(2016/C 144/06)(Dz.U.UE C z dnia 23 kwietnia 2016 r.)
KOMISJA EUROPEJSKA,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 1005/2008 z dnia 29 września 2008 r. ustanawiające wspólnotowy system zapobiegania nielegalnym, nieraportowanym i nieuregulowanym połowom oraz ich powstrzymywania i eliminowania, zmieniające rozporządzenia (EWG) nr 2847/93, (WE) nr 1936/2001 i (WE) nr 601/2004 oraz uchylające rozporządzenia (WE) nr 1093/94 i (WE) nr 1447/1999 1 , w szczególności jego art. 32,
a także mając na uwadze, co następuje:
1. WPROWADZENIE
(1) Rozporządzeniem (WE) nr 1005/2008 ("rozporządzenie w sprawie połowów NNN") ustanowiono unijny system zapobiegania nielegalnym, nieraportowanym i nieuregulowanym (NNN) połowom oraz ich powstrzymywania i eliminowania.
(2) W rozdziale VI rozporządzenia w sprawie połowów NNN określono procedury dotyczące uznania państw trzecich za niewspółpracujące, działań wobec takich państw, sporządzania wykazu takich państw, usunięcia z tego wykazu, publicznego dostępu do niego i wszelkich środków nadzwyczajnych.
(3) Zgodnie z art. 32 rozporządzenia w sprawie połowów NNN Komisja powinna powiadomić państwa trzecie o możliwości uznania ich za państwa niewspółpracujące. Takie powiadomienie ma charakter wstępny. Powiadomienie opiera się na kryteriach określonych w art. 31 rozporządzenia w sprawie połowów NNN. Komisja powinna również podjąć wobec powiadamianych państw członkowskich wszelkie działania określone w art. 32 rozporządzenia w sprawie połowów NNN. W szczególności Komisja powinna zawrzeć w powiadomieniu informacje dotyczące istotnych faktów i ustaleń leżących u podstaw takiego uznania, a także zapewnić tym państwom możliwość udzielenia odpowiedzi i dostarczenia dowodów przemawiających przeciwko takiemu uznaniu lub, w stosownych przypadkach, przedstawienia planu działania na rzecz poprawy sytuacji oraz środków już podjętych w celu jej naprawy. Komisja powinna wyznaczyć powiadamianym państwom trzecim odpowiedni czas na przedstawienie odpowiedzi na powiadomienie, a także wystarczający czas na naprawę sytuacji.
(4) Zgodnie z art. 31 rozporządzenia w sprawie połowów NNN Komisja powinna wskazać państwa trzecie, które uznaje za niewspółpracujące w zakresie zwalczania połowów NNN. Państwo trzecie należy uznać za niewspółpracujące, jeżeli nie wypełnia ono swoich obowiązków spoczywających na nim na mocy prawa międzynarodowego jako na państwie bandery, państwie portu, państwie nadbrzeżnym lub państwie zbytu, polegających na podejmowaniu działań w celu zapobiegania połowom NNN oraz ich powstrzymywania i eliminowania.
(5) Uznanie państw trzecich za niewspółpracujące powinno opierać się na przeglądzie wszelkich informacji określonych w art. 31 ust. 2 rozporządzenia w sprawie połowów NNN.
(6) Zgodnie z art. 33 rozporządzenia w sprawie połowów NNN Rada powinna sporządzić wykaz niewspółpracujących państw trzecich. W odniesieniu do tych państw mają zastosowanie między innymi środki określone w art. 38 rozporządzenia w sprawie połowów NNN.
(7) Zgodnie z art. 20 ust. 1 rozporządzenia w sprawie połowów NNN świadectwa połowowe zatwierdzone przez państwa trzecie bandery są akceptowane, pod warunkiem że Komisja otrzymała powiadomienie o rozwiązaniach dotyczących wdrożenia, kontroli i egzekwowania przepisów ustawowych i wykonawczych oraz środków ochrony i zarządzania, których muszą przestrzegać statki rybackie tych państw trzecich.
(8) Zgodnie z art. 20 ust. 4 rozporządzenia w sprawie połowów NNN Komisja ma prowadzić współpracę administracyjną z państwami trzecimi w obszarach związanych z wdrożeniem przepisów tego rozporządzenia.
2. PRZEBIEG POSTĘPOWANIA DOTYCZĄCEGO REPUBLIKI SIERRA LEONE
(9) Republika Sierra Leone (zwana dalej "Sierra Leone") nie przedłożyła Komisji swojego powiadomienia jako państwo bandery zgodnie z art. 20 rozporządzenia w sprawie połowów NNN.
(10) W latach 2014-2016 Komisja prowadziła współpracę administracyjną z władzami Sierra Leone. Współpraca ta obejmowała kwestie dotyczące wdrożenia, kontroli i egzekwowania przez Sierra Leone przepisów ustawowych i wykonawczych oraz środków ochrony i zarządzania. W ramach współpracy dokonano ustnej i pisemnej wymiany uwag, a także przeprowadzono kontrolę na miejscu. Komisja pozyskała i zweryfikowała wszelkie informacje uznane za potrzebne w odniesieniu do wprowadzonych przez Sierra Leone rozwiązań w zakresie wdrożenia, kontroli i egzekwowania przepisów ustawowych i wykonawczych oraz środków ochrony i zarządzania, których muszą przestrzegać jego statki rybackie, oraz informacji na temat działań podjętych przez Sierra Leone w celu wypełnienia obowiązków w zakresie zwalczania połowów NNN.
(11) Sierra Leone jest członkiem Międzynarodowej Komisji ds. Ochrony Tuńczyka Atlantyckiego (ICCAT) oraz Komisji ds. Tuńczyka na Oceanie Indyjskim (IOTC). Sierra Leone ratyfikowało w 1982 r. Konwencję Narodów Zjednoczonych o prawie morza (UNCLOS).
(12) W celu przeprowadzenia oceny przestrzegania przez Sierra Leone międzynarodowych zobowiązań spoczywających na nim jako na państwie bandery, państwie portu, państwie nadbrzeżnym lub państwie zbytu, określonych w międzynarodowych porozumieniach, o których mowa w motywie 11 i ustanowionych przez odpowiednie regionalne organizacje ds. zarządzania rybołówstwem, Komisja pozyskała, zgromadziła i przeanalizowała wszystkie potrzebne informacje.
3. MOŻLIWOŚĆ UZNANIA REPUBLIKI SIERRA LEONE ZA NIEWSPÓŁPRACUJĄCE PAŃSTWO TRZECIE
(13) Zgodnie z art. 31 ust. 3 rozporządzenia w sprawie połowów NNN Komisja przeprowadziła analizę obowiązków spoczywających na Sierra Leone jako na państwie bandery, państwie portu, państwie nadbrzeżnym lub państwie zbytu. Do celów tego przeglądu Komisja wzięła pod uwagę kryteria określone w art. 31 ust. 4-7 rozporządzenia w sprawie połowów NNN oraz mające zastosowanie przepisy prawa międzynarodowego.
3.1. Powtarzające się przypadki nielegalnej, nieraportowanej i nieuregulowanej działalności połowowej oraz przepływów handlowych produktów pochodzących z połowów NNN (art. 31 ust. 4 rozporządzenia w sprawie połowów NNN)
(14) Dekret w sprawie zarządzania rybołówstwem i jego rozwoju z 1994 r. oraz rozporządzenia w sprawie rybołówstwa z 1995 r. obejmują swym zakresem jedynie działania statków rybackich pływających pod banderą Sierra Leone w wodach pozostających pod jurysdykcją tego państwa.
(15) W oparciu o ogólnodostępne informacje, a także na podstawie zgromadzonych przez siebie informacji, Komisja stwierdziła, że istnieją dowody na zaangażowanie statków pływających uprzednio pod banderą Sierra Leone w nielegalną, nieraportowaną i nieuregulowaną działalność połowową. Statki te zostały wymienione w wykazach statków prowadzących połowy NNN regionalnych organizacji ds. zarządzania rybołówstwem 2 jako pływające pod banderą Sierra Leone po ujęciu ich w tych wykazach 3 . Przedmiotowe statki to: BAROON, GORILERO, KUNLUN, VIKING i YONGDING,
(16) Istnieją silne przesłanki wskazujące na to, że organ odpowiedzialny za rejestrację statków nie informuje systematycznie urzędu ds. rybołówstwa o rejestracji nowych statków i nie wymaga sprawdzania historii połowów prowadzonych przez te statki. Podobnie można przyjąć, że podmiot odpowiedzialny za międzynarodowy rejestr statków nie konsultuje się z organami krajowymi przed wpisaniem wszelkich statków rybackich, które będą prowadziły działalność poza wyłączną strefą ekonomiczną (w.s.e.) Sierra Leone. Wykaz statków rybackich pływających pod banderą Sierra Leone można zatem uznać za nieskonsolidowany: wydaje się, że urząd ds. rybołówstwa nie posiada szczegółowych informacji na temat sierraleońskich statków działających poza w.s.e. Sierra Leone, organ odpowiedzialny za rejestrację statków zaś posiada jedynie częściowe informacje dotyczące statusu rejestru statków Sierra Leone. Widoczny brak współpracy między podmiotami odpowiedzialnymi za międzynarodowy rejestr statków a organami krajowymi mógłby zostać uznany za przyczynę ograniczenia zdolności Sierra Leone do monitorowania wielkości i działalności jego floty, umożliwiając nielegalnym operatorom niewykryte wykorzystywanie bandery Sierra Leone.
(17) Komisja ustaliła, że do 50 statków rybackich pod banderą Sierra Leone prowadzi połowy poza sierraleońską w.s.e.bez upoważnienia właściwych organów tego państwa. Okazuje się to niezgodne z decyzją rządu krajowego z 2010 r., na mocy której zawieszono rejestrację statków rybackich w rejestrze międzynarodowym. Ponadto władze Sierra Leone przyznały, że te statki pływające pod banderą tego państwa, prowadzące połowy poza w.s.e., nie są przedmiotem monitoringu, kontroli i nadzoru urzędu ds. rybołówstwa. Statki te nie zgłaszają swojej pozycji do centrum monitorowania rybołówstwa Sierra Leone ani nie przekazują urzędowi ds. rybołówstwa Sierra Leone informacji dotyczących połowów, wyładunków i przeładunków.
(18) Komisja zbadała działania podjęte przez Sierra Leone w odniesieniu do dostępu produktów rybołówstwa pochodzących z połowów NNN do jego rynku. Sierraleońskie statki prowadzące działalność poza w.s.e. Sierra Leone nie podlegają jakiejkolwiek kontroli ze strony organów Sierra Leone. Statki te nie zgłaszają organom Sierra Leone swojej działalności, wyładunków i przeładunków ani nie przekazują im żadnych informacji na ten temat. Dlatego też możliwość zagwarantowania identyfikowalności ryb lub produktów rybołówstwa pochodzących z tych statków jest mało prawdopodobna.
(19) Wyniki działalności Sierra Leone opisane w motywach 15-18 nie odpowiadają wymogom art. 94 ust. 1 i 2 UNCLOS, w których określono, że każde państwo musi skutecznie sprawować jurysdykcję i wykonywać kontrolę nad statkami pływającymi pod jego banderą. Wyniki te nie są również zgodne z pkt 24 planu działania FAO na rzecz zapobiegania nielegalnym, nieraportowanym i nieuregulowanym połowom oraz ich powstrzymywania i eliminowania (MPD-NNN), w którym określono obowiązek prowadzenia całościowej i skutecznej kontroli działalności połowowej, oraz z pkt 35 MPD-NNN, który stanowi, że przed dokonaniem rejestracji statku państwo bandery powinno zagwarantować, iż będzie w stanie wykonywać swoje obowiązki w celu zapewnienia, by statek nie angażował się w połowy NNN. Działania Sierra Leone stoją również w sprzeczności z pkt 36 MPD-NNN, który stanowi, że państwa bandery powinny unikać rejestrowania pod swoją banderą statków, które w przeszłości nie przestrzegały przepisów, oraz pkt 42 MPD-NNN, zgodnie z którym każde państwo powinno prowadzić rejestr statków zawierający nazwy i szczegółowe dane statków pływających pod jego banderą. Sierra Leone naruszyło także pkt 71 MPD-NNN, w którym zaleca się państwom, aby podjęły działania prowadzące do poprawy przejrzystości swoich rynków w celu umożliwienia identyfikowalności ryb lub produktów rybołówstwa. Sierra Leone nie zachowało też zgodności z art. 11 Kodeksu odpowiedzialnego rybołówstwa FAO (kodeks postępowania FAO), w którym określono dobre praktyki w zakresie zagospodarowania połowu oraz odpowiedzialnego handlu międzynarodowego.
(20) W świetle faktów przedstawionych w niniejszej sekcji decyzji oraz na podstawie stanu faktycznego ustalonego przez Komisję i oświadczeń wydanych przez Sierra Leone, można stwierdzić zgodnie z art. 31 ust. 3 i art. 31 ust. 4 lit. a) i b) rozporządzenia w sprawie połowów NNN, że państwo to nie wypełniło obowiązków spoczywających na nim jako na państwie bandery, państwie portu, państwie nadbrzeżnym i państwie zbytu na mocy prawa międzynarodowego w odniesieniu do statków NNN i połowów NNN prowadzonych lub wspieranych przez statki rybackie pływające pod jego banderą lub przez jego obywateli oraz nie podjęło ono wystarczających działań w celu zapobieżenia dostępowi produktów uzyskanych z połowów NNN do swojego rynku.
3.2. Niewypełnienie obowiązku współpracy i egzekwowania prawa (art. 31 ust. 5 rozporządzenia w sprawie połowów NNN)
(21) Organy Sierra Leone odpowiedzialne za rybołówstwo były wprawdzie generalnie gotowe do współpracy z Komisją i odpowiadały na prośby o informacje oraz dostarczały informacji zwrotnych, ich zdolność do udzielenia odpowiedzi na niektóre wnioski była jednak ograniczona na skutek stanu rejestru międzynarodowego oraz brak współpracy między podmiotem odpowiedzialnym za międzynarodowy rejestr statków a organami krajowymi, jak wykazano w sekcji 3.1.
(22) Sierra Leone jest ważnym państwem nadbrzeżnym w Afryce Zachodniej, którego wody są bogatymi łowiskami, przyciągającymi statki z państw trzecich. W listopada 2015 r. 155 statków pływających pod banderami zagranicznymi posiadało upoważnienia do prowadzenia połowów na wodach Sierra Leone. Wszystkie statki z wyjątkiem tuńczykowców mają obserwatora na pokładzie. Nie wszystkie statki posiadają zainstalowany system monitorowania statków (VMS). Bez pełnej obecności obserwatorów we wszystkich segmentach floty i bez VMS na wszystkich statkach prowadzących połowy przemysłowe Sierra Leone nie może wiarygodnie zapewnić, aby żadne statki nie prowadziły połowów NNN. Liczby upoważnień nie można uznać za zgodną z możliwościami kontroli ani z dostępnymi zasobami.
(23) Sierra Leone jest również ważnym państwem bandery, które prowadzi międzynarodowy rejestr, przyciągający statki z państw trzecich, które nie są bezpośrednio powiązane z tym państwem. Jak wyjaśniono w motywie 17, statki te prowadzą działalność poza w.s.e. Sierra Leone, na morzu pełnym i na wodach państw trzecich. Komisja ustaliła, że chociaż Sierra Leone współpracuje z państwami podregionu za pośrednictwem podregionalnej Komisji ds. Rybołówstwa (SRFC), nie wydaje się jednak, by współpracowało z państwami trzecimi spoza regionu, w którym prowadzą działalność statki rybackie Sierra Leone. Ten brak współpracy może wynikać z faktu, iż władze Sierra Leone nie posiadają wystarczających informacji na temat statków pływających pod banderą tego państwa prowadzących działalność poza jego w.s.e.
(24) Krajowe ramy prawne dotyczące rybołówstwa 4 są przestarzałe i wymagają przeglądu w celu zapewnienia spójności między prawem krajowym a obowiązującymi przepisami międzynarodowymi i regionalnymi. Definicja działalności połowowej obejmuje poszukiwanie, łowienie, odławianie i pozyskiwanie ryb, jak również wszelkie działania wspierające lub przygotowawcze w stosunku do tych działań, włącznie z wykorzystaniem statków powietrznych. Definicja statku rybackiego obejmuje statki prowadzące działalność związaną z połowami. Działalność związana z połowami obejmuje przeładunek, przechowywanie, przetwarzanie, transport i uzupełnianie paliwa oraz zaopatrywanie statków rybackich. Jednakże teksty te nie zawierają odrębnej definicji połowów NNN i poważnego naruszenia przepisów zgodnie z określeniem w prawie międzynarodowym i nie przewidziano w nich wyraźnie środków egzekucyjnych ani sankcji wobec działalności prowadzonej przez statki Sierra Leone poza obszarem jurysdykcji tego państwa lub wobec obywateli wspierających lub prowadzących połowy NNN. Istnieją wyraźne przesłanki wskazujące na to, że system sankcji w Sierra Leone nie działa odstraszająco i nie jest proporcjonalny, choć wymagają tego zobowiązania międzynarodowe. Wysokość grzywien nie jest powiązana z wartością nielegalnie złowionych ryb i nie pozbawia regularnie sprawców korzyści płynących z nielegalnej działalności. Wysokość grzywien nie jest powiązana ze szkodami wyrządzonymi danym zasobom rybnym i środowisku.
(25) Wspólne Centrum Operacyjne (WCO) odpowiada za realizację zadań monitorowania i kontroli rybołówstwa oraz nadzoru nad nim (MCS). Dzięki finansowaniu międzynarodowych projektów WCO zostało wyposażone do wykonywania zadań MCS. Ze względu na ograniczone finansowanie operacyjność WCO okazuje się jednak ograniczona, gdyż budżet przeznaczony na pokrycie kosztów operacyjnych WCO jest niewystarczający. Dlatego wydaje się, że Sierra Leone nie ma środków materialnych i finansowych do zwalczania połowów NNN.
(26) Ramy prawne i środki egzekucyjne w Sierra Leone nie spełniają podstawowych wymogów określonych w art. 61, 62 i 117-119 UNCLOS. Stan faktyczny przedstawiony w motywach 20-24 wskazuje, że Sierra Leone nie spełniło warunków określonych w art. 94 UNCLOS, który stanowi, że państwo bandery obejmuje swoją jurysdykcją zgodnie z prawem krajowym każdy statek pływający pod jego banderą oraz jego kapitana, oficerów i załogę. Sierra Leone nie zdołało wykazać, że dysponuje odpowiednim systemem sankcji w celu zwalczania połowów NNN zgodnie z pkt 21 MPD-NNN. Sierra Leone nie uwzględniło również zaleceń zawartych w punkcie 24 MPD-NNN, w którym zaleca się państwom bandery, aby zapewniły kompleksowe i skuteczne monitorowanie, kontrolę i nadzór, poczynając od połowów, przez miejsce wyładunku, po ostateczne miejsce przeznaczenia, w tym za pomocą stosowania VMS zgodnie z właściwymi normami krajowymi, regionalnymi i międzynarodowymi.
(27) Uwzględniając fakty przedstawione w niniejszej sekcji decyzji oraz na podstawie stanu faktycznego ustalonego przez Komisję i oświadczeń złożonych przez Sierra Leone, można stwierdzić zgodnie z art. 31 ust. 3 i 5 rozporządzenia w sprawie połowów NNN, że istnieją wyraźne przesłanki wskazujące na fakt, iż państwo to nie wypełniło obowiązków spoczywających na nim na mocy prawa międzynarodowego w odniesieniu do współpracy oraz działań egzekucyjnych.
3.3. Niewdrożenie przepisów międzynarodowych (art. 31 ust. 6 rozporządzenia w sprawie połowów NNN)
(28) Sierra Leone ratyfikowało w 1994 r. konwencję UNCLOS i jest umawiającą się stroną ICCAT oraz IOTC.
(29) Od 2009 r. do 2012 r. Sierra Leone było uznawane za państwo nieprzestrzegające postanowień ICCAT. Status ten został zniesiony w 2013 r., lecz sytuacja w 2014 r. budziła obawy, gdyż ICCAT nie otrzymała w 2015 r. rocznego sprawozdania ani tabel dotyczących zgodności. Kilka powtarzających się kwestii dotyczących zgodności wskazano także w sprawozdaniu IOTC w sprawie zgodności w odniesieniu do Sierra Leone, w szczególności ogólny brak zgodności ze środkami ustanowionymi przez IOTC oraz brak sprawozdań i informacji zgodnie z rezolucjami 12/11, 01/06, 10/09, SC04 i S17. Sierra Leone jest umawiającą się stroną jedynie ICCAT oraz IOTC i mimo struktury i obszaru działania floty rybackiej tego państwa nie należy do żadnych innych regionalnych organizacji ds. zarządzania rybołówstwem.
(30) Kwestie zgodności dotyczące Sierra Leone w ramach ICCAT i IOTC wskazują, że państwo to nie wypełnia swoich obowiązków jako państwo bandery, określonych w art. 94 UNCLOS oraz pkt 24 MPD-NNN.
(31) Sierra Leone nie ratyfikowało żadnych międzynarodowych instrumentów prawnych związanych z zarządzaniem rybołówstwem poza UNCLOS. Skuteczność działania Sierra Leone w zakresie wdrażania instrumentów międzynarodowych nie jest zgodna z zaleceniami zawartymi w pkt 11 MPD-NNN, w którym zachęca się państwa, aby potraktowały jako kwestię priorytetową ratyfikację, przyjęcie lub przystąpienie do Porozumienia w sprawie wykonania postanowień Konwencji Narodów Zjednoczonych o prawie morza, odnoszących się do ochrony międzystrefowych zasobów rybnych i zasobów rybnych masowo migrujących i zarządzania nimi (UNFSA) oraz Porozumienia Organizacji Narodów Zjednoczonych ds. Wyżywienia i Rolnictwa o wspieraniu przestrzegania przez statki rybackie międzynarodowych środków ochrony i zarządzania na pełnym morzu (Porozumienia FAO w sprawie zgodności). Sierra Leone narusza także postanowienia pkt 14, który stanowi, że państwa powinny w pełni i skutecznie stosować Kodeks odpowiedzialnego rybołówstwa i związane z nim międzynarodowe plany działania.
(32) Ponadto, ponieważ w Sierra Leone nie ma wyznaczonego portu rybackiego, statki rybackie dokonują wyładunków bezpośrednio przy pirsach należących do firm lub w porcie handlowym.Sierra Leone nie ratyfikowało porozumienia FAO w sprawie środków stosowanych przez państwo portu z 2009 r. (PMSA).
(33) Wbrew zaleceniom zawartym w pkt 25-27 MPD-NNN Sierra Leone nie opracowało krajowego planu działania w zakresie zwalczania połowów NNN.
(34) Ponadto, jak wspomniano w motywie 17, sierraleońskim międzynarodowym rejestrem zarządza prywatne przedsiębiorstwo z siedzibą poza Sierra Leone i Sierra Leone najwyraźniej nie zdołało zapewnić, aby statki pływające pod jego banderą były rzeczywiście związane z tym państwem. Stanowi to naruszenie art. 91 UNCLOS, który stanowi, że między państwem bandery a jego statkami powinien istnieć rzeczywisty związek.
(35) W świetle faktów przedstawionych w niniejszej sekcji decyzji oraz na podstawie stanu faktycznego ustalonego przez Komisję i oświadczeń złożonych przez Sierra Leone można stwierdzić zgodnie z art. 31 ust. 3 i 6 rozporządzenia w sprawie połowów NNN, że państwo to nie wypełniło obowiązków spoczywających na nim na mocy prawa międzynarodowego w odniesieniu do międzynarodowych przepisów, regulacji oraz środków ochrony i zarządzania.
3.4. Szczególne ograniczenia krajów rozwijających się
(36) Według wskaźnika rozwoju społecznego ONZ (UNHDI) 5 Sierra Leone w 2015 r. uznano za państwo o niskim stopniu rozwoju społecznego (181. miejsce wśród 188 państw).
(37) Pomimo szczególnych ograniczeń możliwości, które mogą występować w odniesieniu do monitorowania, kontroli i nadzoru, szczególne ograniczenia Sierra Leone związane z jego poziomem rozwoju nie mogą uzasadniać braków opisanych w poprzednich sekcjach. Dotyczy to zwłaszcza rejestracji statków rybackich w ramach sierraleońskiego rejestru międzynarodowego oraz braku wiedzy o tych statkach.
(38) Wydaje się, że stwierdzone niedociągnięcia wynikają przede wszystkim z braku niezbędnego otoczenia administracyjnego, które pozwoliłoby zapewnić sprawne i skuteczne wykonywanie przez Sierra Leone jego obowiązków jako państwa bandery, państwa nadbrzeżnego, państwa portu i państwa zbytu. Sierra Leone otrzymała wsparcie ze strony inicjatyw regionalnych, którego celem było usprawnienie zarządzania i zwalczanie połowów NNN, w tym poprzez poprawę monitorowania, kontroli i nadzoru. Finansowanie to zostało jednak zawieszone w 2015 r. ze względu na obawy związane z zarządzaniem i bez tych funduszy WCO Sierra Leone nie może skutecznie działać.
(39) W świetle faktów przedstawionych w niniejszej sekcji decyzji oraz na podstawie stanu faktycznego ustalonego przez Komisję i oświadczeń wydanych przez Sierra Leone można stwierdzić zgodnie z art. 31 ust. 7 rozporządzenia w sprawie połowów NNN, że poziom rozwoju Sierra Leone może mieć negatywny wpływ na jego stopień zaawansowania i ogólną działalność w odniesieniu do rybołówstwa. Biorąc jednak pod uwagę charakter stwierdzonych w Sierra Leone uchybień, poziom rozwoju tego państwa nie może całkowicie usprawiedliwiać lub w inny sposób uzasadniać ogólnych wyników działalności Sierra Leone jako państwa bandery, państwa portu, państwa nadbrzeżnego lub państwa zbytu w odniesieniu do rybołówstwa ani niewystarczającego zakresu jego działań służących zapobieganiu połowom NNN, ich powstrzymywaniu i eliminowaniu.
4. WNIOSKI DOTYCZĄCE MOŻLIWOŚCI UZNANIA PAŃSTWA TRZECIEGO ZA NIEWSPÓŁPRACUJĄCE
(40) Biorąc pod uwagę wnioski wyciągnięte w odniesieniu do niewywiązania się przez Sierra Leone z obowiązków spoczywających na nim na mocy prawa międzynarodowego jako na państwie bandery, państwie portu, państwie nabrzeżnym lub państwie zbytu oraz w odniesieniu do niepodjęcia działań w celu zapobiegania połowom NNN oraz ich powstrzymywania i eliminowania, zgodnie z art. 32 rozporządzenia w sprawie połowów NNN państwo to należy powiadomić o możliwości uznania go przez Komisję za niewspółpracujące państwo trzecie w zakresie zwalczania połowów NNN.
(41) Zgodnie z art. 32 ust. 1 rozporządzenia w sprawie połowów NNN Komisja powinna powiadomić Sierra Leone o możliwości uznania go za niewspółpracujące państwo trzecie. Komisja powinna również podjąć wobec Sierra Leone wszelkie działania określone w art. 32 rozporządzenia w sprawie połowów NNN. W celu zapewnienia sprawnego zarządzania należy ustalić okres, w którym wymienione państwo może odpowiedzieć na piśmie na powiadomienie i dokonać naprawy sytuacji.
(42) Ponadto należy stwierdzić, że powiadomienie Sierra Leone o możliwości uznania go za państwo, które zdaniem Komisji jest państwem niewspółpracującym, do celów niniejszej decyzji nie wyklucza ani nie powoduje automatycznie żadnego późniejszego działania podejmowanego przez Komisję lub Radę na potrzeby określenia i ustanowienia wykazu państw niewspółpracujących,
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:
