Język postępowania: włoski(2019/C 213/48)
(Dz.U.UE C z dnia 24 czerwca 2019 r.)
Strony
Strona skarżąca: Società Agricola Tenuta di Rimale (Fidenza, Włochy) i dziewięciu innych skarżących (przedstawiciele: M. Libertini, A. Scognamiglio i M. Spolidoro, avvocati)
Strona pozwana: Komisja Europejska
Żądania
Strona skarżąca wnosi do Sądu o stwierdzenie nieważności zaskarżonego pisma pozwanej i zobowiązanie Komisji do ponownego zbadania zarzutów zawartych w złożonej do niej skardze. Badanie to powinno zostać dokonane w oparciu o odmienną i bardziej prawidłową wykładnię art. 150 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1308/2013 z dnia 17 grudnia 2013 r. ustanawiającego wspólną organizację rynków produktów rolnych 1 , i o dogłębniejsze zbadanie sprawy, które ujawni brak logiki i niespójność argumentów podnoszonych przez Consorzio w celu potwierdzenia na czas nieoznaczony dyskryminującej i nieuzasadnionej regulacji podaży mleka do produkcji sera o chronionej nazwie pochodzenia Parmigiano Reggiano.
Zarzuty i główne argumenty
Skarga dotyczy pisma Komisji UE - Dyrekcji Generalnej ds. Rolnictwa i Rozwoju Obszarów Wiejskich - z dnia 6 lutego 2019 r. zamykającego postępowanie w sprawie skargi do Komisji złożonej przez skarżących w dniu 5 lutego 2018 r., w której podnieśli oni niezgodność z prawem dekretu Ministerstwa Rolnictwa, Żywności i Leśnictwa z dnia 15 grudnia 2016 r. nr w sprawie zatwierdzenia planu regulacji podaży sera Parmigiano-Reggiano na okres trzech lat 2017-2019, a także dekretu tegoż ministerstwa z dnia 19 września 2017 r. nr, zatwierdzającego zmiany planu regulacji podaży sera Parmigiano-Reggiano na okres trzech lat 2017-2019.
Na poparcie skargi strona skarżąca podnosi trzy zarzuty.
