Streszczenie decyzji Komisji z dnia 4 lipca 2019 r. w sprawie postępowania na podstawie art. 65 traktatu EWWiS (Sprawa AT.37956) (notyfikowana jako dokument C(2019) 4969).

STRESZCZENIE DECYZJI KOMISJI

z dnia 4 lipca 2019 r.

w sprawie postępowania na podstawie art. 65 traktatu EWWiS

(Sprawa AT.37956)

(notyfikowana jako dokument C(2019) 4969)

(Jedynie tekst w języku włoskim jest autentyczny)

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

(2020/C 312/07)

(Dz.U.UE C z dnia 21 września 2020 r.)

Dnia 4 lipca 2019 r. Komisja przyjęła decyzję w sprawie postępowania na podstawie art. 65 traktatu EWWiS. Zgodnie z przepisami art. 30 rozporządzenia Rady (WE) nr 1/2003 ¹ Komisja podaje niniejszym do wiadomości nazwy stron oraz główną treść decyzji wraz z określeniem wysokości nałożonych kar, uwzględniając przy tym prawnie uzasadniony interes przedsiębiorstw w zakresie ochrony tajemnicy handlowej.

1. 

WPROWADZENIE

1) Przedmiotowe naruszenie dotyczy art. 65 Traktatu ustanawiającego Europejską Wspólnotę Węgla i Stali ("traktat EWWiS") w sektorze prętów zbrojeniowych okrągłych we Włoszech i było już przedmiotem dwóch wcześniejszych decyzji Komisji.

2) W przypadku pierwszej z tych decyzji ² , przyjętej dnia 17 grudnia 2002 r., Sąd Pierwszej Instancji Wspólnot Europejskich - w swoim wyroku z dnia 25 października 2007 r. ³  - stwierdził jej nieważność ze względu na niepoprawne wskazanie zastosowanej podstawy prawnej. Jeżeli chodzi o drugą decyzję, przyjętą dnia 30 września 2009 r. ⁴  i uzupełnioną o sprostowanie z dnia 8 grudnia 2009 r. ⁵ , najpierw Sąd Unii Europejskiej podtrzymał ją w 2014 r., a następnie Trybunał Sprawiedliwości - wyrokami z dnia 21 września 2017 r. ⁶  - stwierdził jej nieważność ze względu na naruszenie istotnych wymogów proceduralnych.

3) Niniejsza decyzja skierowana jest do pięciu przedsiębiorstw z Włoch składających się z sześciu spółek: Alfa Acciai SpA ("Alfa"), Feralpi Holding SpA ("Feralpi"), Ferriere Nord SpA ("Ferriere Nord"), Partecipazioni Industriali SpA in Amministrazione Straordinaria ("Partecipazioni Industriali" lub "Riva"), Valsabbia Investimenti SpA i Ferriera Val- sabbia SpA ("Valsabbia", aby wskazać jedną osobę prawną lub obie osoby prawne ustanowione pod nazwą Valsab- bia Investimenti SpA oraz pod nazwą Ferriera Valsabbia SpA). Porozumienie zawarte przez te przedsiębiorstwa obowiązywało od dnia 6 grudnia 1989 r. do dnia 4 lipca 2000 r.

2. 

OPIS SPRAWY

2.1. Procedura

4) Na podstawie informacji zgromadzonych podczas inspekcji przeprowadzonych w siedzibach producentów prętów zbrojeniowych okrągłych i na podstawie odpowiedzi udzielonych na wezwania do przekazania informacji skierowane do tych przedsiębiorstw zgodnie z art. 47 traktatu EWWiS w dniu 26 marca 2002 r. Komisja wszczęła postępowanie na podstawie art. 65 traktatu EWWiS i zgodnie z art. 36 traktatu EWWiS wydała pisemne zgłoszenie zastrzeżeń do przedsiębiorstw będących adresatami decyzji.

5) W toku dochodzenia spółka Ferriere Nord skontaktowała się z Komisją zgodnie z obwieszczeniem Komisji z dnia 18 lipca 1996 r. w sprawie zwolnienia z grzywien lub zmniejszania grzywien w przypadkach karteli ("obwieszczenie w sprawie łagodzenia kar") ⁷ .

6) Adresaci pisemnego zgłoszenia zastrzeżeń przedstawili na piśmie swoje uwagi w tej sprawie i złożyli wniosek o ustne przedstawienie ich urzędnikowi przeprowadzającemu spotkanie wyjaśniające podczas spotkania wyjaśniającego, które odbyło się w dniu 13 czerwca 2002 r.

7) Dnia 13 sierpnia 2002 r. Komisja przesłała tym samym adresatom dodatkowe pisemne zgłoszenie zastrzeżeń, w którym wyjaśniła swoje stanowisko w sprawie kontynuowania postępowania w związku z wygaśnięciem traktatu EWWiS. W dniu 30 września 2002 r. urzędnik przeprowadzający spotkanie wyjaśniające, w obecności przedstawicieli państw członkowskich, przeprowadził drugie spotkanie wyjaśniające poświęcone wyłącznie kwestii dodatkowego pisemnego zgłoszenia zastrzeżeń.

8) Postępowanie zakończyło się przyjęciem decyzji z dnia 17 grudnia 2002 r. przeciwko ośmiu przedsiębiorstwom oraz zrzeszeniu przedsiębiorstw, w odniesieniu do której Sąd Pierwszej Instancji stwierdził nieważność w dniu 25 października 2007 r. w związku z odwołaniami złożonymi przez osiem z dziewięciu przedsiębiorstw, będących adresatami decyzji. Decyzja jednak stała się ostateczna w odniesieniu do zrzeszenia przedsiębiorstw, które nie złożyło odwołania.

9) Podstawą stwierdzenia nieważności decyzji z dnia 17 grudnia 2002 r. było wyłącznie błędne wskazanie podstawy prawnej (art. 65 ust. 4 i 5 traktatu EWWiS, które utraciły ważność na dzień przyjęcia decyzji). Dlatego też stwierdzenie nieważności decyzji nie spowodowało nieważności postępowania administracyjnego poprzedzającego przyjęcie decyzji. Pismem z dnia 30 czerwca 2008 r. Komisja poinformowała zatem zainteresowane strony o swoim zamiarze ponownego przyjęcia uchylonej decyzji po uprzednim skorygowaniu podstawy prawnej. Wszystkie zainteresowane strony przekazały swoje uwagi w tym zakresie.

10) Dnia 30 września 2009 r., Komisja przyjęła drugą decyzję w niniejszej sprawie. Decyzję z dnia 30 września 2009 r. zmieniono decyzją z dnia 8 grudnia 2009 r., gdyż w decyzji z dnia 30 września 2009 r. omyłkowo pominięto kilka załączników.

11) Wszyscy adresaci decyzji z dnia 30 września 2009 r. złożyli odwołania przeciwko tej decyzji do Sądu Unii Europejskiej, który odrzucił te odwołania w swoich wyrokach z 2014 r.

12) W dniach 20-24 lutego 2015 r. spółki Alfa, Feralpi, Ferriere Nord, Riva oraz Valsabbia wniosły do Trybunału Sprawiedliwości odwołanie od odpowiednich wyroków z 2014 r.

13) Dnia 21 września 2017 r. Trybunał Sprawiedliwości stwierdził nieważność decyzji z dnia 30 września 2009 r. zmienionej decyzją z dnia 8 grudnia 2009 r. w zakresie, w jakim dotyczyła ona przedsiębiorstw, do których skierowana była niniejsza decyzja, a także uchylił wyroki Sądu z 2014 r. w sprawie odwołań wniesionych przez przedsiębiorstwa, do których skierowana jest niniejsza decyzja.

14) Trybunał Sprawiedliwości ustalił, że miało miejsce naruszenie procedury, ponieważ pierwsze spotkanie wyjaśniające dotyczące istoty sprawy, które miało miejsce dnia 13 czerwca 2002 r., kiedy obowiązywał traktat EWWiS, odbyło się bez obecności przedstawicieli organów ochrony konkurencji państw członkowskich, natomiast drugie spotkanie wyjaśniające, które odbyło się dnia 30 września 2002 r. i na które zaproszono przedstawicieli państw członkowskich zgodnie z postanowieniami traktatu WE, który od tamtego momentu wszedł w życie, dotyczyło przede wszystkim konsekwencji prawnych wygaśnięcia traktatu EWWiS, a nie istoty sprawy.

15) Trybunał stwierdził zatem, że spotkanie wyjaśniające, które miało miejsce dnia 13 czerwca 2002 r., nie spełniało w pełni wymogów proceduralnych dotyczących przyjmowania decyzji na podstawie art. 7 ust. 1 i art. 23 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1/2003 oraz art. 14 ust. 3 rozporządzenia (WE) nr 773/2004.

16) Ponieważ podstawa stwierdzenia nieważności decyzji z dnia 30 września 2009 r. była związana wyłącznie z naruszeniem procedury dotyczącym złożenia ustnych wyjaśnień na spotkaniu wyjaśniającym, a nie z administracyjnymi ani proceduralnymi czynnościami przygotowawczymi, zgodnie z utrwalonym orzecznictwem ⁸  Komisja podjęła decyzję o wznowieniu postępowania dokładnie w miejscu, w którym miało miejsce naruszenie procedury, dając stronom możliwość przedstawienia uwag w odniesieniu do całej sprawy podczas spotkania wyjaśniającego, które miało odbyć się na podstawie art. 14 ust. 3 rozporządzenia (WE) nr 773/2004.

17) Dnia 15 grudnia 2017 r. Komisja przesłała zatem adresatom niniejszej decyzji pismo, informując ich o swoim zamiarze wznowienia procedury oraz wzywając ich do wyrażenia zainteresowania udziałem w spotkaniu wyjaśniającym w obecności przedstawicieli państw członkowskich. W piśmie zaoferowano stronom możliwość przedstawienia pisemnych uwag w odniesieniu od treści pisma.

18) Wszystkie zainteresowane strony przekazały na piśmie swoje uwagi w tym zakresie. Wszystkie strony z wyjątkiem przedsiębiorstwa Partecipazioni Industriali złożyły także wniosek o ustne przedstawienie uwag podczas spotkania wyjaśniającego. Spotkanie wyjaśniające miało miejsce dnia 23 kwietnia 2018 r. Przedsiębiorstwo Partecipazioni Industriali przesłało pisemne oświadczenie dnia 24 kwietnia 2018 r.

19) Dnia 4 grudnia 2018 r. przedsiębiorstwa Alfa, Feralpi, Ferriere Nord oraz Valsabbia przesłały Komisji pismo, w którym przedstawiły dwa możliwe rozwiązania w stosunku do przyjęcia przez Komisję decyzji nakładającej grzywny. Komisja odpowiedziała na to pismo w dniu 12 grudnia 2018 r.

2.2. Udział poszczególnych spółek w postępowaniu

20) Adresaci niniejszej decyzji uczestniczyli w pojedynczym, złożonym i ciągłym naruszeniu przepisów art. 65 ust. 1 Traktatu EWWiS, którego celem i skutkiem było uzgadnianie cen. W wyniku tego doszło również porozumień dotyczących ograniczania lub kontroli wielkości produkcji i sprzedaży na włoskim rynku prętów zbrojeniowych do betonu prostych lub w kręgach.

21) W szczególności przedsiębiorstwa, do których skierowana jest niniejsza decyzja, przynajmniej od końca 1989 r. ustalały ceny "dodatków wymiarowych" za pręty zbrojeniowe okrągłe we Włoszech. Począwszy od kwietnia 1992 r. przedsiębiorstwa te rozszerzyły swoje ustalenia i uzgodnienia, uzgadniając także cenę podstawową prętów zbrojeniowych okrągłych we Włoszech. Od tego czasu do września 1995 r. porozumienie rozszerzono również na uzgadnianie terminów płatności.

22) Od 1995 r. uczestnicy porozumienia rozpoczęli uzgadnianie obniżki lub kontroli wielkości produkcji lub sprzedaży w dążeniu do zmniejszenia ilości prętów zbrojeniowych okrągłych wprowadzanych na rynek. Część producentów wprowadziła system wzajemnej, wielostronnej, bardziej dokładnej i regularnej kontroli ilości wyrobów produkowanych i sprzedawanych przez poszczególne przedsiębiorstwa.

23) Komisja nie dysponuje wystarczającymi informacjami, aby udowodnić istnienie naruszenia zasad wolnej konkurencji w okresie po dniu 4 lipca 2000 r. Należy uściślić, że nie twierdzi się, iż wszystkie przedsiębiorstwa brały z pewnością udział we wszystkich opisywanych tu działaniach oraz że niektóre z nich uczestniczyły w nich przez okres krótszy.

2.3. Wznowienie postępowania przeciwko przedsiębiorstwom będącym adresatami decyzji

24) W niniejszej sprawie Komisja musi korzystać ze swobody w zakresie przyjęcia decyzji, uwzględniając interes publiczny w zakresie skutecznego wyegzekwowania reguł konkurencji oraz interes adresatów w zakresie uzyskania najpełniejszego możliwego środka zaradczego w odniesieniu do domniemanego naruszenia ich praw podstawowych ze względu na przedłużanie się postępowania.

25) Rezultat uwzględnienia przez Komisję odpowiednich interesów świadczy o tym, że w niniejszej sprawie przyjęcie decyzji o nałożeniu grzywien pozwoli uniknąć bezkarności stron, zapewniając efekt odstraszający oraz spójne i skuteczne stosowanie reguł konkurencji. Jednocześnie Komisja uwzględniła specyficzne okoliczności tej sprawy w celu ustalenia wysokości grzywien, które będą miały zastosowanie do adresatów decyzji. Adresaci decyzji będą mogli zatem skorzystać z odpowiedniego obniżenia grzywien, które miałyby zastosowanie w przeciwnym wypadku, w celu złagodzenia potencjalnych konsekwencji naruszeń procedury popełnionych przez Komisję.

2.4. Adresaci

26) Spółka Alfa Acciai SpA jest przedsiębiorstwem, któremu należy przypisywać odpowiedzialność nie tylko za działania spółki Alfa Acciai SpA, ale także za działania spółek Alfa Acciai S.r.l., Acciaierie Megara SpA (od 1996 r.) i Acciaierie di Sicilia SpA. Spółka Alfa uczestniczyła w porozumieniu od dnia 6 grudnia 1989 r. do dnia 4 lipca 2000 r. Od dnia 13 czerwca 1995 r. do dnia 12 lutego 1996 r. spółka Alfa nie uczestniczyła natomiast w części porozumienia dotyczącej ograniczenia lub kontroli wielkości produkcji lub sprzedaży.

27) Spółce Feralpi Holding SpA, która jest następcą prawnym spółki Feralpi Siderurgica SpA, przypisano odpowiedzialność nie tylko za działania samej spółki Feralpi Siderurgica SpA, lecz również za działania spółki Feralpi Siderurgica S.r.l. oraz poprzedniej spółki Feralpi Siderurgica SpA. Przedsiębiorstwo Feralpi uczestniczyło w porozumieniu od dnia 6 grudnia 1989 r. do dnia 27 czerwca 2000 r.

28) Spółce Partecipazioni Industriali SpA in Amministrazione Straordinaria, która zmieniła nazwę z Riva Fire SpA, przypisano odpowiedzialność nie tylko za działania byłej spółki Riva Acciaio SpA, ale także za działania spółek Fire Finanziaria SpA, Riva Prodotti Siderurgici SpA, Acciaierie e Ferriere di Galtarossa SpA i Acciaierie del Tanaro SpA. Przedsiębiorstwo Partecipazioni Industriali uczestniczyło w porozumieniu od dnia 6 grudnia 1989 r. do dnia 27 czerwca 2000 r. Od dnia 27 listopada 1997 r. do dnia 30 listopada 1998 r. przedsiębiorstwo to nie uczestniczyło jednak w części porozumienia dotyczącej ograniczenia lub kontroli wielkości produkcji lub sprzedaży.

29) Przedsiębiorstwom Valsabbia Investimenti SpA i Ferriera Valsabbia SpA należy przypisywać odpowiedzialność nie tylko za działania spółek Valsabbia Investimenti SpA i Ferriera Valsabbia SpA, lecz również za działania byłej spółki Ferriera Valsabbia SpA i jeszcze wcześniejszej spółki Ferriera Valsabbia SpA. W rzeczywistości spółki Valsabbia Investimenti SpA i Ferriera Valsabbia SpA powstały w wyniku podziału (dnia 1 marca 2000 r.) wcześniejszej spółki Ferriera Valsabbia SpA. na dwa przedsiębiorstwa. Przedsiębiorstwo to uczestniczyło w porozumieniu od dnia 6 grudnia 1989 r. do dnia 27 czerwca 2000 r.

30) Spółka Ferriere Nord SpA jest tym samym przedsiębiorstwem oraz tą samą osobą prawną, noszącą tę samą nazwę, prowadzącą działalność w sektorze prętów zbrojeniowych okrągłych od kwietnia 1992 r., które wprowadziło w życie zachowania stanowiące w myśl niniejszej decyzji naruszenie wspólnotowego prawa w zakresie konkurencji, którym sprzeciwiła się Komisja. Spółka Ferriere Nord uczestniczyła w porozumieniu od dnia 1 kwietnia 1993 r. do dnia 4 lipca 2000 r. Od dnia 13 czerwca 1995 r. do dnia 27 września 1998 r. spółka Ferriere Nord nie uczestniczyła jednak w części porozumienia dotyczącej ograniczenia lub kontroli wielkości produkcji lub sprzedaży.

2.5. Grzywny

31) Wysokość grzywien ustalono na podstawie wytycznych w sprawie metody ustalania grzywien z 1998 r.

2.5.1. Kwota podstawowa

32) Naruszenie polega na pojedynczej, złożonej i ciągłej praktyce ograniczającej konkurencję, która to praktyka, mająca na celu ustalenie cen oraz ograniczenie lub kontrolę produkcji lub sprzedaży, stanowi bardzo poważne naruszenie art. 65 ust. 1 traktatu EWWiS. Kartel działał na terenie całej Republiki Włoskiej. Komisja uznaje zatem, iż adresaci dopuścili się rażącego naruszenia przepisów. Fakt, że praktyki ograniczające konkurencję miały miejsce wyłącznie na rynku włoskim, nie pozwala na zmianę klasyfikacji czynu z bardzo poważnego na poważny, ponieważ należy brać pod uwagę wolumen produkcji włoskiej w momencie naruszenia.

33) Utrzymując klasyfikację czynu jako "bardzo poważny", przy ustalaniu wysokości grzywny podstawowej Komisja wzięła jednak pod uwagę specyfikę tego przypadku wiążącą się z faktem, że w przedmiotowym okresie rynek krajowy podlegał uregulowaniom traktatu EWWiS oraz że w początkowym okresie trwania naruszenia przedsiębiorstwa będące adresatami niniejszej decyzji stanowiły ograniczoną część przedmiotowego rynku.

2.5.1.1. Zróżnicowane traktowanie

34) W grupie naruszeń bardzo poważnych rozpiętość możliwych grzywien pozwala na traktowanie przedsiębiorstw w sposób wyraźnie zróżnicowany, aby uwzględnić rzeczywisty potencjał gospodarczy sprawców naruszenia w zakresie wyrządzenia znaczącej szkody dla konkurencji oraz aby móc ustalić wysokość grzywny na poziomie zapewniającym jej działanie odstraszające.

35) Komisja uznaje, że udziały w rynku posiadane przez adresatów niniejszej decyzji w ostatnim pełnym roku kalendarzowym trwania naruszenia (1999 r.) nie są reprezentatywne dla ich rzeczywistej obecności na przedmiotowym rynku w omawianym okresie. W latach 1990-1999 odnotowano praktycznie trzykrotny wzrost udziałów w rynku. Dlatego też na podstawie średnich udziałów w rynku w okresie 1990-1999 można wyróżnić trzy grupy przedsiębiorstw, w porządku malejącym pod względem obecności na rynku.

36) W uchylonych decyzjach z dnia 17 grudnia 2002 r. oraz z dnia 30 września 2009 r. Komisja przyjęła stanowisko, że w przypadku spółki Riva należy podnieść wysokość podstawową grzywny, wyliczoną w oparciu o znaczenie związane z istotnym rynkiem, aby uwzględnić rozmiary i całościowe zasoby tej spółki. Realizowane przez spółkę Riva obroty wyrobami podlegającymi przepisom EWWiS są bowiem zdecydowanie wyższe w porównaniu z innymi przedsiębiorstwami objętymi niniejszym postępowaniem. Dlatego też w celu uzyskania dostatecznego skutku odstraszającego Komisja przyjęła stanowisko, że w przypadku spółki Riva należy zwiększyć podstawowy wymiar kary o 375 %.

37) Obecna sytuacja rynkowa spółki Riva jest zdecydowanie inna. W ciągu ostatnich kilku lat przedsiębiorstwo to osiągnęło bardzo różne (ogólne) wyniki, a w latach 2017 i 2018 jego obroty były zerowe. Przedsiębiorstwo Partecipazioni Industriali oświadczyło, że od 2013 r. jego obroty wyrobami podlegającymi przepisom EWWiS były znikome. W 2012 r. przedsiębiorstwo Riva zostało podzielone, a część związana z długimi produktami została przypisana do grupy, której przewodniczyła spółka Riva Forni Elettrici SpA i która z kolei sprzedała to przedsiębiorstwo w 2015 r. Przedsiębiorstwo Riva zostało dopuszczone do procedury zarządu nadzwyczajnego i w efekcie jego jedyną bieżącą działalnością jest likwidacja pozostałych aktywów. Z wymienionych powyżej powodówDecyzj Komisja uważa, że podniesienie podstawowej kwoty grzywny będzie już konieczne, dlatego też podstawowa kwota grzywny nie zostanie podniesienia w przypadku żadnego z adresatów niniejszej decyzji.

2.5.1.2. Czas trwania

38) Naruszenie trwało ponad dziesięć lat i sześć miesięcy w przypadku wszystkich przedsiębiorstw z wyjątkiem Ferriere Nord, w przypadku którego okres naruszenia wyniósł siedem lat. Dlatego też podstawowa wysokość grzywny podwyższona jest o 105 % w przypadku wszystkich przedsiębiorstw z wyjątkiem Ferriere Nord, w przypadku którego kwota ta podwyższona jest o 70 %.

2.5.2. Okoliczności obciążające

39) W niniejszej sprawie Komisja stwierdziła tylko jedną okoliczność obciążającą w postaci działania w warunkach recydywy w przypadku spółki Ferriere Nord będącej już uprzednio adresatem decyzji Komisji z dnia 2 sierpnia 1989 r. dotyczącej jej uczestnictwa w porozumieniu cenowym i ograniczającym sprzedaż na rynku stalowej siatki spawanej elektrycznie ⁹ .

40) Komisja uważa w związku z tym, że w przypadku spółki Ferriere Nord kwotę podstawową należy zwiększyć o 50 %.

2.5.3. Okoliczności łagodzące

41) Jako oddzielną okoliczność łagodzącą należy uwzględnić fakt, iż spółki Riva i Ferriere Nord przez pewien okres nie uczestniczyły bezpośrednio w jednym z czterech forów porozumienia (uzgadnianie obniżki lub kontroli wielkości produkcji lub sprzedaży). Komisja zwraca uwagę, że spółka Riva nie uczestniczyła w tej części porozumienia przez około rok, natomiast spółka Ferriere Nord nie uczestniczyła w niej przez około trzy lata ¹⁰ .

42) Komisja uważa zatem, że kwotę podstawową grzywny należy obniżyć o 3 % w przypadku spółki Riva oraz o 6 % w przypadku spółki Ferriere Nord.

2.5.4. Dalsze obniżenie grzywny w celu uwzględnienia czasu trwania procedury administracyjnej

43) Zdaniem Komisji naruszenia procedury, których Komisja dopuściła się w kontekście przejścia między stosowaniem traktatu EWWiS a stosowaniem Traktatu WE, oraz opóźnienie, które naruszenia te mogły spowodować, mogą uzasadniać odpowiednią rekompensatę dla adresatów niniejszej decyzji.

44) W świetle swobody Komisji w odniesieniu do ustalenia wysokości grzywien można zatem obniżyć grzywny dla adresatów niniejszej decyzji w sposób proporcjonalny, by nie karać adresatów za naruszenia procedury, których nie popełnili oni sami, ale jednocześnie nie w takiej skali, by podważyć zasadę, że kartele stanowią bardzo poważne naruszenie prawa konkurencji.

45) W celu należytego uwzględnienia tych czynników Komisja stwierdza, że w ramach nadzwyczajnej okoliczności łagodzącej może zostać zastosowane obniżenie grzywien o 50 %, aby złagodzić negatywne konsekwencje dla adresatów niniejszej decyzji wynikające z przedłużenia się postępowania. Obniżenie to należy zatem przyznać wszystkim adresatom niniejszej decyzji.

2.5.5. Zastosowanie maksymalnej wysokości grzywien na mocy art. 23 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1/2003

46) Spółka Partecipazioni Industriali, jako następca prawny spółki Riva, została dopuszczona do procedury zarządu nadzwyczajnego dnia 5 grudnia 2016 r. Od tego dnia przedsiębiorstwo przestało zatem działać jako przedsiębiorstwo kontynuujące działalność i nie spoczywało już na nim zobowiązanie prawne do sporządzania rocznych sprawozdań finansowych (które zostaną sporządzone dopiero po zakończeniu postępowania upadłościowego za okres odpowiadający całkowitemu czasowi trwania postępowania). Ostatnia opublikowana wartość obrotu spółki wynosiła 594 000 EUR za rok 2015.

47) W takiej sytuacji Komisja uważa, że w celu wypełnienia zobowiązania podjętego w dodatkowym pisemnym zgłoszeniu zastrzeżeń z dnia 12 sierpnia 2002 r., by określić pułap dla grzywien, w tym dla spółki Partecipazioni Industriali jako następcy prawnego spółki Riva, w wysokości 10 % obrotu wyrobami podlegającymi przepisom EWWiS na terytorium Unii w ostatnim pełnym roku poprzedzającym datę przyjęcia ostatecznej decyzji (2017 r.) oraz biorąc pod uwagę, że w 2017 r. obrót wyrobami podlegającymi przepisom EWWiS osiągnięty przez spółkę Partecipazioni Industriali jako następcę prawnego spółki Riva, tj. jej wartość produkcji, był równy zeru, grzywna mająca zastosowanie do tego przedsiębiorstwa w związku z jego uczestnictwem w naruszeniu stwierdzonym w niniejszej decyzji nie może przekraczać tego pułapu, a zatem musi wynosić zero.

48) Komisja uważa, że taka kwota grzywny mająca zastosowanie do przedsiębiorstwa Partecipazioni Industriali jest w każdym przypadku uzasadniona przez potrzebę zapewnienia, by kwota grzywny nie była nadmierna w stosunku do zdolności finansowej danego przedsiębiorstwa w momencie przyjęcia decyzji.

2.5.6. Zastosowanie obwieszczenia w sprawie łagodzenia kar z 1996 r.

49) Komisja uznaje, że spółka Ferriere Nord dostarczyła jej przydatne informacje, które pozwoliły lepiej zrozumieć funkcjonowanie praktyk ograniczających konkurencję. Zdaniem Komisji spełnia to warunki określone w części D, akapit pierwszy obwieszczenia, który stanowi, że można zastosować zmniejszenie grzywny, jeżeli przed przesłaniem pisemnego zgłoszenia zastrzeżeń przedsiębiorstwo dostarczy Komisji informacje, dokumenty lub inne dowody, które przyczynią się do potwierdzenia istnienia naruszenia. Komisja uznaje zatem obniżenie o 20 % wysokości grzywny nakładanej na spółkę Ferriere Nord za uzasadnione.

3. 

GRZYWNY NAŁOŻONE NA PODSTAWIE DECYZJI

Alfa Acciai SpA	3,587 mln EUR
Feralpi Holding SpA (dawniej Feralpi Siderurgica SpA)	5,125 mln EUR
Ferriere Nord SpA	2,237 mln EUR
Partecipazioni Industriali SpA in Amministrazione Straordinaria (dawniej Riva Acciaio SpA)	0
Valsabbia Investimenti SpA i Ferriera Valsabbia SpA, solidarnie:	5,125 mln EUR

1 Rozporządzenie Rady (WE) nr 1/2003 z dnia 16 grudnia 2002 r. w sprawie wprowadzenia w życie reguł konkurencji ustanowionych w art. 81 i 82 Traktatu (Dz.U. L 1 z 4.1.2003, s. 1).

2 Decyzja C(2002)5087 (Dz.U. L 353 z 13.12.2006, s. 1).

3 Por. wyroki Sądu Pierwszej Instancji z dnia 25 października 2007 r.: SP i in. / Komisja, T-27/03, ECLI:EU:T:2007:317; Riva Acciaio/Ko- misja, T-45/03, ECLI:EU:T:2007:318; Feralpi Siderurgica / Komisja, T-77/03, ECLI:EU:T:2007:319 oraz Ferriere Nord / Komisja, T- 94/03, ECLI:EU:T:2007:320.

4 Decyzja C(2009) 7492 final.

5 Decyzja C(2009) 9912 final.

6 Por. wyroki Trybunału z dnia 21 września 2017 r., Feralpi/Komisja, C-85/15 P, ECLI:EU:C:2017:709; Ferriera Valsabbia, Valsabbia Investimenti oraz Alfa Acciai / Komisja, C-86/15P, ECLI:EU:C:2017:717; Ferriere Nord / Komisja, C-88/15P, ECLI:EU:C:2017:716 oraz Riva Fire / Komisja, C-89/15P, ECLI:EU:C:2017:713.

7 Dz.U. C 207 z 18.7.1996, s. 4.

8 Wyrok Trybunału Sprawiedliwości z dnia 15 października 2002 r. Limburgse Vinyl Maatschappij i in. przeciwko Komisji, pkt 73.

9 Dz.U. L 260 z 6.9.1989, s. 1.

10 Odpowiednio od dnia 27 listopada 1997 r. do dnia 30 listopada 1998 r. oraz od dnia 13 czerwca 1995 r. do dnia 27 września 1998 r.

• Identyfikator: Dz.U.UE.C.2020.312.13
• Rodzaj: Informacja
• Tytuł: Streszczenie decyzji Komisji z dnia 4 lipca 2019 r. w sprawie postępowania na podstawie art. 65 traktatu EWWiS (Sprawa AT.37956) (notyfikowana jako dokument C(2019) 4969).
• Data aktu: 04/07/2019
• Data ogłoszenia: 21/09/2020