Język postępowania: polski(2017/C 151/30)
(Dz.U.UE C z dnia 15 maja 2017 r.)
Strony
Strona skarżąca: Komisja Europejska (Przedstawiciele: J. Hottiaux i W. Mölls, pełnomocnicy)
Strona pozwana: Rzeczpospolita Polska
Żądania strony skarżącej
Zarzuty i główne argumenty
Komisja zarzuca Rzeczpospolitej Polskiej, że ruch pojazdów zgodnych z maksymalnym dopuszczalnym naciskiem osi ustalonym na 10t (oś nie napędowa) i 11,5 t (oś napędowa) w pkt 3.1 i 3.4 załącznika I do dyrektywy 96/53/WE, jest ograniczony na blisko 97 % dróg publicznych usytuowanych na terytorium Polski, co jest sprzeczne z art. 3 tejże dyrektywy. Powyższe ograniczenie wynika z połączenia dwóch następujących czynników:
Komisja zarzuca również Rzeczypospolitej Polskiej błędną wykładnię art. 7 dyrektywy 96/53/WE. W ocenie RP przepisy te umożliwiają państwu członkowskiemu zastosowanie odstępstwa od ogólnej zasady ustanowionej w art. 3 tej dyrektywy poprzez ograniczenie ruchu pojazdów o nacisku osi napędowej wynoszącym 11,5 t. O ile prawdą jest, że w akapicie drugim art.7 przytaczane są konkretne przykłady, kiedy ruch może być zgodnie z prawem ograniczony (miasta, małe wioski, lub miejsca o szczególnym znaczeniu przyrodniczym), to jednak nadal dotyczy to ograniczeń nałożonych jedynie na niektóre drogi lub obiekty inżynieryjne na określonych odcinkach drogi. Zdaniem Komisji państwo członkowskie nie może rozsądnie powoływać się na możliwość ustanowienia odstępstw, aby objąć nimi blisko 97 % swojej sieci dróg.
Ponadto, zgodnie z art. 64 ust. 1 ustawy Prawo o ruchu drogowym 2 , aby móc poruszać się po drogach niebędących częścią TEN-T, czyli po blisko 97 % dróg stanowiących sieć dróg publicznych, przedmiotowe pojazdy muszą wystąpić o specjalne zezwolenie do właściwych organów i uzyskać je, co pociąga za sobą następujące utrudnienia:
W końcu, na podstawie art. 64 ust. 2 wyżej wymienionej ustawy Prawo o ruchu drogowym, zezwolenia kategorii IV na korzystanie z dróg krajowych przez pojazdy o nacisku osi/osi napędowej wynoszącym 11,5 t nie mogą być wykorzystane do przewozu ładunków podzielnych.
Dyrektywa 96/53/WE nie zezwala na tego typu przeszkody i utrudnienia w zakresie swobody przemieszczania się pojazdów. Przedsiębiorstwo, które nie zgodzi się poddać tym warunkom, podlegać będzie zakazowi ruchu drogowego. Takie uregulowanie jest sprzeczne z art. 3 dyrektywy 96/53/WE, który poprzez warunki w nim postawione, uniemożliwia państwom członkowskim na ich terytoriach "odmówienia lub zabronienia" używania w ruchu międzynarodowym pojazdów odpowiadającym wartościom maksymalnym masy określonym w załączniku I do tejże dyrektywy.