(Odesłanie prejudycjalne - Dyrektywa 73/239/EWG - Dyrektywa 92/49/EWG - Zasada jednolitego zezwolenia - Zasada nadzoru państwa członkowskiego pochodzenia - Artykuł 40 ust. 6 - Pojęcie "nieprawidłowości" - Reputacja akcjonariuszy - Nałożony na zakład ubezpieczeniowy z siedzibą w państwie członkowskim zakaz zawierania nowych umów na terytorium innego państwa członkowskiego)Język postępowania: włoski
(2017/C 202/05)
(Dz.U.UE C z dnia 26 czerwca 2017 r.)
Sąd odsyłający
Consiglio di Stato
Strony w postępowaniu głównym
Strona skarżąca: Onix Asigurări SA
Strona pozwana: Istituto per la Vigilanza Sulle Assicurazioni (IVASS)
Sentencja
Dyrektywę Rady 92/49/EWG z dnia 18 czerwca 1992 r. w sprawie koordynacji przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych odnoszących się do ubezpieczeń bezpośrednich innych niż ubezpieczenia na życie oraz zmieniającą dyrektywy 73/ 239/EWG i 88/357/EWG (trzecią dyrektywę w sprawie ubezpieczeń innych niż ubezpieczenie na życie), a w szczególności jej art. 40 ust. 6, należy interpretować w ten sposób, że stoją one na przeszkodzie temu, by organy nadzoru państwa członkowskiego przyjmowały - wobec zakładu ubezpieczeń bezpośrednich, innych niż ubezpieczenia na życie, prowadzących działalność na terytorium tego państwa członkowskiego w ramach swobody świadczenia usług - w trybie pilnym, w celu ochrony interesów ubezpieczonych i innych podmiotów mających prawo do świadczeń z tytułu ubezpieczenia, środki, takie jak zakaz zawierania nowych umów na rzeczonym terytorium, których podstawą jest stwierdzane w ramach swobodnego uznania niespełnienie - pierwotne bądź następcze - subiektywnego warunku wydania zezwolenia na prowadzenie działalności ubezpieczeniowej, takiego jak warunek dotyczący reputacji. Dyrektywa ta nie stoi natomiast na przeszkodzie temu, by w ramach wykonywania uprawnień przyznanych mu w pilnych wypadkach państwo członkowskie świadczenia usług ustalało, czy pewne braki, względnie niepewność co do zarządzania zakładem ubezpieczeń przez osoby o nieposzlakowanej opinii, wskazują na rzeczywiste i nieuchronne ryzyko wystąpienia nieprawidłowości ze szkodą dla ubezpieczonych lub innych podmiotów mających prawo do świadczeń z tytułu ubezpieczenia i by w odnośnym przypadku natychmiast przyjmowało właściwe środki, takie jak - w odnośnym przypadku - zakaz zawierania nowych umów na terytorium owego państwa.