Expo 2015 w Mediolanie zatytułowanej "Wyżywić planetę: energia do życia" (2015/2574(RSP)).

Expo 2015 w Mediolanie: "Wyżywić planetę: energia do życia"

P8_TA(2015)0184

Rezolucja Parlamentu Europejskiego z dnia 30 kwietnia 2015 r. w sprawie wystawy Expo 2015 w Mediolanie zatytułowanej "Wyżywić planetę: energia do życia" (2015/2574(RSP))

(2016/C 346/14)

(Dz.U.UE C z dnia 21 września 2016 r.)

Parlament Europejski,

- uwzględniając decyzję Międzynarodowego Biura Wystaw o zorganizowaniu wystawy światowej w Mediolanie w okresie od 1 maja do 30 października 2015 r. zatytułowanej "Wyżywić planetę: energia do życia",

- uwzględniając decyzję Komisji z dnia 3 maja 2013 r. w sprawie jej udziału w tej wystawie (C(2013)2507),

- uwzględniając komunikat Komisji do Parlamentu Europejskiego, Rady, Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego oraz Komitetu Regionów z dnia 3 maja 2013 r. zatytułowany "Uczestnictwo UE w World Expo 2015 w Mediolanie »Wyżywić planetę: energia do życia«" (COM(2013)0255),

- uwzględniając rozpoczęte dnia 21 marca 2014 r. prace Naukowego Komitetu Sterującego Unii Europejskiej prowadzone przy wsparciu Komisji i Parlamentu, których celem jest dostarczenie ekspertyz na temat wyzwań związanych z bezpieczeństwem żywnościowym i żywieniowym, a także zapewnienie wytycznych dotyczących programu wydarzeń wystawy Expo 2015,

- uwzględniając millenijne cele rozwoju przyjęte przez Narody Zjednoczone we wrześniu 2000 r. oraz projekt celów w zakresie trwałego rozwoju, które mają zostać przyjęte na kolejnym posiedzeniu Zgromadzenia Ogólnego Narodów Zjednoczonych we wrześniu 2015 r.,

- uwzględniając publikację Organizacji ds. Wyżywienia i Rolnictwa (FAO) zatytułowaną "Światowe rolnictwo do 2030/ 2050 roku: Przegląd w 2012 r,",

- uwzględniając ogłoszony przez FAO Międzynarodowy Rok Rodzinnych Gospodarstw Rolnych w 2014 r.,

- uwzględniając ogłoszony przez FAO Międzynarodowy Rok Gleb w 2015 r.,

- uwzględniając swoją rezolucję z dnia 18 stycznia 2011 r. w sprawie uznania rolnictwa za sektor strategiczny w kontekście bezpieczeństwa żywnościowego ¹ ,

- uwzględniając swoją rezolucję z dnia 19 stycznia 2012 r. zatytułowaną "Jak uniknąć marnotrawienia żywności: strategie na rzecz poprawy wydajności łańcucha żywnościowego w UE" ² ,

- uwzględniając Powszechną deklarację praw człowieka z 1948 r., a zwłaszcza jej art. 25, w którym uznaje się prawo do wyżywienia za część prawa do odpowiedniego poziomu życia,

- uwzględniając pytanie do Komisji dotyczące wystawy Expo 2015 w Mediolanie: "Wyżywić planetę: energia do życia" (O-000016/2015 - B8-0109/2015),

- uwzględniając projekt rezolucji Komisji Rolnictwa i Rozwoju Wsi,

- uwzględniając art. 128 ust. 5 i art. 123 ust. 2 Regulaminu,

A. mając na uwadze, że wystawę Expo 2015 w Mediolanie zatytułowano "Wyżywić planetę: energia do życia" oraz że wydarzenie to może walnie przyczynić się do dyskusji na temat poprawy produkcji i dystrybucji żywności, rozwiązania problemu marnotrawienia żywności oraz wsparcia i rozwijania już istniejących pozytywnych podejść do zmierzenia się z wyzwaniem w postaci niedożywienia i niewłaściwego żywienia dzięki wprowadzeniu równowagi między dostępnością zasobów, a ich zużyciem;

B. mając na uwadze, że temat wystawy Expo 2015 w Mediolanie stanowi okazję do rozważenia i przedyskutowania różnych podejść do rozwiązania problemów zglobalizowanego świata, w którym, zgodnie z danymi FAO, - z jednej strony - 898 milionów ludzi jest niedożywionych i głodnych, podczas gdy - z drugiej strony - 1,4 miliarda osób ma nadwagę, z czego 500 milionów jest otyłych, co powoduje szkody społeczne i gospodarcze, a w niektórych przypadkach ma dramatyczny wpływ na ludzkie zdrowie;

C. mając na uwadze, że wystawa Expo 2015 w Mediolanie przypada na rok docelowy w realizacji Milenijnych Celów Rozwoju oraz zbiega się z Międzynarodowym Rokiem Gleb ogłoszonym przez ONZ i powinna stanowić inspirację do debaty na temat nowych celów zrównoważonego rozwoju, których ostateczny projekt jest obecnie przedmiotem negocjacji, a także mając na uwadze, że rolnictwo, żywność i bezpieczeństwo żywnościowe stanowią sedno tego procesu;

D. mając na uwadze, że tematy wystawy Expo 2015 w Mediolanie, która w głównej mierze dotyczy żywności, obejmują również rybołówstwo, które, podobnie jak rolnictwo, powiązane jest z kwestiami dotyczącymi żywności, niezależności żywnościowej i trwałości;

E. mając na uwadze, że w ramach wystawy Expo 2015 opracowuje się "Kartę mediolańską" - dokument, który ma zostać przekazany Sekretarzowi Generalnemu ONZ jako spuścizna wystawy Expo 2015 i wkład do międzynarodowej debaty na temat milenijnych celów rozwoju;

F. mając na uwadze, że tematyka wystawy Expo 2015 dotyczy głównie sektora rolnictwa, który pozostaje podstawą gospodarki UE, gdyż wywóz produktów rolnych stanowi dwie trzecie ogółu unijnego handlu zagranicznego, Unia pozostaje czołowym na świecie eksporterem produktów rolnych, a jej sektor spożywczy generuje roczny obrót w wysokości prawie 1 bln EUR oraz zatrudnia ponad 4 mln osób;

G. mając na uwadze, że - podobnie jak rolnictwo - rybołówstwo jest istotnym elementem gospodarki, po pierwsze pod względem importu, biorąc pod uwagę fakt, że UE jest wiodącym na świecie importerem produktów rybołówstwa i akwakultury, a także, iż wartość eksportu wynosi 4,1 mld EUR rocznie, a po drugie, ponieważ w sektorze rybołówstwa zatrudnionych jest 116 094 osób, w sektorze akwakultury 85 000, a w sektorze przetwórstwa rybnego 115 651 osób;

H. mając na uwadze, że temat "Wyżywić planetę: energia do życia" jest ogólnym tematem, który obejmuje wszelką działalność gospodarczą i produkcyjną przyczyniającą się do zapewnienia żywienia i trwałości;

I. mając na uwadze, że należy angażować sektor rybołówstwa w debatę nad sposobem wyżywienia planety, ponieważ dostarcza on owoce morza, zachowując równowagę między dostawami a zużyciem zasobów;

J. mając na uwadze, że Naukowy Komitet Sterujący UE na wystawę Expo 2015 przewiduje konieczność badania rozwoju wiedzy w niektórych konkretnych dziedzinach oraz wspierania lepszego zrozumienia przez ogół ludności zagadnień związanych z żywnością i produkcją żywności w sektorze rolnictwa, "niebieskiej" gospodarki oraz rybołówstwa poprzez działania edukacyjne i komunikacyjne, aby obywatele zdawali sobie sprawę ze światowego wpływu, jaki mają ich indywidualne wybory w dziedzinie żywności;

K. mając na uwadze, że doświadczenia społeczeństwa obywatelskiego oraz jego wkład w debatę na temat wystawy Expo 2015 są kluczowe, a doświadczenie i inicjatywy powinny być promowane w celu przeprowadzenia międzynarodowej debaty merytorycznej oraz opracowania wytycznych dotyczących łagodzenia kryzysów światowych związanych z żywnością i żywieniem;

L. mając na uwadze, że zdrowe gleby stanowią nie tylko podstawę produkcji żywności, paliw, włókien i leków, ale są także niezbędne dla naszych ekosystemów, ponieważ odgrywają znaczącą rolę w obiegu węgla, a także magazynują i filtrują wodę oraz przyczyniają się do zapobiegania powodziom i suszom;

M. mając na uwadze, że nasze oceany, morza i wody śródlądowe są cenne pod kątem zdrowej żywności, jakiej dostarczają, a także, iż ich ochrona ma podstawowe znaczenie dla naszego przeżycia; mając na uwadze, że rybołówstwo i akwakultura zapewniają źródło utrzymania 10-12 % ludności świata;

N. mając na uwadze, że w celu zapewnienia pełnej przejrzystości wystawy Expo 2015 platforma Open Expo publikuje w sposób otwarty wszystkie informacje dotyczące zarządzania, organizacji i przebiegu tego wydarzenia, dzięki czemu można uznać, że daje przykład dobrych praktyk w dziedzinie przejrzystości;

O. mając na uwadze, że wg. szacunków FAO wzrost liczby ludności świata z 7 do 9,1 mld będzie wymagał 70 % wzrostu podaży żywności do roku 2050, jednak z tym samych szacunków wynika, że sam wzrost produkcji nie będzie wystarczający dla zapewnienia bezpieczeństwa żywności dla wszystkich ludzi;

P. mając na uwadze, że według danych FAO liczba osób cierpiących z powodu głodu wynosiła w 2010 r. 925 mln; mając także na uwadze, że ponad jedna trzecia przypadków śmierci dzieci poniżej piątego roku życia wynika z niedożywienia;

Q. mając na uwadze, że FAO szacuje, iż liczba gruntów ornych użytkowanych w 2050 r. wzrośnie jedynie o 4,3 %

R. mając na uwadze, że wzrost dochodu na mieszkańca w krajach o gospodarkach wschodzących przyczynia się do zmiany w sposobie żywienia się polegającej na przechodzeniu na produkty o wyższej zawartości białka, w tym białka zwierzęce, oraz produkty przetworzone, co prowadzi do konwergencji żywieniowej na świecie, podobnej do tej, którą przechodzą bogatsze społeczeństwa;

S. mając na uwadze, że produkcja białka jest jednym z głównych wyzwań w dziedzinie bezpieczeństwa żywnościowego, a także, iż rybołówstwo, podobnie jak "niebieska" gospodarka w ujęciu ogólnym, odgrywa w związku z tym zasadniczą rolę w tym zakresie, zwłaszcza jeżeli chodzi o badania nad algami;

T. mając na uwadze, że dla ubogich społeczności, które mogą nie mieć łatwego dostępu do innych źródeł pokarmu, ryby są podstawowym źródłem białka i mikroelementów w diecie; mając na uwadze, że w wielu częściach świata dobrobyt i walory odżywcze pochodzące z zasobów morskich są pożytkowane lokalnie, wewnątrz społeczności, które prowadzą rybołówstwo w wodach przybrzeżnych i śródlądowych w pobliżu swoich domów;

U. mając na uwadze, że w przypadku diet opartych w dużej części na produktach pochodzenia zwierzęcego zużycie zasobów jest zdecydowanie wyższe niż w przypadku diet charakteryzujących się dużym spożyciem produktów pochodzenia roślinnego;

V. mając na uwadze, że rolnictwo jest źródłem zatrudnienia i utrzymania dla ponad 70 % siły roboczej w krajach rozwijających się, a zwłaszcza dla kobiet; mając na uwadze, że Bank Światowy szacuje, iż wzrost w sektorze rolniczym jest dwa razy skuteczniejszym narzędziem redukcji ubóstwa niż wzrost w innych sektorach;

W. mając na uwadze, że według FAO w 2012 r. około 58,3 mln osób było zaangażowanych w sektor pierwotny połowów przemysłowych i akwakultury; mając na uwadze, że w 2012 r. odsetek kobiet wśród ogółu ludności zaangażowanej w sektor pierwotny rybołówstwa wyniósł 15 %; mając na uwadze, że w ujęciu ogólnym rybołówstwo i akwakultura zapewniają źródło utrzymania 10-12 % ludności świata;

X. mając na uwadze, że w UE istnieją obszary, w których brakuje bezpieczeństwa żywnościowego, 79 mln osób w UE nadal żyje poniżej granicy ubóstwa, a 124,2 mln osób, czyli 24,8 %, jest zagrożonych ubóstwem lub wykluczeniem społecznym w porównaniu z 24,3 % w 2011 r.;

Y. mając na uwadze, że jedynie połowa ze wszystkich krajów rozwijających się (62 spośród 118) jest na dobrej drodze, by osiągnąć milenijne cele rozwoju (MCR);

Z. mając na uwadze, że prawo do wyżywienia i dobrego żywienia dla wszystkich ma podstawowe znaczenie dla osiągnięcia milenijnych celów rozwoju; mając na uwadze, że żywienie jest powiązane z większością, jeśli nie ze wszystkimi MCR, które są z kolei ściśle powiązane wzajemnie;

AA. mając na uwadze, że różne międzynarodowe instrumenty prawne łączą prawo do wyżywienia z innymi prawami człowieka, a zwłaszcza z prawem człowieka do życia, utrzymania się, zdrowia, własności, edukacji i wody;

AB. mając na uwadze, że w ciągu ostatnich trzech dziesięcioleci przydział oficjalnej pomocy rozwojowej (ODA) na rolnictwo zmniejszył się radykalnie w skali światowej;

AC. mając na uwadze, że koncepcja bezpieczeństwa żywnościowego i żywieniowego nie oznacza wyłącznie dostępności artykułów żywnościowych, ale obejmuje również prawo do żywności, do dokładnych informacji o tym, co jemy, zrównoważony dostęp do zdrowej żywności, co obejmuje inne czynniki, takie jak kanalizacja, higiena, szczepienia czy odrobaczanie;

AD. mając na uwadze, że głód i niedożywienie są głównymi przyczynami umieralności ludzi i stanowią największe zagrożenia dla pokoju i bezpieczeństwa na świecie;

AE. mając na uwadze, że zmienne ceny żywności mają negatywny wpływ na bezpieczeństwo żywnościowe i łańcuch dostaw żywności;

AF. mając na uwadze, że pogorszenie koniunktury gospodarczej na świecie oraz rosnące ceny żywności i paliw przyczyniły się do pogorszenia sytuacji w zakresie żywności w wielu krajach rozwijających się, zwłaszcza w tych najsłabiej rozwiniętych, co częściowo zniwelowało osiągnięty w zeszłym dziesięcioleciu postęp w dziedzinie ograniczania ubóstwa;

AG. mając na uwadze, że wrażliwe rynki rolne i rynki produktów rybnych w krajach rozwijających się sprawiają, że dostawy żywności są zbyt podatne na klęski naturalne, konflikty lub sytuacje kryzysowe dotyczące zdrowia publicznego;

AH. mając na uwadze, że system żywnościowy przyczynia się do zmiany klimatu, a także znajduje się w polu jej oddziaływania, co ma wpływ na dostępność zasobów naturalnych oraz na warunki produkcji rolnej, produkcji sektora rybołówstwa i produkcji przemysłowej;

AI. mając na uwadze, że klęski naturalne spowodowane zmianą klimatu mają poważny wpływ na państwa członkowskie UE i terytoria zamorskie, zagrażając bezpieczeństwu i suwerenności żywnościowej, zwłaszcza w trudnych już wyjściowo warunkach;

AJ. mając na uwadze, że według szacunków Komisji 30 % żywności na świecie marnuje się lub ulega utracie, oraz że do 2020 r. ilość marnotrawionej w Unii Europejskiej żywności - obecnie na poziomie około 89 mln ton (179 kg na jednego mieszkańca) - wzrośnie do ok. 126 mln ton rocznie, czyli o 40 %, jeżeli nie zostaną podjęte działania lub środki zapobiegawcze;

AK. mając na uwadze, że lepsze zarządzanie łańcuchem żywnościowym przyczyniłoby się do zwiększenia wydajności użytkowania gruntów, ulepszenia gospodarki wodnej, wywarłoby pozytywny wpływ na cały sektor rolnictwa i rybołówstwa na świecie, a także stanowiłoby znaczny wkład w walkę z niedożywieniem i niewłaściwym żywieniem w krajach rozwijających się;

AL. mając na uwadze, że odrzuty ryb są nieuzasadnionym marnotrawstwem cennych żywych zasobów i że mają znaczny wpływ na uszczuplenie populacji morskich; mając na uwadze, że odrzuty mogą mieć szereg negatywnych skutków dla ekosystemów morskich pod względem środowiskowym ze względu na zmiany w ogólnej strukturze sieci troficznych i siedlisk, które mogą z kolei zagrozić trwałości obecnego rybołówstwa;

AM. mając na uwadze, że głód, niewłaściwe żywienie i niedożywienie współistnieją z otyłością osiągającą paradoksalnie wysoki poziom, a choroby przypisywane niezbilansowanemu sposobowi odżywiania się mają skutki społeczne i gospodarcze o czasami dramatycznych konsekwencjach dla zdrowia ludzkiego;

AN. mając na uwadze, że umowy handlowe i inwestycyjne mogą mieć negatywny wpływ na bezpieczeństwo żywnościowe i niedożywienie, jeżeli dzierżawa lub sprzedaż gruntów uprawnych prywatnym inwestorom pozbawia miejscową ludność dostępu do zasobów produkcji niezbędnych do zapewnienia sobie utrzymania lub jeżeli znaczna część produkowanej żywności jest przeznaczona na eksport i sprzedaż na międzynarodowych rynkach, przez co państwo przyjmujące staje się bardziej zależne od wahań cen towarów na rynkach międzynarodowych i bardziej na te wahania narażone;

AO. mając na uwadze, że aby położyć trwały kres głodowi nie wystarczy dostarczyć każdemu dostatecznej ilości żywności; mając na uwadze, że można to osiągnąć jedynie poprzez umożliwienie drobnym rolnikom i rybakom utrzymania i dalszej pracy na roli oraz na wodach, zachowanie systemów sprawiedliwego handlu oraz wymianę wiedzy, innowacyjność i zrównoważone praktyki;

AP. mając na uwadze, że należy uznać kluczową rolę rolników i rybaków, a zwłaszcza rodzinnych gospodarstw rolnych i rodzinnych przedsiębiorstw rybackich w zapewnianiu światowego bezpieczeństwa żywnościowego;

AQ. mając na uwadze, że szczególnie ważne jest uznanie zasadniczej roli rybaków i hodowców z sektora akwakultury dla naszych europejskich terenów przybrzeżnych i wysp;

AR. mając na uwadze, że należy uznać wielorakie funkcje, jakie pełnią rolnictwo, leśnictwo i rybołówstwo, które poza rolą produkcji żywności mają również kluczowe znaczenie dla dobrobytu obywateli w związku z jakością krajobrazu, bioróżnorodnością, stabilnością klimatu, jakością oceanów, a także łagodzeniem katastrof naturalnych takich jak powodzie, susze i pożary;

1. podkreśla, że następujące elementy są kluczowe dla sprostania wyzwaniu, jakim jest bezpieczeństwo żywnościowe: silny i zrównoważony sektor rolnictwa i rybołówstwa w całej UE, dobrze prosperująca i zróżnicowana gospodarka rolna, czyste środowisko oraz gospodarstwa rodzinne, oparte na solidnej, bardziej sprawiedliwej, zrównoważonej z międzynarodowego punktu widzenia i odpowiednio finansowanej wspólnej polityki rolnej;

2. podkreśla fakt, że istotne jest również wdrożenie zrównoważonej i odpowiednio finansowanej WPRyb oraz zapewnienie spójności unijnych strategii w dziedzinie handlu i rybołówstwa;

3. uważa, że osiągnięcie równowagi ekologicznej oraz powodzenie wysiłków na rzecz dostosowania do zmiany klimatu i łagodzenia jej będą możliwe jedynie wówczas, gdy gospodarstwa staną się zrównoważone pod względem gospodarczym, a rolnicy będą mieli dostęp do gruntów, kredytów i szkoleń;

4. wzywa Komisję i państwa członkowskie, aby wykorzystały temat wystawy Expo 2015 w Mediolanie "Wyżywić planetę: energia do życia" do określenia zobowiązań w zakresie realizacji prawa do odpowiedniej, zdrowej, zrównoważonej i świadomej konsumpcji żywności;

5. wzywa Komisję do dopilnowania, by "pawilon UE" na wystawie Expo 2015 podnosił świadomość na temat konieczności rozwiązania palących problemów w całym łańcuchu dostaw żywności, w tym zrównoważonej produkcji, dystrybucji i konsumpcji żywności w perspektywie długoterminowej, w celu zwalczania marnotrawienia żywności i walki z problemem niedożywienia, niewłaściwego odżywiania i otyłości;

6. podkreśla, że prawo do żywności jest podstawowym prawem człowieka i można je zrealizować tylko wtedy, gdy wszyscy ludzie mają dostęp do odpowiedniej, bezpiecznej i pożywnej żywności pozwalającej zaspokoić ich potrzeby żywieniowe dla prowadzenia aktywnego i zdrowego trybu życia;

7. podkreśla fakt, że dostęp do żywności jest warunkiem koniecznym do ograniczania ubóstwa i nierówności oraz do osiągnięcia milenijnych celów rozwoju;

8. podkreśla, że walka z niedożywieniem i zapewnienie powszechnego dostępu do wystarczająco odżywczej żywności powinny pozostać jednym z najważniejszych celów programu działania na okres po roku 2015 w ramach celu położenia kresu głodowi, ze szczególnym uwzględnieniem wyeliminowania wszelkich postaci niedożywienia do 2030 r.;

9. uważa, że zwiększona niestabilność rynków żywności niesie ze sobą problemy dla zrównoważonego rozwoju i wymaga od nas podjęcia kroków mających na celu poprawę bezpieczeństwa dostaw żywności oraz zrównoważenia jej produkcji pod względem środowiskowym poprzez rozwiązanie problemu niedoboru zasobów naturalnych oraz wspieranie badań naukowych i innowacyjności w rolnictwie i rybołówstwie;

10. uważa, że właściwe ramy instytucjonalne, regulacyjne i nadzorcze mogą wspierać środowisko sprzyjające rozwojowi solidnych, zrównoważonych, sprawiedliwych, dostępnych cenowo i zróżnicowanych systemów rynku rolnego i rynku rybołówstwa;

11. nalega, by Komisja zapewniła spójność decyzji podejmowanych przez jej dyrekcje generalne ds. handlu oraz rolnictwa i rybołówstwa, aby zapewnić wzajemność w obszarze standardów higieny i trwałości;

12. uważa, że należy wspierać drobne rolnictwo oraz rolnictwo ekologiczne, rolnictwo o wysokiej wartości przyrodniczej czy też oparte o uprawy nadrzewne jako wzorce szczególnie skuteczne pod względem zapewnienia zrównoważonego charakteru światowej produkcji żywności;

13. wzywa Komisję, by wspierała skuteczniejsze praktyki agronomiczne, takie jak podejście agroekologiczne i dywersyfikacyjne, oraz efektywniejsze gospodarowanie zasobami zrównoważonego rolnictwa, aby: obniżyć koszty wstępne produkcji rolniczej oraz poziom marnotrawienia substancji odżywczych, usprawnić transfer wiedzy i innowacji, wspierać efektywne wykorzystanie zasobów oraz zwiększyć różnorodność upraw i zrównoważony charakter systemów rolnictwa;

14. wzywa Komisję do wspierania badań w zakresie jakości wód przybrzeżnych, gospodarki gruntami i zrównoważonej intensyfikacji poprzez racjonalniejsze wykorzystywanie substancji odżywczych, wody i energii, poświęcanie większej uwagi zachowaniu zasobów wodnych i gleby, dalsze dostosowywanie środków ekologicznych do zwalczania szkodników (zintegrowana ochrona roślin) oraz wspieranie badań na rzecz poprawy plonów przy jednoczesnym ograniczaniu wpływu na środowisko;

15. wyraża zaniepokojenie pojawieniem się zjawiska zawłaszczania ziemi i jego wpływem na bezpieczeństwo żywnościowe w krajach rozwijających się oraz na przyszłość rolnictwa i rolników;

16. jest zaniepokojony pojawieniem się na całym świecie zjawiska nielegalnego rybołówstwa, które ma bardzo negatywne skutki dla środowiska, różnorodności biologicznej i gospodarki;

17. zwraca się do Komisji o uwrażliwienie państw członkowskich na wykorzystywanie zasobów obszarów wiejskich, mając na względzie zrównoważoność, a także o zachęcanie państw członkowskich do takiego wykorzystywania tych zasobów, ponieważ jest to niezbędne do osiągnięcia bezpieczeństwa żywnościowego i właściwego odżywiania, a także do dostosowania się do zmiany klimatu i łagodzenia jej oraz do zrównoważonego rozwoju w ujęciu ogólnym;

18. podkreśla znaczenie rozwiązania problemu degradacji gruntów, która prowadzi do dalszego ubożenia ludności i pogłębiania braku bezpieczeństwa żywnościowego;

19. wzywa Komisję, by zachęcała zarówno inwestorów, jak i kraje docelowe do wdrażania na całym świecie dobrowolnych wytycznych FAO w zakresie odpowiedzialnego zarządzania tytułami prawnymi do gruntów, łowisk i lasów;

20. wzywa rząd włoski do przedstawienia i realizacji projektów zrównoważonego ponownego wykorzystania obiektów, w których odbywa się wystawa Expo 2015;

21. zwraca się do Komisji o przyczynienie się do realizacji - na szczeblu ogólnoświatowym - celów FAO zmierzających do wsparcia rozwoju rolniczych, środowiskowych i społecznych strategii politycznych, które sprzyjają prowadzeniu zrównoważonych rodzinnych gospodarstw rolnych;

22. podkreśla, że obecne nierówności w łańcuchu dostaw żywności zagrażają zrównoważonej produkcji żywności, a także wzywa do większej przejrzystości i sprawiedliwości łańcucha dostaw żywności oraz do wyeliminowania niesprawiedliwych praktyk handlowych i innych zakłóceń w funkcjonowaniu rynku dla zagwarantowania rolnikom godziwych zysków, dochodów i cen w całym łańcuchu dostaw, a także dla stworzenia rentownego sektora rolnictwa gwarantującego bezpieczeństwo żywnościowe; wzywa zatem Komisję do podjęcia wszelkich niezbędnych kroków w celu jak najszybszej realizacji tych celów;

23. uważa, że niezbędne jest, by Komisja i państwa członkowskie propagowały strategie polityczne mające na celu zwalczanie nieuczciwych praktyk, których istnienie potwierdzone zostało przez forum wysokiego szczebla Komisji Europejskiej, dla poprawy funkcjonowania łańcucha dostaw żywności;

24. podkreśla, że w celu osiągnięcia bezpieczeństwa żywnościowego niezbędne jest energiczne zwalczanie zjawiska ubytku gleb rolnych i porzucania marginalnych obszarów rolnych;

25. podkreśla, że aby osiągnąć bezpieczeństwo żywnościowe niezbędne jest energiczne zwalczanie nielegalnego rybołówstwa;

26. podkreśla kluczową rolę rozwoju obszarów wiejskich dla społecznego i gospodarczego wzrostu terenów wiejskich oraz wzywa do wspierania młodych rolników;

27. apeluje do Komisji, aby działała na rzecz ambitnego porozumienia międzynarodowego obejmującego rolę żywności w łagodzeniu skutków zmiany klimatu z myślą o międzynarodowych dyskusjach podczas 21. Konferencji Stron Konwencji ONZ w sprawie Zmian Klimatu, która odbędzie się w Paryżu w 2015 r.;

28. wzywa Komisję, aby uznała rolę całego sektora rolnego zarówno w łagodzeniu zmiany klimatu, jak i w dostosowywaniu do niej;

29. wzywa Komisję do walki przeciwko marnotrawieniu żywności za pomocą ambitnych, wyraźnie określonych i wiążących celów w celu zachęcania państw członkowskich do podejmowania działań przeciw marnotrawieniu żywności na każdym etapie łańcucha dostaw żywności, od pola do stołu konsumenta;

30. zachęca państwa członkowskie do kształcenia obywateli, propagowania i rozpowszechniania najlepszych praktyk, do prowadzenia analiz oraz do inicjowania w szkołach kampanii społecznych i edukacyjnych poświęconych marnotrawieniu żywności oraz znaczeniu zdrowego i zrównoważonego żywienia, w którym priorytet nadaje się lokalnym produktom rolnym, poprzez ustanowienie roku 2016 Europejskim Rokiem Przeciwko Marnotrawieniu Żywności;

31. uważa, że ważne jest podejmowanie dialogu z zainteresowanymi podmiotami w celu sprawienia, by niesprzedana i nadająca się do spożycia żywność była regularnie przekazywana organizacjom charytatywnym;

32. nalega, by państwa członkowskie i Komisja w dalszym ciągu propagowały - zaczynając w szkołach od jak najmłodszego wieku - zdrowe i świadome żywienie dobrej jakości oraz standardy jakości i trwałości w sektorze żywienia poprzez badania naukowe i edukację, zachęcając do odpowiedzialnego i zdrowego trybu życia, a także by nadal opracowywały strategie polityczne na rzecz eliminacji niedożywienia i zapobiegania otyłości;

33. podkreśla znaczenie stymulowania edukacji w zakresie zdrowego i zrównoważonego odżywiania oraz podnoszenia świadomości i promowania lokalnych produktów i tradycyjnych modeli odżywiania;

34. zdecydowanie sugeruje, aby cały system żywności, którego częścią jest rolnictwo, wraz z polityką dotyczącą handlu, ochrony zdrowia, edukacji, klimatu i energii funkcjonowały w oparciu o podejście skupiające się na prawach człowieka, z Unią Europejską na czele;

35. apeluje tym samym o uwzględnienie wymiaru płci i promowanie upodmiotowienia kobiet we wszystkich strategiach politycznych mających na celu zwalczanie braku bezpieczeństwa żywnościowego;

36. ponownie wskazuje na wagę promowania rolnictwa i rybołówstwa w krajach rozwijających się i na znaczenie przekazywania odpowiedniego odsetka unijnej oficjalnej pomocy rozwojowej (ODA) na sektor rolny; uważa, że godny ubolewania jest fakt, iż od lat 80. XX wieku ma miejsce drastyczny spadek poziomu pomocy rozwojowej przeznaczanej na rolnictwo i z zadowoleniem przyjmuje uznanie konieczności odwrócenia tej tendencji;

37. uważa, że ważne jest poprawienie warunków obecności kobiet w rolnictwie, zwłaszcza w krajach Afryki, Karaibów i Pacyfiku (AKP), przy uwzględnieniu faktu, że umocnienie pozycji kobiet i inwestycje w kobiety zajmujące się rolnictwem okazało się skutecznym sposobem znacznego zwiększenia wydajności oraz zmniejszenia głodu i niedożywienia;

38. zwraca się do Komisji i do państw członkowskich o nadanie priorytetu programom współpracy opartym na mikrokredycie w celu wspierania małych i zrównoważonych pod względem środowiskowym gospodarstw dostarczających żywność lokalnym społecznościom;

39. zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej rezolucji Komisji i Radzie, jak również komisarzom generalnym z państw członkowskich biorących udział w wystawie Expo 2015 w Mediolanie.

1 Dz.U. C 136 E z 11.5.2012, s. 8.

2 Dz.U. C 227 E z 6.8.2013, s. 25.

• Identyfikator: Dz.U.UE.C.2016.346.88
• Rodzaj: Rezolucja
• Tytuł: Expo 2015 w Mediolanie zatytułowanej "Wyżywić planetę: energia do życia" (2015/2574(RSP)).
• Data aktu: 30/04/2015
• Data ogłoszenia: 21/09/2016