Język postępowania: bułgarski(2016/C 364/07)
(Dz.U.UE C z dnia 3 października 2016 r.)
Sąd odsyłający
Specializiran nakazatelen syd
Strony w postępowaniu głównym
Emił Milew
Pytanie prejudycjalne
Czy zgodne z art. 3 i 6 dyrektywy [Parlamentu Europejskiego i Rady (UE)] 2016/343 1 z dnia 9 marca 2016 r., dotyczącymi domniemania niewinności i ciężaru dowodu w ramach postępowania karnego, jest orzecznictwo krajowych sądów, a mianowicie wiążąca uchwała Wyrchowen kasacionen syd (najwyższego sądu kasacyjnego), wydana po przyjęciu tej dyrektywy, lecz przed upływem terminu do dokonania jej transpozycji, zgodnie z którą to uchwałą Wyrchowen kasacionen syd - po stwierdzeniu przezeń niezgodności między art. 5 ust. 4 w związku z art. 5 ust. 1 lit. с) europejskiej Konwencji o ochronie praw człowieka i podstawowych wolności a prawem krajowym [art. 270 ust. 2 nakazatełnoprocesualen kodeks (kodeksu postępowania karnego)] odnoszącej się do rozpatrzenia lub pominięcia [istnienia] uzasadnionego przypuszczenia popełnienia przestępstwa (w ramach postępowania sądowego dotyczącego kontroli przedłużenia środka zapobiegawczego polegającego na "tymczasowym aresztowaniu" w trakcie sądowego etapu postępowania karnego) - przyznał sądom orzekającym co do istoty swobodę oceny, czy będą przestrzegać europejskiej Konwencji o ochronie praw człowieka i podstawowych wolności czy też nie?
1 Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/343 z dnia 9 marca 2016 r. w sprawie wzmocnienia niektórych aspektów domniemania niewinności i prawa do obecności na rozprawie w postępowaniu karnym, Dz.U. L 65, s. 1.
