Wspólne Zgromadzenie Parlamentarne Umowy o partnerstwie zawartej pomiędzy członkami grupy państw Afryki, Karaibów i Pacyfiku (AKP), z jednej strony, a Unią Europejską i jej państwami członkowskimi, z drugiej strony - Protokół posiedzenia w dniu 20 czerwca 2017 r. (wtorek).

WSPÓLNE ZGROMADZENIE PARLAMENTARNE UMOWY O PARTNERSTWIE ZAWARTEJ POMIĘDZY CZŁONKAMI GRUPY PAŃSTW AFRYKI, KARAIBÓW I PACYFIKU (AKP), Z JEDNEJ STRONY, A UNIĄ EUROPEJSKĄ I JEJ PAŃSTWAMI CZŁONKOWSKIMI, Z DRUGIEJ STRONY

PROTOKÓŁ POSIEDZENIA W DNIU 20 CZERWCA 2017 R. (WTOREK)

(2017/C 405/02)

(Dz.U.UE C z dnia 29 listopada 2017 r.)

Spis treścI

1. Zagadnienie pilne nr 1: Sytuacja w zakresie bezpieczeństwa w regionie saharyjsko-sahelskim ..........................................................................................................

2. Finansowanie partii politycznych w państwach AKP i UE ................................................

Komisja Spraw Politycznych ..............................................................................................

Współsprawozdawcy: Worlea Saywah Dunnah (Liberia) i Cécile Kashetu Kyenge .........

3. Rola sportu jako czynnika sprzyjającego edukacji i eliminowaniu ubóstwa .....................

Komisja Spraw Społecznych i Środowiska ........................................................................

Współsprawozdawcy: Abderrahmane Marrakchy (Mauretania) i Teresa Jimenez-Becerril Barrio ......................................................................................................

4. Ryzyko wystąpienia najpoważniejszej klęski głodu i kryzysu humanitarnego w historii ..............................................................................................................................................

Debata z udziałem komisarza KE ds. pomocy humanitarnej i zarządzania kryzysowego Christosa Stylianidesa .........................................................................................................

5. Przyjęcie porządku dziennego ............................................................................................

6. Bezkarność zbrodni przeciw ludzkości ...............................................................................

7. Zatwierdzenie protokołu z dnia 19 czerwca 2017 r. (poniedziałek) ..................................

8. Poprawa skuteczności pomocy i rozwoju we współpracy UE-AKP ..................................

9. Zagadnienie pilne nr 2: Sytuacja w Burundi ......................................................................

10. Sprawozdanie na temat Konferencji Młodzieży .................................................................

11. Sprawozdanie na temat Forum Kobiet ................................................................................

PROTOKÓŁ POSIEDZENIA W DNIU 20 CZERWCA 2017 r. (WTOREK)

(Posiedzenie zostało otwarte o godz. 9.10)

OBRADOM PRZEWODNICZYŁA: Mémounatou IBRAHIMA

Pełniąca funkcję współprzewodniczącej

1. Zagadnienie pilne nr 1: Sytuacja w zakresie bezpieczeństwa w regionie saharyjsko-sahelskim

Głos zabrali: Joaquin Tasso-Vilallonga (ESDZ), Alpha Ousmane (Burkina Faso), Frank Engel, Joseph Hyacinthe Owona Kono (Kamerun), Maria Arena, Maria Lidia Senra Rodríguez, Worlea Saywah Dunnah (Liberia), Bodil Valero, Ahamada Soukouna (Mali), Amadou Dioffo (Niger), Michael Gahler, Pally Iriase (Nigeria), Halifa Sallah (Gambia), Adjedoue Weidou (Czad), Tadeusz Zwiefka oraz Cécile Kashetu Kyenge.

Większość członków podkreśliła, że rozwiązanie kryzysu związanego z bezpieczeństwem w regionie Sahelu i jeziora Czad wymaga środków zarówno krótko-, jak i długoterminowych, a także powinno się opierać na kompleksowym i skoordynowanym podejściu, łączącym wzmocnione środki przeciwdziałania terroryzmowi z trwałym zainteresowaniem politycznym i dyplomatycznym, przy jednoczesnym uwzględnieniu pilnych potrzeb humanitarnych. Zajęcie się pierwotnymi przyczynami wymaga wzmocnionej współpracy długoterminowej w oparciu o zasady skuteczności rozwoju, ze szczególnym uwzględnieniem własności lokalnej. Szereg członków wezwało UE i wspólnotę międzynarodową do wspierania ram współpracy grupy G5 Sahel utworzonej w grudniu 2014 r. przez Burkina Faso, Czad, Mali, Mauretanię i Niger, uznając jednocześnie wsparcie, które zostało już udzielone przez Europę i społeczność międzynarodową. Zacofanie gospodarcze i zmiany klimatu, wraz ze słabymi rządami i łamaniem praw człowieka, podsycają konflikty, które obecnie coraz bardziej osłabiają gospodarki, rozwój i stabilność w regionie. Niektórzy członkowie uwypuklili również problemy związane z przemytem broni, narkotyków i osób, a także wyrazili ubolewanie z powodu utraty życia ludzkiego w wyniku terroryzmu i konfliktów.

2. Finansowanie partii politycznych w państwach AKP i UE Komisja Spraw Politycznych

Współsprawozdawcy: Worlea Saywah Dunnah (Liberia) i Cécile Kashetu Kyenge

Cécile Kashetu Kyenge i Worlea Saywah Dunnah (Liberia) przedstawili sprawozdanie, podkreślając istotną rolę partii politycznych w mediacjach między obywatelami a władzą i zalecając ustanowienie solidnego i zrównoważonego finansowania.

Głos zabrali: Alpha Ousmane (Burkina Faso), Tadeusz Zwiefka, Spès-Caritas Njebarikanuye (Burundi), Mohamed Youssouf Goumaneh (Dżibuti), Abadula Gemeda Dago (Etiopia), Louis Michel, Thomazeau Price Cyprien (Haiti), Bodil Valero, Uladi Mussa (Malawi), Isabella Adinolfi, Dariusz Rosati, Carlos Zorrinho, Clifford Andre (Seszele), Derek Vaughan, Babiker Mohamed Tom Bakhit (Sudan), Marlene Mizzi, Andre Misiekaba (Surinam), Jo Leinen, Adjedoue Weidou (Czad) and Jacob Oulanyah (Uganda).

Większość członków zgodziła się, iż partie polityczne są istotnym elementem demokratycznego procesu oraz że same składki członkowskie nie wystarczą na pokrycie ich funkcjonowania. W poszczególnych krajach AKP i UE stosowane są różne podejścia w celu stworzenia równych szans i zapewnienia uczciwej konkurencji w zakresie dostępu do władzy. To, czy dozwolone są wkłady publiczne, czy wkłady prywatne, wydaje się być mniej istotne niż ustanowienie jasnych i przejrzystych zasad, jasnych kryteriów oraz pełnej przejrzystości i publicznego ujawniania sprawozdań finansowych, wykazów darczyńców i ich kontaktów ze wspieranymi partiami politycznymi. Powinno iść to w parze ze skutecznym i niezależnym systemem kontroli i sankcji.

Worlea Saywah Dunnah (Liberia) i Cécile Kashetu Kyenge podsumowali debatę.

3. Rola sportu jako czynnika sprzyjającego edukacji i eliminowaniu ubóstwa Komisja Spraw Społecznych i Środowiska

Współsprawozdawcy: Abderrahmane Marrakchy (Mauretania) i Teresa Jimenez-Becerril Barrio

Abderrahmane Marrakchy (Mauretania) i Teresa Jimenez-Becerril Barrio przedstawili sprawozdanie, podkreślając fakt, że sport ma ogromny potencjał w zakresie rozwoju, pokoju i dialogu międzykulturowego. Zwrócili także uwagę na znaczenie aktywności fizycznej w nauczaniu takich wartości, jak duch współpracy, równość, dyscyplina, odporność, integracja, odpowiedzialność, wytrwałość i szacunek.

Głos zabrali: Alpha Ousmane (Burkina Faso), Jean Bosco Muhungu (Burundi), Cécile Kashetu Kyenge, Agnima Alain-Michel Lobognon (Wybrzeże Kości Słoniowej), Eleni Theocharous, Musa Hussein Naib (Erytrea), Catherine Bearder, Semira Sultan Abdulkadir (Etiopia), Maria Lidia Senra Rodríguez, Thomazeau Price Cyprien (Haiti), Worlea Saywah Dunnah (Liberia), Krzysztof Hetman, Hermann Razafindravelo (Madagaskar), Norbert Neuser, Derek Vaughan, Domenico Rosa (Komisja) i Julie Ward.

Członkowie zaapelowali o wprowadzanie programów wychowania fizycznego do szkół i uzgodnili, że duże imprezy sportowe, jeśli są organizowane i monitorowane w odpowiedni sposób, mogą przyczynić się do promowania wizerunku kraju goszczącego na arenie międzynarodowej, a także do tworzenia stabilnych i dobrze płatnych miejsc pracy. Podkreślono znaczenie wymiany sportowców i szkoleniowców między państwami AKP i UE. Należy wspierać udział kobiet i dziewcząt.

Abderrahmane Marrakchy (Mauretania) i Teresa Jimenez-Becerril Barrio podsumowali debatę.

4. Ryzyko wystąpienia najpoważniejszej klęski głodu i kryzysu humanitarnego w historii

Debata z udziałem komisarza KE ds. pomocy humanitarnej i zarządzania kryzysowego Christosa Stylianidesa

Christos Stylianides, komisarz KE ds. pomocy humanitarnej i zarządzania kryzysowego, przedstawił zarys sytuacji w Jemenie, Somalii, północnowschodniej Nigerii oraz Sudanie Południowym, i wspomniał o ryzyku przelania się kryzysu na inne obszary. Podkreślił znaczenie Wspólnego Zgromadzenia Parlamentarnego AKP-UE, współpracy międzynarodowej, dialogu między krajami i partnerstwa między instytucjami regionalnymi dla rozwiązywania tego rodzaju problemów. Choć każdy kryzys humanitarny ma specyficzny charakter, to jednak jeden czynnik jest wspólny dla wszystkich: decydującą rolę w wywoływaniu tych kryzysów niestety zawsze odgrywał człowiek. Podkreślił także znaczenie wsparcia finansowego z Unii Europejskiej, które stanowi 27 % światowej pomocy humanitarnej.

Głos zabrali: Jean Bosco Muhungu (Burundi), Bogdan Brunon Wenta, Abadula Gemeda Dago (Etiopia), Cécile Kashetu Kyenge, Mohamed Youssouf Goumaneh (Dżibuti), Eleni Theocharous, Worlea Saywah Dunnah (Liberia), Catherine Bearder, Maria Lidia Senra Rodríguez, Maria Heubuch, Anna Záborská, Carlos Zorrinho, Željana Zovko, Enrique Guerrero Salom, Frank Engel, Julie Ward, Joachim Zeller and Halifa Sallah (Gambia).

Niektórzy członkowie przedstawili krytyczną sytuację w swych krajach lub zagrożenia, z którymi mogą się one zmagać. Członkowie podkreślili przyczyny: zmiana klimatu, złe sprawowanie rządów i związek między kryzysem humanitarnym a konfliktami. Zaapelowali do społeczności międzynarodowej, a w szczególności Unii Europejskiej, o podjęcie wspólnych wysiłków i natychmiastowych, zdecydowanych działań, przy ścisłej współpracy wszystkich zainteresowanych stron i darczyńców. Wielu członków podkreśliło potrzebę wzmocnienia odporności krajów i społeczności dotkniętych tragicznych skutkami klęski głodu.

Christos Stylianides odpowiedział na zadane pytania i zamknął debatę.

(Posiedzenie zostało zawieszone o godz. 13.18 i wznowione o godz. 15.12)

OBRADOM PRZEWODNICZYŁ: Louis MICHEL

Współprzewodniczący

5. Przyjęcie porządku dziennego

Porządek dzienny przyjęto w formie przedstawionej w niniejszym protokole.

6. Bezkarność zbrodni przeciw ludzkości

Debata główna z udziałem Sidikiego Kaby, przewodniczącego Zgromadzenia Państw Stron Rzymskiego Statutu Międzynarodowego Trybunału Karnego

Sidiki Kaba, przewodniczący Zgromadzenia Państw Stron Rzymskiego Statutu Międzynarodowego Trybunału Karnego, podkreślił znaczenie zapobiegania bezkarności w celu wzmocnienia praworządności z korzyścią dla wszystkich obywateli, i wyjaśnił, dlaczego wiele państw na całym świecie, w tym wiele państw afrykańskich, wspierało utworzenie Międzynarodowego Trybunału Karnego. Trybunał odgrywa rolę zapobiegawczą i odstraszającą, ogólnie rzecz biorąc podobnie jak prawo karne.

Głos zabrali: Alpha Ousmane (Burkina Faso), Željana Zovko, Zénon Ndaruvukanye (Burundi), Cécile Kashetu Kyenge, Oumouri Mmadi Hassani (Komory), Eleni Theocharous, Agnima Alain-Michel Lobognon (Wybrzeże Kości Słoniowej), Louis Michel, Halifa Sallah (Gambia), Neoklis Sylikiotis, Thomazeau Price Cyprien (Haiti), Veikko Nekundi (Namibia), Teresa Jiménez-Becerril Barrio, Clifford Andre (Seszele), Jo Leinen, Phel Parkies (RPA), Arne Gericke, Babiker Mohamed Tom Bakhit (Sudan), Michael Gahler, Jacob Oulanyah (Uganda), Arne Lietz, Daniel K. Shumba (Zimbabwe) oraz Joaquin Tasso Vilallonga (ESDZ).

Wielu członków poparło pogląd, że bezkarność jest nie tylko świadectwem pogardy dla ofiar zbrodni przeciw ludzkości, ale również przyczynia się do utrwalania nieponoszących odpowiedzialności i niedemokratycznych rządów, i może zachęcać nieodpowiedzialnych przywódców do wzniecania konfliktów w obrębie państw i pomiędzy nimi. Prezentacja wywołała również silne reakcje i oskarżenia wobec MTK o stronniczość i brak uwzględnienia naruszeń praw człowieka popełnianych przez mocarstwa zachodnie/białej supremacji. Jednak wielu członków zgodziło się, że chociaż międzynarodowy wymiar sprawiedliwości jest daleki od ideału, to stanowi najlepszy sposób na położenie kresu bezkarności i ściganie takich zbrodni, jak ludobójstwo, w przypadku gdy sądy krajowe nie są w stanie tego uczynić. Członkowie podkreślili również, że ratyfikacja statutu rzymskiego była i nadal jest suwerenną decyzją poszczególnych państw.

Sidiki Kaba odpowiedział na zadane pytania i zamknął debatę.

7. Zatwierdzenie protokołu z dnia 19 czerwca 2017 r. (poniedziałek)

Protokół został zatwierdzony.

8. Poprawa skuteczności pomocy i rozwoju we współpracy UE-AKP

Komisja Rozwoju Gospodarczego, Finansów i Handlu

Współsprawozdawcy: Sebastian C. Kopulande (Zambia) i Neoklis Sylikiotis

Sebastian C. Kopulande (Zambia) i Neoklis Sylikiotis przedstawili sprawozdanie, podkreślając fakt, że pomoc rozwojowa powinna być udzielana najlepiej w postaci dotacji, a nie pożyczek, być spójna z celami zrównoważonego rozwoju oraz odpowiadać potrzebom krajów ją otrzymujących.

Głos zabrali: György Hölvényi, Zénon Ndaruvukanye (Burundi), Cécile Kashetu Kyenge, Arne Gericke, Abadula Gemeda Dago (Etiopia), Nathalie Griesbeck, Halifa Sallah (Gambia), Michel Kamano (Gwinea), Abdikadir Omar Aden (Kenia), Joachim Zeller, Maria Arena, Maurice Ponga, Pedro Silva Pereira, Clifford Andre (Seszele), Andre Misiekaba (Surinam), Adjedoue Weidou (Czad) and Domenico Rosa (Komisja Europejska).

Członkowie zauważyli, że państwa powinny dążyć do uniezależnienia się od pomocy najszybciej jak to możliwe i że choć przyznana pomoc może wspierać rozwój, inne czynniki są równie lub nawet bardziej istotne, w tym rozsądne strategie polityczne, właściwe zarządzanie i gospodarowanie zasobami, a także międzynarodowe, zewnętrzne czynniki, takie jak stosunki handlowe lub walka z nielegalnymi przepływami finansowymi.

Krytykowano również niewywiązywanie się przez wiele państw członkowskich UE z podjętego przez nie zobowiązania do przeznaczania 0,7 % DNB na pomoc rozwojową. Inni członkowie zwrócili uwagę na fakt, że niemniej jednak UE i jej państwa członkowskie są największym darczyńcą na świecie. Pomoc powinna być przede wszystkim ukierunkowana na sektory, które przyczynią się do wzrostu gospodarczego i konkurencyjności. Członkowie wyrazili rozbieżne opinie na temat tego, czy pomoc rozwojowa może być uzależniona od współpracy w zakresie zarządzania migracją i czy finansowanie rozwoju mogłoby zostać wykorzystane do poprawy bezpieczeństwa.

Sebastian C. Kopulande (Zambia) i Neoklis Sylikiotis podsumowali debatę.

9. Zagadnienie pilne nr 2: Sytuacja w Burundi

Głos zabrali: Joaquin Tasso Vilallonga (ESDZ), Joachim Zeller, Gabriel Ntisezerana (Burundi), Cécile Kashetu Kyenge, Musa Hussein Naib (Erytrea), Halifa Sallah (Gambia), Bodil Valero, Abdikadir Omar Aden (Kenia), Phel Parkies (RPA), Frank Engel, Maria Arena, Krzysztof Hetman, Fitz Jackson (Jamajka), David Martin, Maurice Ponga. Joaquin Tasso Vilallonga (ESDZ) i Gabriel Ntisezerana (Burundi).

Wielu członków zgodziło się, że sytuacja w Burundi stanowi powód do niepokoju, chociaż przedstawiciel Burundi szczegółowo tłumaczył, iż sytuacja poprawia się. Kilku członków wyraziło ubolewanie, że nie osiągnięto żadnego porozumienia w sprawie rezolucji kompromisowej. Omówiono również kontrowersyjne opinie dotyczące zamrożenia pomocy rozwojowej.

Członkowie AKP i posłowie do PE wyrazili uznanie dla wysiłków krajów sąsiednich w udzielaniu pomocy i schronienia dla uchodźców z Burundi. Kilku z nich potępiło podziały etniczne, brak poszanowania praw podstawowych oraz zastraszanie opozycyjnych ugrupowań i mediów. Niektórzy członkowie wezwali do wysłania misji rozpoznawczej do Burundi, podczas gdy inni wyrazili opinię, że dzięki obszernym sprawozdaniom ze strony międzynarodowych organizacji obecnych w Burundi taka misja jest zbędna.

10. Sprawozdanie na temat Konferencji Młodzieży

Bora Kamwanya z sieci młodych profesjonalistów z krajów AKP, który zabrał głos w drodze wyjątku za zgodą Zgromadzenia, oraz Youssouf Goumaneh (Dżibuti) przedstawili sprawozdanie i pochwalili inicjatywę jako sposób na poprawę zainteresowania i udziału młodych ludzi we współpracy pomiędzy AKP i UE. Poruszono m.in. następujące zagadnienia: lepszy dostęp do mobilności dla młodych ludzi z państw AKP, w szczególności w formie staży, zmiana klimatu, edukacja i szanse młodych rolników w krajach AKP.

Głos zabrali: Arne Lietz i Halifa Sallah (Gambia).

11. Sprawozdanie na temat Forum Kobiet

Maria Arena poinformowała Zgromadzenie, że tematem Forum była "Problematyka płci w zakresie migracji" oraz że Forum uwypukliło potrzeby migrujących kobiet, które często stają się ofiarami przemocy, dyskryminacji i braku możliwości rozwoju gospodarczego.

Głos zabrali: Halifa Sallah (Gambia).

(Posiedzenie zostało zamknięte o godz. 19.21)

Mémounatou IBRAHIMA (p.o.)	Patrick I. GOMES
Louis MICHEL	W odniesieniu do punktów 7-11 zastąpiony przez
Współprzewodniczący	Léonarda-Emila OGNIMBĘ (p.o.)
	Luis Marco AGUIRIANO NALDA
	W odniesieniu do punktów 1-4 zastąpiony przez
	Cirila STOKELJA (p.o.)
	Współsekretarze generalni

• Identyfikator: Dz.U.UE.C.2017.405.5
• Rodzaj: Informacja
• Tytuł: Wspólne Zgromadzenie Parlamentarne Umowy o partnerstwie zawartej pomiędzy członkami grupy państw Afryki, Karaibów i Pacyfiku (AKP), z jednej strony, a Unią Europejską i jej państwami członkowskimi, z drugiej strony - Protokół posiedzenia w dniu 20 czerwca 2017 r. (wtorek).
• Data aktu: 29/11/2017
• Data ogłoszenia: 29/11/2017