[Transport lotniczy - Rozporządzenie (WE) nr 261/2004 - Artykuł 7 - Odszkodowanie przysługujące pasażerom w przypadku odwołania lotu lub przekraczającego trzy godziny opóźnienia lotu - Artykuł 16 - Krajowe organy odpowiedzialne za wykonanie postanowień rozporządzenia - Kompetencja - Przyjęcie środków przymusu wobec przewoźnika lotniczego w celu spowodowania wypłaty odszkodowania należnego pasażerowi]Język postępowania: niderlandzki
(2016/C 156/24)
(Dz.U.UE C z dnia 2 maja 2016 r.)
Sąd odsyłający
Raad van State
Strony w postępowaniu głównym
Strony skarżące: K. Ruijssenaars, A. Jansen (C-145/15), J. H. Dees-Erf (C-146/15)
Strona pozwana: Staatssecretaris van Infrastructuur en Milieu
Przy udziale: Royal Air Maroc SA (C-145/15), Koninklijke Luchtvaart Maatschappij NV (C-146/15)
Sentencja
Artykuł 16 rozporządzenia (WE) nr 261/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 11 lutego 2004 r. ustanawiającego wspólne zasady odszkodowania i pomocy dla pasażerów w przypadku odmowy przyjęcia na pokład albo odwołania lub dużego opóźnienia lotów, uchylającego rozporządzenie (EWG) nr 295/91, należy interpretować w ten sposób, że wyznaczony przez każde państwo członkowskie w oparciu o art. 16 ust. 1 rozporządzenia nr 261/2004 organ, do którego wpłynęła indywidualna skarga pasażera, po tym, jak przewoźnik lotniczy odmówił wypłacenia mu odszkodowania przewidzianego w art. 7 ust. 2 rzeczonego rozporządzenia, nie ma obowiązku stosowania środków przymusu wobec danego przewoźnika lotniczego w celu przymuszenia go do wypłaty wspomnianego odszkodowania.
