(Odpowiedzialność pozaumowna - Wspólna polityka zagraniczna i bezpieczeństwa - Środki ograniczające podjęte wobec Iranu - Zamrożenie środków finansowych - Ograniczenie wstępu na terytorium państw członkowskich - Naprawienie szkody, jaką skarżąca miała ponieść w związku z umieszczeniem i pozostawieniem jej nazwy w wykazie osób i podmiotów, do których mają zastosowanie rozpatrywane środki ograniczające - Wystarczająco istotne naruszenie normy prawnej przyznającej uprawnienia jednostkom)Język postępowania: angielski
(2019/C 230/35)
(Dz.U.UE C z dnia 8 lipca 2019 r.)
Strony
Strona skarżąca: Bank Tejarat (Teheran, Iran) (przedstawiciele: S. Zaiwalla, P. Reddy, K. Mittal, A. Meskarian, solicitors, T. Otty, QC, R. Blakeley, V. Zaiwalla, H. Leith, barristers, oraz T. de la Mare, QC)
Strona pozwana: Rada Unii Europejskiej (przedstawiciele: M. Bishop oraz A. Vitro, pełnomocnicy)
Interwenient popierający stronę pozwaną: Komisja Europejska (przedstawiciele: L. Havas et J. Norris, pełnomocnicy)
Przedmiot
Oparte na art. 268 TFUE żądanie naprawienia szkód, jakie skarżąca miała ponieść w związku z rozporządzeniem wykonawczym Rady (UE) nr 54/2012 z dnia 23 stycznia 2012 r. dotyczącym wykonania rozporządzenia (UE) nr 961/2010 w sprawie środków ograniczających wobec Iranu (Dz.U. 2012, L 19, s. 1), rozporządzeniem Rady (UE) nr 267/2012 z dnia 23 marca 2012 r. w sprawie środków ograniczających wobec Iranu i uchylającym rozporządzenie (UE) nr 961/2010 (Dz.U. 2012, L 88, s. 1), oraz rozporządzeniem wykonawczym Rady (UE) nr 709/2012 z dnia 2 sierpnia 2012 r. w sprawie wykonania rozporządzenia nr 267/2012 (Dz.U. 2012, L 208, s. 2).
Sentencja
