Język postępowania: niemiecki(2016/C 402/22)
(Dz.U.UE C z dnia 31 października 2016 r.)
Strony
Wnoszący odwołanie: Pénzügyi Ismeretterjesztő és Érdek-képviseleti Egyesület (PITEE) (przedstawiciel: D. Lazar, Rechtsanwalt)
Druga strona postępowania: Komisja Europejska
Żądania wnoszącego odwołanie
Zarzuty i główne argumenty
Odwołanie od wskazanego postanowienia Sądu zostało w istocie uzasadnione w następujący sposób.
Zgodnie z utrwalonym orzecznictwem Trybunału strona w rozumieniu statutu Trybunału Sprawiedliwości, bez względu na jej status, nie może występować przed Trybunałem samodzielnie, ale musi skorzystać z usług osoby trzeciej. 1
Ponadto adwokaci, którzy pełnią funkcje kierownicze w organach osoby prawnej nie mogą reprezentować interesów tej osoby przed sądem Unii. 2
Utrwalone orzecznictwo Trybunału narusza art. 47 Karty praw podstawowych Unii Europejskiej oraz art. 6 ust. 3 europejskiej Konwencji o ochronie praw człowieka i podstawowych wolności.
Z orzecznictwa Trybunału nie da się wywnioskować, jaki uzasadniony cel zamierza osiągnąć Trybunał poprzez swą wykładnię statutu. Ponadto nie jest jasne, jaka wykładnia doprowadziła Trybunał do wniosku, że pełnomocnik procesowy musi być niezależną osobą trzecią. W każdym razie statut nie zawiera takiego sformułowania.
Statut Trybunału należy interpretować w ten sposób, że każda ze stron ma prawo do swobodnego wyboru swego pełnomocnika procesowego.
1 Postanowienie z dnia 5 grudnia 1996 r., Lopes/Trybunał Sprawiedliwości, C-174/96 P, EU:C:1996:473, pkt 11; postanowienie z dnia 21 listopada 2007 r., Correia de Matos/Parlament, C-502/06 P, niepublikowane; EU:C:2007:696, pkt 11; postanowienie z dnia 29 września 2010 r., EREF/Komisja, C-74/10P i C-75/10 P, niepublikowane, EU:C:2010:557, pkt 54).
2 Postanowienie z dnia 2 grudnia 1999 r., Euro-Lex/OHIM (EU-Lex), T-79/99, EU:T:1999:312, pkt 29; postanowienie z dnia 13 stycznia 2005 r., Suivida/Komisja, T-184/04, EU:T:2005:7, pkt 10; postanowienie z dnia 30 listopada 2012 r., Activa Preferentes/ Rada, T-437/12, niepublikowane, EU:T:2012:638, pkt 7.