| Poprawka 1 |
| Wniosek dotyczący rozporządzenia |
| Tytuł |
| Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
| Rozporządzeni Parlamentu Europejskiego i Rady ustanawiające ramy zarządzania odpowiedzialnością finansową związaną z trybunałami do spraw rozstrzygania sporów między inwestorem a państwem, utworzonymi na mocy umów międzynarodowych, których Unia Europejska jest stroną |
Nie dotyczy polskiej wersji językowej |
| Poprawka 2 |
| Wniosek dotyczący rozporządzenia |
| Motyw 1 |
| Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
| (1) Wraz z wejściem w życie traktatu lizbońskiego Unia uzyskała wyłączną kompetencję do zawierania umów międzynarodowych w sprawie ochrony inwestycji. Unia jest już stroną Traktatu karty energetycznej, który przewiduje ochronę inwestycji. |
(1) Wraz z wejściem w życie traktatu lizbońskiego Unia uzyskała wyłączną kompetencję do zawierania umów międzynarodowych w sprawie ochrony inwestycji. Unia, a także państwa członkowskie, są już stronami Traktatu karty energetycznej, który przewiduje ochronę inwestycji. |
| Poprawka 3 |
| Wniosek dotyczący rozporządzenia |
| Motyw 2 |
| Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
| (2) Umowy przewidujące ochronę inwestycji zwykle obejmują mechanizm rozstrzygania sporów między inwestorem a państwem, który umożliwia inwestorowi z państwa trzeciego występowanie z roszczeniem wobec państwa, w którym dokonał inwestycji. Rozstrzyganie sporów między inwestorem a państwem może prowadzić do przyznania odszkodowania pieniężnego. Ponadto w każdej takiej sprawie nieuchronnie ponoszone są znaczne koszty postępowania arbitrażowego oraz koszty związane z obroną w danej sprawie. |
(2) W uzasadnionych przypadkach przyszłe umowy o ochronie inwestycji zawarte przez Unię mogą obejmować mechanizm rozstrzygania sporów między inwestorem a państwem, który umożliwia inwestorowi z państwa trzeciego występowanie z roszczeniem wobec państwa, w którym dokonał inwestycji. Rozstrzyganie sporów między inwestorem a państwem może prowadzić do przyznania odszkodowania pieniężnego. Ponadto w każdej takiej sprawie nieuchronnie ponoszone są znaczne koszty postępowania arbitrażowego oraz koszty związane z obroną w danej sprawie. |
| Poprawka 4 |
| Wniosek dotyczący rozporządzenia |
| Motyw 3 a (nowy) |
| Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
(3a) Odpowiedzialnością finansową nie można właściwie zarządzać, jeżeli standardy ochrony zagwarantowane w umowach inwestycyjnych znacznie przekraczają granice odpowiedzialności uznane w Unii i w większości państw członkowskich. W związku z tym przyszłe umowy zawarte przez Unię powinny gwarantować zagranicznym inwestorom tak samo wysoki, ale nie wyższy poziom ochrony, jaki w świetle unijnego prawa oraz zgodnie z ogólnymi zasadami wspólnymi dla ustawodawstw państw członkowskich mają inwestorzy z Unii. |
| Poprawka 5 |
| Wniosek dotyczący rozporządzenia |
| Motyw 3 b (nowy) |
| Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
(3b) Wyznaczenie górnych granic odpowiedzialności finansowej zgodnie z niniejszym rozporządzeniem jest również związane z ochroną określonych w traktatach uprawnień ustawodawczych Unii, których zgodność z prawem kontroluje Trybunał Sprawiedliwości i które nie mogą być w sposób nieuzasadniony ograniczane przez potencjalną odpowiedzialność wykraczającą poza zrównoważony system ustanowiony w traktatach. W związku z tym Trybunał Sprawiedliwości jasno potwierdził, że odpowiedzialność Unii za akty ustawodawcze, w szczególności w połączeniu z prawem międzynarodowym, musi być ściśle określona i nie może być nakładana bez wyraźnego ustalenia naruszenia (1). Przyszłe umowy inwestycyjne, które będzie zawierać Unia, powinny przestrzegać tych środków ochronnych w odniesieniu do uprawnień ustawodawczych Unii i nie powinny ustanawiać ostrzejszych standardów odpowiedzialności pozwalających na obejście standardów określonych przez Trybunał Sprawiedliwości. |
|
(1) Wyrok Trybunału z dnia 9 września 2008 r. w sprawach połączonych C-120/06 i C-121/06 FIAMM i Fedon przeciwko Radzie i Komisji(Zb.Orz. 2008, s. I-6513) |
| Poprawka 6 |
| Wniosek dotyczący rozporządzenia |
| Motyw 4 |
| Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
| (4) W przypadku gdy Unia ponosi odpowiedzialność międzynarodową za przyznane traktowanie, oczekuje się, że zgodnie z prawem międzynarodowym dokona wszelkich płatności wynikających z niekorzystnego orzeczenia i poniesie koszty wszelkich sporów. Niekorzystne orzeczenie może jednak potencjalnie wynikać z traktowania przyznanego przez samą Unię lub traktowania przyznanego przez państwo członkowskie. Dokonywanie płatności wynikających z ostatecznego orzeczenia i kosztów arbitrażu z budżetu Unii Europejskiej, w przypadku gdy traktowanie zostało przyznane przez państwo członkowskie, byłoby zatem niesprawiedliwe. Dlatego należy podzielić odpowiedzialność finansową, w rozumieniu prawa Unii, i bez uszczerbku dla międzynarodowej odpowiedzialności Unii, między Unię a państwo członkowskie odpowiedzialne za przyznane traktowanie na podstawie kryteriów określonych w niniejszym rozporządzeniu. |
(4) W przypadku gdy Unia, jako instytucja posiadająca osobowość prawną, ponosi odpowiedzialność międzynarodową za przyznane traktowanie, oczekuje się, że zgodnie z prawem międzynarodowym dokona wszelkich płatności wynikających z niekorzystnego orzeczenia i poniesie koszty wszelkich sporów. Niekorzystne orzeczenie może jednak potencjalnie wynikać z traktowania przyznanego przez samą Unię lub traktowania przyznanego przez państwo członkowskie. Dokonywanie płatności wynikających z ostatecznego orzeczenia i kosztów arbitrażu z budżetu Unii Europejskiej (budżetu unijnego), w przypadku gdy traktowanie zostało przyznane przez państwo członkowskie, byłoby zatem niesprawiedliwe. Dlatego należy podzielić odpowiedzialność finansową, w rozumieniu prawa Unii, i bez uszczerbku dla międzynarodowej odpowiedzialności Unii, między samą Unię a państwo członkowskie odpowiedzialne za przyznane traktowanie na podstawie kryteriów określonych w niniejszym rozporządzeniu. |
| Poprawka 7 |
| Wniosek dotyczący rozporządzenia |
| Motyw 6 |
| Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
| (6) Odpowiedzialność finansową należy przypisać jednostce odpowiedzialnej za traktowanie uznane za sprzeczne z odpowiednimi postanowieniami umowy. Oznacza to, że Unia powinna ponosić odpowiedzialność finansową, w przypadku gdy traktowanie przyznane jest przez instytucję, organ lub agencję Unii. Zainteresowane państwo członkowskie powinno ponosić odpowiedzialność finansową, w przypadku gdy traktowanie zostało przyznane przez to państwo. Jeśli jednak państwo członkowskie działa w sposób wymagany przez prawo Unii, na przykład dokonując transpozycji dyrektywy przyjętej przez Unię, Unia powinna ponosić odpowiedzialność finansową w zakresie, w jakim traktowanie to jest wymagane przez prawo Unii. Rozporządzenie powinno również przewidywać możliwość, że indywidualny przypadek może dotyczyć zarówno traktowania przyznanego przez państwo członkowskie, jak i wymaganego przez prawo Unii. Będzie ono obejmować wszystkie działania podejmowane przez państwa członkowskie i przez Unię Europejską. |
(6) Odpowiedzialność finansową należy przypisać jednostce odpowiedzialnej za traktowanie uznane za sprzeczne z odpowiednimi postanowieniami umowy. Oznacza to, że to właśnie Unia powinna ponosić odpowiedzialność finansową, w przypadku gdy traktowanie przyznane jest przez instytucję, organ, agencję lub inny podmiot prawny należący do Unii. Zainteresowane państwo członkowskie powinno ponosić odpowiedzialność finansową, w przypadku gdy traktowanie zostało przyznane przez to państwo. Jeśli jednak państwo członkowskie działa w sposób wymagany przez prawo Unii, na przykład dokonując transpozycji dyrektywy przyjętej przez Unię, to właśnie Unia powinna ponosić odpowiedzialność finansową w zakresie, w jakim traktowanie to jest wymagane przez prawo Unii. Rozporządzenie powinno również przewidywać możliwość, że indywidualny przypadek może dotyczyć zarówno traktowania przyznanego przez państwo członkowskie, jak i wymaganego przez prawo Unii. Będzie ono obejmować wszystkie działania podejmowane przez państwa członkowskie i przez Unię. W takim przypadku państwa członkowskie i Unia powinny ponosić odpowiedzialność finansową za szczególne traktowanie przyznane przez któreś z nich.
|
| Poprawka 8 |
| Wniosek dotyczący rozporządzenia |
| Motyw 6 a (nowy) |
| Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
(6a) Jeśli państwo członkowskie działa w sposób niezgodny z wymogami prawa Unii, na przykład gdy nie transponuje dyrektywy przyjętej przez Unię lub wykracza poza warunki dyrektywy przyjętej przez Unię przy wdrażaniu jej do prawa krajowego, powinno ono w konsekwencji ponosić odpowiedzialność finansową za odnośne traktowanie. |
| Poprawka 9 |
| Wniosek dotyczący rozporządzenia |
| Motyw 8 |
| Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
| (8) Z drugiej strony, jeśli państwo członkowskie ponosi potencjalną odpowiedzialność finansową wynikającą ze sporu, należy mu zasadniczo pozwolić, by występowało jako pozwany, aby mogło uzasadnić traktowanie, jakie przyznało inwestorowi. Przewidują to ustalenia określone w niniejszym rozporządzeniu. Dzięki temu budżet Unii i zasoby Unii nie byłyby obciążone, nawet tymczasowo, kosztami postępowania spornego ani ewentualnym płatnościami wynikającymi z orzeczenia wydanego na niekorzyść zainteresowanego państwa członkowskiego. |
(8) Z drugiej strony, jeśli państwo członkowskie ponosi potencjalną odpowiedzialność finansową wynikającą ze sporu, należy mu zasadniczo i w imię sprawiedliwości pozwolić, by występowało jako pozwany, aby mogło uzasadnić traktowanie, jakie przyznało inwestorowi. Przewidują to ustalenia określone w niniejszym rozporządzeniu. Dzięki temu budżet Unii i niefinansowe zasoby Unii nie byłyby obciążone, nawet tymczasowo, kosztami postępowania spornego ani ewentualnym płatnościami wynikającymi z orzeczenia wydanego na niekorzyść zainteresowanego państwa członkowskiego. |
| Poprawka 10 |
| Wniosek dotyczący rozporządzenia |
| Motyw 10 |
| Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
| (10) W pewnych okolicznościach istotne jest, w celu zapewnienia odpowiedniej ochrony interesów Unii, by sama Unia występowała jako pozwany w sporach dotyczących traktowania przyznanego przez państwo członkowskie. Może to mieć miejsce w szczególności w przypadku, gdy spór obejmuje również traktowanie przyznane przez Unię, gdy okazuje się, że traktowanie przyznane przez państwo członkowskie jest wymagane prawem Unii, gdy jest prawdopodobne, że podobne roszczenia mogą być skierowane przeciwko innym państwom członkowskim, lub gdy sprawa dotyczy nierozwiązanych kwestii prawnych, których rozwiązanie może mieć wpływ na ewentualne przyszłe sprawy przeciwko innym państwom członkowskim lub Unii. Jeżeli spór dotyczy częściowo traktowania przyznanego przez Unię lub wymaganego przez prawo Unii, Unia powinna występować jako pozwany, chyba że roszczenia dotyczące takiego traktowania mają małe znaczenie, biorąc pod uwagę potencjalną odpowiedzialność finansową i podniesione kwestie prawne, w porównaniu z roszczeniami dotyczącymi traktowania przyznanego przez państwo członkowskie. |
(10) W pewnych okolicznościach istotne jest, w celu zapewnienia odpowiedniej ochrony interesów Unii, by sama Unia mogła występować jako pozwany w sporach dotyczących traktowania przyznanego przez państwo członkowskie. Może to mieć miejsce w szczególności w przypadku, gdy spór obejmuje również traktowanie przyznane przez Unię, gdy okazuje się, że traktowanie przyznane przez państwo członkowskie jest wymagane prawem Unii, gdy zostały wysunięte podobne roszczenia przeciwko innym państwom członkowskim, lub gdy sprawa dotyczy kwestii prawnych, których rozwiązanie może mieć wpływ na aktualne lub ewentualne przyszłe sprawy przeciwko innym państwom członkowskim lub Unii. Jeżeli spór dotyczy częściowo traktowania przyznanego przez Unię lub wymaganego przez prawo Unii, Unia powinna występować jako pozwany, chyba że roszczenia dotyczące takiego traktowania mają małe znaczenie, biorąc pod uwagę potencjalną odpowiedzialność finansową i podniesione kwestie prawne, w porównaniu z roszczeniami dotyczącymi traktowania przyznanego przez państwo członkowskie. |
| Poprawka 11 |
| Wniosek dotyczący rozporządzenia |
| Motyw 12 |
| Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
| (12) Właściwe jest, by w ramach określonych w niniejszym rozporządzeniu Komisja decydowała, czy jako pozwany powinna występować Unia czy też państwo członkowskie. |
(12) Aby stworzyć działający system, Komisja powinna zadecydować, w ramach określonych w niniejszym rozporządzeniu, czy jako pozwany powinna występować Unia czy też państwo członkowskie, oraz poinformować o wszelkiej takiej decyzji Parlament Europejski i Radę w ramach sprawozdania rocznego w sprawie wdrażania niniejszego rozporządzenia. |
| Poprawka 12 |
| Wniosek dotyczący rozporządzenia |
| Motyw 14 |
| Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
| (14) Analogicznie, w przypadku gdy państwo członkowskie występuje jako pozwany, powinno ono na bieżąco informować Komisję o postępach w sprawie, a Komisja powinna mieć możliwość, tam gdzie jest to właściwe, wymagania, aby państwo członkowskie występujące jako pozwany zajęło określone stanowisko w kwestiach dotyczących interesu Unii. |
(14) Analogicznie, w przypadku gdy państwo członkowskie występuje jako pozwany, powinno ono na bieżąco informować Komisję o postępach w sprawie, a Komisja powinna mieć możliwość, tam gdzie jest to właściwe, wymagania, aby państwo członkowskie występujące jako pozwany zajęło określone stanowisko w kwestiach mających wpływ na nadrzędny interes Unii. |
| Poprawka 13 |
| Wniosek dotyczący rozporządzenia |
| Motyw 15 |
| Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
| (15) Państwo członkowskie może w każdej chwili przyjąć, że będzie odpowiedzialne finansowo w razie konieczności wypłaty odszkodowania. W takim przypadku państwo członkowskie i Komisja mogą zawierać porozumienia dotyczące okresowej płatności kosztów i wypłaty odszkodowania. Takie przyjęcie odpowiedzialności nie oznacza, że państwo członkowskie akceptuje, że roszczenie, którego dotyczy spór, jest zasadne. Komisja powinna mieć możliwość przyjęcia decyzji zobowiązującej państwo członkowskie do utworzenia rezerwy na pokrycie takich kosztów. W przypadku gdy trybunał zasądzi koszty na rzecz Unii, Komisja powinna dopilnować, by każda zaliczka na koszty postępowania została bezzwłocznie zwrócona zainteresowanemu państwu członkowskiemu. |
(15) Bez uszczerbku dla wyniku postępowania arbitrażowego państwo członkowskie może w każdej chwili przyjąć, że będzie odpowiedzialne finansowo w razie konieczności wypłaty odszkodowania. W takim przypadku państwo członkowskie i Komisja mogą zawierać porozumienia dotyczące okresowej płatności kosztów i wypłaty odszkodowania. Takie przyjęcie odpowiedzialności w żaden sposób nie oznacza prawnie, że państwo członkowskie akceptuje, że roszczenie, którego dotyczy spór, jest zasadne. Komisja może w takim przypadku przyjąć decyzję zobowiązującą państwo członkowskie do utworzenia rezerwy na pokrycie takich kosztów. W przypadku gdy trybunał zasądzi koszty na rzecz Unii, Komisja powinna dopilnować, by każda zaliczka na koszty postępowania została bezzwłocznie zwrócona zainteresowanemu państwu członkowskiemu. |
| Poprawka 14 |
| Wniosek dotyczący rozporządzenia |
| Motyw 16 |
| Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
| (16) W niektórych przypadkach, w celu uniknięcia kosztownego i zbędnego arbitrażu, właściwe może być osiągnięcie ugody. Należy ustanowić procedurę zawierania takich ugód. Procedura taka powinna umożliwić Komisji, stanowiącej zgodnie z procedurą sprawdzającą, zawarcie ugody w danej sprawie, jeżeli byłoby to w interesie Unii. Jeśli sprawa dotyczy traktowania przyznanego przez państwo członkowskie, należy utrzymywać ścisłą współpracę i konsultacje między Komisją a zainteresowanym państwem członkowskim. Państwo członkowskie powinno mieć przez cały czas możliwość zawarcia ugody, pod warunkiem że akceptuje pełną odpowiedzialność finansową i że ugoda taka jest zgodna z prawem Unii i nie jest sprzeczna z interesami Unii. |
(16) W niektórych przypadkach, w celu uniknięcia kosztownego i zbędnego arbitrażu, właściwe może być osiągnięcie ugody. Należy ustanowić skuteczną i sprawną procedurę zawierania takich ugód. Procedura taka powinna umożliwić Komisji, stanowiącej zgodnie z procedurą sprawdzającą, zawarcie ugody w danej sprawie, jeżeli byłoby to w interesie Unii. Jeśli sprawa dotyczy traktowania przyznanego przez państwo członkowskie, należy utrzymywać ścisłą współpracę i konsultacje między Komisją a zainteresowanym państwem członkowskim, w tym dotyczące przebiegu procedury rozstrzygania sporów oraz wysokości odszkodowania pieniężnego. Państwo członkowskie powinno mieć przez cały czas możliwość zawarcia ugody, pod warunkiem że akceptuje pełną odpowiedzialność finansową i że ugoda taka jest zgodna z prawem Unii i nie jest sprzeczna z interesami Unii jako całości. |
| Poprawka 15 |
| Wniosek dotyczący rozporządzenia |
| Motyw 18 |
| Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
| (18) Komisja powinna prowadzić ścisłe konsultacje z zainteresowanym państwem członkowskim w celu osiągnięcia porozumienia w sprawie rozdziału odpowiedzialności finansowej. W przypadku gdy Komisja stwierdzi, że odpowiedzialne jest państwo członkowskie, a państwo członkowskie nie akceptuje tego ustalenia, Komisja powinna dokonać płatności wynikającej z orzeczenia, ale powinna również wydać decyzję skierowaną do tego państwa członkowskiego z żądaniem przekazania odnośnych kwot do budżetu Unii Europejskiej, wraz z odpowiednimi odsetkami. Należne odsetki należy określić na podstawie [art. 71 ust. 4 rozporządzenia Rady (WE, Euratom) nr 1605/2002 z dnia 25 czerwca 2002 r. w sprawie rozporządzenia finansowego mającego zastosowanie do budżetu ogólnego Wspólnot Europejskich, z późniejszymi zmianami]. W przypadkach, gdy państwo członkowskie uzna, że decyzja nie spełnia kryteriów określonych w niniejszym rozporządzeniu, może odwołać się do przepisów art. 263 Traktatu. |
(18) Komisja powinna prowadzić ścisłe konsultacje z zainteresowanym państwem członkowskim w celu osiągnięcia porozumienia w sprawie rozdziału odpowiedzialności finansowej. W przypadku gdy Komisja stwierdzi, że odpowiedzialne jest państwo członkowskie, a państwo członkowskie nie akceptuje tego ustalenia, Komisja powinna dokonać płatności wynikającej z orzeczenia, ale powinna również wydać decyzję skierowaną do tego państwa członkowskiego z żądaniem przekazania odnośnych kwot do budżetu Unii, wraz z odpowiednimi odsetkami. Należne odsetki należy określić na podstawie art. 78 ust. 4 rozporządzenia (UE, Euratom) nr 966/ 2012 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 25 października 2012 r. w sprawie zasad finansowych mających zastosowanie do budżetu ogólnego Unii. W przypadkach, gdy państwo członkowskie uzna, że decyzja nie spełnia kryteriów określonych w niniejszym rozporządzeniu, może odwołać się do przepisów art. 263 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej (1). |
|
(1)Dz.U. L 298 z 26.10.2012, s. 1. |
| Poprawka 16 |
| Wniosek dotyczący rozporządzenia |
| Motyw 19 |
| Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
| (19) Budżet Unii powinien zapewniać pokrycie wydatków wynikających z umów zawartych na podstawie art. 218 Traktatu, przewidujących rozstrzyganie sporów między inwestorem a państwem. W przypadku gdy państwa członkowskie ponoszą odpowiedzialność finansową na podstawie niniejszego rozporządzenia, Unia powinna być w stanie zgromadzić wkład zainteresowanego państwa członkowskiego przed realizacją odpowiednich wydatków albo najpierw zrealizować te wydatki, a następnie otrzymać ich zwrot od zainteresowanego państwa członkowskiego. Powinno być możliwe stosowanie obu tych mechanizmów budżetowych, w zależności od tego, co jest wykonalne, biorąc pod uwagę w szczególności terminy. W przypadku obu mechanizmów wkład lub zwroty wypłacane przez państwa członkowskie powinny być traktowane jako wewnętrzne dochody budżetu Unii przeznaczone na określony cel. Środki uzyskane dzięki tym wewnętrznym dochodom przeznaczonym na określony cel powinny nie tylko pokrywać odpowiednie wydatki, ale powinny kwalifikować się również do zasilenia innych części budżetu Unii, z których pochodziły pierwotne środki na realizację odpowiednich wydatków w ramach drugiego mechanizmu. |
Nie dotyczy polskiej wersji językowej |
| Poprawka 17 |
| Wniosek dotyczący rozporządzenia |
| Artykuł 2 - litera b |
| Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
| b) "koszty wynikające z arbitrażu" oznaczają opłaty i koszty trybunału arbitrażowego oraz koszty zastępstwa i koszty przyznane skarżącemu przez trybunał arbitrażowy; |
b) "koszty wynikające z arbitrażu" oznaczają opłaty i koszty trybunału arbitrażowego, instytucji arbitrażowej oraz koszty zastępstwa i koszty przyznane skarżącemu przez trybunał arbitrażowy; |
| Poprawka 18 |
| Wniosek dotyczący rozporządzenia |
| Artykuł 2 - litera c |
| Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
| c) "spór" oznacza roszczenie wysunięte przez skarżącego przeciwko Unii na podstawie umowy i rozstrzygane przez trybunał arbitrażowy; |
c) "spór" oznacza roszczenie wysunięte przez skarżącego przeciwko Unii lub państwu członkowskiemu na podstawie umowy i rozstrzygane przez trybunał arbitrażowy; |
| Poprawka 19 |
| Wniosek dotyczący rozporządzenia |
| Artykuł 2 - litera j a (nowa) |
| Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
ja) "nadrzędny interes Unii" oznacza którąkolwiek z następujących sytuacji: (i) istnieje poważne zagrożenie dla spójnego lub jednolitego stosowania lub wdrażania postanowień inwestycyjnych umowy, którego skutkiem może być spór między inwestorem a państwem, w którym stroną jest Unia lub
(ii) środek przedsięwzięty przez państwo członkowskie może być sprzeczny z z rozwojem przyszłej polityki inwestycyjnej Unii,
(iii) spór wiąże się z możliwym znacznym wpływem finansowym na budżet Unii w danym roku lub w kontekście wieloletnich ram finansowych.
|
| Poprawka 20 |
| Wniosek dotyczący rozporządzenia |
| Artykuł 3 - ustęp 2 |
| Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
| 2. W przypadkach przewidzianych w niniejszym rozporządzeniu Komisja przyjmuje decyzję określającą odpowiedzialność finansową zainteresowanego państwa członkowskiego zgodnie z kryteriami ustanowionymi w ust. 1. |
2. W przypadkach przewidzianych w niniejszym rozporządzeniu Komisja przyjmuje decyzję określającą odpowiedzialność finansową zainteresowanego państwa członkowskiego zgodnie z kryteriami ustanowionymi w ust. 1. Parlament Europejski i Rada są informowane o takiej decyzji. |
| Poprawka 21 |
| Wniosek dotyczący rozporządzenia |
| Artykuł 7 - ustęp 1 |
| Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
| Bezpośrednio po otrzymaniu przez Komisję zawiadomienia, w którym skarżący deklaruje swój zamiar wszczęcia postępowania arbitrażowego zgodnie z postanowieniami umowy, Komisja powiadamia o tym zainteresowane państwo członkowskie. |
Bezpośrednio po otrzymaniu przez Komisję zawiadomienia, w którym skarżący deklaruje swój zamiar wszczęcia postępowania arbitrażowego, bądź natychmiast po otrzymaniu przez nią powiadomienia o wniosku o konsultacje lub o roszczeniu wobec danego państwa członkowskiego, Komisja powiadamia o tym zainteresowane państwo członkowskie oraz informuje Parlament Europejski i Radę o wszelkich wcześniejszych wnioskach skarżącego o konsultacje oraz o zawiadomieniu, w którym skarżący deklaruje zamiar wszczęcia postępowania arbitrażowego przeciwko Unii lub państwu członkowskiemu w ciągu 15 dni roboczych od otrzymania zawiadomienia, łącznie z nazwiskiem lub nazwą skarżącego, postanowieniami umowy, jakie zostały rzekomo naruszone, podaniem sektora, którego dotyczy sprawa, wskazaniem rodzaju traktowania rzekome naruszającego umowę, a także podaniem wysokości roszczonego odszkodowania. |
| Poprawka 22 |
| Wniosek dotyczący rozporządzenia |
| Artykuł 8 - ustęp 2 - litera c |
| Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
| c) prawdopodobne jest, że podobne roszczenia zostaną wysunięte na podstawie tej samej umowy w związku z traktowaniem przyznanym przez inne państwa członkowskie, zaś Komisja jest najlepiej przygotowana do zapewnienia skutecznej i spójnej obrony; lub, |
c) podobne roszczenia lub wnioski o konsultacje dotyczące podobnych roszczeń zostały złożone na podstawie tej samej umowy w związku z traktowaniem przyznanym przez inne państwa członkowskie, zaś Komisja jest najlepiej przygotowana do zapewnienia skutecznej i spójnej obrony; lub, |
| Poprawka 23 |
| Wniosek dotyczący rozporządzenia |
| Artykuł 8 - ustęp 2 - litera d |
| Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
| d) spór dotyczy nierozwiązanych kwestii prawnych, które mogą ponownie wystąpić w innych sporach wynikających z tych samych lub innych umów Unii dotyczących traktowania przyznanego przez Unię lub inne państwa członkowskie. |
d) spór dotyczy sensytywnych kwestii prawnych, których rozstrzygnięcie może wpłynąć na przyszłą interpretację przedmiotowej umowy lub innych umów. |
| Poprawka 24 |
| Wniosek dotyczący rozporządzenia |
| Artykuł 8 - ustęp 2 a (nowy) |
| Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
2a. W razie gdy Unia zdecyduje się wystąpić jako pozwany zgodnie z decyzją Komisji na mocy ust. 2 lub zgodnie z zasadą domyślności ustanowioną w ust. 1, takie ustalenie statusu pozwanego jest wiążące dla skarżącego i dla trybunału arbitrażowego. |
| Poprawka 25 |
| Wniosek dotyczący rozporządzenia |
| Artykuł 8 - ustęp 4 |
| Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
| 4. Komisja informuje pozostałe państwa członkowskie oraz Parlament Europejski o każdym sporze, w przypadku którego stosuje się przepisy niniejszego artykułu, oraz sposobie, w jaki zostały one zastosowane. |
4. Komisja informuje Parlament Europejski i Radę o każdym sporze, w przypadku którego stosuje się przepisy niniejszego artykułu, oraz sposobie, w jaki zostały one zastosowane. |
| Poprawka 26 |
| Wniosek dotyczący rozporządzenia |
| Artykuł 9 - ustęp 1 - litera b |
| Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
| b) informuje Komisję o wszystkich istotnych krokach proceduralnych, a także uczestniczy w konsultacjach - regularnie, a w każdym razie na żądanie Komisji; oraz |
b) niezwłocznie informuje Komisję o wszystkich istotnych krokach proceduralnych, a także uczestniczy w konsultacjach - regularnie, a w każdym razie na żądanie Komisji; oraz |
| Poprawka 27 |
| Wniosek dotyczący rozporządzenia |
| Artykuł 9 - ustęp 2 |
| Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
| 2. Komisja może, w dowolnym momencie, zażądać od zainteresowanego państwa członkowskiego przyjęcia określonego stanowiska w odniesieniu do jakichkolwiek kwestii prawnych podniesionych w ramach sporu lub innych elementów mających znaczenie dla Unii. |
2. W przypadku gdy wymagają tego nadrzędne interesy Unii, Komisja może, w dowolnym momencie, po konsultacjach z zainteresowanym państwem członkowskim, zażądać od tego państwa członkowskiego przyjęcia określonego stanowiska w odniesieniu do jakichkolwiek kwestii prawnych podniesionych w ramach sporu lub innych kwestii prawnych, których rozstrzygnięcie może wpłynąć na przyszłą interpretację przedmiotowej umowy lub innych umów. |
| Poprawka 28 |
| Wniosek dotyczący rozporządzenia |
| Artykuł 9 - ustęp 2 a (nowy) |
| Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
2a. Jeżeli zainteresowane państwo członkowskie uzna żądanie Komisji za niepotrzebnie narażające na szwank jego skuteczną linię obrony, przystępuje do konsultacji w celu znalezienia możliwego do zaakceptowania rozwiązania. Jeżeli nie uda się znaleźć możliwego do zaakceptowania rozwiązania, Komisja może przyjąć decyzję zobowiązującą państwo członkowskie do zajęcia określonego stanowiska prawnego. |
| Poprawka 29 |
| Wniosek dotyczący rozporządzenia |
| Artykuł 9 - ustęp 3 |
| Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
| 3. Jeżeli umowa lub przepisy, o których mowa w umowie, przewidują możliwość unieważnienia, odwołania lub przeglądu aspektu prawnego zawartego w orzeczeniu arbitrażowym, Komisja może zażądać od państwa członkowskiego złożenia wniosku o takie unieważnienie, odwołanie lub przegląd, jeżeli uzna, że wymaga tego spójność lub prawidłowość interpretacji umowy. W takich okolicznościach przedstawiciele Komisji wchodzą w skład delegacji i mogą wyrażać stanowisko Unii w odniesieniu do takiej kwestii prawnej. |
3. Jeżeli umowa lub przepisy, o których mowa w umowie, przewidują możliwość unieważnienia, odwołania lub przeglądu aspektu prawnego zawartego w orzeczeniu arbitrażowym, Komisja może, po konsultacjach z zainteresowanym państwem członkowskim, zażądać od tego państwa członkowskiego złożenia wniosku o takie unieważnienie, odwołanie lub przegląd, jeżeli uzna, że wymaga tego spójność lub prawidłowość interpretacji umowy. W takich okolicznościach przedstawiciele Komisji wchodzą w skład delegacji i mogą wyrażać stanowisko Unii w odniesieniu do takiej kwestii prawnej. |
| Poprawka 30 |
| Wniosek dotyczący rozporządzenia |
| Artykuł 9 - ustęp 3 a (nowy) |
| Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
3a. Jeżeli zainteresowane państwo członkowskie odmówi złożenia wniosku o unieważnienie, odwołanie lub przegląd, informuje o tym Komisję w ciągu 30 dni. W takim przypadku Komisja może przyjąć decyzję zobowiązującą zainteresowane państwo członkowskie do złożenia wniosku o unieważnienie, odwołanie lub przegląd. |
| Poprawka 31 |
| Wniosek dotyczący rozporządzenia |
| Artykuł 10 - litera c |
| Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
| c) Komisja dostarcza państwu członkowskiemu wszelkie dokumenty dotyczące postępowania, tak aby zapewnić jak najskuteczniejszą obronę; oraz |
c) Komisja dostarcza państwu członkowskiemu wszelkie dokumenty dotyczące postępowania, informuje je o wszystkich istotnych krokach proceduralnych oraz przeprowadza konsultacje z państwem członkowskim na żądanie zainteresowanego państwa członkowskiego, tak aby zapewnić jak najskuteczniejszą obronę; oraz |
| Poprawka 32 |
| Wniosek dotyczący rozporządzenia |
| Artykuł 10 - ustęp 1 a (nowy) |
| Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
Komisja regularnie informuje Parlament Europejski i Radę o rozwoju sytuacji w ramach postępowania arbitrażowego, o którym mowa w akapicie pierwszym. |
| Poprawka 33 |
| Wniosek dotyczący rozporządzenia |
| Artykuł 13 - ustęp 1 |
| Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
| 1. W przypadku gdy Unia jest pozwanym w sporze dotyczącym, w pełni lub częściowo, traktowania przyznanego przez państwo członkowskie, a Komisja uważa, że ugodowe rozstrzygnięcie sporu leży w interesie Unii, w pierwszej kolejności przeprowadza ona konsultacje z zainteresowanym państwem członkowskim. Państwo członkowskie również może rozpocząć takie konsultacje z Komisją. |
1. W przypadku gdy Unia jest pozwanym w sporze dotyczącym, w pełni lub częściowo, traktowania przyznanego przez państwo członkowskie, a Komisja uważa, że ugodowe rozstrzygnięcie sporu leży w interesie Unii, w pierwszej kolejności przeprowadza ona konsultacje z zainteresowanym państwem członkowskim. Państwo członkowskie również może rozpocząć takie konsultacje z Komisją. Państwo członkowskie i Komisja dbają o wzajemne zrozumienie sytuacji prawnej i ewentualnych skutków oraz unikają wszelkiej różnicy zdań w celu ugodowego rozstrzygnięcia sprawy. |
| Poprawka 34 |
| Wniosek dotyczący rozporządzenia |
| Artykuł 13 - ustęp 3 |
| Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
| 3. Jeżeli państwo członkowskie nie wyraża zgody na ugodowe rozstrzygnięcie sporu, Komisja może zawrzeć ugodę, w przypadku gdy wymagają tego nadrzędne interesy Unii. |
3. Jeżeli państwo członkowskie nie wyraża zgody na ugodowe rozstrzygnięcie sporu, Komisja może zawrzeć ugodę, w przypadku gdy wymagają tego nadrzędne interesy Unii. Komisja dostarcza Parlamentowi Europejskiemu i Radzie wszelkie istotne informacje na temat decyzji Komisji dotyczącej ugodowego rozstrzygnięcia sporu, a w szczególności podaje uzasadnienie takiej decyzji
|
| Poprawka 35 |
| Wniosek dotyczący rozporządzenia |
| Artykuł 14 - ustęp 3 a (nowy) |
| Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
3a. W przypadku gdy dane państwo członkowskie jest pozwanym w sporze dotyczącym wyłącznie traktowania przyznanego przez jego władze i postanowi zawrzeć ugodę, przekazuje Komisji projekt porozumienia ugodowego oraz informuje Komisję o negocjacjach w sprawie ugody i o wykonaniu ugody. |
| Poprawka 36 |
| Wniosek dotyczący rozporządzenia |
| Artykuł 17 - ustęp 1 |
| Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
| 1. Jeżeli Unia występuje jako pozwany na podstawie art. 8, a Komisja uważa, że płatność wynikająca z orzeczenia lub ugody powinna zostać, w całości lub w części, dokonana przez zainteresowane państwo członkowskie na podstawie kryteriów ustanowionych w art. 3 ust. 1, stosuje się procedurę określoną w ust. 2-5. |
1. Jeżeli Unia występuje jako pozwany na podstawie art. 8, a Komisja uważa, że płatność wynikająca z orzeczenia lub ugody powinna zostać, w całości lub w części, dokonana przez zainteresowane państwo członkowskie na podstawie kryteriów ustanowionych w art. 3 ust. 1, stosuje się procedurę określoną w ust. 2-5 niniejszego artykułu. Procedura ta ma również zastosowanie w przypadkach gdy Unia, występująca jako pozwany na podstawie art. 8, wygrywa postępowanie arbitrażowe, lecz poniosła wszelkie koszty wynikające z arbitrażu. |
| Poprawka 37 |
| Wniosek dotyczący rozporządzenia |
| Artykuł 17 - ustęp 3 |
| Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
| 3. W terminie trzech miesięcy od dnia otrzymania wniosku o płatność wynikającą z ostatecznego orzeczenia lub ugody Komisja przyjmuje decyzję skierowaną do zainteresowanego państwa członkowskiego, ustalając kwotę, która ma być wypłacona przez to państwo członkowskie. |
3. W terminie trzech miesięcy od dnia otrzymania wniosku o płatność wynikającą z ostatecznego orzeczenia lub ugody Komisja przyjmuje decyzję skierowaną do zainteresowanego państwa członkowskiego, ustalając kwotę, która ma być wypłacona przez to państwo członkowskie. Komisja informuje Parlament Europejski i Radę o takiej decyzji i podaje jej uzasadnienie finansowe. |
| Poprawka 38 |
| Wniosek dotyczący rozporządzenia |
| Artykuł 17 - ustęp 4 |
| Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
| 4. O ile w ciągu jednego miesiąca zainteresowane państwo członkowskie nie wyrazi sprzeciwu co do ustalonej przez Komisję kwoty, państwo członkowskie zwraca do budżetu Unii kwotę wynikającą z orzeczenia lub ugody nie później niż w ciągu trzech miesięcy od decyzji Komisji. Zainteresowane państwo członkowskie ponosi odpowiedzialność za wszelkie należne odsetki według stawki stosowanej do innych środków pieniężnych należnych na rzecz budżetu Unii. |
4. O ile w ciągu jednego miesiąca zainteresowane państwo członkowskie nie wyrazi sprzeciwu co do ustalonej przez Komisję kwoty, państwo członkowskie zwraca do budżetu Unii równoważną kwotę wynikającą z orzeczenia lub ugody nie później niż w ciągu trzech miesięcy od decyzji Komisji. Zainteresowane państwo członkowskie ponosi odpowiedzialność za wszelkie należne odsetki według stawki stosowanej do innych środków pieniężnych należnych na rzecz budżetu Unii. |
| Poprawka 39 |
| Wniosek dotyczący rozporządzenia |
| Artykuł 18 - ustęp 1 |
| Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
| 1. Komisja może przyjąć decyzję zobowiązującą zainteresowane państwo członkowskie do dokonania wkładów finansowych do budżetu Unii w odniesieniu do wszelkich kosztów wynikających z arbitrażu, jeżeli uznaje ona, że państwo członkowskie będzie zobowiązane do dokonania jakiejkolwiek płatności wynikającej z orzeczenia zgodnie z kryteriami określonymi w art. 3. |
1. Jeżeli Unia występuje jako pozwany na podstawie art. 8, i o ile nie zostało zawarte porozumienie zgodnie z art. 11, Komisja może przyjąć decyzję zobowiązującą zainteresowane państwo członkowskie do dokonania zaliczkowych wkładów finansowych do budżetu Unii w odniesieniu do przewidywanych lub poniesionych kosztów wynikających z arbitrażu. Taka decyzja w sprawie wkładów finansowych powinna być proporcjonalna i uwzględniać kryteria określone w art. 3.
|
| Poprawka 40 |
| Wniosek dotyczący rozporządzenia |
| Artykuł 19 |
| Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
| Zwrot lub płatność dokonywana przez państwo członkowskie do budżetu Unii za płatność wynikającą z orzeczenia lub ugody lub jakichkolwiek kosztów uważa się za wewnętrzne dochody przeznaczone na określony cel w rozumieniu [art. 18 rozporządzenia Rady (WE, Euratom) nr 1605/2002 z dnia 25 czerwca 2002 r. w sprawie rozporządzenia finansowego mającego zastosowanie do budżetu ogólnego Wspólnot Europejskich]. Mogą one być wykorzystane na pokrycie wydatków wynikających z umów zawartych na podstawie art. 218 Traktatu przewidujących rozstrzyganie sporów między inwestorem a państwem lub na uzupełnienie środków przeznaczonych początkowo na pokrycie płatności wynikających z orzeczenia lub ugody lub jakichkolwiek kosztów. |
Zwrot lub płatność dokonywana przez państwo członkowskie do budżetu Unii za płatność wynikającą z orzeczenia lub ugody lub jakichkolwiek kosztów, łącznie z kosztami, o których mowa w art. 18 ust. 1 niniejszego rozporządzenia, uważa się za wewnętrzne dochody przeznaczone na określony cel w rozumieniu art. 21 ust. 4 rozporządzenia (UE, Euratom) nr 966/ 2012. Mogą one być wykorzystane na pokrycie wydatków wynikających z umów zawartych na podstawie art. 218 Traktatu przewidujących rozstrzyganie sporów między inwestorem a państwem lub na uzupełnienie środków przeznaczonych początkowo na pokrycie płatności wynikających z orzeczenia lub ugody lub jakichkolwiek kosztów. |
| Poprawka 41 |
| Wniosek dotyczący rozporządzenia |
| Artykuł 20 - ustęp 1 |
| Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
| 1. Komisję wspomaga [Komitet ds. umów inwestycyjnych utworzony rozporządzeniem [2010/197 COD]]. Komitet ten jest komitetem w rozumieniu rozporządzenia (UE) No 182/ 2011. |
1. Komisję wspomaga Komitet ds. umów inwestycyjnych utworzony rozporządzeniem (UE) nr 1219/2012 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 12 grudnia 2012 r. ustanawiającego przepisy przejściowe w zakresie dwustronnych umów inwestycyjnych między państwami członkowskimi a państwami trzecimi (1). Komitet ten jest komitetem w rozumieniu rozporządzenia (UE) No 182/2011. |
|
(1)Dz.U. L 351 z 20.12.2012, s. 40. |
| Poprawka 42 |
| Wniosek dotyczący rozporządzenia |
| Artykuł 21 - ustęp 1 |
| Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
| 1. Komisja przedstawia Parlamentowi Europejskiemu i Radzie sprawozdania na temat funkcjonowania niniejszego rozporządzenia w regularnych odstępach czasu. Pierwsze sprawozdanie przedstawia się najpóźniej trzy lata po wejściu w życie niniejszego rozporządzenia. Kolejne sprawozdania przedkłada się następnie co trzy lata. |
1. Komisja przedstawia Parlamentowi Europejskiemu i Radzie szczegółowe sprawozdanie na temat funkcjonowania niniejszego rozporządzenia w regularnych odstępach czasu. Sprawozdanie to zawiera wszystkie istotne informacje, w tym listę roszczeń wniesionych przeciwko Unii lub państwom członkowskim, odnośne postępowania, orzeczenia i skutki finansowe dla poszczególnych budżetów. Pierwsze sprawozdanie przedstawia się najpóźniej pięć lat po wejściu w życie niniejszego rozporządzenia. Kolejne sprawozdania przedkłada się następnie co trzy lata, chyba że władza budżetowa - tj. Parlament Europejski i Rada - postanowi inaczej. |
| Poprawka 43 |
| Wniosek dotyczący rozporządzenia |
| Artykuł 21 - ustęp 1 a (nowy) |
| Tekst proponowany przez Komisję |
Poprawka |
|
1a. Raz w roku Komisja przedkłada Parlamentowi Europejskiemu i Radzie wykaz wniosków o poradę otrzymanych od skarżących, roszczeń oraz wyroków arbitrażowych. |
