(Odesłanie prejudycjalne - Dyrektywa 2004/39/WE - Artykuł 4 ust. 1 i art. 19 ust. 4, 5 i 9 - Rynki instrumentów finansowych - Pojęcie "usług inwestycyjnych i działalności inwestycyjnej" - Przepisy zapewniające ochronę inwestora - Zobowiązania dotyczące prowadzenia działalności w przypadku świadczenia usług inwestycyjnych na rzecz klientów - Obowiązek oceny adekwatności lub właściwego charakteru świadczonej usługi - Umowne skutki braku poszanowania tego obowiązku - Umowa kredytu konsumenckiego - Pożyczka denominowana w walucie obcej - Uruchomienie i zwrot pożyczki w walucie krajowej - Postanowienia dotyczące kursów wymiany walut)Język postępowania: węgierski
(2016/C 038/07)
(Dz.U.UE C z dnia 1 lutego 2016 r.)
Sąd odsyłający
Ráckevei Járásbíróság
Strony w postępowaniu głównym
Strona skarżąca: Banif Plus Bank Zrt.
Strony pozwane: Márton Lantos, Mártonné Lantos
Sentencja
Artykuł 4 ust. 1 pkt 2 dyrektywy 2004/39/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 21 kwietnia 2004 r. w sprawie rynków instrumentów finansowych, zmieniającej dyrektywę Rady 85/611/EWG i 93/6/EWG i dyrektywę 2000/12/WE Parlamentu Europejskiego i Rady oraz uchylającej dyrektywę Rady 93/22/EWG, należy interpretować w ten sposób, że z zastrzeżeniem weryfikacji dokonanej przez sąd odsyłający, nie stanowią usługi lub działalności inwestycyjnej w rozumieniu tego przepisu niektóre transakcje wymiany, dokonywane przez instytucję kredytową na podstawie postanowień umowy kredytu denominowanego w walucie obcej, takiej jak umowa w postępowaniu głównym, polegające na określeniu kwoty kredytu na podstawie kursu kupna waluty mającego zastosowanie przy uruchomieniu środków oraz ustaleniu wysokości rat na podstawie kursu sprzedaży wspomnianej waluty mającego zastosowanie przy obliczaniu każdej raty.
