Język postępowania: angielski(2020/C 390/30)
(Dz.U.UE C z dnia 16 listopada 2020 r.)
Strony
Wnosząca odwołanie: Komisja Europejska (przedstawiciele: G. Contr, C. Urraca Caviedes, J. Szczodrowski, M. Farley, pełnomocnicy)
Druga strona postępowania: CK Telecoms UK Investments Ltd, United Kingdom of Great Britain and Northern Ireland, EE Ltd
Żądania wnoszącej odwołanie
Zarzuty i główne argumenty
Zarzut pierwszy: aby stwierdzić istnienie znaczącego utrudnienia skutecznej konkurencji, w wyroku zastosowano wymóg dowodowy ("duże prawdopodobieństwo") surowszy niż kryterium ustanowione w orzecznictwie i w rozporządzeniu w sprawie kontroli łączenia przedsiębiorstw 1 , które wymaga od Komisji określenia wyniku "najbardziej prawdopodobnego".
Zarzut drugi: wymagając, aby w celu stwierdzenia znaczącego utrudnienia skutecznej konkurencji Komisja wykazała, że koncentracja daje powstałemu w jej wyniku podmiotowi możliwość samodzielnego określenia parametrów konkurencji, Sąd stosuje kryterium prawne, które nie ma oparcia w rozporządzeniu w sprawie kontroli łączenia przedsiębiorstw i podważa sam cel zmiany z 2004 r. Ponadto Sąd naruszył prawo, ustalając podwójne kryterium w celu stwierdzenia znaczącego utrudnienia skutecznej konkurencji na podstawie nieskoordynowanych skutków.
Zarzut trzeci: wymagając, aby "ważna siła konkurencyjna" różniła się od swoich konkurentów z punktu widzenia swojego wpływu na konkurencję i aby łączące się przedsiębiorstwa były "szczególnie bliskimi konkurentami", Sąd przekroczył granice należącej do niego kontroli sądowej, pominął wartość wytycznych i przeinaczył zaskarżoną decyzję 2 lub, ewentualnie, naruszył zasadę kontroli sądowej, nie przedstawił należytego uzasadnienia i naruszył art. 2 rozporządzenia w sprawie kontroli łączenia przedsiębiorstw.
Zarzut czwarty: stwierdzając, że przewidywany wzrost cen nie był znaczący i uznając, że Komisja powinna była uwzględnić "typowe zwiększenie efektywności", Sąd oddalił się od rozporządzenia w sprawie kontroli łączenia przedsiębiorstw, przekroczył granice należącej do niego kontroli sądowej, nie przedstawił należytego uzasadnienia i przeinaczył dowody.
Zarzut piąty: ograniczając kontrolę do niektórych ustaleń zawartych w decyzji i badając je osobno, bez uwzględnienia wszystkich dowodów łącznie, Sąd przeinaczył decyzję, przekroczył granice kontroli sądowej, naruszył obowiązujące zasady dowodowe, błędnie zastosował kryterium prawne i nie przedstawił należytego uzasadnienia.
Zarzut szósty: Sąd przeinaczył decyzję, uznając, że Komisja nie zbadała pogorszenia jakości sieci podmiotu powstałego w wyniku połączenia w ramach drugiej teorii szkody. Sąd uchybił również spoczywającemu na nim obowiązkowi uzasadnienia, kiedy doszedł do wniosku, że Komisja naruszyła prawo poprzez uznanie za nieskoordynowany skutek wpływ zwiększonej przejrzystości na całkowite inwestycje sieciowe.
