Zaproszenie do zgłaszania uwag zgodnie z art. 108 ust. 2 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej(Tekst mający znaczenie dla EOG)
(2016/C 220/03)
(Dz.U.UE C z dnia 17 czerwca 2016 r.)
Pismem z dnia 28 września 2015 r., zamieszczonym w autentycznej wersji językowej na stronach następujących po niniejszym streszczeniu, Komisja powiadomiła Irlandię o swojej decyzji w sprawie wszczęcia postępowania określonego w art. 108 ust. 2 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej dotyczącego wyżej wspomnianego środka.
Zainteresowane strony mogą zgłaszać uwagi na temat środka pomocy, w odniesieniu do którego Komisja wszczyna postępowanie, w terminie jednego miesiąca od daty publikacji niniejszego streszczenia i następującego po nim pisma. Uwagi należy kierować do Dyrekcji Generalnej ds. Konkurencji Komisji Europejskiej na następujący adres lub numer faksu:
European Commission
Directorate-General for Competition
Directorate Transport, Post and other services
1049 Brussels
Belgia
Nr faksu:
Otrzymane uwagi zostaną przekazane władzom irlandzkim. Zainteresowane strony zgłaszające uwagi mogą wystąpić z odpowiednio uzasadnionym pisemnym wnioskiem o objęcie ich tożsamości klauzulą poufności.
TEKST STRESZCZENIA
W dniu 30 marca 2009 r. władze irlandzkie wprowadziły podatek akcyzowy od pasażerskiego transportu lotniczego, który miał być pobierany od "każdego pasażera odlatującego z portu lotniczego na pokładzie statku powietrznego" ("podatek od transportu lotniczego"). Podatek ten miał być przerzucony na pasażera poprzez cenę biletu lotniczego, ale to operatorzy linii lotniczych byli zobowiązani do pobierania tego podatku od pasażerów podróżujących ich samolotami i do jego odprowadzania. Definicja "pasażera" w tym kontekście wyłącza pasażerów transferowych i tranzytowych z tego podatku. Lot pasażera transferowego do danego portu lotniczego i jego dalszy lot z tegoż portu lotniczego muszą stanowić część tej samej rezerwacji. W momencie jego wprowadzenia podatek ten był obliczany na podstawie odległości pomiędzy portem lotniczym wylotu a docelowym portem lotniczym i wynosił (i) 2 EUR w przypadku podróży między portami lotniczymi oddalonymi maksymalnie o 300 km od portu lotniczego w Dublinie oraz (ii) 10 EUR we wszystkich innych przypadkach Od 1 marca 2011 r. stosowana jest jednolita stawka w wysokości 3 EUR w odniesieniu do wszystkich odległości.
Według skargi otrzymanej przez Komisję niestosowanie podatku do pasażerów transferowych i tranzytowych stanowiło nielegalną i niezgodną z rynkiem wewnętrznym pomoc państwa przyznaną w szczególności operatorowi portu lotniczego Dublin Airport Authority oraz przewoźnikowi lotniczemu Aer Lingus, który obsługuje znaczny odsetek lotów przewożących pasażerów transferowych i tranzytowych. Skarżący szacuje, że w wyniku wyłączenia pasażerów transferowych i tranzytowych z tego podatku ma miejsce pomoc państwa w wysokości co najmniej 8,6 mln EUR rocznie.
W opinii władz irlandzkich wyłączenie ruchu transferowego i tranzytowego z zakresu stosowania podatku miało na celu zapewnienie jasności stosowania tego podatku i uniknięcie jego nadużywania, tj. zapewnienie niedyskryminacji osób, które musiały mieć międzylądowanie w porcie lotniczym, który nie był ich miejscem docelowym, a międzylądowanie takie było konieczne, aby dotrzeć do docelowego miejsca podróży, lub gdy trasa przelotu przewoźnika lotniczego do miejsca docelowego obejmowała międzylądowanie. Z informacji przedstawionych przez Irlandię wynika, że pierwszy odcinek podróży z międzylądowaniem w Irlandii jest zwolniony z podatku. Władze irlandzkie poinformowały Komisję, że są gotowe do zbadania odpowiednich zmian swoich przepisów podatkowych w celu usunięcia warunku "tej samej rezerwacji".
W niniejszym przypadku stwierdzenie, czy domniemane środki stanowią pomoc państwa, zależy od tego, czy dany środek ma charakter selektywny. Zakładając, że podatkowym systemem odniesienia jest podatek naliczany od każdego pasażera odlatującego na pokładzie statku powietrznego z portu lotniczego w Irlandii, konieczne jest określenie w odniesieniu do tego systemu podatkowego, czy korzyści przyznane przez sporny środek podatkowy mogą być selektywne, tj. wykazanie, że środek stanowi odstępstwo od powszechnego systemu, ponieważ wprowadza zróżnicowane traktowanie podmiotów gospodarczych, które w świetle celów systemu podatkowego danego państwa członkowskiego znajdują się w porównywalnej sytuacji faktycznej i prawnej. W szczególności konieczne może się okazać dokonanie rozróżnienia sytuacji prawnej i faktycznej przewoźników lotniczych obsługujących wyłącznie połączenia bezpośrednie oraz przewoźników, którzy świadczą również usługi obejmujące transfer lub tranzyt w portach lotniczych w Irlandii. Sytuacja prawna i faktyczna takich przedsiębiorstw jest jednak różna pod wieloma względami: na przykład podróż obejmująca dwa lub większą liczbę odcinków jest sprzedawana jako jedna rezerwacja i można ją odbyć z jednym biletem, pasażerowie zazwyczaj nie mają obowiązku odbierania bagażu podczas transferu, a kontrole pasażerów i bagażu odbywają się zwykle według innych zasad. Ponadto modele biznesowe przewoźników lotniczych obsługujących połączenia bezpośrednie oraz tych świadczących usługi, które mogą obejmować transfer lub tranzyt, także bardzo się od siebie różnią.
Podsumowując, wydaje się, że niestosowanie podatku do pasażerskiego ruchu transferowego i tranzytowego stanowi pomoc państwa, w stosunku do której istnieją wątpliwości co do zgodności z rynkiem wewnętrznym.
Zgodnie z art. 14 rozporządzenia Rady (WE) nr 659/1999 wszelka pomoc przyznana niezgodnie z prawem może podlegać odzyskaniu od beneficjenta.
TEKST PISMA
grafika
