Język postępowania: niemiecki(2020/C 297/48)
(Dz.U.UE C z dnia 7 września 2020 r.)
Strony
Strona skarżąca: Komisja Europejska (przedstawiciele: D. Martin, B.R. Killmann, pełnomocnicy)
Strona pozwana: Republika Austrii
Żądania strony skarżącej
Strona skarżąca wnosi do Trybunału o:
Zarzuty i główne argumenty
Austria przyznała osobom pracującym w Austrii, w odniesieniu do ich dzieci, w formie jednolitych ryczałtów, świadczenia rodzinne i korzyść socjalną w postaci dodatków rodzinnych i odliczeń dla dzieci, a także korzyść podatkową w postaci dodatkowej premii rodzinnej, odliczenia dla osoby samodzielnie prowadzącej gospodarstwo domowe, odliczenia dla rodzica samodzielnie wychowującego dziecko i odliczenia w odniesieniu do alimentów. Od dnia 1 stycznia 2019 r. uregulowania austriackie stanowią, że te świadczenia publiczne powinny zostać dostosowane przy uwzględnieniu ogólnego poziomu cen w państwie członkowskim, w którym dziecko ma stałe miejsce zamieszkania.
Zarzut pierwszy:
Komisja podnosi, że dodatki rodzinne i odliczenia w odniesieniu do dodatków rodzinnych stanowią świadczenia rodzinne w rozumieniu rozporządzenia nr 883/2004, co do których w art. 7 i 67 zakazano państwu członkowskiemu uzależniania ich przyznania lub kwoty tych świadczeń rodzinnych od warunku, by członkowie rodziny pracownika zamieszkiwali w państwie członkowskim wypłacającym świadczenia. Ustanawiając to dostosowanie, Austria traktowała jednak świadczenia rodzinne na rzecz dzieci dokładnie przy uwzględnieniu państwa członkowskiego, w którym zamieszkują dzieci. Austria naruszyła zatem art. 7 i 67 rozporządzenia nr 883/2004.
Zarzut drugi:
Ponadto Komisja podnosi, że dostosowanie, takie jak wprowadzone przez Austrię, stwarza korzystniejszą sytuację dla uprawnionych, których dzieci zamieszkują w państwach członkowskich, w których poziom cen jest wyższy, niż dla osób, których dzieci zamieszkują w Austrii, podczas gdy osoby, których dzieci zamieszkują w państwach członkowskich, w których poziom cen jest niski, są traktowane mniej korzystnie. Jednakże gdy ustanowiono to dostosowanie, Austria zakładała, że osiągnie oszczędności w krajowym budżecie, co może jedynie oznaczać, że istnieje większa liczba osób uprawnionych do tych świadczeń i korzyści, których dzieci zamieszkują w państwach członkowskich, w których poziom cen jest niższy niż w Austrii.
Poprzez mechanizm dostosowania Austria ustanowiła zatem w ostatecznym rozrachunku pośrednią dyskryminację na niekorzyść pracowników migrujących. Nie istnieje żaden słuszny cel mogący uzasadnić tę dyskryminację. Austria naruszyła zatem zasadę równego traktowania określoną w art. 4 rozporządzenia nr 883/2004 i w art. 7 ust. 2 rozporządzenia nr 492/2011, w odniesieniu do dodatków rodzinnych i odliczeń dla dzieci, a także zasadę równego traktowania określoną w art. 7 ust. 2 rozporządzenia nr 492/2011, w odniesieniu do dodatkowej premii rodzinnej, odliczenia dla osoby samodzielnie prowadzącej gospodarstwo domowe, odliczenia dla rodzica samodzielnie wychowującego dziecko i odliczenia w odniesieniu do alimentów.
