Język postępowania: włoski(2018/C 427/43)
(Dz.U.UE C z dnia 26 listopada 2018 r.)
Strony
Strona skarżąca: Komisja Europejska (przedstawiciele: G. Gattinara i K. Petersen, pełnomocnicy)
Strona pozwana: Republika Włoska
Żądania strony skarżącej
Strona skarżąca wnosi do Trybunału o:
Zarzuty i główne argumenty
W zarzucie pierwszym skargi Komisja podnosi, że otrzymane dane o stężeniu PM10 w powietrzu świadczą o występowaniu systematycznego i ciągłego naruszenia art. 13 w związku z załącznikiem XI do dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2008/50/WE z dnia 21 maja 2008 r. w sprawie jakości powietrza i czystszego powietrza dla Europy (Dz.U. 2015, L 50, s. 1). Zgodnie z tymi połączonymi przepisami poziom stężenia wspomnianych substancji nie może przekraczać określonych dobowych i rocznych wartości dopuszczalnych. W niektórych strefach wspomniane wartości dopuszczalne były przekroczone bez przerwy przez ponad dziesięć lat.
W zarzucie drugim skargi Komisja twierdzi, że Republika Włoska uchybiła zobowiązaniom, o których jest mowa w art. 23 ust. 1 dyrektywy, samym w sobie i w związku z pkt A załącznika XV do dyrektywy 2008/50/WE. W istocie, po pierwsze, plany dotyczące jakości powietrza przyjęte w następstwie przekroczenia wartości dopuszczalnych stężenia PM10 nie pozwalają ani na osiągnięcie wspomnianych wartości dopuszczalnych, ani na ograniczenie ich przekroczenia do jak najkrótszego okresu. Po drugie, wiele z tych planów nie zawiera informacji określonych w pkt A załącznika XV do dyrektywy, których wskazanie jest obowiązkowe zgodnie z art. 23 ust. 1 akapit trzeci tejże dyrektywy.