Język postępowania: niemiecki(2017/C 038/15)
(Dz.U.UE C z dnia 6 lutego 2017 r.)
Sąd odsyłający
Landesverwaltungsgericht Oberösterreich
Strony w postępowaniu głównym
Strona wnosząca środek odwoławczy: Mario Alexander Filippi, Martin Manigatterer, Play For Me GmbH, ATG GmbH, Christian Vöcklinger, Gmalieva s.r.o., PBW GmbH, Felicitas GmbH, Celik KG, Christian Guzy, Martin Klein, Shopping Center Wels Einkaufszentrum GmbH, Game Zone Entertainment AG, Fortuna Advisory Kft., Finanzamt Linz, Klara Matyiko.
Druga strona postępowania: Landespolizeidirektion Oberösterreich, Bezirkshauptmann von Eferding, Bezirkshauptmann von Ried im Innkreis, Bezirkshauptmann von Linz-Land.
Pytanie prejudycjalne
Czy wykładni art. 47 Karty 1 w związku z art. 56 i nast. TFUE należy dokonywać w taki sposób, że z tymi przepisami prawa Unii w takich sprawach, w których wskazane jest przeprowadzenie kontroli spójności, są niezgodne przepisy krajowe (takie jak § 86a ust. 4 VfGG, § 38a ust. 4 VwGG, § 87 ust. 2 VfGG lub § 63 ust. 1 VwGG), które - jako część ogólnego systemu działającego w praktyce w ten sposób, że sądy najwyższe nie dokonują autonomicznej weryfikacji stanu faktycznego i oceny dowodów, a także w odniesieniu do wielu przypadków, zawierających ten sam konkretny problem prawny, tylko w jednym z nich podejmują jednostkową decyzję, wychodząc z założenia, że pozostałe skargi a limine odrzucą - dopuszczają wzgl. nie wykluczają w sposób wiarygodny, iż orzeczenia sądowe (w rozumieniu art. 6 ust. 1 EKPC wzgl. art. 47 karty) - szczególnie, jeśli wydano je w kwestii kluczowych unijnych zagadnień, jak np. dostępu do rynku lub otwarcia rynku - w efekcie mogą zostać uchylone w wyniku orzeczeń nadrzędnych instytucji, nie spełniających wymogów art. 6 ust. 1 EKPC wzgl. art. 47 karty, bez uprzedniego wniosku do Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym?
