Sprawa T-475/17: Skarga wniesiona w dniu 2 sierpnia 2017 r. - Rogesa/Komisja Europejska.

Skarga wniesiona w dniu 2 sierpnia 2017 r. - Rogesa/Komisja Europejska

(Sprawa T-475/17)

Język postępowania: niemiecki

(2017/C 318/23)

(Dz.U.UE C z dnia 25 września 2017 r.)

Strony

Strona skarżąca: Rogesa Roheisengesellschaft Saar mbH (Dillingen, Niemcy) (przedstawiciele: S. Altenschmidt i A. Sitzer, Rechtsanwälte)

Strona pozwana: Komisja Europejska

Żądania

Strona skarżąca wnosi do Sądu o:

- stwierdzenie nieważności decyzji Komisji z dnia 20 czerwca 2017 r., posiłkowo decyzji z dnia 11 lipca 2007 r., oddalającej drugi wniosek z dnia 29 maja 2007 r. (Nr. 2017/1788), oraz

- obciążenie Komisji kosztami postępowania.

Zarzuty i główne argumenty

Na poparcie skargi strona skarżąca podnosi trzy zarzuty.

1. Zarzut pierwszy, dotyczący spełnienia przesłanek prawa dostępu do dokumentów.

- Strona skarżąca twierdzi, że zaskarżona decyzja narusza art. 3 zdanie pierwsze rozporządzenia nr 1049/2001 ¹  w związku z art. 2 ust. 1 rozporządzenia nr 1367/2006 ² , ponieważ przysługuje jej prawo dostępu do żądanych dokumentów.

2. Zarzut drugi, dotyczący braku wyjątku określonego w art. 4 rozporządzenia nr 1049/2001.

- Strona skarżąca twierdzi, że żądane dokumenty nie obejmują wrażliwych interesów handlowych w rozumieniu art. 4 ust. 2 tiret pierwsze rozporządzenia nr 1049/2001 i że w każdym wypadku istnieje nadrzędny interes publiczny przemawiający za ich ujawnieniem.

- Strona skarżąca twierdzi następnie, że podstawa odmowy określona w art. 4 ust. 2 tiret drugie rozporządzenia nr 1049/2001, zgodnie z którym dostępu do dokumentu można odmówić, gdy ujawnienie naruszyłoby ochronę postępowania sądowego lub opinii prawnej, również nie ma zastosowania, ponieważ przedstawiona przed Trybunałem sprawa C-80/16 (ArcelorMittal Atlantique i Lorraine) została praktycznie rozstrzygnięta w wyroku z dnia 26 lipca 2017 r.

- Ponadto strona skarżąca twierdzi, że w każdym wypadku Komisja powinna była udzielić jej częściowego dostępu, wykreślając w danym wypadku dane poufne. W konsekwencji decyzja Komisji jest również niezgodna z art. 4 ust. 6 rozporządzenia nr 1049/2001 i z określoną w art. 5 ust. 4 TUE zasadą proporcjonalności.

3. Zarzut trzeci, dotyczący uchybienia proceduralnego, jakiego dopuściła się Komisja.

- Wreszcie, strona skarżąca twierdzi, że naruszono art. 8 rozporządzenia nr 1049/2001. Pomimo podwójnego przedłużenia terminu, ostatnio na czas nieokreślony, w dacie wniesienia skargi nie przyjęto bowiem żadnej decyzji dotyczącej drugiego wniosku skarżącej złożonego w dniu 29 maja 2017 r. W art. 8 rozporządzenia nr 1049/2001 przewidziano zaś możliwość jednego przedłużenia terminu, o 15 dni roboczych, a nie możliwość przedłużenia na czas nieokreślony.

1 Rozporządzenie (WE) nr 1049/2001 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 30 maja 2001 r. w sprawie publicznego dostępu do dokumentów Parlamentu Europejskiego, Rady i Komisji (Dz.U. 2001, L 145, s. 43).

2 Rozporządzenie (WE) nr 1367/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 6 września 2006 r. w sprawie zastosowania postanowień Konwencji z Aarhus o dostępie do informacji, udziale społeczeństwa w podejmowaniu decyzji oraz dostępie do sprawiedliwości w sprawach dotyczących środowiska do instytucji i organów Wspólnoty (Dz.U. 2006, L 264, s. 13).

• Identyfikator: Dz.U.UE.C.2017.318.17
• Rodzaj: Ogłoszenie
• Tytuł: Sprawa T-475/17: Skarga wniesiona w dniu 2 sierpnia 2017 r. - Rogesa/Komisja Europejska.
• Data aktu: 25/09/2017
• Data ogłoszenia: 25/09/2017