Język postępowania: angielski(2019/C 16/58)
(Dz.U.UE C z dnia 14 stycznia 2019 r.)
Strony
Strona skarżąca: Industrial Química del Nalón, SA (Oviedo, Hiszpania) (przedstawiciele: adwokaci K. Van Maldegem, M. Grunchard, R. Crespi i S. Saez Moreno)
Strona pozwana: Komisja Europejska
Żądania
Strona skarżąca wnosi do Sądu o:
Zarzuty i główne argumenty
W uzasadnieniu skargi skarżąca podnosi jeden zarzut, dotyczący wyrządzenia przez pozwaną skarżącej szkody poprzez wydanie i wejście w życie rozporządzenia Komisji (UE) nr 944/2013 1 klasyfikującego substancję pak, wysokotemperaturową smołę węglową jako substancje o ostrej toksyczności wodnej kategorii 1 (H400) i o chronicznej toksyczności wodnej kategorii 1 (H410). W dniu 22 listopada 2017 r. Trybunał oddalił odwołanie wniesione przez Komisję Europejską na orzeczenie, w którym Sąd stwierdził częściową nieważność rozporządzenia (UE) nr 944/2013 w zakresie, w jakim klasyfikowało ono pak, wysokotemperaturową smołę węglową do substancji o ostrej toksyczności wodnej kategorii 1 (H400) i o chronicznej toksyczności wodnej kategorii 1 (H410) z powodu oczywistego błędu w ocenie. Skarżąca poniosła koszty, aby zastosować niezgodną z prawem klasyfikację. Pozwana odpowiada za te koszty zgodnie z art. 268 i 340 TFEU, ponieważ zachowanie pozwanej jest bezprawne z tego względu, że stanowi wystarczająco istotne naruszenie prawa, wyrządzona szkoda jest rzeczywista i pewna oraz istnieje bezpośredni związek przyczynowy między zachowaniem pozwanej a podniesioną szkodą.
1 Rozporządzenie Komisji (UE) nr 944/2013 z dnia 2 października 2013 r. dostosowujące do postępu naukowo-technicznego rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1272/2008 w sprawie klasyfikacji, oznakowania i pakowania substancji i mieszanin (Dz.U. L 261, 3.10.2013, s. 5)