(Odesłanie prejudycjalne - Zabezpieczenie społeczne - Rozporządzenie (EWG) nr 1408/71 - Artykuł 4 - Przedmiotowy zakres stosowania - Potrącenia z emerytur ustawowych, a także z jakiegokolwiek innego przysporzenia dodatkowego - Artykuł 13 - Określenie właściwego ustawodawstwa - Zamieszkanie w innym państwie członkowskim)Język postępowania: niderlandzki
(2017/C 006/21)
(Dz.U.UE C z dnia 9 stycznia 2017 r.)
Sąd odsyłający
Hof van Cassatie
Strony w postępowaniu głównym
Strona skarżąca: Rijksdienst voor Pensioenen
Strona pozwana: Willem Hoogstad
przy udziale: Rijksinstituut voor ziekte- en invaliditeitsverzekering
Sentencja
Artykuł 13 ust. 1 rozporządzenia Rady (EWG) nr 1408/71 z dnia 14 czerwca 1971 r. w sprawie stosowania systemów zabezpieczenia społecznego do pracowników najemnych, osób prowadzących działalność na własny rachunek i do członków ich rodzin przemieszczających się we Wspólnocie, zmienionego i uaktualnionego rozporządzeniem Rady (WE) nr 118/97 z dnia 2 grudnia 1996 r., zmienionego rozporządzeniem Rady (WE) nr 1606/98 z dnia 29 czerwca 1998 r., sprzeciwia się uregulowaniu krajowemu, takiemu jak to rozpatrywane w postępowaniu głównym, które przewiduje pobieranie składek wykazujących bezpośredni i wystarczająco istotny związek z ustawami regulującymi działy zabezpieczenia społecznego wymienione w art. 4 wspomnianego rozporządzenia nr 1408/71, ze zmianami, od świadczeń pochodzących z systemów emerytur dodatkowych, podczas gdy beneficjent tych dodatkowych emerytur nie mieszka w tym państwie członkowskim i podlega na podstawie art. 13 ust. 2 lit. f) tego rozporządzenia, ze zmianami, ustawodawstwu w zakresie zabezpieczenia społecznego państwa członkowskiego, w którym mieszka.
