(2018/C 333/01)(Dz.U.UE C z dnia 19 września 2018 r.)
Koszty operacyjne i koszty utrzymania systemu informacyjnego ETIAS, jednostki centralnej ETIAS i jednostek krajowych ETIAS powinny być w całości pokrywane z wpływów pochodzących z opłat. Opłata powinna w związku z tym być dostosowywana do potrzeb, z uwzględnieniem kosztów. Obejmuje to zarówno koszty poniesione przez państwa członkowskie UE, jak i koszty poniesione w tym względzie przez państwa stowarzyszone w ramach Schengen, zgodnie z przepisami rozporządzenia w sprawie ETIAS. Koszty poniesione w związku z utworzeniem systemu informacyjnego ETIAS, integracją istniejącej krajowej infrastruktury granicznej oraz połączeniem z jednolitym interfejsem krajowym, a także koszty hostingu jednolitego interfejsu krajowego oraz ustanowienia jednostki centralnej ETIAS i jednostek krajowych ETIAS, w tym koszty ponoszone przez państwa członkowskie UE i państwa stowarzyszone w ramach Schengen, będą pokrywane z Funduszu Bezpieczeństwa Wewnętrznego (granice i wizy) lub jego następcy (następców).
W związku z tym kosztów tych nie należy uwzględniać przy obliczaniu wkładu państw stowarzyszonych w ramach Schengen do ETIAS na mocy odpowiedniego układu o stowarzyszeniu oraz odpowiednich szczegółowych ustaleń dotyczących udziału państw stowarzyszonych w ramach Schengen w agencjach. Należy to uwzględnić zwłaszcza w kontekście negocjacji w sprawie następcy (następców) Funduszu Bezpieczeństwa Wewnętrznego (granice i wizy) oraz szczegółowych ustaleń dotyczących udziału w nim państw stowarzyszonych w ramach Schengen.
Parlament Europejski i Rada wzywają Komisję do przedstawienia wniosku w sprawie szczegółowych ustaleń, o których mowa w art. 95 niniejszego rozporządzenia, niezwłocznie po jego przyjęciu.
