[Skarga o stwierdzenie nieważności i odszkodowanie - Służba publiczna - Personel EFI - Przedłożenie przez pracownika rezygnacji ze stanowiska z przyczyn osobistych - Urlop z powodu ciężkiej choroby, która rozpoczęła się przed wybraną przez pracownika datą zakończenia umowy o pracę - Wniosek o wycofanie rezygnacji złożony po wybranej przez pracownika dacie zakończenia umowy o pracę - Odmowa przyjęcia przez EFI złożonego z mocą wsteczną wniosku o wycofanie rezygnacji - Przełożenie daty zakończenia umowy o pracę z uwagi na zwolnienie chorobowe - Możliwość zastosowania art. 33 regulaminu pracowniczego EFI - Skarga w części oczywiście niedopuszczalna, a w części prawnie oczywiście bezzasadna]Język postępowania: angielski
(2020/C 191/18)
(Dz.U.UE C z dnia 8 czerwca 2020 r.)
Strony
Strona skarżąca: AP (przedstawiciel: adwokat L. Levi.)
Strona pozwana: Europejski Fundusz Inwestycyjny (przedstawiciele: M. Leander, N. Panayotopoulos i F. Dascalescu, pełnomocnicy, których wspierają adwokaci P.E. Partsch i T. Evans)
Przedmiot
Skarga na podstawie art. 270 TFUE i art. 50a statutu Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej, mająca na celu, po pierwsze, stwierdzenie nieważności pism EFI z dnia 30 sierpnia i 3 października 2018 r. oddalających wniosek skarżącej z dnia 20 czerwca 2018 r., po drugie, zasądzenie od EFI na rzecz skarżącej świadczeń, o których mowa w art. 33 regulaminu pracowniczego EFI i, po trzecie, uzyskanie zadośćuczynienia za krzywdę, jakiej skarżąca w swej ocenie doznała.
Sentencja
