Język postępowania: niemiecki(2019/C 372/30)
(Dz.U.UE C z dnia 4 listopada 2019 r.)
Strony
Wnoszący odwołanie: Republika Federalna Niemiec (przedstawiciele: J. Möller, R. Kanitz, pełnomocnicy, wspierani przez M. Winkelmüllera, F. van Schewicka, M. Kottmanna, Rechtsanwälte)
Druga strona postępowania: Komisja Europejska
Żądania wnoszącego odwołanie
Wnosząca odwołanie wnosi do Trybunału o:
Zarzuty i główne argumenty
Wnosząca odwołanie podnosi na poparcie swoich żądań dwa zarzuty:
Po pierwsze, zaskarżony wyrok narusza art. 18 ust. 2 rozporządzenia nr 305/2011 3 w związku z jego art. 17 ust. 5. Sąd nie uwzględnił tego, że na podstawie tych przepisów Komisja była uprawniona i zobowiązana do przyjęcia jednego ze środków zaproponowanych przez Republikę Federalną Niemiec.
Po drugie, zaskarżony wyrok narusza art. 18 ust. 2 rozporządzenia nr 305/2011 w związku z jego art. 3 ust. 1 i 2 oraz 17 ust. 3. Sąd nie uwzględnił tego, że na podstawie tych przepisów Komisja była zobowiązana do zbadania, czy sporne normy zagrażają spełnianiu przez obiekty budowlane podstawowych wymagań.
1 Dz.U. 2017, L 288, S. 36
2 Dz.U. 2017, L 288, S. 39.
3 Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 305/2011 z dnia 9 marca 2011 r. ustanawiające zharmonizowane warunki wprowadzania do obrotu wyrobów budowlanych i uchylające dyrektywę Rady 89/106/EWG (Dz.U. 2011, L 88, s. 5).