[Polityka gospodarcza i pieniężna - Nadzór ostrożnościowy nad instytucjami kredytowymi - Artykuł 6 ust. 4 rozporządzenia (UE) nr 1024/2013 - Artykuł 70 ust. 1 rozporządzenia (UE) nr 468/2014 - Jednolity mechanizm nadzorczy - Kompetencje EBC - Zdecentralizowane wykonywanie przez organy krajowe - Ocena znaczenia instytucji kredytowej - Konieczność bezpośredniego nadzoru EBC](2017/C 213/34)
Język postępowania: niemiecki
(Dz.U.UE C z dnia 3 lipca 2017 r.)
Strony
Strona skarżąca: Landeskreditbank Baden Württemberg (Karlsruhe, Niemcy) (przedstawiciele: początkowo A. Glos, K. Lackhoff i M. Benzing, następnie A. Glos i M. Benzing, adwokaci)
Strona pozwana: Europejski Bank Centralny (EBC) (przedstawiciele: początkowo E. Koupepidou, R. Bax i A. Riso, następnie E. Koupepidou i R. Bax, pełnomocnicy, wspierani przez adwokata H.-G. Kamanna)
Interwenient popierający stronę pozwaną: Komisja Europejska (przedstawiciele: W. Mölls i K. P. Wojcik, pełnomocnicy)
Przedmiot
Żądanie oparte na art. 263 TFUE i dotyczące stwierdzenia nieważności decyzji EBC ECB/SSM/15/1 z dnia 5 stycznia 2015 r., wydanej na podstawie art. 6 ust. 4 i art. 24 ust. 7 rozporządzenia Rady (UE) nr 1024/2013 z dnia 15 października 2013 r. powierzającego Europejskiemu Bankowi Centralnemu szczególne zadania w odniesieniu do polityki związanej z nadzorem ostrożnościowym nad instytucjami kredytowymi (Dz.U. 2013, L 287, s. 63), którą EBC odmówił uznania skarżącej za podmiot mniej istotny w rozumieniu art. 6 ust. 4 tego rozporządzenia.
Sentencja
