(2019/C 301/28)(Dz.U.UE C z dnia 5 września 2019 r.)
RADA UNII EUROPEJSKIEJ,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 121 ust. 2 i art. 148 ust. 4,
uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 1466/97 z dnia 7 lipca 1997 r. w sprawie wzmocnienia nadzoru pozycji budżetowych oraz nadzoru i koordynacji polityk gospodarczych 1 , w szczególności jego art. 9 ust. 2,
uwzględniając zalecenie Komisji Europejskiej,
uwzględniając rezolucje Parlamentu Europejskiego,
uwzględniając konkluzje Rady Europejskiej,
uwzględniając opinię Komitetu ds. Zatrudnienia,
uwzględniając opinię Komitetu Ekonomiczno-Finansowego,
uwzględniając opinię Komitetu Ochrony Socjalnej,
uwzględniając opinię Komitetu Polityki Gospodarczej,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) W dniu 21 listopada 2018 r. Komisja przyjęła roczną analizę wzrostu gospodarczego, rozpoczynając tym samym europejski semestr 2019 na rzecz koordynacji polityki gospodarczej. W należytym stopniu uwzględniono w niej Europejski filar praw socjalnych proklamowany przez Parlament Europejski, Radę i Komisję w dniu 17 listopada 2017 r. Priorytety określone w rocznej analizie wzrostu gospodarczego zostały zatwierdzone przez Radę Europejską w dniu 21 marca 2019 r. W dniu 21 listopada 2018 r. na podstawie rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1176/2011 2 Komisja przyjęła również sprawozdanie przedkładane w ramach mechanizmu ostrzegania, w którym nie wskazała Zjednoczonego Królestwa jako jednego z państw członkowskich, w przypadku których przeprowadzona zostanie szczegółowa ocena sytuacji.
(2) Sprawozdanie krajowe z 2019 r. dotyczące Zjednoczonego Królestwa zostało opublikowane w dniu 27 lutego 2019 r. Zawiera ono ocenę postępów Zjednoczonego Królestwa w realizacji zaleceń dla tego kraju, przyjętych przez Radę w dniu 13 lipca 2018 r., działań następczych podjętych w związku z zaleceniami z poprzednich lat, a także postępów Zjednoczonego Królestwa w realizacji jego krajowych celów w ramach strategii "Europa 2020".
(3) W dniu 23 kwietnia 2019 r. Zjednoczone Królestwo przedłożyło swój krajowy program reform na 2019 r. i swój program konwergencji na lata 2018-2019. W celu uwzględnienia powiązań między tymi dwoma programami poddano je jednoczesnej ocenie.
(4) W dniu 29 marca 2017 r. Zjednoczone Królestwo powiadomiło Radę Europejską o zamiarze wystąpienia z Unii Europejskiej. Kiedy Zjednoczone Królestwo opuści Unię Europejską, stanie się państwem trzecim. Ponieważ nie ma pewności co do daty i warunków wystąpienia Zjednoczonego Królestwa z Unii, a także w odniesieniu do przyszłych stosunków Zjednoczonego Królestwa z Unią, w niniejszym zaleceniu nie spekuluje się na temat możliwych skutków gospodarczych różnych scenariuszy. W przypadku gdy Zjednoczone Królestwo wystąpi z Unii na podstawie Umowy o wystąpieniu Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej z Unii Europejskiej i Europejskiej Wspólnoty Energii Atomowej 3 (zwanej dalej "umową o wystąpieniu"), która została uzgodniona przez rząd Zjednoczonego Królestwa i którą Rada Europejska zatwierdziła w dniu 25 listopada 2018 r., prawo Unii, w tym europejski semestr, będzie nadal miało zastosowanie do Zjednoczonego Królestwa i w Zjednoczonym Królestwie przez czas trwania okresu przejściowego ustanowionego na mocy umowy o wystąpieniu.
(5) Odpowiednie zalecenia dla tego kraju znalazły odzwierciedlenie w programowaniu europejskich funduszy strukturalnych i inwestycyjnych ("funduszy ESI") na lata 2014-2020. Jak przewidziano w art. 23 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1303/2013 4 , Komisja może zwrócić się do państwa członkowskiego z wnioskiem o dokonanie przeglądu oraz zaproponowanie zmian w umowie partnerstwa i odpowiednich programach, w przypadku gdy jest to konieczne do wsparcia realizacji stosownych zaleceń Rady. Komisja przedstawiła więcej szczegółowych informacji na temat sposobu wykorzystania przez nią tego przepisu w ramach wytycznych w sprawie stosowania środków łączących skuteczność funduszy ESI z należytym zarządzaniem gospodarczym.
(6) Zjednoczone Królestwo jest obecnie objęte częścią zapobiegawczą paktu stabilności i wzrostu i podlega przejściowym ustaleniom w zakresie reguły dotyczącej zadłużenia do lat 2019-2020. W programie konwergencji na lata 2018-2019 rząd przewiduje, że deficyt nominalny zwiększy się z poziomu 1,2 % produktu krajowego brutto (PKB) w latach 2018-2019 do poziomu 1,4 % PKB w latach 2019-2020, a następnie spadnie do 1,1 % PKB w latach 2020-2021. Program konwergencji nie obejmuje średniookresowego celu budżetowego. Zgodnie z programem konwergencji oczekuje się, że relacja długu sektora instytucji rządowych i samorządowych do PKB zmniejszy się z 85,5 % PKB w latach 2018-2019 do 83,8 % PKB w latach 2019-2020, a następnie do poziomu 82,9 % PKB w latach 2020-2021. Scenariusz makroekonomiczny, na którym oparto te prognozy budżetowe, jest wiarygodny. Chociaż środki niezbędne do osiągnięcia planowanego deficytu docelowego są zasadniczo dobrze określone, rosnąca presja na wydatki publiczne 5 w szeregu obszarów zagraża osiągnięciu planowanej ścieżki deficytu.
(7) W dniu 13 lipca 2018 r. Rada zaleciła Zjednoczonemu Królestwu zapewnienie, by nominalna stopa wzrostu publicznych wydatków pierwotnych netto nie przekroczyła 1,6 % w latach 2019-2020, co odpowiadałoby rocznej korekcie strukturalnej wynoszącej 0,6 % PKB. Prognoza Komisji z wiosny 2019 r. wskazuje na ryzyko wystąpienia znaczącego odstępstwa od wymogów funkcji zapobiegawczej w latach 2019-2020.
(8) W latach 2020-2021, w związku z faktem, że wskaźnik zadłużenia sektora instytucji rządowych i samorządowych Zjednoczonego Królestwa będzie wyższy niż 60 % PKB, a jego prognozowana luka produktowa wyniesie 0,3 %, stopa wzrostu nominalnego publicznych wydatków pierwotnych netto nie powinna przekroczyć 1,9 %, co odpowiada korekcie strukturalnej na poziomie 0,6 % PKB według macierzy dostosowań wymogów na mocy paktu stabilności i wzrostu. W przypadku utrzymania dotychczasowego kursu polityki istnieje ryzyko wystąpienia znaczącego odstępstwa od tego wymogu w latach 2020-2021. Przewiduje się, że w latach 2019-2020 Zjednoczone Królestwo spełni warunki przejściowych ustaleń w zakresie zgodności z regułą dotyczącą zadłużenia dzięki dozwolonemu rocznemu odchyleniu wynoszącemu 0,25 %, a w latach 2020-2021 - warunki w zakresie reguły dotyczącej zadłużenia. Ogólnie rzecz biorąc, Rada jest zdania, że w latach 2019-2020 Zjednoczone Królestwo powinno być gotowe do wprowadzenia dodatkowych środków w celu spełnienia wymogów paktu stabilności i wzrostu.
(9) Zjednoczone Królestwo od dawna jest gospodarką, której poziom inwestycji kapitałowych wyrażony jako odsetek PKB jest najniższy spośród krajów G7. W trakcie kryzysu finansowego nastąpił szczególnie gwałtowny spadek inwestycji, a pokryzysowe ożywienie w obszarze inwestycji prywatnych spowolniło. Intensywność inwestycji w badania i rozwój w Zjednoczonym Królestwie kształtowała się w ostatnim dziesięcioleciu na poziomie ok. 1,7 % PKB, czyli poniżej średniej Unii. W ramach swojej strategii przemysłowej Zjednoczone Królestwo wyznaczyło cel dla całej gospodarki na poziomie 2,4 % PKB do 2027 r. i 3 % PKB w dłuższej perspektywie. Inwestycje w badania i rozwój koncentrują się w ograniczonej liczbie przedsiębiorstw i regionów. Te rozległe niedobory kapitału zarówno rzeczowego, jak i ludzkiego, są główną przyczyną stosunkowo niskiej i niezmieniającej się wydajności pracy w Zjednoczonym Królestwie.
(10) Ponadto w Zjednoczonym Królestwie stale utrzymuje się niedobór nieruchomości mieszkaniowych. Pokryzysowe ożywienie w budownictwie mieszkaniowym straciło dynamikę. Pojawiają się ograniczenia mocy produkcyjnych, podczas gdy budownictwo mieszkaniowe pozostaje poniżej poziomu wymaganego do zaspokojenia szacowanego zapotrzebowania. Ceny kupna i wynajmu nieruchomości mieszkaniowych utrzymują się na wysokim poziomie, szczególnie w obszarach wysokiego zapotrzebowania na nieruchomości mieszkaniowe; pojawiają się oznaki zawyżania cen. Znacznie mniej młodych osób dorosłych posiada obecnie własne domy. Rząd wdraża szereg środków mających na celu zwiększenie podaży nieruchomości mieszkaniowych. Jednocześnie ilość i lokalizacja gruntów dostępnych na potrzeby nowych nieruchomości jest nadal ograniczana ścisłymi regulacjami rynku gruntów, w szczególności wokół dużych miast.
(11) Niezbędne są znaczne inwestycje służące modernizacji i rozbudowie sieci infrastruktury przy jednoczesnym zmniejszeniu kosztów projektu i emisji gazów cieplarnianych. Rośnie presja w zakresie przepustowości sieci drogowej, kolejowej i lotniczej. Zjednoczone Królestwo musi zapewnić znaczące nowe i bardziej ekologiczne zdolności w zakresie wytwarzania i dostaw energii. Rozwój infrastruktury w Zjednoczonym Królestwie był zazwyczaj kosztowny i powolny. Po dziesięcioleciach niedoinwestowania publicznego rząd zaczyna rozwiązywać kwestię niewystarczającej infrastruktury za pomocą krajowej strategii na rzecz infrastruktury, lecz pokrycie kwoty finansowania zewnętrznego wymaganej w prognozach rządowych w sposób racjonalny pod względem kosztów będzie stanowiło wyzwanie.
(12) Chociaż stopa bezrobocia jest niska, płace realne utrzymują się poniżej poziomu szczytowego sprzed kryzysu. Duży odsetek niskowykwalifikowanych pracowników ma ograniczone perspektywy rozwoju kariery, co wpływa na wydajność i przyczynia się do wysokiego poziomu ubóstwa pracujących. Należy poprawić skuteczność systemów kształcenia i szkolenia w zakresie umiejętności podstawowych i technicznych. Rząd przeprowadza reformy zarówno w zakresie szkoleń teoretycznych, jak i szkoleń w miejscu pracy, ale całkowita liczba rejestracji w ramach nowego podwójnego systemu jest o wiele niższa, niż oczekiwano.
(13) W ramach europejskiego semestru 2019 Komisja przeprowadziła wszechstronną analizę polityki gospodarczej Zjednoczonego Królestwa, którą opublikowała w sprawozdaniu krajowym na 2019 r. Komisja oceniła również program konwergencji na lata 2018-2019 i krajowy program reform na 2019 r., a także działania następcze podjęte w odpowiedzi na zalecenia skierowane do Zjednoczonego Królestwa w poprzednich latach. Komisja wzięła pod uwagę nie tylko ich znaczenie dla stabilnej polityki fiskalnej i społeczno-gospodarczej w Zjednoczonym Królestwie, ale także ich zgodność z unijnymi przepisami i wytycznymi, ze względu na konieczność wzmocnienia ogólnego zarządzania gospodarczego w Unii przez wnoszenie na szczeblu unijnym wkładu w przyszłe decyzje krajowe.
(14) W świetle powyższej oceny Rada przeanalizowała program konwergencji na lata 2018-2019, a jej opinia 6 znajduje odzwierciedlenie w szczególności w zaleceniu 1 poniżej,
NINIEJSZYM ZALECA Zjednoczonemu Królestwu podjęcie w latach 2019 i 2020 działań mających na celu:
Sporządzono w Brukseli dnia 9 lipca 2019 r.
|
W imieniu Rady |
|
M. LINTILÄ |
|
Przewodniczący |
