(ERRS/2017/4)(2017/C 431/01)
(Dz.U.UE C z dnia 15 grudnia 2017 r.)
RADA GENERALNA EUROPEJSKIEJ RADY DS. RYZYKA SYSTEMOWEGO,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1092/2010 z dnia 24 listopada 2010 r. w sprawie unijnego nadzoru makroostrożnościowego nad systemem finansowym i ustanowienia Europejskiej Rady ds. Ryzyka Systemowego 1 , w szczególności art. 3 oraz art. 16-18,
uwzględniając decyzję Europejskiej Rady ds. Ryzyka Systemowego ERRS/2011/1 z dnia 20 stycznia 2011 r. ustanawiającą regulamin Europejskiej Rady ds. Ryzyka Systemowego 2 , w szczególności art. 15 ust. 3 lit. e) oraz art. 18-20,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) Zasady dotyczące dobrowolnej wzajemności w odniesieniu do środków polityki makroostrożnościowej określone w zaleceniu Europejskiej Rady ds. Ryzyka Systemowego ERRS/2015/2 3 powinny zapewniać, aby wszelkie środki polityki makroostrożnościowej oparte na ekspozycji, aktywowane w jednym państwie członkowskim, były w możliwie największym zakresie odwzajemniane w pozostałych państwach członkowskich.
(2) Odpowiednie organy w państwach członkowskich mogą wyłączać indywidualnych dostawców usług finansowych o nieistotnej ekspozycji ze stosowania środka wzajemnego (zasada de minimis).
(3) Aktualnie obowiązujące zasady Europejskiej Rady ds. Ryzyka Systemowego (ERRS) w zakresie dobrowolnej wzajemności nie określają wartości progowych, jakie miałyby stosować odpowiednie organy przy ustalaniu, czy dana ekspozycja jest istotna. Według obecnych zasad właściwy organ, który zwalnia indywidualnego dostawcę usług finansowych o nieistotnej ekspozycji ze stosowania środka wzajemnego, może przyjąć wartość progową, jaką uzna za istotną, co może skutkować potencjalnymi rozbieżnościami w stosowaniu zasady de minimis.
(4) W celu uniknięcia takich potencjalnych rozbieżności odpowiedni organ aktywujący, zwracając się o objęcie wzajemnością, powinien zaproponować maksymalny próg istotności na poziomie dostawcy usług finansowych. Stały zespół ERRS przeprowadzający ocenę, o którym mowa w decyzji Europejskiej Rady ds. Ryzyka Systemowego ERRS/2015/4 4 , może zalecić inną wartość progową, jeżeli uzna to za niezbędne.
(5) Zalecenie ERRS/2015/2 powinno zatem zostać odpowiednio zmienione,
PRZYJMUJE NINIEJSZE ZALECENIE:
Zmiany
W zaleceniu ERRS/2015/2 wprowadza się następujące zmiany:
Sporządzono we Frankfurcie nad Menem dnia 20 października 2017 r.
|
Francesco MAZZAFERRO |
|
Szef Sekretariatu ERRS, |
|
w imieniu Rady Generalnej ERRS |
1 Dz.U. L 331 z 15.12.2010, s. 1.
2 Dz.U. C 58 z 24.2.2011, s. 4.
3 Zalecenie Europejskiej Rady ds. Ryzyka Systemowego ERRS/2015/2 z dnia 15 grudnia 2015 r. w sprawie oceny skutków transgranicznych oraz dobrowolnej wzajemności środków polityki makroostrożnościowej (Dz.U. C 97 z 12.3.2016, s. 9).
4 Decyzja Europejskiej Rady ds. Ryzyka Systemowego ERRS/2015/4 z dnia 16 grudnia 2015 r. w sprawie ram koordynacji dotyczących powiadamiania przez odpowiednie organy o krajowych środkach polityki makroostrożnościowej, przedstawiania opinii i wydawania zaleceń przez ERRS oraz uchylająca decyzję ERRS/2014/2 (Dz.U. C 97 z 12.3.2016, s. 28).