Rezolucja Parlamentu Europejskiego z dnia 12 grudnia 2013 r. w sprawie ekoinnowacji - tworzenia miejsc pracy i generowania...

1.

wzywa Komisję do kontynuowania prac nad ogólnounijną wizją ekoinnowacji w kontekście przejścia na gospodarkę zasobooszczędną, gospodarkę niskoemisyjną, ale również do skoncentrowania się na konkretnych celach, obszarach priorytetowych oraz kamieniach milowych;

2.

wspiera inicjatywę przewodnią Komisji w ramach strategii "Europa 2020", mającą na celu niezwłoczne przejście na zrównoważoną gospodarkę; podkreśla ponadto, że ukierunkowane instrumenty ekologicznej transformacji regionów UE to bardzo przydatny instrument osiągania strategicznych celów konwergencji regionalnej i spójności terytorialnej;

3.

zwraca uwagę na potencjał bezpośredniego i pośredniego tworzenia miejsc pracy wysokiej jakości w drodze pełnej realizacji strategii "Europa 2020"; wzywa zatem Komisję i państwa członkowskie do wzmożenia starań w tym obszarze; wyraża zadowolenie z faktu, że Komisja promuje zintegrowaną strategię na rzecz ekologicznego wzrostu w ramach inicjatywy przewodniej "Unia innowacji", a w szczególności plan działania w zakresie ekoinnowacji jako krok w dobrym kierunku;

4.

podkreśla znaczenie przepisów prawnych jako środka służącego stymulacji popytu na technologie środowiskowe; uważa, że konkurencyjność europejskich przedsiębiorstw produkcyjnych zależy od wiodącej pozycji Europy jako globalnego lidera w produkcji wydajnie ekologicznych dóbr;

5.

wzywa państwa członkowskie do opracowania strategii na rzecz dopasowania umiejętności pracowników do możliwości oferowanych w sektorze zielonej technologii przy uwzględnieniu różnych podsektorów oraz ich potrzeb w zakresie wykwalifikowanych pracowników;

6.

podkreśla dwojakie korzyści środowiskowe i gospodarcze wynikające z przejścia na zrównoważoną ekologiczną gospodarkę w zakresie tworzenia trwałych miejsc pracy zarówno w UE, jak i w krajach rozwijających się, poprzez większy udział w wytwarzaniu nowatorskich paliw i materiałów, a także w zakresie tworzenia miejsc pracy w związku z przetwarzaniem i dystrybucją biomateriałów dla przedsiębiorstw oraz konsumentów publicznych, prywatnych i krajowych; podkreśla, że możliwości te powinny przyczynić się do powstania trwałych miejsc pracy dobrej jakości, zarówno dla pracowników wykwalifikowanych, jak i niewykwalifikowanych; przyznaje, że trwałe długookresowe ramy regulacyjne na rzecz wspierania zrównoważonego rozwoju powinny zostać opracowane przy wykorzystaniu dostępnych instrumentów finansowych;

7.

zwraca uwagę na złożone wyzwania związane z bezpieczeństwem żywnościowym, zmianą klimatu, jakością gleby, niedostatkiem surowców, przejściem na systemy energii odnawialnej oraz efektywności energetycznej itp.; przyznaje, że ekoinnowacja może odegrać ważną rolę w odpowiedzi na wiele z tych wyzwań; przypomina, że przejście na taki model gospodarki wymaga całościowego podejścia obejmującego edukację, szkolenie, rozwój, badania i innowacje, inwestycje w sektorze prywatnym i publicznym oraz rozwój infrastruktury, przy czym każdy z tych aspektów sprzyja zróżnicowanym i zrównoważonym możliwościom w zakresie zatrudnienia;

8.

uważa, że innowacyjne przedsiębiorstwa europejskie potrzebują nie tylko dotacji, lecz również lepszego prawodawstwa, lepszego dostępu do bazy naukowej oraz lepszego i bardziej różnorodnego dostępu do funduszy, od grantów po kredyty i inwestycje kapitałowe; wzywa zatem państwa członkowskie oraz Komisję do stworzenia odpowiednich warunków na poziomie krajowym oraz europejskim;

9.

podkreśla, że miejsca pracy w ramach zielonej technologii nie powinny ograniczać się do produkcji energii odnawialnej, zwiększania efektywności energetycznej oraz sektora transportu, gdyż ekologiczny wzrost gospodarczy stanowi szansę dla wszystkich sektorów, a zatem należy zbadać możliwości rozwoju oraz zwiększyć świadomość konsumentów na temat znaczenia kupowania ekologicznych produktów;

10.

uważa, że szybki rozwój czystej technologii jest potrzebny do poprawy konkurencyjności przedsiębiorstw; wobec tego wzywa Komisję do umieszczenia innowacji ekologicznych w centrum polityki przemysłowej;

11.

wzywa Komisję do ułatwienia rozwoju standardów w zakresie oznakowania oraz opracowywania jasnych definicji z myślą o identyfikowaniu ekologicznego charakteru produktów i usług oraz informowaniu o nich;

12.

uważa, że nowa zrównoważona gospodarka UE musi zapewniać zrównoważony rozwój gospodarczy i społeczny; wzywa do realizacji ambitnej, zrównoważonej polityki przemysłowej, z naciskiem na wydajność zasobów; przypomina, że oszczędne gospodarowanie zasobami i materiałami obniży koszty ponoszone przez przemysł i gospodarstwa domowe, uwolni zasoby potrzebne w związku z innymi inwestycjami oraz obniży poziom uzależnienia gospodarki UE od ograniczonych zasobów i wysoce nieprzewidywalnych rynków surowcowych; podkreśla, że ekologiczna gospodarka powinna dawać perspektywę opłacalnego zatrudnienia na dobrych warunkach, gwarantującego równe szanse zarówno kobietom, jak i mężczyznom oraz koncentrującego się na ochronie środowiska naturalnego;

13.

podkreśla, że chociaż przemysł ekologiczny tworzy dziś 3,4 mln miejsc pracy i generuje roczne obroty szacowane na 319 mld EUR, to potencjał pobudzania rozwoju regionalnego, możliwości zatrudnienia i korzyści dla środowiska pozostaje w dużym stopniu niewykorzystany; w związku z tym przypomina, że koszty wynikające z niepodjęcia działań w tej dziedzinie będą wysokie;

14.

podkreśla, że sukces ekoinnowacji wymaga bardziej ukierunkowanych i długoterminowych inwestycji, obejmujących w szczególności edukację i szkolenia, badania i rozwój, jak również infrastrukturę;

15.

z zadowoleniem przyjmuje istniejące programy uniwersyteckie lub programy szkoleń zawodowych skupiające się na zrównoważeniu ekologicznym, gospodarczym i społecznym; podkreśla, że pojawiły się nowe potrzeby edukacyjne, które muszą zostać spełnione ze względu na tworzenie zrównoważonych miejsc pracy;

16.

jest głęboko przekonany, że oparta na gospodarce rynkowej polityka ochrony środowiska może stać się siłą napędową wzrostu i zatrudnienia we wszystkich gałęziach przemysłu; podkreśla, że przewidywalne i przyjazne inwestycjom warunki ramowe stanowią podstawę, dzięki której innowacyjne przedsiębiorstwa będą mogły optymalnie wykorzystać te szanse z korzyścią dla środowiska i pracowników;

17.

uznaje, że włączenie do gospodarki nowych niszowych gałęzi przedsiębiorczości przyciągnie młode pokolenie pracowników i stworzy nowe możliwości zatrudnienia w obszarze ekoinnowacji;

18.

z zadowoleniem przyjmuje komunikat Komisji zatytułowany "Innowacja na rzecz zrównoważonej przyszłości - Plan działania w zakresie ekoinnowacji (Eco-AP)" (COM(2011)0899);

19.

podkreśla potencjalne efekty synergii ekoinnowacji polegające na tworzeniu trwałych i dobrych jakościowo miejsc pracy, ochronie środowiska i zmniejszeniu zależności gospodarczych;

20.

podkreśla szeroki zakres pojęcia ekoinnowacji, które definiowane jest jako dowolna forma innowacji zmierzająca do zrównoważonego rozwoju poprzez ograniczanie wpływu na środowisko lub bardziej wydajne i odpowiedzialne wykorzystywanie zasobów;

21.

wzywa Komisję do przedstawienia różnych wyobrażeń na temat ekoinnowacji oraz związanych z nią wyzwań, oraz do wypracowania wspólnego porozumienia w sprawie różnych możliwości strategicznych, jakie ekoinnowacja może dać w przyszłości;

22.

uważa, że definicja "zielonych miejsc pracy" opracowana przez Eurostat (w sektorze ekologicznych towarów i usług), zgodnie z którą na przykład "zielone" technologie oraz produkty muszą mieć za swój główny cel ochronę środowiska lub zarządzanie zasobami, może służyć uniknięciu rozbieżności w statystykach, uważa jednak, że konieczne jest dalsze opracowanie ogólnounijnej jednolitej definicji zielonych miejsc pracy i zielonego wzrostu, która na przykład obejmowałaby również sektor transportu publicznego; uważa, że pożyteczne byłoby zastanowienie się nad bardziej kompleksową definicją "zielonych miejsc pracy", która na dalszym etapie obejmowałaby dodatkowe miejsca pracy i dodatkową działalność;

23.

zwraca uwagę na niewykorzystany, a korzystny dla środowiska potencjał ekoinnowacji, od których oczekuje się, że przyczynią się do zmniejszenia emisji gazów cieplarnianych oraz innych zanieczyszczeń i do ograniczenia powstawania odpadów, m.in. poprzez zwiększone wykorzystanie materiałów uzyskanych z recyklingu, produkcję wyrobów wysokiej jakości przy mniejszym wpływie na środowisko oraz ułatwienie stosowania bardziej przyjaznych środowisku procesów produkcyjnych i usług; podkreśla potrzebę ukierunkowania działań na "wąskie gardła" i bariery stanowiące przeszkody w komercjalizacji ekoinnowacji oraz umiędzynaradawianiu powstających dzięki niej produktów i usług;

24.

wzywa Komisję do uwzględnienia w ramach europejskiego semestru szczegółowych zaleceń dotyczących ekoinnowacji, aby promować zrównoważony wzrost gospodarczy;

25.

przyznaje, że ekoinnowacja daje zdecydowane możliwości nowym niszowym gałęziom przedsiębiorczości, dostarczając małym i średnim przedsiębiorstwom (MŚP), osobom podejmującym własną działalność i przedsiębiorcom możliwości korzystania z nowych modeli rynkowych i biznesowych oraz umożliwiając rewitalizację tradycyjnym sektorom gospodarczym poprzez możliwość przekształcenia tradycyjnych miejsc pracy w bardziej ekologiczne dzięki przyjęciu zrównoważonych i zasobooszczędnych metod produkcji i pracy;

26.

wzywa Komisję do opracowania systematycznego podejścia do polityki ekoinnowacji, przy odpowiednich warunkach ramowych umożliwiających równe warunki działania dla ekoinnowacji w przedsiębiorstwach oraz infrastrukturze pozwalającej przedsiębiorstwom i konsumentom na dokonywanie zrównoważonych wyborów;

27.

wzywa Komisję i państwa członkowskie do opracowania standardów ekologicznych obowiązujących w zamówieniach publicznych, aby wzmocnić pozycję instytucji publicznych jako klientów;

28.

zwraca szczególną uwagę na znaczenie dostępu do odpowiednich szkoleń i rozwijania umiejętności w ramach ekoinnowacji w celu zarówno zapewnienia potrzebnej wykwalifikowanej siły roboczej dla pracodawców, jak i wyposażenia młodych ludzi w niezbędną wiedzę, umiejętności i kwalifikacje gwarantujące im dostęp do nowo powstających innowacyjnych możliwości zatrudnienia oraz ułatwiające im przejście z sektorów tracących na znaczeniu do nowych ekologicznych sektorów; podkreśla w tym kontekście powstałe możliwości praktyk zawodowych dla osób z terenów wiejskich oraz inne formy szkolenia zawodowego w celu rozwijania tych nowych umiejętności;

29.

zaleca wspieranie kreatywnego i innowacyjnego potencjału młodych ludzi, by przyczynić się do trwałego wzrostu, a także zapewnienie im lepszego dostępu do finansowania;

30.

zważywszy, że ekoinnowacja jest przekrojowym zagadnieniem polityki, podkreśla potrzebę włączenia koncepcji ekoinnowacji do głównego nurtu wszystkich dziedzin polityki; wzywa w związku z tym Komisję i państwa członkowskie, by wspierały nawiązywanie współpracy między ministerstwami oraz na poziomie politycznym, a także czuwały nad regularnym wdrażaniem odnośnych strategii politycznych;

31.

wzywa wszystkie kluczowe podmioty do wspólnej pracy na rzecz ekologicznego rozwoju, innowacji i miejsc pracy w każdym sektorze, a także do korzystania z istniejących instrumentów, takich jak platformy technologiczne, zespoły ekspertów ds. umiejętności, wspólne inicjatywy technologiczne, rynki pionierskie, klastry i grupy przemysłowe wysokiego szczebla;

32.

wzywa Komisję i państwa członkowskie do opracowania nowego prawodawstwa oraz wzmocnienia istniejącego prawodawstwa w dziedzinie rozwoju oraz korzystania z energii odnawialnej, a także zwiększenia efektywności energetycznej, przy zapewnieniu pewności prawa oraz równych warunków działania, a także zwiększeniu inwestycji publicznych i prywatnych;

33.

wzywa państwa członkowskie do poprawy koordynacji takiej polityki, w szczególności do wsparcia regionalnych struktur partnerstwa na rzecz rozwoju, innowacji, miejsc pracy, równych szans dla kobiet i mężczyzn, jak i inicjatyw transgranicznych;

34.

zwraca uwagę na potencjał zatrudnienia związany z pojęciem ekoinnowacji w zrównoważonej gospodarce; wzywa Komisję do zapewnienia platformy umożliwiającej państwom członkowskim koordynację wysiłków podejmowanych w celu stworzenia nowych zrównoważonych miejsc pracy i generowania zrównoważonego wzrostu;

35.

wzywa państwa członkowskie do wymiany doświadczenia i najlepszych praktyk w dziedzinie możliwości zatrudnienia przy prowadzeniu działań związanych z gospodarczym, społecznym i środowiskowym wpływem zmiany klimatu;

36.

apeluje o horyzontalne włączenie pojęcia ekoinnowacji do funduszy strukturalnych i funduszu spójności; zaleca przyjęcie przez władze lokalne i regionalne - stosownie do prawnej i instytucjonalnej struktury każdego z państw członkowskich - strategii rozwoju zgodnych z celami strategii UE 2020 w celu stworzenia nowych miejsc pracy w zrównoważonej gospodarce;

37.

jest zdania, że istniejące oraz proponowane prawodawstwo UE dotyczące ochrony środowiska daje duże możliwości w zakresie tworzenia nowych miejsc pracy w takich obszarach jak powietrze, gleba i woda, energia, usługi publiczne, rolnictwo, transport, turystyka, leśnictwo i zarządzanie środowiskiem, oraz wzywa państwa członkowskie do wdrożenia tego prawodawstwa;

38.

podkreśla pilną potrzebę podniesienia wydajności unijnego rynku dwutlenku węgla w celu zagwarantowania pewności inwestycyjnej w odniesieniu do technologii przyjaznych dla klimatu;

39.

wzywa do stworzenia ściślejszych powiązań między podstawowymi badaniami naukowymi a innowacyjnością w przemyśle oraz między innowacyjnością a procesem wytwarzania; nalega, aby Komisja rozpoczęła badania naukowe/ konsultacje odnośnie do ekoinnowacji dla każdego z państw członkowskich;

40.

podkreśla, że ekoinnowacje UE stymulują większą efektywność korzystania z zasobów poza granicami UE, ograniczając tym samym wyczerpywanie się ogólnoświatowych zasobów naturalnych; z tego względu wzywa państwa członkowskie, by wzmacniały krajowe strategie na rzecz efektywnego korzystania z zasobów oraz by dzieliły się wiedzą na ten temat na ogólnoświatowych forach;

41.

podkreśla znaczenie lepszego uwzględniania najlepszych praktyk w dziedzinie ekoinnowacji w gospodarce realnej, aby postępy były łatwiej dostrzegalne w codziennym życiu obywateli;

42.

podkreśla, że badania naukowe są podstawą innowacji i ekoinnowacji; zwraca uwagę na to, że duży potencjał wzrostu gospodarczego ekoinnowacji oraz szansa Europy na to, aby stać się światowym liderem w tym obszarze, wiążą się z nowymi miejscami pracy wysokiej jakości;

43.

uważa, że ekoinnowacje są w pełni zgodne z priorytetami inwestycyjnymi z zakresu badań i innowacji oraz klimatu i środowiska w nadchodzącym okresie programowania funduszy strukturalnych;

44.

podkreśla znaczącą rolę partnerstwa i synergii między sektorem edukacji, przedsiębiorstwami oraz władzami regionalnymi i lokalnymi w zapewnieniu odpowiedniego szkolenia, w tym w obszarze nauk ścisłych, technologii, inżynierii i matematyki, zarówno dla mężczyzn, jak i kobiet, doradztwa zawodowego, jakości, finansowanych praktyk zawodowych i możliwości korzystania z dwutorowego systemu kształcenia, z myślą o zapewnieniu powszechnego dostępu do zatrudnienia i wysokiej jakości miejsc pracy powstających dzięki ekoinnowacji;

45.

nawołuje państwa członkowskie do wprowadzenia zachęt dla przedsiębiorstw, w szczególności MŚP, by wspierały one większe inwestycje w działalność badawczo-rozwojową w sektorze prywatnym; w związku z tym z zadowoleniem przyjmuje plan działania w zakresie ekoinnowacji;

46.

wzywa państwa członkowskie do zacieśniania współpracy transgranicznej w celu zapewnienia rozpowszechniania technologii i najlepszych praktyk na obszarze UE, a tym samym zwiększenia konkurencyjności Europy;

47.

nawołuje do promowania wykorzystania najlepszych ekoinnowacji, szczególnie w krajach rozwijających się, gdzie np. sprawniejszy proces produkcji węgla drzewnego, toalety kompostujące, wykorzystywanie odnawialnych źródeł energii, systemy uzdatniania wody i wiele innych innowacji może znacząco i przy stosunkowo niskich kosztach poprawić poziom jakości życia, polepszyć standardy zdrowotne oraz promować zrównoważoną przedsiębiorczość i zatrudnienie;

48.

w związku z zapewnianiem odpowiedzialnego pod względem społecznym przejścia na wysokiej jakości ekologiczne miejsca pracy wzywa państwa członkowskie do jak najszybszego wykorzystania Europejskiego Funduszu Społecznego na cele programów ukierunkowanych na podnoszenie kwalifikacji, szkolenie i zmianę kwalifikacji pracowników;

49.

zwraca uwagę na korzyści wynikające z polityki podatkowej oraz wzywa państwa członkowskie do przerzucenia ciężaru podatkowego z zatrudnienia na wykorzystanie zasobów i zanieczyszczenie, aby promować ekoinnowacje;

50.

wzywa Komisję do określenia dotacji szkodliwych dla środowiska jako "wyniku działania władz publicznych, które dając konsumentom lub producentom korzyść w postaci dodatkowego dochodu lub obniżenia kosztów, jest jednocześnie sprzeczne z dobrymi praktykami środowiskowymi"; wzywa Komisję i państwa członkowskie do bezzwłocznego przyjęcia konkretnych planów stopniowego wycofywania wszystkich dotacji szkodliwych dla środowiska w oparciu o powyższą definicję;

51.

wzywa Komisję i państwa członkowskie do stopniowego wycofywania wszystkich dotacji szkodliwych dla środowiska do roku 2020, w tym również dotacji i wsparcia finansowego dla paliw kopalnych oraz dotacji, które wspierają nieefektywne wykorzystanie zasobów odnawialnych, a także do złożenia sprawozdania z postępów w ramach krajowych programów reform;

52.

podkreśla, że ekoinnowacje powinny korzystać z unijnych instrumentów finansowych i mechanizmów powstających w ramach inicjatyw przewodnich "Unia innowacji" oraz "Europa efektywnie korzystająca z zasobów", a także z polityki spójności po roku 2013 oraz z programu "Horyzont 2020";

53.

uważa, że ważne jest, aby ekoinnowacje i technologie środowiskowe były w długiej perspektywie trwałe pod względem finansowym i konkurencyjnym; jest zdania, że przy udzielaniu publicznego wsparcia na rzecz inwestycji należy zachęcać do stosowania metod produkcji, które są przyjazne dla środowiska;

54.

z zadowoleniem przyjmuje możliwości finansowania ekoinnowacji w ramach wspólnej polityki rolnej oraz w ramach programów COSME, "Horyzont 2020" i LIFE, a także wzywa do zwiększenia wysokości środków finansowych, tak by w większym stopniu realizować już opracowane ekoinnowacje;

55.

wzywa Komisję do wdrożenia niezbędnych instrumentów oraz przeznaczenia wystarczającej ilości zasobów budżetowych w celu zapewnienia łagodnego przejścia między Programem ramowym na rzecz konkurencyjności i innowacji (CIP) oraz "Horyzont 2020" w zakresie ekoinnowacji, a także do ułatwienia procedur i zmniejszenia obciążeń finansowych dla małych i średnich przedsiębiorstw; przypomina, że kluczowe jest zapewnianie zrównoważonego pod względem płci udziału w podejmowaniu decyzji na wszystkich etapach i we wszystkich aspektach finansowania;

56.

wzywa państwa członkowskie do uwzględniania ekoinnowacji w swoich strategiach na lata 2014-2020 jako instrumentu wspierania gospodarki ekologicznej, wzrostu i tworzenia nowych miejsc pracy, zapewniając w ten sposób większą aktywność przedsiębiorstw przy równym traktowaniu kobiet i mężczyzn, a także współpracę między oświatą, gospodarką i nauką;

57.

zauważa, że chociaż obecne obszary priorytetowe konkursu "Ekoinnowacje 2012" ograniczają się do kilku dziedzin, to jednak inicjatywa ekoinnowacji jest programem przekrojowym, wspierającym ekoinnowacyjne projekty w różnych sektorach; w związku z tym ponownie zaznacza, że wszystkie sektory i rodzaje działalności gospodarczej powinny kwalifikować się do finansowania;

58.

zachęca Komisję w szczególności do planowania jasno określonych, ukierunkowanych i wzmocnionych zasobów projektów powielania rynkowego, kapitału wysokiego ryzyka, tworzenia sieci kontaktów i umiędzynarodowienia na rzecz ekoinnowacji oraz ich komercjalizacji w UE przez MŚP;

59.

uważa, że skoro nowe modele biznesowe zaczynają wprowadzać zmiany do tradycyjnych łańcuchów dostaw, to możliwość uwzględnienia globalizacji oraz jej skutków na gospodarkę UE oraz łańcuchy dostaw w kolejnym okresie finansowania powinny zostać lepiej odzwierciedlone w priorytetach dla inicjatywy ekoinnowacji;

60.

uważa, że nie wyczerpano jeszcze potencjału MŚP i spółdzielni w zakresie promowania ekoinnowacji; wobec tego apeluje o szczególne możliwości finansowania dla MŚP i spółdzielni w związku z ekoinnowacyjnymi koncepcjami;

61.

jest przekonany, że potrzebne są innowacyjne narzędzia finansowe, aby poprawić możliwości w zakresie budowania potencjału i tworzenia sieci;

62.

podkreśla, że zwiększeniu środków musi towarzyszyć uproszczenie procedur finansowania;

63.

zwraca uwagę, że w przyszłej polityce spójności strategia inteligentnej specjalizacji będzie dla regionów UE uwarunkowaniem ex ante; zachęca regiony, by uruchomiły kampanie informacyjne skierowane do wszystkich grup docelowych w celu włączenia ekoinnowacji do regionalnych i krajowych strategii inteligentnej specjalizacji;

o

o o

64.

zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej rezolucji Radzie i Komisji.

Identyfikator:	Dz.U.UE.C.2016.468.146
Rodzaj:	Rezolucja
Tytuł:	Rezolucja Parlamentu Europejskiego z dnia 12 grudnia 2013 r. w sprawie ekoinnowacji - tworzenia miejsc pracy i generowania wzrostu dzięki polityce ochrony środowiska (2012/2294(INI)).
Data aktu:	12/12/2013
Data ogłoszenia:	15/12/2016

Rezolucja Parlamentu Europejskiego z dnia 12 grudnia 2013 r. w sprawie ekoinnowacji - tworzenia miejsc pracy i generowania wzrostu dzięki polityce ochrony środowiska (2012/2294(INI)).

Ekoinnowacje - zatrudnienie i wzrost gospodarczy poprzez politykę w zakresie środowiska

Zmiany w prawie

Stosunek prezydenta Dudy do wolnej Wigilii "uległ zawieszeniu"

ZUS: Renta wdowia - wnioski od stycznia 2025 r.

Zmiany w składce zdrowotnej od 1 stycznia 2026 r. Rząd przedstawił założenia

Prezydent podpisał nowelę ustawy o rozwoju lokalnym z udziałem lokalnej społeczności

Do poprawki nie tylko emerytury czerwcowe, ale i wcześniejsze

Bez konsultacji społecznych nie będzie nowego prawa

Dz.U.UE.C.2016.468.146