(Odesłanie prejudycjalne - Porozumienie ramowe w sprawie pracy na czas określony zawarte przez UNICE, CEEP i ETUC - Skutki zwolnienia dyscyplinarnego zakwalifikowanego jako "niezgodne z prawem" - Pojęcie "warunków pracy" - Pracownik tymczasowy zatrudniony na czas nieokreślony - Odmienne traktowanie pracownika zatrudnionego na stałe i pracownika tymczasowego zatrudnionego na czas określony lub nieokreślony - Przywrócenie pracownika do pracy lub przyznanie odszkodowania)Język postępowania: hiszpański
(2018/C 328/12)
(Dz.U.UE C z dnia 17 września 2018 r.)
Sąd odsyłający
Juzgado de lo Social no 2 de Terrassa
Strony w postępowaniu głównym
Strona skarżąca: Gardenia Vernaza Ayovi
Strona pozwana: Consorci Sanitari de Terrassa
Sentencja
Klauzulę 4 pkt 1 Porozumienia ramowego w sprawie pracy na czas określony zawartego w dniu 18 marca 1999 r. przez Europejską Unię Konfederacji Przemysłowych i Pracodawców (UNICE), Europejskie Centrum Przedsiębiorstw Publicznych (CEEP) oraz Europejską Konfederację Związków Zawodowych (ETUC), zawartego w załączniku do dyrektywy Rady 99/70/WE z dnia 28 czerwca 1999 r., należy interpretować w ten sposób, że nie stoi ona na przeszkodzie uregulowaniu krajowemu, takiemu jak rozpatrywane w postępowaniu głównym, zgodnie z którym gdy stwierdzono niezgodność z prawem zwolnienia dyscyplinarnego pracownika zatrudnionego na stałe w administracji publicznej, dany pracownik jest obligatoryjnie przywracany do pracy, podczas gdy w takiej samej sytuacji pracownik tymczasowy lub pracownik tymczasowy zatrudniony na czas nieokreślony, wykonujący takie same zadania jak ów pracownik zatrudniony na stałe, może nie zostać przywrócony do pracy i w zamian otrzymać odszkodowanie.
