(2019/C 373/04)(Dz.U.UE C z dnia 5 listopada 2019 r.)
KOMISJA EUROPEJSKA,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 1005/2008 ustanawiające wspólnotowy system zapobiegania nielegalnym, nieraportowanym i nieuregulowanym połowom oraz ich powstrzymywania i eliminowania, zmieniające rozporządzenia (EWG) nr 2847/93, (WE) nr 1936/2001 i (WE) nr 601/2004 oraz uchylające rozporządzenia (WE) nr 1093/94 i (WE) nr 1447/1999 1 , w szczególności jego art. 32,
a także mając na uwadze, co następuje:
1. WPROWADZENIE
(1) Rozporządzeniem (WE) nr 1005/2008 (rozporządzeniem w sprawie połowów NNN) ustanowiono unijny system zapobiegania nielegalnym, nieraportowanym i nieuregulowanym połowom (połowom NNN) oraz ich powstrzymywania i eliminowania.
(2) W rozdziale VI rozporządzenia w sprawie połowów NNN określono procedurę dotyczącą uznania państw trzecich za niewspółpracujące, działań wobec takich państw, sporządzania wykazu takich państw, usunięcia z tego wykazu, publicznego dostępu do niego i wszelkich środków nadzwyczajnych.
(3) Zgodnie z art. 31 rozporządzenia w sprawie połowów NNN Komisja powinna wskazać państwa trzecie, które uznaje za niewspółpracujące w zakresie zwalczania połowów NNN. Państwo trzecie należy uznać za niewspółpracujące, jeżeli nie wypełnia ono swoich obowiązków spoczywających na nim na mocy prawa międzynarodowego jako na państwie bandery, państwie portu, państwie nadbrzeżnym lub państwie zbytu, polegających na podejmowaniu działań w celu zapobiegania połowom NNN oraz ich powstrzymywania i eliminowania.
(4) Przed uznaniem państw trzecich za niewspółpracujące państwa trzecie zgodnie z art. 31 rozporządzenia w sprawie połowów NNN Komisja ma obowiązek powiadomić państwa trzecie o możliwości uznania ich za niewspółpracujące państwa trzecie zgodnie z art. 32 tego rozporządzenia. Takie powiadomienie ma charakter wstępny. Powiadomienie opiera się na kryteriach określonych w art. 31 rozporządzenia w sprawie połowów NNN. Komisja powinna również podjąć wobec powiadamianych państw trzecich wszelkie działania określone w art. 32 rozporządzenia w sprawie połowów NNN. W szczególności Komisja powinna zawrzeć w powiadomieniu informacje dotyczące istotnych faktów i ustaleń leżących u podstaw takiego uznania, a także zapewnić tym państwom możliwość udzielenia odpowiedzi i dostarczenia dowodów przemawiających przeciwko takiemu uznaniu lub, w stosownych przypadkach, przedstawienia planu działania na rzecz poprawy sytuacji oraz środków już podjętych w celu jej naprawy. Komisja powinna wyznaczyć powiadamianym państwom trzecim odpowiedni czas na przedstawienie odpowiedzi na powiadomienie, a także wystarczający czas na naprawę sytuacji.
(5) Uznanie państw trzecich za niewspółpracujące zgodnie z art. 31 rozporządzenia w sprawie połowów NNN powinno opierać się na przeglądzie wszelkich informacji określonych w art. 31 ust. 2 tego rozporządzenia.
(6) Zgodnie z art. 33 rozporządzenia w sprawie połowów NNN Rada powinna sporządzić wykaz niewspółpracujących państw trzecich. W odniesieniu do tych państw mają zastosowanie między innymi środki określone w art. 38 rozporządzenia w sprawie połowów NNN.
(7) Zgodnie z art. 20 ust. 1 rozporządzenia w sprawie połowów NNN świadectwa połowowe zatwierdzone przez państwa trzecie bandery są akceptowane pod warunkiem że Komisja otrzymała powiadomienie od danego państwa bandery o rozwiązaniach dotyczących wdrożenia, kontroli i egzekwowania przepisów ustawowych i wykonawczych oraz środków ochrony i zarządzania, których muszą przestrzegać jego statki rybackie.
(8) Zgodnie z art. 20 ust. 4 rozporządzenia w sprawie połowów NNN Komisja ma prowadzić współpracę administracyjną z państwami trzecimi w obszarach związanych z wdrożeniem przepisów tego rozporządzenia dotyczących świadectw połowowych.
2. PRZEBIEG POSTĘPOWANIA DOTYCZĄCEGO REPUBLIKI EKWADORU
(9) Zgodnie z art. 20 rozporządzenia w sprawie połowów NNN Komisja otrzymała powiadomienie od Republiki Ekwadoru (dalej "Ekwadoru") jako państwa bandery w dniu 22 lipca 2009 r.
(10) W następstwie tego powiadomienia Komisja zainicjowała proces współpracy administracyjnej z władzami Ekwadoru, jak przewidziano w art. 20 ust. 4 rozporządzenia w sprawie połowów NNN. Współpraca ta dotyczyła kwestii związanych z wdrażaniem unijnego systemu świadectw połowowych oraz z krajowymi ustaleniami dotyczącymi wdrażania, kontroli, odnawiania i egzekwowania ram prawnych w zakresie rybołówstwa oraz mających zastosowanie środków ochrony i zarządzania. Obejmowała ona wymianę uwag ustnych i pisemnych oraz cztery wizyty w Ekwadorze w dniach 30 stycznia-6 lutego 2014 r., 22-24 września 2015 r., 11-15 grudnia 2017 r., 12-16 listo pada 2018 r. i 17-21 czerwca 2019 r., podczas których Komisja gromadziła wszelkie informacje uznane za potrzebne, dotyczące środków stosowanych przez Ekwador w celu wypełnienia spoczywających na nim obowiązków w zakresie zwalczania połowów NNN, oraz sprawdzała je. Delegacja Ekwadoru złożyła również wizytę w DG MARE dnia 2 lipca 2015 r.
(11) Ekwador jest członkiem Międzyamerykańskiej Komisji ds. Tuńczyka Tropikalnego (IATTC) oraz Regionalnej Organizacji ds. Zarządzania Rybołówstwem na Południowym Pacyfiku (SPRFMO), a także państwem niebędącym członkiem, współpracującym z Komisją ds. Rybołówstwa na Zachodnim i Środkowym Pacyfiku (WCFPC) i państwem niebędącym umawiającą się stroną dobrowolnie uczestniczącym w Komisji ds. Zachowania Żywych Zasobów Morskich Antarktyki (CCAMLR). Ekwador ratyfikował Konwencję Narodów Zjednoczonych o prawie morza z 1982 r. (konwencja UNCLOS) 2 , porozumienie ONZ o zasobach rybnych (porozumienie UNFSA) 3 oraz umowę o środkach stosowanych przez państwo portu (PSMA) 4 .
(12) W celu przeprowadzenia oceny przestrzegania przez Ekwador międzynarodowych zobowiązań spoczywających na nim jako na państwie bandery, państwie portu, państwie nadbrzeżnym lub państwie zbytu, określonych w międzynarodowych porozumieniach, o których mowa w motywie(11), i ustanowionych przez odpowiednie regionalne organizacje ds. zarządzania rybołówstwem, Komisja pozyskała, zgromadziła i przeanalizowała wszystkie potrzebne informacje.
3. MOŻLIWOŚĆ UZNANIA EKWADORU ZA NIEWSPÓŁPRACUJĄCE PAŃSTWO TRZECIE
(13) Zgodnie z art. 31 ust. 3 rozporządzenia w sprawie połowów NNN Komisja przeprowadziła analizę obowiązków spoczywających na Ekwadorze jako na państwie bandery, państwie portu, państwie nadbrzeżnym lub państwie zbytu. Do celów tego przeglądu Komisja wzięła pod uwagę kryteria określone w art. 31 ust. 4-7 rozporządzenia w sprawie połowów NNN.
3.1. Działania podjęte w odniesieniu do powtarzających się przypadków nielegalnej, nieraportowanej i nieuregulowanej działalności połowowej oraz przepływów handlowych produktów pochodzących z połowów NNN (art. 31 ust. 4 rozporządzenia w sprawie połowów NNN)
(14) Zgodnie z art. 31 ust. 4 lit. a) Komisja przeanalizowała środki podjęte przez Ekwador w odniesieniu do wszelkich powtarzających się połowów NNN prowadzonych lub wspieranych przez statki rybackie pływające pod jego banderą, przez jego podmioty krajowe lub przez statki rybackie działające na jego wodach morskich lub korzystające z jego portów.
(15) Jak wynika z informacji zgromadzonych przez Komisję, w 2017 r. połowy gatunków objętych konwencją IATTC na obszarze objętym tą samą konwencją prowadziły co najmniej 24 taklowce o długości całkowitej przekraczającej 23 m, niewpisane do regionalnego rejestru statków IATTC. Mimo że władze Ekwadoru poinformowały następnie, że powyższe naruszenie rezolucji IATTC C-11-05 i C-14-01 (zastąpionych następnie rezolucją C-18-06), które mogłoby pociągać za sobą umieszczenie wspomnianych statków w wykazie statków NNN zgodnie z rezolucją C-15-01, zostało usunięte i że wszystkie statki, o których mowa, zostały dodane do regionalnego rejestru statków IATTC, w 2019 r. Komisja ponownie stwierdziła podobny przypadek.
(16) Na podstawie informacji zgromadzonych przez Komisję zidentyfikowano również dwa statki do połowu wędami kalmarowymi, które w 2015 r. i na początku 2016 r. prowadziły działalność połowową na obszarze objętym konwencją SPRFMO, ale nie figurowały w rejestrze SPRFMO statków, które uzyskały zezwolenie na prowadzenie działalności połowowej na obszarze objętym konwencją. Władze Ekwadoru przyznały wprawdzie, że działania te były nielegalne, jednak do czerwca 2019 r. nie wszczęto postępowania w sprawie nałożenia kar na podmiot eksploatujący te dwa statki.
(17) Podczas wizyt w Ekwadorze Komisja wykryła również szereg przypadków ekwadorskich statków prowadzących połowy na wodach podlegających jurysdykcji państw trzecich. W powyższych przypadkach władze Ekwadoru nie były w stanie potwierdzić, czy statki te zostały należycie upoważnione przez dane państwo do połowów na jego wodach. Ten sam problem stwierdzono ponownie podczas wizyty w 2019 r. Pomimo powtarzania się opisanej sytuacji władze Ekwadoru nie wprowadziły odpowiednich mechanizmów współpracy z państwami trzecimi, w których prowadzi działalność flota Ekwadoru. Obowiązująca umowa o współpracy zawarta z jednym z państw sąsiadujących nie przewiduje wymiany informacji na temat licencji połowowych, a porozumienie z innym państwem sąsiadującym jest dopiero przygotowywane. Podczas ostatniej wizyty w Ekwadorze władze tego państwa nie były również w stanie dostarczyć informacji na temat działań następczych podjętych w związku z przypadkiem wykrytym w 2017 r.
(18) Procedury obowiązujące przed rejestracją statku rybackiego nie pociągają za sobą kompleksowej weryfikacji historii statku i ograniczają się do weryfikacji wykazów statków NNN sporządzonych przez regionalne organizacje ds. rybołówstwa, co jest sprzeczne z pkt 36 i 42 międzynarodowego planu działania na rzecz zapobiegania nielegalnym, nieraportowanym i nieuregulowanym połowom oraz ich powstrzymywania i eliminowania (MPD-NNN) 5 . Komisja zgromadziła odpowiednie dowody potwierdzające, że co najmniej jeden statek o problematycznej historii przestrzegania przepisów został zarejestrowany w Ekwadorze, a w 2017 r. zbiegł przed kontrolą władz, które nie były w stanie go zlokalizować. Z późniejszej wymiany informacji wynika także, że ze względu na obowiązujące obecnie przepisy władze Ekwadoru nie były w stanie wyrejestrować statku i nałożyć odpowiednio surowych kar.
(19) W związku z tym dowody uzyskane przez Komisję wskazują na to, że konkretne problemy, o których powiadomiono władze Ekwadoru w trakcie wizyt kontrolnych w latach 2017 i 2018, i które doprowadziły do możliwych lub potwierdzonych połowów NNN, nie zostały w zadowalającym stopniu rozwiązane w 2019 r.
(20) W odniesieniu do informacji określonych w motywach 15, 16, 17, 18 i 19 Komisja doszła do wniosku, że Ekwador nie wywiązał się ze swoich obowiązków państwa bandery, które powinno zapobiegać uczestniczeniu przez jego flotę w działaniach NNN na pełnym morzu lub na wodach państw trzecich. Stanowi to naruszenie art. 94 ust. 1 i 2 UNCLOS, w których określono, że każde państwo zobowiązane jest skutecznie sprawować jurysdykcję i sprawować kontrolę nad statkami pływającymi pod jego banderą. Jest to również sprzeczne z pkt 24 MPD-NNN Organizacji Narodów Zjednoczonych ds. Wyżywienia i Rolnictwa (FAO), który przewiduje obowiązek prowadzenia całościowej i skutecznej kontroli działalności połowowej.
(21) Zgodnie z art. 31 ust. 4 lit. b) rozporządzenia w sprawie połowów NNN Komisja zbadała również środki zastosowane przez Ekwador w odniesieniu do dostępu produktów rybnych pochodzących z połowów NNN do jego rynku i do dalszych przepływów handlowych.
(22) Komisja przeanalizowała dokumentację i inne informacje dotyczące procedur monitorowania i kontroli i jest zdania, że Ekwador nie może zagwarantować, że ryby i produkty rybołówstwa wprowadzane na jego rynek i do miejscowych zakładów przetwórczych nie pochodzą z połowów NNN. Władze Ekwadoru nie były w stanie wykazać, że zbierają i weryfikują wszystkie niezbędne informacje wymagane do kontroli legalności ryb wprowadzanych na jego rynek lub przeznaczonych na rynek innych państw.
(23) Ustalenia poczynione podczas wizyt kontrolnych poddają w wątpliwość poziom kontroli, jaki władze Ekwadoru stosują w odniesieniu do zakładów przetwórczych. W 2017 r. Komisja wykryła znaczące niespójności w informacjach zgłoszonych przez pewien zakład przetwórczy. Niemniej jednak dane dostarczone przez ten zakład przetwórczy zostały zatwierdzone bez dalszych weryfikacji przez władze Ekwadoru, a dodatkowe weryfikacje, które potwierdziły poważne błędy w sprawozdaniach przedstawionych przez ten zakład, zostały przeprowadzone dopiero po interwencji Komisji. W 2018 r. w chłodni innego zakładu przetwórczego Komisja wykryła również partie ryb, natomiast ekwadorskie służby ds. rybołówstwa nie były świadome, że partie te zostały wprowadzone na teren zakładu.
(24) Jak wynika z informacji uzyskanych od organów Ekwadoru, kontrole dostaw do zakładów przetwórczych nadal opierają się na losowym doborze próby, a nie na scenariuszach wysokiego ryzyka.
(25) Przygotowując wizyty kontrolne w przedmiotowym państwie, Europejska Agencja Kontroli Rybołówstwa przeanalizowała próbki świadectw połowowych i oświadczeń zakładów przetwórczych pochodzących z Ekwadoru. Wszystkie te analizy ujawniły błędy w zakresie walidacji świadectw połowowych wynikające z powierzchownej weryfikacji informacji dostarczonych przez podmioty w tych dokumentach, co potwierdziły władze Ekwadoru. Ostatnia analiza przeprowadzona w 2019 r. wykazała również, że władze Ekwadoru zatwierdzały oświadczenia zakładów przetwórczych odnoszące się do przetwarzania większych ilości ryb niż ilości zadeklarowane w odpowiednich świadectwach połowowych.
(26) Informacje opisane w motywach 22, 23, 24 i 25 wskazują, że produkty rybołówstwa wyładowywane lub przetwarzane w Ekwadorze lub sprzedawane za pośrednictwem tego państwa nie są zgodne z zasadami odpowiedzialnego wykorzystywania produktów połowu, jak opisano w art. 11 Kodeksu odpowiedzialnego rybołówstwa FAO. Ponadto Ekwador nie wprowadził przepisów mających na celu zapewnienie identyfikowalności ryb i produktów rybołówstwa na rynku zgodnie z pkt 67-69 i 71-72 MPD-NNN.
(27) Na podstawie rozważań zawartych w niniejszej sekcji oraz stanu faktycznego ustalonego przez Komisję i oświadczeń wydanych przez właściwe organy Ekwadoru można stwierdzić, zgodnie z art. 31 ust. 3 oraz art. 31 ust. 4 lit. a) i b) rozporządzenia w sprawie połowów NNN, iż istnieją mocne przesłanki wskazujące, że Ekwador nie wypełnia obowiązków spoczywających na nim na mocy prawa międzynarodowego jako na państwie bandery, państwie portu, państwie nadbrzeżnym i państwie zbytu w odniesieniu do połowów NNN prowadzonych lub wspieranych przez statki rybackie pływające pod jego banderą lub przez jego podmioty krajowe, ani obowiązków polegających na uniemożliwieniu dostępu produktów rybołówstwa pochodzących z połowów NNN do jego rynku.
3.2. Niewypełnienie obowiązku współpracy i egzekwowania prawa (art. 31 ust. 5 rozporządzenia w sprawie połowów NNN)
(28) Na podstawie art. 31 ust. 5 lit. a) rozporządzenia w sprawie połowów NNN Komisja sprawdziła, w jakim stopniu Ekwador z nią współpracował, odpowiadając na pytania, przekazując informacje zwrotne i prowadząc dochodzenia w sprawach dotyczących połowów NNN i związanej z nimi działalności.
(29) Pomimo że władze Ekwadoru były ogólnie skłonne do współpracy w zakresie udzielania odpowiedzi i przekazywania informacji zwrotnych na wnioski o udzielenie informacji, w wielu przypadkach działania następcze w odniesieniu do kwestii poruszonych przez Komisję były ograniczone. Komisja nie otrzymała np. jasnych i wyczerpujących wyjaśnień na temat znacznych rozbieżności, jakie zaobserwowała między ilością ryb wyładowanych przez statki rybackie do połowów okrężnicą, a nośnością i wielkością ładowni zgłoszonymi do IATTC, podczas gdy nośność i wielkość ładowni to elementy, które IATTC wykorzystuje do zarządzania zdolnością połowową na wschodnim Pacyfiku, w tym poprzez przerwy w działalności połowowej, które mają zastosowanie przez 72 dni w roku do statków o nośności większej niż 182 ton metrycznych.
(30) Jak podkreślono w motywach 15, 16, 17 i 25, brakuje również ciągłości i spójności w staraniach o usunięcie stwierdzonych niedociągnięć.
(31) Zgodnie z art. 31 ust. 5 lit. b) Komisja dokonała analizy istniejących środków egzekwowania prawa w celu zapobiegania połowom NNN, ich powstrzymywania i eliminowania w Ekwadorze.
(32) Obecny system kar opiera się na ustawie o rybołówstwie, która została przyjęta w 1974 r. i uzupełniona w 2016 r. dekretem nr 852. Kary przewidziane w dekrecie nr 852, które pierwotnie miały na celu zrekompensowanie niedociągnięć w przepisach ustawy o rybołówstwie z 1974 r., były jednak rzadko stosowane od czasu wejścia w życie wspomnianego dekretu.
(33) W związku z tym system kar nadal opiera się na słabych i przestarzałych ramach prawnych, w których brak jest definicji działalności NNN, a określony w nich poziom kar nie gwarantuje skutku odstraszającego. Maksymalna grzywna nałożona w 2018 r. przez Ekwador na statki przemysłowe, niezależnie od wagi naruszenia i wartości odnośnych produktów rybołówstwa, nie przekroczyła 4 500 USD. Ponadto władze Ekwadoru przyznały również, że borykają się z prawnymi i praktycznymi problemami dotyczącymi ściągania grzywien, a uciążliwe procedury administracyjne często praktycznie uniemożliwiają rozwiązanie kwestii recydywy. Informacje dostarczone przez władze Ekwadoru wskazują również na niejednolite podejście do stosowania kar, w szczególności jeśli chodzi o konfiskatę nielegalnych połowów.
(34) Ponadto od 2015 r. wielokrotnie odraczano wejście w życie nowej ustawy o rybołówstwie oraz opracowanie zmienionego systemu kar.
(35) W związku z tym obecny system kar nie odzwierciedla pkt 16 MPD-NNN, który stanowi, że przepisy krajowe powinny uwzględniać połowy NNN, a także pkt 21, który stanowi, że państwa powinny zapewnić, by kary za połowy NNN prowadzone przez statki oraz, w najszerszym możliwym zakresie, przez podmioty krajowe podlegające jurysdykcji tych państw, były wystarczająco dotkliwe i pozbawiały sprawców korzyści wynikających z takich połowów.
(36) W świetle zgromadzonych informacji na temat ram prawnych i procedur dotyczących kar Komisja stwierdziła, że Ekwador nie zastosował art. 19 ust. 2 porozumienia UNFSA, który stanowi, że kary muszą być na tyle surowe, aby zapewnić przestrzeganie przepisów i zniechęcić do ich naruszania, a także pozbawić sprawców korzyści płynących z ich nielegalnej działalności.
(37) Zgodnie z art. 31 ust. 5 lit. c) Komisja przeanalizowała zakres i wagę przypadków połowów NNN.
(38) Wizyty przeprowadzone przez Komisję ujawniły poważne i powtarzające się problemy w zakresie kontroli statków i kontroli ryb przetwarzanych w przedmiotowym państwie, które przedstawiono zwłaszcza w motywach 15, 16, 17, 18, 23 i 24. Skutkiem tych problemów jest poważne ryzyko, że przedmiotem handlu lub przetwarzania w Ekwadorze są duże ilości ryb pochodzących z połowów NNN.
(39) Należy również wspomnieć, że w 2017 r. wymieniono Ekwador jako państwo, którego statki prowadzą połowy NNN, w sprawozdaniu amerykańskiego Urzędu ds. Rybołówstwa Morskiego (National Marine Fisheries Service) dla Kongresu Stanów Zjednoczonych 6 . W szczególności stwierdzono, że w latach 2014 i 2015 działania naruszające rezolucje IATTC prowadziło 25 statków z Ekwadoru. W sprawozdaniu stwierdzono, że niektóre z tych statków zostały zidentyfikowane jako sprawcy naruszeń w 2015 r. i w trakcie wcześniejszych rund identyfikacji. Ponadto Komisja zebrała dowody na to, że w latach 2018 i 2019 Ekwador objął kilka tych statków procedurami administracyjnymi w związku z naruszeniem przepisów.
(40) Na podstawie rozważań zawartych w niniejszej sekcji oraz stanu faktycznego ustalonego przez Komisję i oświadczeń wydanych przez właściwe organy Ekwadoru można stwierdzić, zgodnie z art. 31 ust. 3 i 5 rozporządzenia w sprawie połowów NNN, iż istnieją mocne przesłanki wskazujące, że Ekwador nie wypełnił obowiązków spoczywających na nim na mocy prawa międzynarodowego w odniesieniu do współpracy oraz działań egzekwowania prawa.
3.3. Niewdrożenie przepisów międzynarodowych (art. 31 ust. 6 rozporządzenia w sprawie połowów NNN)
(41) Zgodnie z art. 31 ust. 6 lit. a) i b) rozporządzenia w sprawie połowów NNN Komisja przeprowadziła analizę dokumentów ratyfikacyjnych lub dotyczących przystąpienia Ekwadoru do odpowiednich międzynarodowych instrumentów w dziedzinie rybołówstwa oraz statusu Ekwadoru jako umawiającej się strony regionalnych organizacji zarządzania rybołówstwem lub jego zgody na stosowanie przyjętych przez te organizacje środków ochrony i zarządzania.
(42) Ekwador ratyfikował UNCLOS w 2012 r., a porozumienie w sprawie wykonania postanowień konwencji z dnia 10 grudnia 1982 r. odnoszących się do ochrony międzystrefowych zasobów rybnych i zasobów rybnych masowo migrujących i zarządzania nimi (UNFSA) - w 2016 r. W 2019 r. Ekwador przystąpił również do umowy FAO o środkach stosowanych przez państwo portu z 2009 r.
(43) Jednak obecne krajowe ramy prawne nie przewidują kompleksowej realizacji powyższej umowy. Władze Ekwadoru poinformowały np., że nie istnieje żaden prawnie ustanowiony mechanizm, który zapewniałby kontrolę przeładunków dokonywanych w portach.
(44) Z informacji zgromadzonych przez Komisję wynika również, że wszczęcie procedury nałożenia kary za poważne naruszenie przepisów (przeprowadzenie rejsu połowowego w trakcie corocznej przerwy w połowach wprowadzonej przez IATTC) miało miejsce ponad 17 miesięcy po naruszeniu, podczas gdy w art. 19 ust. 1 lit. b) UNFSA określono, że państwa mają natychmiast i w wyczerpujący sposób zbadać wszelkie domniemane naruszenia subregional-nych lub regionalnych środków ochrony i zarządzania.
(45) Zgodnie z art. 31 ust. 6 lit. c) Komisja przeanalizowała, czy przedmiotowe państwo trzecie uczestniczyło w jakichkolwiek działaniach zmniejszających skuteczność obowiązujących ustaw, przepisów lub międzynarodowych środków ochrony i zarządzania lub było winne zaniedbań tym zakresie.
(46) Jak opisano w motywie 11, Ekwador jest członkiem IATTC i SPRFMO, państwem niebędącym członkiem, współpracującym z WCPFC i państwem niebędącym umawiającą się stroną dobrowolnie uczestniczącym w Komisji ds. Zachowania Żywych Zasobów Morskich Antarktyki CCAMLR.
(47) Jak opisano w motywach 15 i 16, w ostatnich latach szereg statków prowadziło działalność bez prawidłowej rejestracji w odpowiednich RFMO. W związku z tym statki te dokonywały nielegalnych i nieraportowanych połowów.
(48) Jak opisano w motywach 33 i 39, niezastosowanie odstraszających kar spowodowało również recydywę ze strony ekwadorskich statków prowadzących działalność w obszarze IATTC, a tym samym dodatkowe naruszenia środków ochrony i zarządzania przyjętych przez tę organizację.
(49) Skutkiem braku uporządkowanej i opartej na analizie ryzyka strategii zarządzania działaniami kontrolnymi jest również niezdolność do zagwarantowania, aby działania te uwzględniały główne rodzaje ryzyka związane z nieprzestrzeganiem przepisów, co podkreślono np. w motywie 23.
(50) Na podstawie rozważań zawartych w niniejszej sekcji oraz stanu faktycznego ustalonego przez Komisję i oświadczeń wydanych przez właściwe organy Ekwadoru można stwierdzić, zgodnie z art. 31 ust. 3 i 6 rozporządzenia w sprawie połowów NNN, iż istnieją mocne przesłanki wskazujące, że Ekwador nie wypełnił wszystkich obowiązków spoczywających na nim na mocy prawa międzynarodowego w odniesieniu do międzynarodowych przepisów, regulacji oraz środków ochrony i zarządzania.
3.4. Szczególne ograniczenia krajów rozwijających się (art. 31 ust. 7 rozporządzenia w sprawie połowów NNN)
(51) Według wskaźnika rozwoju społecznego ONZ (UNHDI) 7 w 2017 r. Ekwador uznano za państwo o wysokim stopniu rozwoju społecznego (86. miejsce wśród 189 państw) 8 .
(52) Biorąc pod uwagę wyżej wymieniony ranking według wskaźnika rozwoju społecznego ONZ oraz spostrzeżenia poczynione podczas wizyt w latach 2017-2019, nie istnieją dowody wskazujące na to, że niewypełnienie przez Ekwador jego obowiązków na mocy prawa międzynarodowego jest wynikiem niskiego poziomu rozwoju. Nie ma namacalnych dowodów umożliwiających powiązanie niedociągnięć w zakresie ram prawnych, monitorowania i kontroli połowów oraz nadzoru nad nimi i w zakresie systemów identyfikowalności ze słabymi możliwościami i infrastrukturą. Komisja odpowiedziała pozytywnie na złożone przez Ekwador wnioski o wsparcie w przeglądzie ram prawnych w dziedzinie rybołówstwa.
(53) Uwzględniając sytuację przedstawioną w niniejszej sekcji oraz stan faktyczny ustalony przez Komisję i oświadczenia wydane przez właściwe organy Ekwadoru można stwierdzić, zgodnie z art. 31 ust. 7 rozporządzenia w sprawie połowów NNN, iż istnieją mocne przesłanki wskazujące, że poziom rozwoju Ekwadoru nie ma negatywnego wpływu na stopień zaawansowania działalności Ekwadoru w zakresie zarządzania rybołówstwem i jej ogólną skuteczność.
4. WNIOSKI DOTYCZĄCE MOŻLIWOŚCI UZNANIA PAŃSTWA TRZECIEGO ZA NIEWSPÓŁPRACUJĄCE
(54) Biorąc pod uwagę wnioski wyciągnięte w odniesieniu do niewywiązania się przez Ekwador z obowiązków spoczywających na nim na mocy prawa międzynarodowego jako na państwie bandery, państwie portu, państwie nabrzeżnym lub państwie zbytu oraz w odniesieniu do niepodjęcia działań w celu zapobiegania połowom NNN oraz ich powstrzymywania i eliminowania, zgodnie z art. 32 rozporządzenia w sprawie połowów NNN, Ekwador należy powiadomić o możliwości uznania go przez Komisję za niewspółpracujące państwo trzecie w zakresie zwalczania połowów NNN.
(55) Komisja powinna również podjąć wobec Ekwadoru wszelkie działania określone w art. 32 rozporządzenia w sprawie połowów NNN. W celu zapewnienia sprawnego zarządzania należy ustalić okres, w którym wymienione państwo może odpowiedzieć na piśmie na powiadomienie i dokonać naprawy sytuacji.
(56) Ponadto należy stwierdzić, że powiadomienie Ekwadoru o możliwości uznania go za państwo, które zdaniem Komisji jest niewspółpracującym państwem trzecim, do celów niniejszej decyzji, nie wyklucza ani nie powoduje automatycznie żadnego późniejszego działania podejmowanego przez Komisję lub Radę na potrzeby określenia i ustanowienia wykazu państw niewspółpracujących,
STANOWI, CO NASTĘPUJE:
Sporządzono w Brukseli dnia 30 października 2019 r.
|
W imieniu Komisji |
|
Karmenu Vella |
|
Członek Komisji |
