Język postępowania: niemiecki(2020/C 414/62)
(Dz.U.UE C z dnia 30 listopada 2020 r.)
Strony
Strona skarżąca: MS (przedstawiciel: adwokat M. Medla)
Strona pozwana: Komisja Europejska
Żądania
Strona skarżąca wnosi do Sądu o:
Zarzuty i główne argumenty
Skargę skierowano przeciwko decyzji PMO 4, TFT IN, 0425863600, Komisji Europejskiej, PMO - Urząd Administracji i Wypłacania Należności Indywidualnych, PMO 4 - Emerytury i renty oraz relacje z byłymi urzędnikami i pracownikami, z dnia 3 grudnia 2019 r., uściślonej w decyzji HR.E.2/NX/sb/Ares Komisji Europejskiej, DG HR - Dyrekcja Generalna ds. Zasobów Ludzkich i Bezpieczeństwa, DIR E - Zagadnienia prawne i umowy o partnerstwie, biuro 2 - Odwołania i prowadzenie spraw, z dnia 30 czerwca 2020 r., w której oddalono zażalenie skarżącego na zaskarżoną decyzję.
Skarga jest oparta na jedynym zarzucie, dotyczącym naruszenia art. 11 ust. 2 akapit drugi załącznika VIII do regulaminu pracowniczego urzędników Unii Europejskiej 1 w związku z art. 7 ust. 1 akapit drugi decyzji z dnia [28 kwietnia] 2004 r. ustanawiającej ogólne przepisy wykonawcze do art. 11 i 12 załącznika VIII do regulaminu pracowniczego, dotyczących przeniesienia uprawnień emerytalnych.
Strona pozwana błędnie oparła obliczenie liczby lat uprawniających do emerytury, jakie należy uwzględnić, na wartości faktycznie przeniesionego kapitału, zaktualizowanej według rocznej stopy procentowej 3,9 % w dacie wniosku o przeniesienie uprawnień. Przeciwnie, strona pozwana powinna była oprzeć to obliczenie na wartości uprawnień emerytalnych określonej przez organ zarządzający krajowym systemem emerytalnym w dacie wniosku o przeniesienie uprawnień. Miałoby to skutkować ustaleniem o ponad 20 % wyższej liczby lat uprawniających do emerytury, jakie należy uwzględnić.
pracowników Europejskiej Wspólnoty Gospodarczej i Europejskiej Wspólnoty Energii Atomowej (Dz.U. 1962, L 45, s. 1385).
