Język postępowania: włoski(2016/C 191/25)
(Dz.U.UE C z dnia 30 maja 2016 r.)
Strony
Wnoszący odwołanie: Proforec Srl (przedstawiciele: adwokaci G. Durazzo, M. Mencoboni, G. Pescatore)
Druga strona postępowania: Komisja Europejska
Żądania wnoszącego odwołanie
Zarzuty i główne argumenty
Na poparcie swego odwołania, wnoszący je podnosi trzy argumenty dotyczące zarzutu niedopuszczalności:
ZARZUT PIERWSZY: Nieprawidłowe uzasadnienie prawne i faktyczne w odniesieniu do braku interesu prawnego. Sąd Unii Europejskiej w pkt 28-31 postanowienia błędnie stwierdził brak posiadania przez wnoszącego odwołanie interesu w żądaniu stwierdzenia nieważności rozporządzenia, albowiem przeprowadził nielogicznie rozumowanie wskazując, jako jedynych beneficjentów stwierdzenia nieważności zaskarżonego rozporządzenia, wyłącznie dystrybutorów innych znaków towarowych a nie bezpośrednio Proforec.
ZARZUT DRUGI: Brak zastosowania przez Sąd Unii Europejskiej art. 263 ust. 4 TFUE wobec odmówienia wnoszącemu odwołanie posiadania interesu we wniesieniu skargi.
ZARZUT TRZECI: Sąd Unii Europejskiej w pkt 32-35 postanowienia o niedopuszczalności nie uzasadnił wystarczająco nieposiadania przez wnoszącego odwołanie interesu, nieprawidłowo przedstawiając okoliczności faktyczne dotyczące braku ryzyka wytoczenia przeciwko Proforec powództw sądowych albowiem nie uznał, że ryzyko istniało w dniu wniesienia skargi i nie zajął stanowiska w przedmiocie oczywistego naruszenia rozporządzenia w odniesieniu do nieprzewidzenia okresu przejściowego na wyprzedaż zapasów i opakowań.