Język postępowania: angielski(2015/C 414/22)
(Dz.U.UE C z dnia 14 grudnia 2015 r.)
Strony
Wnoszący odwołanie: Urząd Harmonizacji w ramach Rynku Wewnętrznego (znaki towarowe i wzory) (przedstawiciel: A. Follial-Monguiral, pełnomocnik)
Druga strona postępowania: Cactus S.A.
Żądania wnoszącego odwołanie
Strona wnosząca odwołanie domaga się od Trybunału Sprawiedliwości:
Zarzuty i główne argumenty
Zgodnie z wyrokiem "IP Translator" wskazanie nagłówka klasy może obejmować całość towarów lub usług ujętych w wykazie alfabetycznym tej klasy. Jednak takie wskazanie nie może stać się wyrazem żądania odnoszącego się do wszystkich towarów lub usług z konkretnej klasy. Sąd nieprawidłowo zastosował wyrok "IP Translator" i naruszył art. 28 rozporządzenia w sprawie wspólnotowego znaku towarowego 1 oraz zasadę 22 przepisów wykonawczych do rzeczonego rozporządzenia, gdy zrównał zakres nagłówka klasy 35 ze wszystkimi usługami z tej klasy. Jako że ani usługi detaliczne jako takie, ani usługi "sprzedaży detalicznej roślin i kwiatów naturalnych, nasion, świeżych owoców i warzyw" nie są zawarte w wykazie alfabetycznym klasy 35, wcześniejsze wspólnotowe znaki towarowe nie są chronione w odniesieniu do tych usług. Wymóg wyszczególnienia towarów lub typów towarów, do których odnoszą się usługi detaliczne, który to wymóg ma zastosowanie do wszystkich znaków towarowych, łącznie z tymi, które zostały zgłoszone przed wyrokiem "Praktiker", dodatkowo stoi na przeszkodzie wnioskowi Sadu, zgodnie z którym abstrakcyjne wskazanie nagłówka klasy 35 rozciąga się na usługi detaliczne dotyczące wszelkich możliwych towarów.
Końcowe stwierdzenie, że samo używanie stylizowanego kaktusa nie wpływa na charakter odróżniający wcześniejszego graficznego znaku towarowego w rozumieniu art. 15 ust. lit. a) rozporządzenia w sprawie wspólnotowego znaku towarowego, jest dotknięte czterokrotnym naruszeniem prawa. Opierając swój wniosek wyłącznie na semantycznej zbieżności miedzy logo i elementem słownym, Sąd nie zbadał, do jakiego stopnia element słowny "Cactus" miał charakter odróżniający i istotny dla wcześniejszego złożonego znaku towarowego. Sąd nie wziął pod uwagę różnic wizualnych i (ewentualnie) fonetycznych między logo a złożonym znakiem towarowym, błędnie oparł swoje końcowe ustalenia na wcześniejszej znajomości złożonego znaku towarowego przez odbiorców w Luksemburgu oraz nie wziął pod uwagę postrzegania przez odbiorców europejskich jako całości.
