P7_TC1-COD(2011)0397(Tekst mający znaczenie dla EOG)
(Dz.U.UE C z dnia 5 lutego 2016 r.)
PARLAMENT EUROPEJSKI I RADA UNII EUROPEJSKIEJ,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 100 ust. 2,
uwzględniając wniosek Komisji Europejskiej,
po przekazaniu projektu aktu ustawodawczego parlamentom narodowym,
uwzględniając opinię Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego 1 ,
uwzględniając opinię Komitetu Regionów 2 ,
stanowiąc zgodnie ze zwykłą procedurą ustawodawczą 3 ,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) Dyrektywa Rady 96/67/WE z dnia 15 października 1996 r. w sprawie dostępu do rynku usług obsługi naziemnej w portach lotniczych Wspólnoty 4 przewiduje stopniowe otwarcie rynku usług obsługi naziemnej.
(2) Porty lotnicze i usługi obsługi naziemnej są niezbędne do właściwego funkcjonowania i bezpieczeństwa transportu lotniczego i stanowią kluczową funkcję w łańcuchu transportu lotniczego. Usługi obsługi naziemnej obejmują wszystkie czynności naziemne związane z lotnictwem wykonywane w portach lotniczych na rzecz poszczególnych przewoźników lotniczych. [Popr. 244]
(3) W deklaracji przyjętej na Szczycie Lotniczym w Brugii w październiku 2010 r. uznano konieczność zreformowania przepisów unijnych w celu zwiększenia konkurencyjności każdego ogniwa w łańcuchu transportu lotniczego (tj. portów lotniczych, przewoźników i innych operatorów usług).
(4) W białej księdze: Plan utworzenia jednolitego europejskiego obszaru transportu 5 stwierdzono, że lepszy dostęp do rynku i wysoka jakość usług w portach lotniczych są niezbędne do zapewnienia obywatelom odpowiedniej jakości życia oraz do urzeczywistnienia jednolitego europejskiego obszaru transportu.
(5) Oczekuje się, że dalsze stopniowe otwieranie rynku usług obsługi naziemnej i wprowadzenie ujednoliconych wymogów dotyczących świadczenia usług obsługi naziemnej zwiększy wydajność i poprawi ogólną jakość usług obsługi naziemnej zarówno dla przewoźników lotniczych, jak i dla pasażerów i spedytorów. Powinno to spowodować poprawę ogólnej jakości funkcjonowania portów lotniczych.
(6) Biorąc pod uwagę nowe potrzeby w zakresie minimalnych, zharmonizowanych norm jakości w portach lotniczych w celu wprowadzenia podejścia "od drzwi do drzwi" w ramach wdrażania jednolitej europejskiej przestrzeni powietrznej oraz potrzeby w zakresie dalszej harmonizacji w celu pełnego wykorzystania korzyści płynących ze stopniowego otwierania rynku usług obsługi naziemnej pod względem poprawy jakości i wydajności usług obsługi naziemnej, dyrektywę 96/67/WE należy zastąpić rozporządzeniem.
(7) Swobodny dostęp do rynku usług obsługi naziemnej jest zgodny z efektywną eksploatacją portów lotniczych Unii pod warunkiem zastosowania odpowiednich zabezpieczeń. Swobodny dostęp do rynku usług obsługi naziemnej powinien być wprowadzany stopniowo i dostosowywany do wymogów tego sektora.
(7a) W związku z tym, że swobodny dostęp do rynku jest normą w unijnej polityce transportowej, całkowita liberalizacja rynku usług obsługi naziemnej powinna być ostatecznym celem. [Popr. 245]
(8) Stopniowe otwieranie rynku na mocy dyrektywy 96/67/WE przyniosło już pozytywne skutki pod względem lepszej wydajności i jakości. Należy zatem kontynuować stopniowe otwieranie rynku.
(9) Każdy użytkownik portu lotniczego powinien mieć prawo do wykonywania własnej obsługi naziemnej. Jednocześnie należy utrzymać jednoznaczną i ograniczoną definicję własnej obsługi naziemnej, aby uniknąć nadużyć i negatywnych skutków dla rynku obsługi wykonywanej przez osoby trzecie.
(10) Dla niektórych kategorii usług obsługi naziemnej dostęp do rynku może napotkać ograniczenia dotyczące bezpieczeństwa, ochrony, przepustowości i dostępności powierzchni. Dlatego powinna istnieć możliwość ograniczenia liczby upoważnionych operatorów takich usług obsługi naziemnej. Możliwy powinien być różny poziom tych ograniczeń dla poszczególnych terminali na terenie tego samego portu lotniczego, pod warunkiem, że ograniczenia te są zastosowane w sposób niedyskryminacyjny, nie prowadzą do zakłócenia konkurencji i są zgodne z przepisami niniejszego rozporządzenia, a minimalna liczba operatorów w każdym w każdym terminalu pozostaje taka sama. [Popr. 246]
(11) W niektórych przypadkach ograniczenia dotyczące bezpieczeństwa, ochrony, przepustowości i dostępności powierzchni mogą uzasadniać dalsze tymczasowe ograniczenia w dostępie do rynku lub w wykonywaniu własnej obsługi naziemnej, pod warunkiem że ograniczenia te są właściwe, obiektywne, przejrzyste i niedyskryminacyjne. W takich przypadkach państwa członkowskie powinny być uprawnione do wnioskowania o odstępstwo od przepisów niniejszego rozporządzenia. [Popr. 247]
(12) Celem tych odstępstw powinno być umożliwienie władzom portów lotniczych pokonania lub przynajmniej zmniejszenia wspomnianych ograniczeń. Odstępstwa te powinny być zatwierdzone przez Komisję.
(13) Aby utrzymać efektywną i uczciwą konkurencję w przypadku, gdy liczba operatorów usług obsługi naziemnej jest ograniczona, podmioty takie muszą być wybierane zgodnie z otwartą, przejrzystą i niedyskryminacyjną procedurą przetargową. Należy określić szczegóły takiej procedury.
(13a) Wszyscy operatorzy usług obsługi naziemnej, użytkownicy portów lotniczych wykonujący własną obsługę naziemną oraz podwykonawcy prowadzący działalność w porcie lotniczym powinni stosować odpowiednie wzorcowe układy zbiorowe oraz przepisy krajowe danego państwa członkowskiego, aby umożliwić uczciwą konkurencję w zakresie jakości i wydajności pomiędzy operatorami usług obsługi naziemnej. [Popr. 248]
(14) Biorąc pod uwagę konieczność uwzględnienia potrzeb użytkowników portów lotniczych, przy wyborze operatorów usług obsługi naziemnej należy zasięgnąć opinii użytkowników portów lotniczych, ponieważ są oni szczególnie zainteresowani jakością i ceną usług obsługi naziemnej. [Popr. 249]
(15) Niezbędne jest zatem zorganizowanie przedstawicielstwa użytkowników portu lotniczego i konsultacja z nimi, w szczególności przy wyborze upoważnionych operatorów usług obsługi naziemnej.
(16) W kontekście wyboru operatorów usług obsługi naziemnej w porcie lotniczym w pewnych okolicznościach i szczególnych warunkach powinna istnieć możliwość rozszerzenia obowiązku użyteczności publicznej na inne porty lotnicze w tym samym regionie geograficznym danego państwa członkowskiego.
(17) Niejasnym pozostaje Należy wyjaśnić, czy państwa członkowskie mogą wymagać przejęcia personelu przy zmianie operatora usług obsługi naziemnej o ograniczonym dostępie w świetle art. 6 ust. 2.. Przerwanie ciągłości zatrudnienia może mieć szkodliwy wpływ na jakość usług obsługi naziemnej. Dlatego należy wyjaśnić zasady przejmowania pracowników w szerszym zakresie niż wynikałoby ze stosowania dyrektywy Rady 2001/23/WE z dnia 12 marca 2001 r. w sprawie zbliżania ustawodawstw Państw Członkowskich odnoszących się do ochrony praw pracowniczych w przypadku przejęcia przedsiębiorstw, zakładów lub części przedsiębiorstw lub zakładów 6 w taki sposób, aby umożliwić państwom członkowskim zapewnienie właściwych warunków zatrudnienia i pracy. [Popr. 250]
(17) Podniesienie jakości usług obsługi naziemnej powinno być ostatecznym celem. Należy to osiągnąć bez zwiększania obciążenia administracyjnego dla przedsiębiorstw świadczących usługi obsługi naziemnej. W związku z tym ważne jest, aby zezwolić przedsiębiorstwom na decydowanie o ich własnych praktykach w zakresie ogólnego prowadzenia działalności i stosowanej polityce w zakresie zasobów ludzkich. [Popr. 251]
(18) Aby zapewnić prawidłowe i sprawne funkcjonowanie operacji transportu lotniczego w portach lotniczych, zagwarantować bezpieczeństwo i ochronę na terenie portów lotniczych, chronić środowisko oraz zgodność z obowiązującymi przepisami i zasadami socjalnymi, świadczenie usług obsługi naziemnej powinno podlegać odpowiedniemu zatwierdzaniu. Biorąc pod uwagę, że w większości państw członkowskich istnieją obecnie systemy zatwierdzania świadczenia usług obsługi naziemnej, ale znacząco się między sobą różnią, należy wprowadzić ujednolicony system zatwierdzania.
(19) Aby zagwarantować, że wszyscy operatorzy usług i użytkownicy portów lotniczych wykonujący własną obsługę naziemną spełniają co najmniej wymogi w zakresie bezpieczeństwa i ochrony oraz posiadają wystarczającą solidność ekonomiczną, dobrą renomę, wystarczający zakres ubezpieczeń oraz odpowiednią i wiedzę na temat obsługi naziemnej i środowiska portu lotniczego, oraz, a także aby zapewnić równe szanse, zatwierdzenie należy wydawać pod warunkiem spełnienia minimalnych wymogów. Te minimalne wymogi nie mogą w żaden sposób ograniczać dalszego otwierania rynku. [Popr. 252 i 253]
(20) Swobodny dostęp do scentralizowanej infrastruktury portu lotniczego oraz jednoznaczne ramy prawne do celów definiowania scentralizowanej infrastruktury są niezbędne do skutecznego świadczenia usług obsługi naziemnej. Powinna jednak istnieć możliwość pobierania opłat z tytułu scentralizowanej infrastruktury.
(21) Opłaty powinny być niedyskryminacyjne, a ich obliczanie przejrzyste. Opłaty nie powinny przekraczać kwot niezbędnych do pokrycia kosztów udostępniania scentralizowanej infrastruktury włącznie z odpowiednią stopą zwrotu z aktywów.
(22) Zarządzający portem lotniczym lub inny podmiot dysponujący zarządzający scentralizowaną infrastrukturą danego portu lotniczego powinien regularnie zasięgać mieć obowiązek regularnego zasięgania opinii użytkowników portu lotniczego w sprawie określenia infrastruktury i poziomu opłat. [Popr. 254]
(23) Zarządzający portem lotniczym może również sam świadczyć usług obsługi naziemnej. Ponieważ jednocześnie, poprzez swoje decyzje, zarządzający portem lotniczym może wywierać znaczący wpływ na konkurencję między operatorami usług obsługi naziemnej, porty lotnicze powinny być zobowiązane do utrzymywania ściśle odrębnych zestawień rachunkowych dotyczących swoich usług obsługi naziemnej w ramach podmiotu stanowiącego oddzielny podmiot prawny w stosunku do podmiotu odpowiedzialnego za zarządzanie z jednej strony i dotyczących zarządzania infrastrukturą z drugiej strony. [Popr. 255]
(24) Aby umożliwić portom lotniczym wypełnianie ich funkcji w zakresie zarządzania infrastrukturą, zagwarantować bezpieczeństwo i ochronę na terenie portów lotniczych oraz zapewnić odporność usług obsługi naziemnej także w sytuacjach kryzysowych, zarządzający portem lotniczym powinien być odpowiedzialny za odpowiednią koordynację czynności w zakresie obsługi naziemnej w porcie lotniczym. Zarządzający portem lotniczym powinien składać sprawozdania dotyczące koordynacji obsługi naziemnej w porcie lotniczym organowi ds. oceny skuteczności działania w ramach Europejskiej Organizacji ds. Bezpieczeństwa Żeglugi Powietrznej (Eurocontrol) w celu skonsolidowanej optymalizacji.
(24a) Jeżeli zarządzający portem lotniczym sam świadczy usługi obsługi naziemnej lub bezpośrednio lub pośrednio kontroluje przedsiębiorstwo świadczące takie usługi, niezależny organ nadzorczy powinien monitorować odpowiednią koordynację usług obsługi naziemnej w celu zapewnienia równego traktowania. [Popr. 256]
(25) Zarządzający portem lotniczym, organ publiczny lub inny organ sprawujący kontrolę nad portem lotniczym powinien również mieć uprawnienia do ustanawiania zasad niezbędnych do prawidłowego funkcjonowania infrastruktury portów lotniczych.
(26) Konieczne jest określenie obowiązkowych minimalnych norm jakości, jakie muszą być spełnione przez operatorów usług obsługi naziemnej i użytkowników portów lotniczych wykonujących własną obsługę naziemną w celu zapewnienia ogólnej jakości usług i równych szans dla operatorów.
(26) W celu zagwarantowania właściwego poziomu bezpieczeństwa we wszystkich portach lotniczych wymogi w zakresie minimalnych norm bezpieczeństwa przy świadczeniu usług obsługi naziemnej powinny być zgodne z zasadami dotyczącymi bezpieczeństwa i systemów zarządzania, określonymi we właściwych przepisach Unii. [Popr. 257]
(27) Aby usprawnić funkcjonowanie całego łańcucha transportu lotniczego i wprowadzić podejście "od drzwi do drzwi", operatorzy usług obsługi naziemnej i użytkownicy portów lotniczych wykonujący własną obsługę naziemną powinni składać Komisji sprawozdania z wyników swojej działalności.
(28) W sektorze tak pracochłonnym, jak obsługa naziemna, stały rozwój pracowników i ich szkolenie mają duży wpływ na jakość usług. Należy zatem oraz na bezpieczeństwo operacji. Właściwa instytucja unijna we współpracy z właściwymi organami w państwach członkowskich, operatorami portów lotniczych i partnerami społecznymi powinna ustanowić ambitne normy minimalne wymogi w zakresie szkoleń, aby zapewnić odpowiednią najwyższą jakość edukacji i szkoleń pracowników w sektorze obsługi naziemnej. Normy te powinny być regularnie aktualizowane i rozwijane, aby przyczyniały się do jakości działań pod względem niezawodności, odporności, bezpieczeństwa i ochrony oraz aby stworzyć równe szanse dla operatorów. Dopóki dane lotnisko nie spełni wymaganych norm, następuje zawieszenie, wycofanie lub odmówienie zatwierdzenia uprawnień odnośnych operatorów usług do czasu ponownego osiągnięcia wymaganego poziomu usług. Dodatkowe szkolenie specyficzne dla danego lotniska powinno trwać co najmniej pięć dni. [Popr. 258]
(29) Podwykonawstwo zwiększa elastyczność operatorów usług obsługi naziemnej. Niemniej jednak podwykonawstwo i podwykonawstwo kaskadowe mogą również prowadzić do ograniczeń przepustowości i wpływać negatywnie na bezpieczeństwo i ochronę. Dlatego należy ograniczyć podwykonawstwo i wyjaśnić zasady regulujące podwykonawstwo.
(30) Prawa określone w niniejszym rozporządzeniu należy stosować do operatorów usług obsługi naziemnej z państw trzecich oraz użytkowników portów lotniczych z państw trzecich wykonujących własną obsługę naziemną jedynie pod warunkiem ścisłej wzajemności. W przypadku niezachowania takiej wzajemności Komisja powinna mieć możliwość podjęcia decyzji, że dane państwo lub państwa członkowskie powinny zawiesić te prawa w odniesieniu do takich operatorów lub użytkowników.
(31) Państwa członkowskie powinny zachować uprawnienia do zapewnienia odpowiedniego poziomu ochrony socjalnej dla personelu dbać o to, by personel przedsiębiorstw świadczących usługi obsługi naziemnej korzystał z odpowiedniego poziomu ochrony socjalnej oraz godziwych warunków pracy, również w przypadku podwykonawstwa i w kontekście umów o usługę; jeżeli właściwe organy państwa członkowskiego stwierdzą brak odpowiedniej ochrony lub że dochodzi do naruszeń, powinna istnieć możliwość zawieszenia, wycofania lub odmówienia zatwierdzenia uprawnień operatorów odnośnych usług do czasu ponownego osiągnięcia wymaganego poziomu usług. [Popr. 259]
(31a) Z uwagi na to, że osoby niepełnosprawne i osoby o ograniczonej sprawności ruchowej często doświadczają nieuzasadnionej dyskryminacji, kiedy zgłaszają swoje problemy oraz kiedy rozpatruje się ich skargi i udziela im pomocy, niniejsze rozporządzenie należy stosować zgodnie z przepisami rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1107/2006 z dnia 5 lipca 2006 r. w sprawie praw osób niepełnosprawnych oraz osób o ograniczonej sprawności ruchowej podróżujących drogą lotniczą 7 . [Popr. 260]
(31b) Choć prawa osób niepełnosprawnych i osób o ograniczonej sprawności ruchowej, podróżujących drogą lotniczą, są regulowane rozporządzeniem (WE) nr 1107/2006, celem niniejszego rozporządzenia jest większa zbieżność między operatorami obsługi zajmującymi się pomocą dla osób niepełnosprawnych lub osób o ograniczonej sprawności ruchowej z jednej strony a operatorami obsługi zajmującymi się sprzętem pomocniczym dla podróżnych, w tym urządzeniami medycznymi, z drugiej strony. [Popr. 261]
(31c) W związku z postępami poczynionymi w dziedzinie praw pasażerów cele i rozwiązania zaproponowane w dyrektywie Parlamentu Europejskiego i Rady 2001/85/WE z dnia 20 listopada 2001 r. w sprawie przepisów szczególnych dotyczących pojazdów wykorzystywanych do przewozu pasażerów i mających więcej niż osiem siedzeń poza siedzeniem kierowcy 8 muszą być brane pod uwagę w celu zapobiegania dyskryminacji pasażerów niepełnosprawnych. [Popr. 262]
(32) Aby zagwarantować, że do operatorów usług obsługi naziemnej i użytkowników portów lotniczych wykonujących własną obsługę naziemną stosuje się zharmonizowane wymogi w zakresie ubezpieczeń, Komisji należy przekazać uprawnienia do przyjmowania aktów prawnych zgodnie z art. 290 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej w odniesieniu do wymogów w zakresie ubezpieczeń dla operatorów usług obsługi naziemnej i użytkowników portów lotniczych wykonujących własną obsługę naziemną. Aby zapewnić stosowanie ujednoliconych i właściwie zaktualizowanych wymogów w zakresie minimalnych norm jakości usług obsługi naziemnej oraz dotyczących obowiązków w zakresie sprawozdawczości dotyczących w odniesieniu do operatorów usług obsługi naziemnej i użytkowników portów lotniczych, Komisji należy przekazać uprawnienia do przyjmowania aktów prawnych zgodnie z art. 290 Traktatu w odniesieniu do specyfikacji minimalnych norm jakości usług obsługi naziemnej oraz specyfikacji dotyczących zawartości i upowszechniania obowiązków w zakresie sprawozdawczości w odniesieniu do operatorów usług obsługi naziemnej i użytkowników portów lotniczych wykonujących własną obsługę naziemną. Szczególnie ważne jest, aby Komisja przeprowadziła odpowiednie konsultacje w czasie swoich prac przygotowawczych Komisja prowadziła stosowne konsultacje, w tym na szczeblu eksperckim i z wykorzystaniem odpowiedniego komitetu dialogu sektorowego dialogu społecznego powołanego na podstawie decyzji Komisji 98/ 500/WE z dnia 20. maja 1998 r. w sprawie ustanowienia komitetów dialogu sektorowego promujących dialog między partnerami społecznymi na szczeblu europejskim 9 . W trakcie przygotowywania i opracowywania aktów delegowanych Komisja powinna zagwarantować jednoczesne, terminowe i odpowiednie przekazywanie właściwych dokumentów Parlamentowi Europejskiemu i Radzie. [Popr. 263]
(32a) Biorąc pod uwagę szczególne warunki dla usług obsługi naziemnej w odniesieniu do wózków inwalidzkich oraz innego sprzętu medycznego i pomocniczego używanego przez pasażerów niepełnosprawnych lub pasażerów o ograniczonej sprawności ruchowej, jak również stopień, w jakim samodzielność tych pasażerów jest zależna od użycia tego sprzętu, polisy ubezpieczeniowe zawierane przez operatorów usług obsługi naziemnej powinny gwarantować pełną rekompensatę za szkody związane z uszkodzeniem lub zaginięciem tego sprzętu. [Popr. 264]
(32b) Biorąc pod uwagę znaczenie bezpieczeństwa, kwalifikacji zawodowych i szkoleń, zgodności z normami jakościowymi oraz zwłaszcza wydajności operacyjnej personelu wykonującego obsługę naziemną, państwa członkowskie powinny wprowadzić przepisy dotyczące nakładania kar w przypadku naruszenia niniejszego rozporządzenia. Przewidziane kary powinny być skuteczne, proporcjonalne i odstraszające. [Popr. 265]
(32c) W dokumentacji dostarczanej pasażerom przez przewoźników lotniczych należy wyraźnie wskazać operatora usług obsługi naziemnej obsługującego dane połączenie lotnicze. [Popr. 266]
(32d) Operatorzy usług obsługi naziemnej mają obowiązek zapewnienia punktów informacyjnych dla pasażerów, których bagaż został utracony lub zagubiony. [Popr. 267]
(33) Przy przygotowywaniu i sporządzaniu aktów delegowanych Komisja powinna zapewnić jednoczesne, terminowe i właściwe przekazywanie odpowiednich dokumentów Parlamentowi Europejskiemu i Radzie. [Popr. 263]
(34) Aby zapewnić jednolite warunki wprowadzania niniejszego rozporządzenia, należy przekazać Komisji uprawnienia wykonawcze. Uprawnienia te powinny być wykonywane zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 182/2011 z dnia 16 lutego 2011 r. ustanawiającym przepisy i zasady ogólne dotyczące trybu kontroli przez państwa członkowskie wykonywania uprawnień wykonawczych przez Komisję 10 .
(35) Na potrzeby przyjmowania decyzji wykonawczych dotyczących odstępstw w zakresie otwierania rynku usług obsługi naziemnej dla osób trzecich oraz dla przewoźników lotniczych wykonujących własną obsługę naziemną należy stosować procedurę doradczą, ponieważ akty te mają jedynie ograniczony zakres.
(36) Procedurę doradczą należy również stosować do przyjmowania decyzji wykonawczych dotyczących rozszerzania przez państwa członkowskie obowiązku użyteczności publicznej na porty lotnicze na wyspach, ponieważ akty te mają jedynie ograniczony zakres.
(37) Do celów przyjmowania decyzji wykonawczych dotyczących całkowitego lub częściowego zawieszenia prawa dostępu do rynku usług obsługi naziemnej na terytorium danego państwa członkowskiego dla operatorów usług obsługi naziemnej i użytkowników portów lotniczych z państw trzecich należy stosować procedurę sprawdzającą.
(38) Ponieważ cel niniejszego rozporządzenia, czyli bardziej jednolite stosowanie przepisów Unii w odniesieniu do usług obsługi naziemnej, nie może być osiągnięty w wystarczający sposób przez państwa członkowskie ze względu na międzynarodowy charakter transportu lotniczego i może tym samym być osiągnięty w większym stopniu na szczeblu unijnym, Unia może przyjąć środki zgodnie z zasadą pomocniczości określoną w art. 5 Traktatu. Zgodnie z zasadą proporcjonalności określoną we wzmiankowanym. artykule niniejsze rozporządzenie nie wykracza poza środki niezbędne do osiągnięcia tego celu.
(39) Deklaracja ministrów w sprawie portu lotniczego na Gibraltarze, uzgodniona w Kordobie dnia 18 września 2006 r. podczas pierwszego spotkania na szczeblu ministerialnym w ramach forum dialogu na temat Gibraltaru, zastąpi wspólną deklarację w sprawie portu lotniczego na Gibraltarze sporządzoną w Londynie dnia 2 grudnia 1987 r., a całkowite jej przestrzeganie będzie uznane za równoważne przestrzeganiu ustaleń deklaracji z 1987 r.
(40) Należy zatem uchylić dyrektywę 96/67/WE,
PRZYJMUJĄ NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE: