POROZUMIENIE MIĘDZYINSTYTUCJONALNEz dnia 12 marca 2014 r.
między Parlamentem Europejskim a Radą w sprawie przekazywania Parlamentowi Europejskiemu i wykorzystywania przez Parlament Europejski posiadanych przez Radę informacji niejawnych dotyczących spraw innych niż z dziedziny wspólnej polityki zagranicznej i bezpieczeństwa
(2014/C 95/01)
(Dz. U.UE C z dnia 1 kwietnia 2014 r.)
PARLAMENT EUROPEJSKI I RADA,
mając na uwadze, co następuje:
(1) Art. 14 ust. 1 Traktatu o Unii Europejskiej (TUE) stanowi, że Parlament Europejski ma pełnić, wspólnie z Radą, funkcję prawodawczą i budżetową oraz że ma pełnić także funkcje kontroli politycznej i konsultacyjne zgodnie z warunkami przewidzianymi w Traktatach.
(2) Art. 13 ust. 2 TUE stanowi, że każda instytucja ma działać w granicach uprawnień przyznanych jej na mocy Traktatów, zgodnie z procedurami, na warunkach i w celach w nich określonych. Postanowienie to przewiduje również, że instytucje mają ze sobą lojalnie współpracować. Art. 295 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej (TFUE) stanowi, że Parlament Europejski i Rada mają, między innymi, ustalać warunki współpracy i że w tym celu mogą one, w poszanowaniu Traktatów, zawierać porozumienia międzyinstytucjonalne, które mogą mieć charakter wiążący.
(3) Traktaty oraz, w stosownych przypadkach, inne właściwe przepisy stanowią, że w ramach specjalnej procedury ustawodawczej albo na mocy innych procedur decyzyjnych Rada ma konsultować się z Parlamentem Europejskim lub uzyskiwać jego zgodę przed przyjęciem aktu prawnego. Traktaty przewidują także, że w niektórych przypadkach Parlament Europejski ma być informowany o postępach lub rezultatach danej procedury lub brać udział w ocenie lub kontroli niektórych jednostek organizacyjnych Unii.
(4) W szczególności art. 218 ust. 6 TFUE stanowi, że z wyjątkiem przypadków, gdy umowa międzynarodowa dotyczy wyłącznie wspólnej polityki zagranicznej i bezpieczeństwa, Rada ma przyjąć decyzję w sprawie zawarcia danej umowy po uzyskaniu zgody Parlamentu Europejskiego lub po konsultacji z nim; zatem niniejsze porozumienie międzyinstytucjonalne obejmuje wszystkie umowy międzynarodowe nieodnoszące się wyłącznie do wspólnej polityki zagranicznej i bezpieczeństwa.
(5) Art. 218 ust. 10 TFUE stanowi także, że Parlament Europejski ma być natychmiast i w pełni informowany na wszystkich etapach procedury; postanowienie to ma także zastosowanie do umów odnoszących się do wspólnej polityki zagranicznej i bezpieczeństwa.
(6) W przypadkach, w których wykonywanie Traktatów i, stosownie do okoliczności, innych odpowiednich przepisów wymagałoby dostępu Parlamentu Europejskiego do informacji niejawnych posiadanych przez Radę, należy dokonać odpowiednich ustaleń między Parlamentem Europejskim a Radą, które regulowałyby ten dostęp.
(7) W przypadku gdy Rada zadecyduje o udzieleniu Parlamentowi Europejskiemu dostępu do posiadanych przez Radę informacji niejawnych dotyczących obszaru wspólnej polityki zagranicznej i bezpieczeństwa, Rada, stosownie do okoliczności, podejmuje decyzje ad hoc albo stosuje w tym celu porozumienie międzyinstytucjonalne z dnia 20 listopada 2002 r. między Parlamentem Europejskim i Radą dotyczące dostępu Parlamentu Europejskiego do posiadanych przez Radę informacji sensytywnych w dziedzinie polityki bezpieczeństwa i obrony 1 (zwane dalej "porozumieniem międzyinstytucjonalnym z dnia 20 listopada 2002 roku").
(8) Oświadczenie wysokiej przedstawiciel w sprawie odpowiedzialności politycznej 2 , złożone przy przyjmowaniu decyzji Rady 2010/427/UE z dnia 26 lipca 2010 r. określającej organizację i zasady funkcjonowania Europejskiej Służby Działań Zewnętrznych 3 , przewiduje, że wysoka przedstawiciel dokona przeglądu obecnych przepisów o dostępie posłów do Parlamentu Europejskiego do dokumentów i informacji niejawnych w dziedzinie polityki bezpieczeństwa i obrony (na przykład porozumienie międzyinstytucjonalne z dnia 20 listopada 2002 roku) i w razie potrzeby zaproponuje ich zmianę.
(9) Ważne jest, by Parlament Europejski posiadał wiedzę o regulujących informacje niejawne zasadach, standardach i przepisach, które są konieczne do ochrony interesów Unii Europejskiej i państw członkowskich. Ponadto Parlament Europejski będzie mógł przekazywać informacje niejawne Radzie.
(10) W dniu 31 marca 2011 r. Rada przyjęła decyzję 2011/292/UE w sprawie przepisów bezpieczeństwa dotyczących ochrony informacji niejawnych UE 4 (zwaną dalej "przepisami bezpieczeństwa Rady").
(11) W dniu 6 czerwca 2011 r. Prezydium Parlamentu Europejskiego przyjęło decyzję dotyczącą przepisów regulujących postępowanie z informacjami poufnymi w Parlamencie Europejskim 5 (zwaną dalej "przepisami bezpieczeństwa Parlamentu Europejskiego").
(12) Przepisy bezpieczeństwa instytucji, organów lub jednostek organizacyjnych Unii powinny razem tworzyć kompleksowe i spójne ogólne ramy ochrony informacji niejawnych w Unii Europejskiej oraz zapewniać równoważność podstawowych zasad i minimalnych standardów. Podstawowe zasady i minimalne standardy określone w przepisach bezpieczeństwa Parlamentu Europejskiego i w przepisach bezpieczeństwa Rady powinny być w związku z tym równoważne.
(13) Poziom ochrony przyznawany informacjom niejawnym na mocy przepisów bezpieczeństwa Parlamentu Europejskiego powinien być równoważny z poziomem przyznawanym informacjom niejawnym na mocy przepisów bezpieczeństwa Rady.
(14) Odpowiednie służby Sekretariatu Parlamentu Europejskiego i Sekretariatu Generalnego Rady będą ściśle ze sobą współpracować w celu zapewnienia, aby do informacji niejawnych w obydwu instytucjach stosować równoważne poziomy ochrony.
(15) Niniejsze porozumienie nie narusza obecnych i przyszłych przepisów o dostępie do dokumentów, przyjętych zgodnie z art. 15 ust. 3 TFUE; przepisów o ochronie danych osobowych, przyjętych zgodnie z art. 16 ust. 2 TFUE; przepisów o uprawnieniach śledczych Parlamentu Europejskiego, przyjętych zgodnie z art. 226 akapit trzeci TFUE; oraz odpowiednich przepisów dotyczących Europejskiego Urzędu ds. Zwalczania Nadużyć Finansowych (OLAF),
UZGODNIŁY, CO NASTĘPUJE: