Sprawy połączone C-250/14 i C-289/14: Air France-KLM, dawniej Air France, Hop!-Brit Air SAS, dawniej Brit Air v. Ministere des Finances et des Comptes publics (orzeczenie wstępne).

Wyrok Trybunału (pierwsza izba) z dnia 23 grudnia 2015 r. (wnioski o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożone przez Conseil d'État - Francja) - Air France-KLM, dawniej Air France (C-250/14), Hop!-Brit Air SAS, dawniej Brit Air (C-289/14)/Ministère des Finances et des Comptes publics

(Sprawy połączone C-250/14 i C-289/14) ¹

(Podatek od wartości dodanej - Zdarzenie powodujące powstanie obowiązku podatkowego i wymagalność - Transport lotniczy - Kupiony, lecz niewykorzystany bilet - Wykonywanie usługi przewozu - Wystawienie biletu - Moment zapłaty podatku)

Język postępowania: francuski

(2016/C 068/09)

(Dz.U.UE C z dnia 22 lutego 2016 r.)

Sąd odsyłający

Conseil d'État

Strony w postępowaniu głównym

Strony skarżące: Air France-KLM, dawniej Air France (C-250/14), Hop!-Brit Air SAS, dawniej Brit Air (C-289/14)

Strona pozwana: Ministère des Finances et des Comptes publics

Sentencja

1) Artykuł 2 pkt 1 i art. 10 ust. 2 szóstej dyrektywy Rady 77/388/EWG z dnia 17 maja 1977 r. w sprawie harmonizacji ustawodawstw państw członkowskich w odniesieniu do podatków obrotowych - wspólny system podatku od wartości dodanej: ujednolicona podstawa wymiaru podatku, zmienionej dyrektywą Rady 1999/59/WE z dnia 17 czerwca 1999 r., a następnie dyrektywą Rady 2001/115/WE z dnia 20 grudnia 2001 r., należy interpretować w ten sposób, że wystawienie biletów przez przewoźnika lotniczego jest opodatkowane podatkiem od wartości dodanej, jeżeli wystawione bilety nie zostały wykorzystane przez pasażerów, a ci ostatni nie mogą otrzymać za nie zwrotu.

2) Artykuł 2 pkt 1 i art. 10 ust. 2 akapity pierwszy i drugi szóstej dyrektywy 77/388, zmienionej dyrektywą 1999/59, a następnie dyrektywą 2001/115, należy interpretować w ten sposób, że podatek od wartości dodanej zapłacony w chwili zakupu biletu lotniczego przez pasażera, który tego biletu nie wykorzystał, staje się wymagalny w chwili pobrania ceny biletu przez samego przewoźnika lotniczego, przez osobę trzecią działającą w jego imieniu i na jego rzecz lub przez osobę trzecią działającą we własnym imieniu, lecz na rzecz przewoźnika lotniczego.

3) Artykuł 2 pkt 1 i art. 10 ust. 2 szóstej dyrektywy 77/388, zmienionej dyrektywą 1999/59, a następnie dyrektywą 2001/115, należy interpretować w ten sposób, że w wypadku gdy osoba trzecia sprzedaje bilety przewoźnika lotniczego na jego rzecz w ramach umowy franczyzy i z tytułu wystawionych biletów, które utraciły ważność, wypłaca mu zryczałtowaną kwotę obliczaną jako procent rocznego obrotu uzyskanego z odpowiednich połączeń lotniczych, to kwota ta stanowi kwotę podlegającą opodatkowaniu tytułem świadczenia wzajemnego za te bilety.

1 Dz.U. C 253 z 4.8.2014. Dz.U. C 261 z 11.8.2014.

• Identyfikator: Dz.U.UE.C.2016.68.7
• Rodzaj: Wyrok
• Tytuł: Sprawy połączone C-250/14 i C-289/14: Air France-KLM, dawniej Air France, Hop!-Brit Air SAS, dawniej Brit Air v. Ministere des Finances et des Comptes publics (orzeczenie wstępne).
• Data aktu: 23/12/2015
• Data ogłoszenia: 22/02/2016