zgodnie z kryteriami określonymi w rozporządzeniu (WE) nr 2003/2003 zmienionym rozporządzeniem Komisji (UE) nr 463/2013 ⁷ . Aby zapewnić pewną spójność informacji na etykiecie i przekazać użytkownikom znane im informacje, w sekcji "informacje dodatkowe" można dobrowolnie umieszczać odniesienie do etykietowania zgodnie z tym rozporządzeniem.

Alternatywnie odniesienie do oznaczenia produktu zgodnie z normą EN 14069 ⁸  może być umieszczone dobrowolnie na etykiecie środka wapnującego. W tej normie europejskiej określono wymagania standardowe i wyższe dla produktów pochodzenia naturalnego i produktów pochodzących z procesów przemysłowych przeznaczone do stosowania jako środki wapnujące w rolnictwie.

– Odniesienie do reaktywności

Zgodnie z załącznikiem III do rozporządzenia w sprawie produktów nawozowych wymaga się deklaracji dotyczącej reaktywności i metody określania reaktywności.

W istniejących praktykach handlowych uznaje się trzy metody określania reaktywności środków wapnujących:

a) oznaczanie reaktywności węglanowych i krzemianowych środków wapnujących kwasem chlorowodorowym;

b) oznaczanie wpływu produktu metodą inkubacji gleby;

c) oznaczanie reaktywności metodą automatycznego miareczkowania kwasem cytrynowym.

W załączniku I do rozporządzenia w sprawie produktów nawozowych określono minimalne wymagania dotyczące reaktywności w odniesieniu do kwasu chlorowodorowego lub badań inkubacji. W niektórych państwach członkowskich UE reaktywność środków wapnujących mierzy się przy użyciu innego badania: metody kwasu cytrynowego (opisanej obecnie w normie EN 16357 ⁹ ). Metody tej nie uwzględniono jednak w załączniku I do rozporządzenia w sprawie produktów nawozowych, a zatem nie można jej stosować do potwierdzenia zgodności z wymaganiami, które opisano w tym rozporządzeniu.

W szczegółowych wymogach dotyczących etykietowania PFC 2 opisanych w załączniku III nie określono obowiązkowego odniesienia do jednego z dwóch badań, które uwzględniono w załączniku I. W związku z tym na potrzeby etykietowania producent ma możliwość wyboru spośród wszystkich dostępnych badań pomiarowych tego, które najlepiej odpowiada danemu produktowi i ma najwyższą wartość dla użytkownika, oraz odpowiedniego zadeklarowania reaktywności swojego produktu.

8. SZCZEGÓŁOWY WYMÓG DOTYCZĄCY ETYKIETOWANIA W ODNIESIENIU DO PFC 3: POLEPSZACZ GLEBY

8.1. PFC 3(A): Organiczny polepszacz gleby

8.1.1. Przykłady etykiety

Przykład 1: na potrzeby etykietowania 100 % torfowego organicznego polepszacza gleby do stosowania na przykład w celu poprawy upraw czarnej borówki:

grafika

Przykład 2: etykietowania kompostowego polepszacza gleby o dużej objętości:

grafika

8.1.2. Odniesienie regulacyjne, wyjaśnienie i dobrowolne dodatki

Przepisy krajowe, zarówno dotyczące stosowania produktu, jak i zgodności z wymogami dotyczącymi wprowadzania go na rynek krajowy, można dodawać na zasadzie dobrowolności, o ile są one zrozumiałe dla użytkownika i oddzielone od etykiety umieszczonej zgodnie z rozporządzeniem w sprawie produktów nawozowych.

Oświadczenia dotyczące zgodności z rozporządzeniem w sprawie produktów nawozowych mogą mieć następujące brzmienie:

Ten produkt spełnia wymagania określone dla PFC 3(A) (organiczny polepszacz gleby) w części II załącznika I oraz dla CMC 3 (kompost) w części II załącznika II do rozporządzenia w sprawie produktów nawozowych;

Ten produkt spełnia wymagania określone w rozporządzeniu Rady (WE) nr 834/2007 (ekologiczna produkcja i etykietowanie produktów ekologicznych) ¹⁰ ;

Proces produkcji oraz produkt zostały poddane zewnętrznej kontroli zgodnie z modułem D1: zapewnienie jakości procesu produkcji opisanym w części II załącznika IV do rozporządzenia w sprawie produktów nawozowych.

8.2. PFC 3(B): Nieorganiczny polepszacz gleby

8.2.1. Przykład etykiety

grafika

8.2.2. Odniesienie regulacyjne, wyjaśnienie i dobrowolne dodatki

W załączniku I do rozporządzenia w sprawie produktów nawozowych nie podano kryteriów ani parametrów skuteczności nieorganicznych polepszaczy gleby, co oznacza, że nie ma potrzeby wprowadzania wymogów dotyczących etykietowania poszczególnych produktów. W przypadku braku zharmonizowanych kryteriów i odpowiadających im norm, dostawcy produktów są proszeni o przekazanie informacji na temat skuteczności produktu w sekcji "informacje dodatkowe".

9. SZCZEGÓŁOWE WYMOGI DOTYCZĄCE ETYKIETOWANIA W ODNIESIENIU DO PFC 4: PODŁOŻE DO UPRAW

Produkt PFC 4 składa się z pojedynczego wielkogabarytowego składnika (zwiększającego objętość) lub mieszanki wielkogabarytowych składników (zwiększających objętość) (na przykład: torfu, włókien drzewnych, włókna kokosowego, kompostu, ekspandowanego perlitu).

9.1. Przykłady etykiety

Przykład 1: etykietowanie podłoża do upraw z wełny mineralnej

grafika

Przykład 2: podłoże do upraw zawierające wyłącznie elementy wielkogabarytowe (zwiększające objętość)

Podłoże do upraw nie może zawierać nawozów, środków wapnujących, biostymulatorów ani produktów należących do innych PFC. Ten rodzaj podłoża do upraw (PFC 4) wprowadza się do obrotu na potrzeby szczególnych zastosowań, w których dodanie produktów należących do innych PFC nie jest konieczne. Będzie ono również służyło jako podstawa dla produktów nawozowych mieszanych (PFC 7) zawierających inne PFC. Każde podłoże do upraw (PFC 4) mieszane z co najmniej jednym produktem z dowolnej innej PFC (np. nawozem, środkiem wapnującym, biostymulatorami) należy do PFC 7. W sekcji 12 podano przykład wymogów dotyczących etykietowania produktów należących do PFC 7.

grafika

Uwaga: te ramy etykiety podano jako ogólny, orientacyjny przykład struktury etykiety.

9.2. Odniesienie regulacyjne, wyjaśnienie i dobrowolne dodatki

Przepisy krajowe można dodawać na zasadzie dobrowolności, o ile są one zrozumiałe dla użytkownika i oddzielone od etykiety umieszczonej zgodnie z rozporządzeniem w sprawie produktów nawozowych.

10. SZCZEGÓŁOWE WYMOGI DOTYCZĄCE ETYKIETOWANIA W ODNIESIENIU DO PFC 5: INHIBITORY

10.1. PFC 5(A): inhibitor nitryfikacji

Przykład:

Numer jednostki notyfikowanej (w stosownych przypadkach)
NAZWA PRODUKTU
INHIBITOR NITRYFIKACJI
Składniki:
Pierwotne surowce, substancje i mieszaniny:
fosforan 3,4-dimetylopirazolu (DMPP, nr CAS 202842-98-6, nr WE 424-640-9)
kwas fosforowy (nr CAS: 7664-38-2, nr WE: 231-633-2)
Instrukcje dotyczące stosowania:
Inhibitor nitryfikacji w postaci fosforanu 3,4-dimetylopirazolu (DMPP) może być dodawany do nawozów stałych
i ciekłych, jeśli co najmniej 50 % całkowitej zawartości azotu w nawozie składa się z azotu pochodzącego z azotu
mocznikowego i azotu amonowego.
Minimalna i maksymalna zawartość DMPP wynosi 0,8 i 1,6 jako procent masy całkowitego azotu w postaci azotu
amonowego i azotu mocznikowego.
Aby uzyskać bardziej szczegółowe zalecenia, należy skontaktować się z przedsiębiorstwem lub dystrybutorem
przedsiębiorstwa, www.website.com
Zalecenia dotyczące przechowywania:
Przechowywać w suchych warunkach. Aby zapoznać się z dodatkowymi zaleceniami, zob. sekcja 7 karty
charakterystyki materiału.
Informacje dotyczące bezpieczeństwa i ochrony środowiska:
Produkt klasyfikowany na podstawie rozporządzenia (WE) nr 1272/2008 i Globalnie Zharmonizowanego Systemu
Klasyfikacji i Oznakowania Chemikaliów. Proszę odnieść się do odpowiedniego etykietowania na opakowaniu.
Należy dodać piktogramy określone w CLP, piktogramy klasyfikacji transportowej i kody UFI, jeżeli majq one
zastosowanie.
Informacje ogólne:
TYLKO DO UŻYTKU PROFESJONALNEGO.
Dane przedsiębiorstwa
Nr produktu: .....................	Nr partii: .........................

10.2. PFC 5(B): inhibitor denitryfikacji

Aktualnie na rynku UE nie są dostępne żadne inhibitory denitryfikacji na potrzeby handlowe. Ogólny układ etykiety powinien być podobny do układu etykiety dotyczącej inhibitora nitryfikacji lub ureazy.

10.3. PFC 5(C): inhibitor ureazy

Przykład:

Numer jednostki notyfikowanej (w stosownych przypadkach)
NAZWA PRODUKTU
INHIBITOR UREAZY
Składniki: Pierwotne surowce, substancje i mieszaniny: triamid kwasu N-(n-butylo)tiofosforowego (NBPT, nr CAS 94317-64-3, nr WE: 435-740-7) triamid kwasu N-(n-propylo)tiofosforowego (NPPT, nr CAS 916809-14-8, nr WE: 618-780-1) polietylenoimina (CAS n° 9002-98-6, EC 618-346-1) glikol propylenowy (nr CAS 57-55-6, nr WE 200-338-0) dimetylosulfotlenek (nr CAS 67-68-5, nr WE 200-664-3)
Instrukcje dotyczące stosowania: Ten inhibitor ureazy (IU) "mieszanina triamidu kwasu N-(n-butylo)tiofosforowego (NBPT) i triamidu kwasu N-(n- propylo)tiofosforowego (NPPT) (w stosunku 3:1)" może być dodawany do nawozów stałych i ciekłych, jeśli co najmniej 50 % całkowitej zawartości azotu w nawozie składa się z azotu pochodzącego z azotu mocznikowego. Minimalna i maksymalna zawartość IU wynosi 0,02 i 0,3 jako procent masy całkowitego azotu obecnego jako azot mocznikowy. Aby uzyskać bardziej konkretne zalecenia, należy skontaktować się z przedsiębiorstwem lub dystrybutorem przedsiębiorstwa, www.website.com
Zalecenia dotyczące przechowywania: Pzechowywać w suchych warunkach. Aby zapoznać się z dodatkowymi zaleceniami, zob. sekcja 7 karty charakterystyki materiału.
Informacje dotyczące bezpieczeństwa i ochrony środowiska:
Produkt klasyfikowany na podstawie rozporządzenia (WE) nr 1272/2008 i Globalnie Zharmonizowanego Systemu Klasyfikacji i Oznakowania Chemikaliów. Proszę odnieść się do odpowiedniego etykietowania na opakowaniu. Należy dodać piktogramy określone w CLP, piktogramy klasyfikacji transportowej i kody UFI, jeżeli majq one zastosowanie.
Informacje ogólne: TYLKO DO UŻYTKU PROFESJONALNEGO.
Dane przedsiębiorstwa
Nr produktu: .................	Nr partii: ....................

11. SZCZEGÓŁOWE WYMOGI DOTYCZĄCE ETYKIETOWANIA W ODNIESIENIU DO BIOSTYMULATORA PFC 6

11.1. Przykłady etykiety

11.1.1. PFC 6(A) Biostymulator mikrobiologiczny

grafika

11.1.2. PFC 6(B) Biostymulator niemikrobiologiczny

grafika

11.2. W jaki sposób należy etykietować postać fizyczną produktu?

Należy wskazać postać fizyczną (płynną lub stałą).

11.3. W jaki sposób przedstawić odnośne instrukcje dotyczące skuteczności produktu, w tym praktyk zarządzania glebą, nawożenia chemicznego, niekompatybilności ze środkami ochrony roślin, zalecanych wielkości dysz zraszających, ciśnienia w opryskiwaczu i innych środków antyznoszeniowych?

Instrukcje dotyczące stosowania mogą być przedstawione w formie tabeli, jak wskazano w przykładach w podsekcji 11.1, w tym informacje takie jak uprawy, dawka, metoda stosowania, etap stosowania, liczba zastosowań i oświadczenia. Deklarowane skutki powinny odpowiadać tym wskazanym w definicji biostymulatora, mianowicie: efektywność wykorzystania składników pokarmowych, odporność na stres abiotyczny, cechy jakościowe lub przyswajalność składników pokarmowych z form trudno dostępnych w glebie lub ryzosferze. Najlepiej byłoby uzupełnić je o deklarowane skutki określone w normach zharmonizowanych dla biostymulatorów.

11.4. W jaki sposób należy zamieścić stwierdzenie dotyczące faktu, że mikroorganizmy mogą powodować reakcje uczulające?

Etykieta zawiera następującą adnotację: "Mikroorganizmy mogą powodować reakcje uczulające." Adnotacja ta powinna się znajdować wśród innych adnotacji dotyczących zagrożeń w sekcji etykiety "Informacje dotyczące bezpieczeństwa i ochrony środowiska".

11.5. W jaki sposób należy podać datę produkcji i termin ważności i w którym miejscu etykiety należy je umieścić?

Datę produkcji i termin ważności podaje się na etykiecie. Za określenie terminu ważności produktu powinien odpowiadać producent. Data produkcji i termin ważności mogą się również znajdować bezpośrednio na opakowaniu lub na składanej ulotce (w przypadku produktu występującego luzem).

11.6. Szczegółowe instrukcje dotyczące biostymulatorów mikrobiologicznych

W części etykiety "Deklaracja zawartości" należy wymienić wszystkie mikroorganizmy dodane celowo. Jeśli mikroorganizmy powinny mieć kilka szczepów, należy wymienić szczepy dodane celowo. Stężenie mikroorganizmów ma być wyrażone liczbą czynnych jednostek na jednostkę objętości lub masy lub w każdy inny sposób właściwy dla danego mikroorganizmu, na przykład jednostki tworzące kolonie na gram (jtk/g).

12. SZCZEGÓŁOWE WYMOGI DOTYCZĄCE ETYKIETOWANIA W ODNIESIENIU DO PRODUKTU NAWOZOWEGO MIESZANEGO PFC 7

Jak stwierdzono w rozporządzeniu w sprawie produktów nawozowych, do produktów nawozowych mieszanych UE stosuje się wszystkie wymogi dotyczące etykietowania mające zastosowanie do wszystkich składowych produktów nawozowych. Dla ułatwienia zrozumienia wymogi dotyczące etykietowania konkretne dla każdej PFC określono poniżej w przykładach etykietowania za pomocą kodowania barwnego.

12.1. Przykłady etykiety

W następujących przykładach założono, że mieszanie nie prowadzi do zmiany charakteru każdego z elementów składowych odpowiednich produktów nawozowych mieszanych.

Przykład 1: Etykietowanie produktu nawozowego mieszanego składającego się z 2 produktów nawozowych UE z tej samej PFC (już zgodna z przepisami UEPFC 1 (C) w kolorze niebieskim z inną już zgodną z przepisami UE PFC 1(C) w kolorze granatowym)

grafika

Przykład 2: Etykietowanie produktu nawozowego mieszanego charakteryzującego się 2 deklarowanymi funkcjami: mieszanina zgodnej z przepisami UE substancji należącej do PFC 1 (C) (nawozu nieorganicznego) w kolorze niebieskim z inną zgodną z przepisami UE substancją należącą do PFC 5 (inhibitorem) w kolorze pomarańczowym

grafika

Przykład 3: Etykietowanie produktu nawozowego mieszanego charakteryzującego się 3 deklarowanymi funkcjami: PFC 4 (podłoże do upraw) w kolorze czerwonym z PFC 1 (C)(I) (wieloskładnikowym stałym nieorganicznym nawozem makroskładnikowym) w kolorze niebieskim i PFC 2 (środkiem wapnującym) w kolorze pomarańczowym

Jak wyjaśniono w sekcji 9, każde podłoże do upraw mieszane z jedną PFC lub większą ich liczbą (np. nawozem, środkiem wapnującym, biostymulatorami) jest produktem nawozowym mieszanym.

grafika

Przykład 4: Etykietowanie produktu nawozowego mieszanego charakteryzującego się 3 deklarowanymi funkcjami: PFC 1(C) (nawóz nieorganiczny) w kolorze niebieskim + PFC 2 (środek wapnujący) w kolorze pomarańczowym + PFC 6(B) (biostymulator niemikrobiolo- giczny) w kolorze czerwonym

grafika

Przykład 5: Etykietowanie produktu nawozowego mieszanego charakteryzującego się 2 deklarowanymi funkcjami: PFC 6(B) (biostymulator niemikrobiologiczny) w kolorze czerwonym i PFC 1(B) (nawóz organiczny) w kolorze niebieskim

grafika

12.2. W jaki sposób należy wyrazić wymogi dotyczące etykietowania dla PFC 7?

Jak określono w załączniku III do rozporządzenia w sprawie produktów nawozowych, do produktów nawozowych mieszanych UE stosuje się wymogi dotyczące etykietowania mające zastosowanie do wszystkich składowych produktów nawozowych. Wyraża się je w odniesieniu do produktu końcowego.

Jeśli wymóg dotyczący etykietowania ma zastosowanie wyłącznie do jednego elementu składowego produktu nawozowego UE, ma on również zastosowanie do końcowego produktu nawozowego mieszanego. Innymi słowy, wymóg dotyczący etykietowania właściwy dla elementu składowego jest również właściwy dla całej mieszaniny.

Co do zasady wymogi dotyczące etykietowania elementów składowych produktów nawozowych UE powinny być wyrażone w odniesieniu do końcowego produktu nawozowego mieszanego.

Jeśli w przypadku konkretnego produktu nawozowego UE będącego elementem składowym produktu nawozowego mieszanego wymagane są minimalna zawartość lub minimalne stężenia, nie mają one zastosowania do mieszaniny.

Przykład: Zawartość składników pokarmowych w produkcie nawozowym mieszanym, którego 10 % stanowi stały nawóz organiczny o całkowitej zawartości azotu (N) wynoszącej 4 % i całkowitej zawartości tlenku potasu (K₂O) wynoszącej 12 %, które są zadeklarowanymi składnikami pokarmowymi, będzie wyrażona dla mieszaniny będącej produktem końcowym w następujący sposób:

– 0,4 % całkowitego azotu (N)

– 1,2 % całkowitego tlenku potasu (K₂O)

Wymóg dotyczący minimalnej zawartości wynoszący 1 % całkowitego azotu w przypadku stałych nawozów organicznych nie ma zastosowania do produktu nawozowego mieszanego.

Jeśli wymóg dotyczący etykietowania nie dostarcza żadnych przydatnych informacji, gdy jest wyrażony dla końcowego produktu nawozowego mieszanego, lub jeśli nie jest możliwe wyrażenie go dla końcowego produktu nawozowego mieszanego, wówczas wyraża się go dla konkretnego produktu nawozowego UE będącego elementem składowym, którego to dotyczy. W takim przypadku wskazuje się odsetek produktu nawozowego UE będącego elementem składowym w produkcie nawozowym mieszanym.

Przykład: Etykietowanie w przypadku reaktywności produktu nawozowego mieszanego zawierającego środek wapnujący byłoby deklarowane w następujący sposób:

grafika

Jeśli wymóg dotyczący etykietowania jest wspólny dla kilku produktów nawozowych UE będących elementami składowymi, ale jest wyrażony w różny sposób, oba wymogi dotyczące etykietowania wymienia się na etykiecie końcowego produktu nawozowego mieszanego i wyraża odpowiednio dla każdej PFC.

Przykład: Granulometria może być wyrażona jako % (m/m) produktu przechodzącego przez różne sita (przez sito o rozmiarze oczek 1,0 mm w przypadku środków wapnujących i przez określone sito dla stałych nawozów nieorganicznych, które może mieć inny rozmiar oczek niż 1,0 mm).

Granulometria w przypadku produktu nawozowego mieszanego zawierającego środek wapnujący oraz stałego nawozu nieorganicznego może być oznakowana w następujący sposób:

grafika

Jeśli termin ważności ma zastosowanie do jednego produktu nawozowego UE będącego elementem składowym, będzie on miał zastosowanie również do końcowego produktu nawozowego mieszanego. Termin ważności powinien być dostosowany zgodnie z końcowym produktem nawozowym mieszanym i nie może być późniejszy niż termin mający zastosowanie do produktu nawozowego UE będącego elementem składowym.

Jeśli wymóg ten ma zastosowanie do kilku elementów składowych produktów nawozowych UE, zastosowanie ma najbardziej restrykcyjny termin.

Jeśli numer jednostki notyfikowanej jest podany na etykiecie co najmniej jednego produktu nawozowego UE będącego elementem składowym, musi on również zostać umieszczony na etykiecie końcowego produktu nawozowego mieszanego z odniesieniem do danego produktu nawozowego UE będącego elementem składowym.

Przykład: Produkt nawozowy mieszany składający się z produktu nawozowego UE, który przeszedł przez moduł D1

grafika

Numer jednostki notyfikowanej: 0123 (inhibitor)

Numer jednostki notyfikowanej musi być umieszczony na etykietach tylko w przypadku produktów nawozowych, których zgodność została oceniona z zastosowaniem modułu A1 i modułu D1.

ZAŁĄCZNIK

Przykład pełnej ramki etykiety(do celów ilustracyjnych)

Sekcja i podsekcja	Odniesienia i szczegóły
Oznaczenie PFC	Załącznik III - część I: Wymogi ogólne (pkt 1 lit. a)-b)) PFC 1-6 PFC 7: oznakowanie wszystkich zadeklarowanych PFC
- Pojęcie "nawóz mineralny"	PFC 1 (pkt 4) dla PFC 1 C przy spełnieniu warunków
- właściwa typologia (tylko dla prostego nieorganicznego nawozu mikroskładniko- wego)	właściwa typologia dla PFC 1(C)(II)(a) - załącznik III - część II - PFC 1(C)(II)(a) - pkt 1 , określona w tabeli w ramach PFC 1(C)(II)(a) w części II załącznika I.
Deklaracja składników pokarmowych	W PFC (załącznik III - część II)
- Składniki pokarmowe:	Nawóz: zawartość składników pokarmowych można deklarować wyłącznie wtedy, gdy występują one w minimalnej ilości określonej w załączniku I dla odpowiedniej PFC (PFC 1 pkt 1) Nawóz organiczny: PFC 1 (A) (lit. a)-b)-c)) Nawóz organiczno-mineralny: PFC 1 B (pkt 1 lit. a)-b)-c)) Nawóz nieorganiczny: - Nieorganiczny nawóz makroskładnikowy: PFC 1 (C)(I) (pkt 1 lit. a)- b)-c)) - Nieorganiczny nawóz mikroskładnikowy PFC 1 (C)(II)
- pojęcie "z »inhibitorem nitryfikacji«, »inhibitor denitryfikacji« lub »inhibitor ureazy«", stosownie do przypadku	Gdy nawozy zawierają inhibitory PFC 1 (pkt 3 lit. a))
- pojęcie "złożony"	Nawóz nieorganiczny: PFC 1 (C)(I)(a) przy spełnieniu warunków (PFC 1 (C) (I)(a) pkt 1)
Zawartość	Załącznik III - część II
- Zawartość w przypadku nawozu	Formy i rozpuszczalność składników pokarmowych...
- NPK	Nawóz organiczny: PFC 1 (A) (pkt d) Nawóz organiczno-mineralny: PFC 1 (B) (pkt 1 lit. d)) Nawóz nieorganiczny: - Nieorganiczny nawóz makroskładnikowy: PFC 1 (C)(I) (pkt 1 lit. d)) - Nieorganiczny nawóz mikroskładnikowy PFC 1 (C)(II)
- CaO, MgO, Na2O, SO3	Nawóz organiczny: PFC 1(A) (lit. d)) Nawóz organiczno-mineralny: PFC 1 (B) (pkt 1 lit. d)) Nawóz nieorganiczny: - Nieorganiczny nawóz makroskładnikowy: PFC 1 (C)(I) (pkt 1 lit. d))
- Węgiel organiczny (Corg) lub materia organiczna	Nawóz organiczny: PFC 1 (A) (lit. d) ppkt (v)) Nawóz organiczno-mineralny: PFC 1 (B) (pkt 1 lit. d) ppkt (v)) węgiel organiczny (Corg) = materia organiczna * 0,56
- Sucha masa	Nawóz organiczny: PFC 1 (A) (lit. d) ppkt (vi)) Nawóz organiczno-mineralny: PFC 1 (B) (pkt 1 lit. d) ppkt (vi))
- stosunek węgla organicznego do całkowitego azotu (Corg/N)	Nawóz organiczny: PFC 1 (A) (lit. e))
- mikroskładniki pokarmowe (B, Co, Cu, Fe, Mn, Mo, Zn) + w razie potrzeby oznaczenie "schelato- wany przez ..." lub "kompleksowany przez ..."	Nawóz organiczno-mineralny: PFC 1 (B) (pkt 2-3-4-5) Nawóz nieorganiczny: - Nieorganiczny nawóz makroskładnikowy: PFC 1 (C)(I) substancja stała: pkt 5-6-7-8 płyn: pkt 3-4-5-6 - Nieorganiczny nawóz mikroskładnikowy PFC 1 (C)(II)

Sekcja i podsekcja	Odniesienia i szczegóły
- inhibitory	PFC 1 (pkt 3 lit. b), c) i d))
- nazwa substancji otoczkujących + % nawozu otoczkowanego każdą substancją otoczkującą	Nawóz nieorganiczny: Nawóz otoczkowany PFC 1 (C)(I) (a) (pkt 4)
- Zawartość środka wapnującego	Załącznik III - część II - PFC 2
- liczba zobojętniania
- granulometria	Wyrażona w % (m/m) produktu przechodzącego przez określone sito o rozmiarze oczek 1,0 mm.
- całkowity CaO	wyrażony jako % (m/m)
- całkowity MgO	wyrażony jako % (m/m)
- reaktywność i metoda oznaczania reaktywności	Z wyjątkiem dla wapna tlenkowego i wodorotlenkowego.
- Zawartość polepszacza gleby	Załącznik III - część II - PFC 3
- % suchej masy	PFC 3 (pkt 1)
- NPK	Jeśli przekracza 0,5 % (m/m): N, P2O5 i K2O PFC 3 (pkt 2)
- pH	Organiczny polepszacz gleby PFC 3(A)
- przewodność elektryczna,	Organiczny polepszacz gleby PFC 3(A) podany w mS/m
- % zawartości węgla organicznego (Corg), lub materia organiczna	Organiczny polepszacz gleby PFC 3(A) wyrażony jako % (m/m) węgiel organiczny (Corg) = materia organiczna * 0,56
- minimalna ilość azotu nieorganicznego (Norg) w %	Organiczny polepszacz gleby PFC 3(A) wyrażony jako % (m/m), a następnie opis pochodzenia użytej substancji organicznej
- stosunek węgla organicznego do całkowitego azotu (Corg/N)	Organiczny polepszacz gleby PFC 3(A)
- Zawartość podłoża do upraw	Załącznik III - część II - PFC 4
- przewodność elektryczna,	wyrażona w mS/m, z wyjątkiem dla wełny mineralnej;
- pH
- ilość	- w odniesieniu do wełny mineralnej - wyrażona jako liczba sztuk oraz trzy wymiary: długość, wysokość i szerokość; - w odniesieniu do innych gotowych podłoży do upraw - wyrażona jako wielkość w co najmniej dwóch wymiarach; - w odniesieniu do innych podłoży do upraw - wyrażona jako całkowita objętość; - z wyjątkiem gotowych podłoży do upraw, ilość wyrażona jako objętość materiałów o wielkości cząstek powyżej 60 mm, jeśli występują;
- N ekstrahowalny za pomocą CaCl2/DTPA	(chlorek wapnia / kwas dietylenotriaminopentaoctowy; "rozpuszczalny w CAT"), jeżeli powyżej 150 mg/l
- P2O5 ekstrahowalny za pomocą CaCl2/DTPA	(chlorek wapnia / kwas dietylenotriaminopentaoctowy; "rozpuszczalny w CAT"), jeżeli powyżej 20 mg/l
- K2O ekstrahowalny za pomocą CaCl2/DTPA	(chlorek wapnia / kwas dietylenotriaminopentaoctowy; "rozpuszczalny w CAT"), jeżeli powyżej 150 mg/l
Dane fizyczne (dla nawozu)	Załącznik III - część II
- Forma jednostki fizycznej:	Nawóz organiczny: PFC 1 A lit. g), w stosownych przypadkach Nawóz nieorganiczny: PFC 1 (C)(I) substancja stała: "granule", "pastylki", "proszek" (proszek, w przypadku gdy co najmniej 90 % (m/m) produktu może przejść przez sito o rozmiarze oczek 1 mm), "bryłki" (PFC 1 (C)(I) (a) pkt 3) płyn: PFC (1)(C)(I)(b): "w zawiesinie" lub "w roztworze" (PFC 1 C.I b pkt 1)
- granulometria	Nawóz nieorganiczny: PFC 1 (C)(I)(a) (pkt 2): wyrażona jako odsetek produktu przechodzącego przez określone sito.
Biostymulatory	Załącznik III - część II - PFC 6
- postać fizyczna	PFC 6 (a)
- metoda(-y) zastosowania	PFC 6 (c)
- deklarowany skutek dla każdej rośliny docelowej;	PFC 6 (d)
- odnośne instrukcje	Dotyczące skuteczności produktu, w tym praktyk zarządzania glebą, nawożenia chemicznego, niekompatybilności ze środkami ochrony roślin, zalecanych wielkości dysz zraszających, ciśnienia w opryskiwaczu i innych środków antyznoszeniowych. PFC 6 (e)
- mikroorganizmy dodane celowo	Biostymulator mikrobiologiczny PFC 6 (A) Celowo dodane szczepy, gdy mikroorganizm ma kilka szczepów
+ ilość (stężenie)	Biostymulator mikrobiologiczny PFC 6 (A) Wyrażony liczbą czynnych jednostek na jednostkę objętości lub masy lub w każdy inny sposób właściwy dla danego mikroorganizmu, np. jednostki tworzące kolonie na gram (jtk/g).
+ adnotacja: "Mikroorganizmy mogą powodować reakcje uczulające."	Biostymulator mikrobiologiczny PFC 6 A
Stwierdzenia uzupełniające	W stosownych przypadkach
- adnotacja "Niska zawartość chlorków" lub równoważna	Stwierdzenie dobrowolne, przy spełnieniu warunków: Załącznik III - część I: Wymogi ogólne (pkt 9)
- Stwierdzenia uzupełniające w przypadku nawozu	W stosownych przypadkach
- adnotacja "Stosować wyłącznie w uzasadnionej potrzebie. Nie przekraczać dawki."	W przypadku celowo dodanych mikroskładników pokarmowych: Załącznik III - część II Nawóz organiczno-mineralny: PFC (1) (B) (pkt 5 lit. b)) Nawóz nieorganiczny - substancja stała: PFC 1 (C)(I) (a) (pkt 8 lit. e)) - płyn: PFC 1 (C)(I) (b) (pkt 6 lit. e) i PFC 1 C II pkt 4)
- oznakowanie "Szybkość uwalniania składników pokarmowych może się różnić w zależności od temperatury substratu. Konieczne może być dostosowanie nawożenia." - oznakowanie "Szybkość uwalniania składników pokarmowych może się różnić w zależności od temperatury substratu lub aktywności biologicznej. Konieczne może być dostosowanie nawożenia."		Załącznik III - część II Nawóz nieorganiczny: Nawóz otoczkowany: PFC 1 (C)(I) (a) (pkt 4) w tym miejscu lub w sekcji "Instrukcje dotyczące zastosowania, w tym dawki, okresu stosowania i częstotliwości, i docelowych roślin lub grzybów"
Wykaz składników		Załącznik III - część I: Wymogi ogólne (pkt 1 lit. h))
- nazwa/oznaczenie składników wykorzystanych w ilości powyżej 5 %, a w przypadku substancji lub mieszaniny - należy określić zgodnie z art. 18 rozporządzenia (WE) nr 1272/2008 - oznaczenia właściwej CMC		Składniki powyżej 5 % masy produktu
- inhibitory		Załącznik III - część II - PFC 5 Wszystkie składniki w porządku malejącym
Azot (N) lub pięciotlenek fosforu (P2O5) powyżej 0,5 % (m/m)		Nawóz: Dla PFC 1 (pkt 2) oraz w przypadku gdy zawartość N i P2O5 wynosi powyżej 0,5 % (m/m) i nie jest zadeklarowana w sekcji "Zawartość" Oznaczenie odrębne od oznaczenia deklarowanych składników pokarmowych
Instrukcje dotyczące stosowania
- Instrukcje dotyczące zastosowania, w tym dawki, okresu stosowania i częstotliwości oraz docelowych roślin lub grzybów		Załącznik III - część I: Wymogi ogólne (pkt 1.d)
- Instrukcje zapewniające, aby zastosowanie produktu nawozowego UE nie doprowadziło do przekroczenia tych limitów w żywności lub paszy.		Załącznik III - część I: Wymogi ogólne (pkt 3) Jeżeli produkt nawozowy zawiera substancję, dla której określono najwyższy dopuszczalny poziom pozostałości w żywności i paszy
- Okres działania		Załącznik III - część I: Wymogi ogólne (pkt 1.f) W przypadku produktów zawierających polimer należący do CMC 9.
Zalecane warunki przechowywania		Załącznik III - część I: Wymogi ogólne (pkt 1 lit. e))
Bezpieczeństwo/środowisko
- Informacje na temat środków zalecanych w celu ograniczenia zagrożeń dla zdrowia ludzi, zwierząt, roślin, dla bezpieczeństwa lub środowiska		Załącznik III - część I: Wymogi ogólne (pkt 1 lit. g))
- Szczegółowe instrukcje (gdy produkty zawierają produkty pochodzenia zwierzęcego lub rycynę lub łuski kakaowe lub polimer)		Załącznik III - część I: Wymogi ogólne (pkt 4-5-6-7)
- Informacje o możliwym wpływie na jakość powietrza		Załącznik III - część II - Nawóz nieorganicznyPFC 1 (C) (I) (pkt 1 lit. e) dotyczący mocznika i jakości powietrza)
Informacje dodatkowe (informacje nieobowiązkowe, warunkowe)	Załącznik III - część I: Wymogi ogólne (pkt 8) przy spełnieniu warunków
- adnotacja "niska zawartość kadmu" lub równoważna oraz/lub piktogram	Stwierdzenie dobrowolne, przy spełnieniu warunków, załącznik III - część II: Nawóz organiczno-mineralny: PFC 1 (B) (pkt 6) Nawóz nieorganiczny: PFC 1 (C) (I) (pkt 2)
Wymogi bez konkretnej pozycji na etykiecie:
- Data produkcji - Termin ważności	Załącznik III - część II PFC 1 (A) (f) i PFC 4 i PFC 6 (b) PFC 6 (b)
- Numer typu/numer partii	Art. 6 (pkt 6.5)
- Ilość:	Załącznik III - część I: Wymogi ogólne (pkt 1.c)
- Dane kontaktowe: - Producent Nazwa Zarejestrowana nazwa handlowa lub zarejestrowany znak towarowy Adres	Rozdział II art. 6 (pkt 6.6)
- Importer: Nazwa Zarejestrowana nazwa handlowa lub zarejestrowany znak towarowy Adres	Rozdział II art. 8 (pkt 3)
- Importer lub dystrybutor słowa "(prze)pakowane przez" + Nazwa Zarejestrowana nazwa handlowa lub zarejestrowany znak towarowy Adres	Rozdział II art. 11 lit. a) Pakowanie i przepakowywanie przez importerów i dystrybutorów
Oznakowanie CE	Art. 18 (pkt 1)
+ numer identyfikacyjny jednostki notyfikowanej (w stosownych przypadkach)	Art. 18 (pkt 3) - po oznakowaniu CE w stosownych przypadkach na podstawie załącznika IV moduł A1 i moduł D1

1 Komunikat zmieniony przez sprostowanie z dnia 3 maja 2021 r. (Dz.U.UE.C.2021.161.17).

2 Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/1009 z dnia 5 czerwca 2019 r. ustanawiające przepisy dotyczące udostępniania na rynku produktów nawozowych UE, zmieniające rozporządzenia (WE) nr 1069/2009 i (WE) nr 1107/2009 oraz uchylające rozporządzenie (WE) nr 2003/2003 (Dz.U. L 170 z 25.6.2019, s. 1).

3 Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1272/2008 z dnia 16 grudnia 2008 r. w sprawie klasyfikacji, oznakowania i pakowania substancji i mieszanin, zmieniające i uchylające dyrektywy 67/548/EWG i 1999/45/WE oraz zmieniające rozporządzenie (WE) nr 1907/2006 (Dz.U. L 353 z 31.12.2008, s. 1).

4 Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1069/2009 z dnia 21 października 2009 r. określające przepisy sanitarne dotyczące produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego, nieprzeznaczonych do spożycia przez ludzi, i uchylające rozporządzenie (WE) nr 1774/2002 (rozporządzenie o produktach ubocznych pochodzenia zwierzęcego) (Dz.U. L 300 z 14.11.2009, s. 1).

5 Dotyczy wyłącznie nawozów, które wchodzą w zakres definicji "kompleksowych" (każda jednostka fizyczna zawiera wszystkie deklarowane składniki pokarmowe w ich deklarowanej zawartości).

6 Rozporządzenie (WE) nr 2003/2003 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 13 października 2003 r. w sprawie nawozów (Dz.U. L 304 z 21.11.2003, s. 1).

7 Rozporządzenie Komisji (UE) nr 463/2013 z dnia 17 maja 2013 r. zmieniające rozporządzenie (WE) nr 2003/2003 Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie nawozów w celu dostosowania jego załączników I, II i IV do postępu technicznego (Dz.U. L 134 z 18.5.2013, s. 1).

8 EN 14069:2017, Środki wapnujące - oznaczenia, specyfikacje i etykietowanie.

9 EN 16357:2013, Węglanowe środki wapnujące - oznaczanie reaktywności - metoda miareczkowania automatycznego kwasem cytrynowym.

10 Dz.U. L 189 z 20.7.2007, s. 1.

• Identyfikator: Dz.U.UE.C.2021.119.1
• Rodzaj: Komunikat
• Tytuł: Komunikat Komisji w sprawie wyglądu etykiety produktów nawozowych UE, o której mowa w załączniku III do rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/1009.
• Data aktu: 18/02/2021
• Data ogłoszenia: 07/04/2021
• Data wejścia w życie: 07/04/2021