(Odesłanie prejudycjalne - Swobodny przepływ pracowników - Artykuł 45 TFUE - Rozporządzenie (UE) nr 492/2011 - Artykuł 7 - Równe traktowanie - Pracownik przygraniczny podlegający obowiązkowi podatkowemu od dochodu w państwie członkowskim miejsca zamieszkania - Zasiłek upadłościowy wypłacany przez państwo członkowskie miejsca zatrudnienia w wypadku niewypłacalności pracodawcy - Sposoby obliczania zasiłku upadłościowego - Fikcyjne uwzględnienie podatku dochodowego państwa członkowskiego miejsca zatrudnienia - Zasiłek upadłościowy niższy od wcześniejszego wynagrodzenia netto - Dwustronna umowa o unikaniu podwójnego opodatkowania)Język postępowania: niemiecki
(2017/C 121/05)
(Dz.U.UE C z dnia 18 kwietnia 2017 r.)
Sąd odsyłający
Landessozialgericht Rheinland-Pfalz, Mainz
Strony w postępowaniu głównym
Strona skarżąca: Alphonse Eschenbrenner
Strona pozwana: Bundesagentur für Arbeit
Sentencja
Wykładni art. 45 TFUE i art. 7 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 492/2011 z dnia 5 kwietnia 2011 r. w sprawie swobodnego przepływu pracowników wewnątrz Unii należy dokonywać w ten sposób, że nie stoją one na przeszkodzie temu, aby w okolicznościach takich jak rozpatrywane w postępowaniu głównym kwota zasiłku upadłościowego przyznana przez państwo członkowskie pracownikowi przygranicznemu, który nie podlega podatkowi dochodowemu w tym państwie ani nie podlega opodatkowaniu z tytułu tego zasiłku, była ustalona poprzez potrącenie z wynagrodzenia służącego za podstawę obliczenia omawianego zasiłku podatku dochodowego, obowiązującego w tym państwie, w wyniku czego ten pracownik przygraniczny nie otrzymuje, w przeciwieństwie do osób zamieszkałych i zatrudnionych w tym samym państwie, zasiłku odpowiadającego jego wcześniejszemu wynagrodzeniu netto. Okoliczność, że ten pracownik nie posiada wobec swojego pracodawcy roszczenia odpowiadającego części wcześniejszego wynagrodzenia brutto, jakiej nie pobrał ze względu na to potrącenie, nie ma w tym zakresie znaczenia
