Język postępowania: francuski(2017/C 202/34)
(Dz.U.UE C z dnia 26 czerwca 2017 r.)
Strony
Strona skarżąca: Nikolaos Anastassopoulos (Nea Erythraia, Grecja), Aristeidis Anastassopoulos (Nea Erythraia), Alexia Anastassopoulos (Nea Erythraia), Maria-Myrto Anastassopoulos (Nea Erythraia), Sophie Velliou (Kifissia, Grecja) (przedstawiciele: adwokaci K. Floros i M. Meng-Papantoni)
Strona pozwana: Rada Unii Europejskiej i Komisja Europejska
Żądania
Strona skarżąca wnosi do Sądu o:
Zarzuty i główne argumenty
Na poparcie skargi strona skarżąca powołuje się na naruszenie podstawowej zasady zakazu dyskryminacji w zakresie, w jakim wymaga ona różnego traktowania różnych sytuacji, jak również art. 21 Karty praw podstawowych Unii Europejskiej (zwanej dalej "kartą"), który konkretyzuje ową zasadę.
Powołując się na znaczne straty finansowe z powodu poddania ich obligacji skarbowych przepisom ustawy 4050/12, zwanej także "PSI" (Private Sector Investment), strona skarżąca ubolewa, że zastosowano w stosunku do niej takie samo traktowanie (w tym taką samą stopę haircut) co wobec osób prawnych, w szczególności banków i wyspecjalizowanych funduszy, mimo ich zasadniczych różnic.
Strona skarżąca przypisuje to przewodniczącemu Eurogrupy lub Eurogrupie jako takiej, którzy jej zdaniem zakazali nie tylko zwolnienia osób fizycznych z haircut, ale także wszelkich później środków wyrównawczych, jak również Komisji, która w opinii strony skarżącej wyraziła zgodę na takie naruszenie ww. zasady i art. 21 karty mimo obowiązku, który na niej ciąży na podstawie art. 17 TUE, zgodnie z jego wykładnią dokonaną w wyroku z dnia 20 września 2016 r., Ledra Advertising i in./Komisja i EBC (od C-8/15 P do C-10/15 P, EU:C:2016:701).
