Sprawa C-561/16: Saras Energía SA v. Administración del Estado (orzeczenie wstępne).

Wyrok Trybunału (druga izba) z dnia 7 sierpnia 2018 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Tribunal Supremo - Hiszpania) - Saras Energía SA / Administración del Estado

(Sprawa C-561/16) ¹

(Odesłanie prejudycjalne - Dyrektywa 2012/27/UE - Artykuł 7 ust. 1, 4 i 9 - Artykuł 20 ust. 4 i 6 - Wspieranie efektywności energetycznej - System zobowiązujący do efektywności energetycznej - Inne środki z dziedziny polityki - Krajowy fundusz efektywności energetycznej - Ustanowienie takiego funduszu jako głównego środka wykonania zobowiązań w zakresie efektywności energetycznej - Obowiązek wnoszenia składek - Wyznaczenie stron zobowiązanych - Dystrybutorzy energii lub przedsiębiorstwa prowadzące detaliczną sprzedaż energii)

Język postępowania: hiszpański

(2018/C 352/04)

(Dz.U.UE C z dnia 1 października 2018 r.)

Sąd odsyłający

Tribunal Supremo

Strony w postępowaniu głównym

Strona skarżąca: Saras Energía SA

Strona pozwana: Administración del Estado

przy udziale: Endesa SA, Endesa Energía SA, Endesa Energía XXI SLU, Viesgo Infraestructuras Energéticas SL, Hidroeléctrica del Cantábrico SAU, Nexus Energía SA, Nexus Renovables SLU, Engie España SL, Villar Mir Energía SL, Energya VM Gestión de Energía SLU, Estaciones de Servicio de Guipúzcoa SA, Acciona Green Energy Developments SLU, Fortia Energía SL

Sentencja

1) Artykuły 7 i 20 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2012/27/UE z dnia 25 października 2012 r. w sprawie efektywności energetycznej, zmiany dyrektyw 2009/125/WE i 2010/30/UE oraz uchylenia dyrektyw 2004/8/WE i 2006/32/WE należy interpretować w ten sposób, że nie stoją one na przeszkodzie regulacji krajowej dotyczącej wprowadzenia, jako głównego sposobu wykonywania obowiązków w zakresie oszczędzania energii, systemu wpłacania rocznych składek na rzecz krajowego funduszu efektywności energetycznej, pod warunkiem że, po pierwsze, taka regulacja zapewnia poziom oszczędności równoważny z tym, jaki zapewniają systemy zobowiązujące do efektywności energetycznej, które mogą zostać wprowadzone na mocy art. 7 ust. 1 tej dyrektywy, a po drugie, że spełnione są wymogi wynikające z art. 7 ust. 10 i 11 tej dyrektywy, czego ustalenie należy do sądu odsyłającego.

2) Artykuł 7 dyrektywy 2012/27 należy interpretować w ten sposób, że nie stoi on na przeszkodzie uregulowaniu krajowemu, takiemu jak będące przedmiotem postępowania głównego, które nakłada obowiązki w zakresie oszczędzania energii tylko na niektóre określone przedsiębiorstwa energetyczne, pod warunkiem że wyznaczenie tych przedsiębiorstw jako stron zobowiązanych opiera się rzeczywiście na wyraźnie określonych, obiektywnych i niedyskryminacyjnych kryteriach, co powinien ustalić sąd odsyłający.

1 Dz.U. C 22 z 23.1.2017.

• Identyfikator: Dz.U.UE.C.2018.352.4/1
• Rodzaj: Wyrok
• Tytuł: Sprawa C-561/16: Saras Energía SA v. Administración del Estado (orzeczenie wstępne).
• Data aktu: 07/08/2018
• Data ogłoszenia: 01/10/2018