[Konkurencja - Artykuł 101 TFUE - Porozumienia między przedsiębiorstwami - Stosunki handlowe pomiędzy podmiotami prowadzącymi stacje paliw a przedsiębiorstwami paliwowymi - Długoterminowa umowa o wyłączną dostawę paliw - Decyzja, w której Komisja Europejska uznaje zobowiązania zaproponowane przez przedsiębiorstwo za wiążące - Stopień związania sądów krajowych wydaną przez Komisję decyzją w sprawie zobowiązań - Artykuł 9 ust. 1 i art. 16 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1/2003]Język postępowania: hiszpański
(2018/C 022/19)
(Dz.U.UE C z dnia 22 stycznia 2018 r.)
Sąd odsyłający
Tribunal Supremo
Strony w postępowaniu głównym
Strona powodowa: Gasorba SL, Josefa Rico Gil, Antonio Ferrándiz González
Strona pozwana: Repsol Comercial de Productos Petrolíferos SA
Sentencja
Artykuł 16 ust. 1 rozporządzenia Rady (WE) nr 1/2003 z dnia 16 grudnia 2002 r. w sprawie wprowadzenia w życie reguł konkurencji ustanowionych w art. [101] i [102 TFUE] należy interpretować w ten sposób, że wydana zgodnie z art. 9 ust. 1 tego rozporządzenia decyzja Komisji Europejskiej w sprawie zobowiązań odnoszących się do określonych porozumień zawartych pomiędzy przedsiębiorstwami nie stoi na przeszkodzie przeprowadzeniu przez sądy krajowe analizy tych właśnie porozumień pod kątem ich zgodności z regułami konkurencji oraz ewentualnemu stwierdzeniu ich nieważności na podstawie art. 101 ust. 2 TFUE.
