(2019/C 44/08)Język postępowania: francuski
(Dz.U.UE C z dnia 4 lutego 2019 r.)
Strony
Strona skarżąca: Republika Francuska (przedstawiciele: F. Alabrune, D. Colas, E. de Moustier i B. Fodda, pełnomocnicy)
Strona pozwana: Parlament Europejski
Żądania strony skarżącej
Zarzuty i główne argumenty
W swojej skardze rząd francuski wnosi o stwierdzenie nieważności czterech aktów przyjętych przez Parlament Europejski w ramach wykonywania władzy budżetowej podczas dodatkowej sesji plenarnej w dniach 29 i 30 listopada w Brukseli.
Pierwszy i drugi akt objęte wnioskiem rządu francuskiego o stwierdzenie nieważności stanowią porządki obrad posiedzeń Parlamentu Europejskiego ze środy, 29 listopada 2017 r. i czwartku, 30 listopada 2017 r. w zakresie, w jakim przewidują one, odpowiednio, debaty plenarne nad wspólnym projektem budżetu ogólnego na rok budżetowy 2018 oraz głosowanie wraz z towarzyszącymi mu objaśnieniami nad wspólnym projektem budżetu ogólnego.
Trzecim kwestionowanym aktem jest rezolucja ustawodawcza Parlamentu Europejskiego z dnia 30 listopada 2017 r. w sprawie wspólnego projektu budżetu ogólnego.
Wreszcie rząd francuski wnosi o stwierdzenie nieważności aktu, na mocy którego, zgodnie z art. 314 ust. 9 TFUE, przewodniczący Parlamentu Europejskiego stwierdził, że budżet ogólny Unii na rok budżetowy 2018 został ostatecznie przyjęty. Jak wynika w szczególności z protokołu posiedzenia Parlamentu Europejskiego z czwartku 30 listopada 2017 r., chodzi o oświadczenie przewodniczącego Parlamentu Europejskiego, a następnie o podpisanie przez niego budżetu ogólnego w następstwie głosowania nad rezolucją ustawodawczą w sprawie wspólnego projektu budżetu ogólnego.
W jedynym zarzucie rząd francuski podnosi, że należy stwierdzić nieważność czterech zaskarżonych aktów ze względu na naruszenie przez nie protokołu nr 6 załączonego do TUE i TFUE oraz protokołu nr 3 załączonego do traktatu EWEA, dotyczących ustalenia siedzib instytucji i niektórych organów, jednostek organizacyjnych i służb Unii Europejskiej.
Zarówno z protokołów w sprawie siedziby instytucji, jak i z orzecznictwa Trybunału wynika, że Parlament Europejski nie może wykonywać uprawnień budżetowych przyznanych mu na mocy art. 314 TFUE w okresach dodatkowych sesji plenarnych odbywających się w Brukseli, musi je natomiast wykonywać w okresach zwykłych sesji plenarnych odbywających się w Strasburgu.
Jednakże w zakresie, w jakim kwestionuje się zgodność z prawem zaskarżonego aktu przewodniczącego Parlamentu Europejskiego, nie ze względu na jego cel lub treść, lecz wyłącznie dlatego, że akt ten powinien był zostać przyjęty podczas zwykłej sesji plenarnej w Strasburgu, potrzeba zagwarantowania ciągłości europejskiej służby publicznej oraz istotne względy pewności prawa uzasadniają zdaniem rządu francuskiego utrzymanie skutków prawnych tego aktu do czasu przyjęcia nowego aktu, zgodnego z traktatami.
