Rola kobiet w gospodarce ekologicznej (2012/2035 (INI)).

A.

mając na uwadze, że gospodarka ekologiczna definiowana jest jako gospodarka zrównoważona, co oznacza zrównoważenie społeczne i ekologiczne; mając na uwadze, że zrównoważony rozwój społeczny obejmuje porządek społeczny cechujący się równouprawnieniem oraz równością społeczną niezależnie od płci, przynależności etnicznej, koloru skóry, religii, orientacji seksualnej, niepełnosprawności lub poglądów politycznych;

B.

mając na uwadze, że zmiana klimatu i utrata różnorodności biologicznej zagrażają warunkom życia, dobrobytowi i dobremu samopoczuciu kobiet i mężczyzn; mając na uwadze, że w związku z tym ochrona naszego ekosystemu stanowi podstawę gospodarki ekologicznej; mając na uwadze, że obecne pokolenie nie może pozostawić odpowiedzialności za rozwiązanie współczesnych problemów związanych ze środowiskiem naturalnym przyszłym generacjom; mając na uwadze, że zrównoważony ekologicznie rozwój obejmuje wykorzystanie, ochronę i zwiększanie wspólnych zasobów w celu utrzymania procesów ekologicznych, od których zależy życie, oraz podniesienia ogólnej jakości życia, teraz i w przyszłości;

C.

mając na uwadze, że z uwagi na role wynikające z płci kobiety nie mają takiego samego wpływu na środowisko jak mężczyźni, a w wielu krajach dostęp kobiet do zasobów i możliwości wpływu na sytuację oraz możliwości dostosowania się są ograniczone ze względu na normy strukturalne i dyskryminację;

D.

mając na uwadze, że polityka w dziedzinie środowiska ma bezpośredni wpływ na zdrowie ludzi i ich status społeczno-ekonomiczny, oraz mając na uwadze, że brak równouprawnienia płci w połączeniu z brakiem wrażliwości na odmienny status społeczno-ekonomiczny kobiet i ich potrzeby powoduje, że kobiety często mocniej odczuwają skutki degradacji środowiska i niewłaściwej polityki w tym obszarze;

E.

mając na uwadze, że w niektórych państwach członkowskich nadal nie docenia się i nie zauważa roli kobiet w gospodarce ekologicznej, co prowadzi do różnego rodzaju dyskryminacji ze względu na utracone korzyści, takie jak ochrona socjalna, ubezpieczenie zdrowotne, odpowiednie wynagrodzenia i prawa emerytalne;

F.

mając na uwadze, że z powodu zmiany klimatu i niszczenia ekosystemów najdotkliwiej ucierpią ludzie najubożsi, z których około 70 % stanowią kobiety;

G.

mając na uwadze, że przejście na ekologiczną i zrównoważoną gospodarkę jest niezbędne do zmniejszenia wpływu na środowisko naturalne, poprawy sprawiedliwości społecznej i stworzenia społeczeństwa, w którym kobiety i mężczyźni mają równe prawa i możliwości;

H.

mając na uwadze, że przejście na gospodarkę ekologiczną często powoduje szczególne trudności związane z zatrudnieniem kobiet w zielonych zawodach ze względu na to, że często nie posiadają one odpowiedniego wykształcenia technicznego wymaganego do zajmowania wyspecjalizowanych stanowisk w sektorze gospodarki ekologicznej;

I.

mając na uwadze, że kobiety są wyraźnie niedostatecznie reprezentowane w negocjacjach dotyczących środowiska, w dyskusjach na temat budżetu oraz podejmowaniu decyzji o przechodzeniu na gospodarkę ekologiczną;

J.

mając na uwadze, że wzorce konsumpcji i stylu życia mają istotny wpływ na klimat i środowisko; mając na uwadze, że wzorce konsumpcji bogatej części świata, na przykład w kwestii żywności i transportu, na dłuższą metę nie będą zrównoważone, zwłaszcza jeśli wziąć pod uwagę to, że wszystkie kobiety i wszyscy mężczyźni na Ziemi mają prawo do godnego życia w dobrobycie;

K.

mając na uwadze, że ogólnie rzecz biorąc, kobiety i mężczyźni reprezentują odmienne wzorce konsumpcji; mając na uwadze, że kobiety konsumują mniej w porównaniu z mężczyznami, niezależnie od statusu społeczno-ekonomicznego, wykazują też większą chęć działania na rzecz ochrony środowiska przez wybory konsumenckie, takie jak spożywanie mniejszych ilości mięsa, rzadsze używanie samochodu i efektywniejsze gospodarowanie energią;

L.

mając na uwadze, że w wyniku obecnej struktury władzy, w której ważna jest płeć, kobiety nie dysponują takim samym dostępem do zarządzania i systemu transportu jak mężczyźni; mając na uwadze, że aby zwiększyć możliwości transportowe kobiet, konieczne jest wprowadzenie bardziej efektywnych środków transportu publicznego, rozbudowanie sieci ścieżek pieszych i rowerowych oraz skrócenie odległości do usług, a także rozwój i poszerzenie wiedzy i poziomu innowacji w zakresie przyjaznych dla środowiska środków transportu;

M.

mając na uwadze, że kobiety są szczególnie narażone na skutki zagrożeń dla środowiska i zmiany klimatu z powodu ich niższego statusu społeczno-ekonomicznego w porównaniu ze statusem mężczyzn, tradycyjnie nieproporcjonalnego udziału w wykonywaniu obowiązków domowych oraz zagrożenia przemocą, na jaką są narażone w sytuacjach konfliktowych, które uwidaczniają się lub pogłębiają wskutek niedoboru zasobów naturalnych;

N.

mając na uwadze, że kobiety muszą w pełni uczestniczyć w formułowaniu polityki, podejmowaniu decyzji i wdrażaniu ekologicznej gospodarki; mając na uwadze, że udział kobiet doprowadził do poprawy reagowania w sytuacjach kryzysowych, zwiększenia różnorodności biologicznej, zwiększenia bezpieczeństwa żywnościowego, zmniejszenia pustynnienia i lepszej ochrony lasów;

O.

mając na uwadze, że brakuje kompleksowych i porównywalnych danych na temat wpływu gospodarki ekologicznej na rynek pracy;

1.

potwierdza potrzebę przejścia społeczeństwa na gospodarkę ekologiczną, w której względy ekologiczne idą w parze ze zrównoważonym rozwojem społecznym, tj. większym równouprawnieniem i większą sprawiedliwością społeczną;

2.

zauważa, że szczególne i ważne elementy gospodarki ekologicznej wpływają na ekosystem, konsumpcję, wyżywienie, wzrost, transport, energię i sektor opieki społecznej;

3.

wyraża ubolewanie, że w komunikacie Komisji pt. "Rio+20: w kierunku gospodarki ekologicznej i lepszego zarządzania" skierowanym do instytucji i komitetów UE brakuje perspektywy płci;

4.

zachęca Komisję i państwa członkowskie do zbierania danych segregowanych według kryterium płci i wieku podczas planowania, wdrażania i oceniania strategii, programów i projektów budżetów w dziedzinie środowiska i klimatu - bez prowadzenia statystyk utrudnione jest przeprowadzanie odpowiednich działań mających na celu zwiększenie równouprawnienia;

5.

ubolewa nad tym, że kwestie płci i związana z nimi problematyka nie zostały właściwie włączone do polityki i programów na rzecz zrównoważonego rozwoju; przypomina, że nieuwzględnienie perspektywy płci w polityce w dziedzinie środowiska pogłębia nierówności ze względu na płeć oraz wzywa Komisję i państwa członkowskie do ustanowienia mechanizmów uwzględniania aspektu płci w polityce w dziedzinie środowiska na szczeblu międzynarodowym, krajowym i regionalnym;

6.

wzywa Komisję do zainicjowania badań naukowych w zakresie płci i gospodarki ekologicznej oraz udziału kobiet w rozwoju przyjaznych dla środowiska innowacji, usług i produktów;

7.

wzywa Komisję i państwa członkowskie do wspierania i promocji specjalnych badań naukowych i ekspertyz analizujących, w jaki sposób przejście na gospodarkę ekologiczną wpłynie na kobiety i mężczyzn w różnych sektorach oraz badających zasadniczą rolę kobiet w ułatwieniu tego przejścia; wzywa Komisję i państwa członkowskie do uwzględnienia perspektywy płci w systemie ochrony środowiska oraz w ekspertyzach mających na celu ocenę oddziaływania na środowisko;

8.

dostrzega pilną potrzebę międzynarodowego porozumienia w sprawie wspólnej definicji gospodarki ekologicznej, opartej na filarach zrównoważenia społecznego i ekologicznego; podkreśla istotną rolę, jaką społeczeństwo obywatelskie, zwłaszcza ruchy społeczne, organizacje ekologiczne i organizacje zajmujące się prawami kobiet, muszą odegrać w określaniu celów i założeń gospodarki ekologicznej;

9.

wzywa Komisję do systematycznego uwzględniania perspektywy równouprawnienia płci przy określaniu, wdrażaniu i monitorowaniu polityki w dziedzinie środowiska na wszystkich szczeblach, w tym lokalnych i regionalnych działań na rzecz rozwoju i badań naukowych; wzywa Komisję do wykorzystania i wspierania zasady uwzględniania aspektu płci jako narzędzia prawidłowego zarządzania;

10.

wzywa Komisję do wspierania równouprawnienia płci jako kluczowej kwestii przy projektowaniu i negocjowaniu przyszłych przepisów i programów w zakresie unijnych funduszy strukturalnych (Europejskiego Funduszu Społecznego - EFS i Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego - EFRR) oraz wspólnej polityki rolnej, zwłaszcza w ramach środków związanych z przejściem w kierunku gospodarki ekologicznej;

11.

stwierdza, że energia odnawialna może być wykorzystywana na odległych i odizolowanych obszarach, gdzie nie ma dostępu do energii elektrycznej, a jej produkcja zwiększa udział energii niepowodującej zanieczyszczeń; zachęca zatem państwa członkowskie do stworzenia infrastruktury do użytkowania przyjaznej dla środowiska energii ze źródeł odnawialnych dzięki środkom z EFRR i EFS; zachęca ponadto do zwiększenia poziomu innowacji i większego udziału zarówno kobiet, jak i mężczyzn, w rozwoju, np., przyjaznej dla środowiska energii odnawialnej i architektury;

12.

wzywa Komisję, aby w kampaniach informacyjnych zwiększała świadomość wagi przejścia na gospodarkę ekologiczną oraz pozytywnych skutków polityki w dziedzinie środowiska uwzględniającej aspekt płci;

13.

wzywa Komisję i państwa członkowskie do uwzględniania równouprawnienia płci we wszystkich obszarach polityki w dziedzinie środowiska i na wszystkich szczeblach podejmowania decyzji gospodarczych; cele te powinny być opracowywane w porozumieniu ze społeczeństwem obywatelskim;

14.

wzywa Komisję i państwa członkowskie, aby zaczęły stosować nowy, społeczny i przyjazny dla klimatu wskaźnik wzrostu gospodarczego, uwzględniający aspekty dobrobytu niezwiązane z gospodarką, i kładzie główny nacisk na kwestie dotyczące zrównoważonego rozwoju takie jak: równouprawnienie płci, walka z ubóstwem i ograniczenie emisji gazów cieplarnianych;

15.

zauważa, że działania na rzecz zaspokojenia uzasadnionych żądań ludzi w zakresie mieszkania, wyżywienia, dostaw, energii i zatrudnienia muszą być zawsze prowadzone w taki sposób, aby ekosystemy były chronione, a zmiana klimatu ograniczana, natomiast zasoby naturalne Ziemi były wykorzystywane w sposób zgodny z prawami człowieka, co prowadzi do zwiększenia równości i przydziału w oparciu o zasady równości środowiskowej;

16.

podkreśla znaczenie, jakie ma zapewnienie dzieciom i wnukom dobrych warunków życia oraz zaspokajanie bieżących potrzeb dzięki rozwojowi gospodarczemu bez narażania na szwank przyszłych pokoleń;

17.

zwraca uwagę, że PKB jest miarą produkcji, a nie zrównoważonej ochrony środowiska, efektywności w wykorzystywaniu zasobów, integracji społecznej lub ogólnie rozwoju społecznego; domaga się opracowania jasnych i mierzalnych wskaźników, które uwzględniałyby zmianę klimatu, różnorodność biologiczną, efektywne wykorzystywanie zasobów i sprawiedliwość społeczną;

18.

wzywa państwa członkowskie do wdrożenia środków fiskalnych prowadzących do gospodarki ekologicznej, częściowo w drodze ustalenia stawek za wpływ na środowisko naturalne, a częściowo przez inwestowanie środków w stymulowanie innowacji ekologicznych i zrównoważonych systemów infrastrukturalnych;

19.

uważa, że fundusze publiczne UE w dużo większym stopniu powinny być przeznaczane na trwałe dobra publiczne;

20.

apeluje o wprowadzenie warunków, zgodnie z którymi dotacje UE będą przyznawane wyłącznie na działalność przyjazną dla środowiska i sprzyjającą zrównoważonemu rozwojowi społecznemu;

21.

wzywa Komisję i państwa członkowskie do stworzenia zrównoważonych systemów transportu, w których w równym stopniu uwzględniono by potrzeby kobiet i mężczyzn w zakresie transportu i które równocześnie miałyby niewielki wpływ na środowisko;

22.

wzywa Komisję do skoncentrowania środków finansowych przeznaczanych na badania naukowe - które stanowią podstawowy środek motywacyjny - na projekty dotyczące opracowania rozwiązań w zakresie innowacyjnego i zrównoważonego transportu;

23.

wzywa państwa członkowskie do ograniczenia wpływu sektora transportu na środowisko i energetykę oraz do zwiększenia równości dzięki działaniom na rzecz poprawy dostępu do systemów IT i efektywnego planowania ruchu;

24.

wzywa Komisję i państwa członkowskie do wprowadzenia hierarchii transportu, która wyraźnie określa, jakie rodzaje transportu mają być objęte priorytetem, aby umożliwić osiągnięcie ogólnych celów komunikacyjnych i dotyczących ochrony środowiska;

25.

wzywa do opracowania statystyk przed ustaleniem jakiejkolwiek hierarchii transportu w celu pomiaru oddziaływania na środowisko publicznych i prywatnych środków transportu w pełnym zakresie zróżnicowanych uwarunkowań lokalnych oraz wzywa odpowiednie władze publiczne, by dawały przykład w tych działaniach;

26.

wzywa państwa członkowskie do uwzględniania w kontrolach rachunków publicznych sporządzanych przez właściwe organy audytu wpływu korzystania ze środków transportu przez władze publiczne;

27.

wzywa państwa członkowskie do propagowania telepracy za pomocą zachęt społecznych i podatkowych oraz przez zapewnienie ram prawnych chroniących pracownika;

28.

wzywa państwa członkowskie do znacznego wzmocnienia lokalnego transportu publicznego przez zwiększenie ilości i podniesienie jakości usług transportu, poprawę bezpieczeństwa, komfortu i fizycznej dostępności środków i obiektów transportu, a także przez zapewnienie zintegrowanych i dodatkowych systemów transportu, w tym w małych miejscowościach i na obszarach wiejskich, które zwiększyłyby możliwości przemieszczania się kobiet, osób niepełnosprawnych i osób starszych, a tym samym umożliwiłyby im lepsze włączenie społeczne i poprawiłyby warunki życia;

29.

podkreśla, że inwestycje w zrównoważone systemy transportu muszą uwzględniać fakt, iż kobiety i mężczyźni postrzegają przestrzeń publiczną w odmienny sposób i w oparciu o inną ocenę ryzyka, co oznacza, że bezpieczne miejsca w systemie transportu muszą być traktowane priorytetowo w odniesieniu zarówno do kobiet, jak i do mężczyzn;

30.

stwierdza, że zielone miejsca pracy, np. w sektorze rolniczym, energetycznym, transportu, usług użyteczności publicznej, badań naukowych, technologii, technologii informacyjnych, budowlanym i sektorze gospodarki odpadami, mają duże znaczenie dla gospodarki ekologicznej;

31.

zachęca państwa członkowskie do wspierania przedsiębiorczości kobiet w gospodarce ekologicznej przez ułatwianie im dostępu do niej za pomocą upowszechniania danych i warsztatów szkoleniowych oraz tworzenia środków pomagających kobietom osiągnąć równowagę między życiem zawodowym i prywatnym; wzywa państwa członkowskie do pobudzania przedsiębiorczości kobiet w rozwoju ochrony środowiska i przyjaznych dla środowiska technologii, np. w sektorze energii ze źródeł odnawialnych, rolnictwie i turystyce, oraz w rozwoju ekologicznych innowacji, zwłaszcza w sektorze usług; zauważa, że sektor energii odnawialnej może stanowić źródło nowych możliwości zawodowych dla kobiet-przedsiębiorców na obszarach, na których bezrobocie kobiet jest szczególnie wysokie;

32.

wzywa państwa członkowskie do zapewnienia kobietom odpowiednich warunków pracy, dostępu do opieki zdrowotnej, edukacji i mieszkań o przyzwoitym standardzie, a także udziału - z możliwością zdecydowanego wyrażania stanowiska - w dialogu społecznym w celu ułatwienia przejścia w kierunku nowych, zielonych miejsc pracy;

33.

zwraca uwagę, że zrównoważona gospodarka oznacza, iż jest ona "ekologiczna dla wszystkich", tworząc godziwe warunki pracy i zrównoważone wspólnoty oraz umożliwiając bardziej sprawiedliwy podział bogactwa;

34.

zauważa, że w ekologicznej gospodarce nie tylko zielone miejsca pracy, ale każda praca o niewielkim wpływie na środowisko jest ważna; zauważa, że tego rodzaju miejsca pracy można znaleźć w sektorze prywatnym, ale również w sektorze opieki społecznej, np. w szkołach i instytucjach opieki;

35.

zachęca państwa członkowskie do tego, by zadbały o równą reprezentację kobiet w politycznych organach decyzyjnych oraz w powoływanych przez rząd organach i instytucjach zajmujących się określaniem, planowaniem i wdrażaniem polityki w dziedzinie środowiska, energetyki i zielonych miejsc pracy, tak aby uwzględniać problematykę płci; wzywa państwa członkowskie do powoływania większej liczby kobiet na stanowiska kierownicze oraz do zarządów firm w sektorze zielonych miejsc pracy; podkreśla, że jeżeli osiągnięcie tego celu nie jest możliwe w sposób dobrowolny, należy zastosować ukierunkowane środki wzmacniające równouprawnienie i demokrację, takie jak wprowadzenie parytetów płci lub innych metod;

36.

zwraca uwagę, że ekologiczna konwersja gospodarki oraz przejście na gospodarkę niskoemisyjną stworzy ogromne zapotrzebowanie na wykwalifikowanych pracowników; nawiązuje do faktu, że w sektorze odnawialnych źródeł energii zatrudnia się bardzo niewiele kobiet, zwłaszcza w dziedzinach intensywnie wykorzystujących badania naukowe i technologię; podkreśla zatem, że szczególnie ważne jest sporządzenie przez państwa członkowskie planów działania w celu zachęcania większej liczby kobiet do wyboru kierunków studiów i kariery zawodowej w takich dziedzinach, jak inżynieria, nauki ścisłe, technologie informacyjne i inne obszary zaawansowanej technologii, w których w przyszłości będzie można znaleźć wiele zielonych miejsc pracy;

37.

wzywa państwa członkowskie do stosowania i rozwijania metod zachęcania kobiet do wyboru kierunków kształcenia i kariery zawodowej w sektorze ochrony środowiska, transportu i energii oraz do zdecydowanego zwalczania stereotypów przedstawiających kariery w dziedzinie nauk ścisłych i stosowanych jako odpowiednie dla mężczyzn;

38.

zauważa konieczność wspierania i promowania dostępu kobiet do mikrokredytów dla małych przedsiębiorstw,

39.

wzywa państwa członkowskie do stosowania i rozwijania metod zachęcania kobiet do wyboru kierunków kształcenia i kariery zawodowej o niewielkim wpływie na środowisko w sektorze opieki społecznej;

40.

zwraca się do państw członkowskich, aby opracowały kursy szkoleniowe w ramach programów UE, takich jak EFRR i EFS, mające na celu ułatwienie kobietom dostępu do nowych zielonych miejsc pracy oraz nowo powstających technologii o niewielkim wpływie na środowisko, zarówno w sektorze prywatnym, jak i publicznym; apeluje do państw członkowskich o dołożenie starań, aby pracownice były w większym stopniu objęte projektami i programami szkoleniowymi dotyczącymi transformacji ekologicznej, tj. w sektorze odnawialnych źródeł energii oraz w dziedzinach intensywnie wykorzystujących badania naukowe i technologię, oraz o skupienie się na zapewnieniu kobietom - dzięki kształceniu i szkoleniom - kompetencji i kwalifikacji niezbędnych do konkurowania na równych zasadach z mężczyznami o zatrudnienie i indywidualny rozwój zawodowy; stwierdza, że mężczyźni mają łatwiejszy dostęp do zaawansowanych środków produkcji rolnej i technologii prowadzenia działalności gospodarczej potrzebnych do uzyskania dostępu do wysoce wyspecjalizowanych stanowisk w gospodarce ekologicznej;

41.

stwierdza, że aby kobiety mogły uczestniczyć w gospodarce ekologicznej na takich samych warunkach jak mężczyźni, należy zwiększyć liczbę ośrodków opieki nad dziećmi i osobami starszymi, zarówno kobiety, jak i mężczyźni muszą mieć możliwość godzenia życia rodzinnego i zawodowego, a prawa seksualne i reprodukcyjne kobiet muszą być zapewnione; wskazuje, że polityka i przepisy powinny mieć na celu zapewnienie wsparcia na rzecz zabezpieczenia społecznego, planowania rodziny i opieki na dziećmi, ponieważ tylko w społeczeństwie, które spełnia te wymogi, kobiety będą mogły wnieść swoją wiedzę i równy wkład w dobrze prosperującą gospodarkę ekologiczną;

42.

zwraca uwagę, że ekologizację gospodarki zaczęto uznawać za narzędzie pobudzania rozwoju gospodarczego, zwłaszcza w kontekście kryzysu gospodarczego i strategii "Europa 2020"; wzywa Komisję i państwa członkowskie do wspierania działań na rzecz ekologizacji gospodarki w drodze zachęcania do inwestycji i programów promujących ekologiczne inwestycje i zielone miejsca pracy, skierowanych do osób, które ich najbardziej potrzebują; utrzymuje, że perspektywa płci ma zasadnicze znaczenie dla zapobieżenia pogłębieniu się dysproporcji;

43.

wzywa Komisję i państwa członkowskie do gromadzenia i analizowania segregowanych według kryterium płci danych dotyczących podziału zasobów finansowych z uwzględnieniem sektorów podzielonych pod względem płci i innowacji ekologicznych oraz do opracowania wskaźników w celu pomiaru potencjalnych, posegregowanych skutków gospodarki ekologicznej dla spójności terytorialnej i społecznej; wzywa Komisję i państwa członkowskie do opracowania strategicznego kierunku i zestawu narzędzi umożliwiających skuteczne reagowanie na ewentualne zmiany poziomu i struktury zatrudnienia na rynku pracy;

44.

spodziewa się, że przejście na szerzej zakrojone i bardziej zrównoważone wskaźniki gospodarcze również w polityce rozwoju będzie prowadzić do większego nacisku na cele społeczne i środowiskowe w krajach rozwijających się oraz że specjalna polityka i przepisy zabezpieczą prawa własności kobiet oraz nadzór nad zasobami naturalnymi; podkreśla, że należy wspierać dostęp kobiet do usług i nowych technologii potrzebnych do zarządzania sieciami energetycznymi i wodnymi, przedsiębiorstwami i produkcją rolną oraz do funkcjonowania tych obszarów gospodarki; podkreśla, że należy zwiększyć udział kobiet w biznesie i ich rolę przywódczą w organizacjach;

45.

wzywa Komisję, aby w pełni uznała i uwzględniła wieloaspektowy wpływ degradacji środowiska na dysproporcje, zwłaszcza te występujące między kobietami a mężczyznami, oraz aby zadbała o propagowanie równości praw kobiet podczas opracowywania nowych wniosków dotyczących polityki w dziedzinie zmiany klimatu oraz zrównoważenia środowiskowego;

46.

wzywa Komisję i państwa członkowskie do opracowania wskaźników oceny zależnych od płci skutków projektów i programów oraz do lepszego uwzględnienia perspektywy płci i równouprawnienia w strategiach środowiskowych służących osiągnięciu ekologicznej gospodarki;

47.

wzywa Komisję, aby była szczególnie świadoma tego, że dostęp do czystej wody ma bardzo duże znaczenie dla dziewcząt i kobiet w wielu częściach świata, ponieważ to często na nich spoczywa obowiązek przynoszenia wody do domu; podkreśla, że istotne jest również zachowanie wiedzy na temat lokalnych ekosystemów, którą posiadają kobiety w społecznościach rdzennych;

48.

wzywa Komisję do zwrócenia szczególnej uwagi na fakt, że w wielu krajach rozwijających się możliwości kariery zawodowej kobiet w sektorze gospodarki ekologicznej są nadal znacznie ograniczone z powodu uwarunkowań społecznych i systemów patriarchalnych oraz na to, że kobiety nie mają dostępu do informacji, szkoleń i technologii niezbędnych do uzyskania zatrudnienia w tym sektorze;

49.

wzywa Komisję do zwrócenia szczególnej uwagi na to, iż miliardy ludzi są całkowicie zależne od biomasy jako źródła energii, a dzieci i kobiety cierpią z powodów zdrowotnych, ponieważ zajmują się zbieraniem, przetwarzaniem i wykorzystaniem biomasy; podkreśla, że potrzebne są w związku z tym inwestycje w odnawialne i bardziej efektywne źródła energii;

50.

domaga się pogłębionych analiz wpływu dotyczących wyników wielostronnych i dwustronnych porozumień handlowych wynegocjowanych pomiędzy UE i państwami trzecimi, przeprowadzonych z perspektywy klimatu, płci i trwałości, oraz wzywa Komisję do zatwierdzenia wyraźnego wsparcia na rzecz zarządzania zmianami klimatu w ramach całej pomocy na rzecz handlu i innej odnośnej pomocy rozwojowej;

51.

wzywa Komisję do opracowania programów transferu nowoczesnych technologii i wiedzy eksperckiej, aby pomóc krajom i regionom rozwijającym się w dostosowaniu się do zmian środowiska;

52.

podkreśla, że przy opracowywaniu strategii na rzecz walki ze zmianą klimatu należy uwzględnić nierówności ze względu na płeć w dostępie do zasobów takich jak mikropożyczki, kredyty, informacje i technologie;

*

* *

53.

zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej rezolucji Radzie, Komisji oraz rządom państw członkowskich.

Identyfikator:	Dz.U.UE.C.2013.353E.38
Rodzaj:	Rezolucja
Tytuł:	Rola kobiet w gospodarce ekologicznej (2012/2035 (INI)).
Data aktu:	11/09/2012
Data ogłoszenia:	03/12/2013

Rola kobiet w gospodarce ekologicznej (2012/2035 (INI)).

Zmiany w prawie

ZUS: Renta wdowia - wnioski od stycznia 2025 r.

Zmiany w składce zdrowotnej od 1 stycznia 2026 r. Rząd przedstawił założenia

Prezydent podpisał nowelę ustawy o rozwoju lokalnym z udziałem lokalnej społeczności

Do poprawki nie tylko emerytury czerwcowe, ale i wcześniejsze

Bez konsultacji społecznych nie będzie nowego prawa

Nowy urlop dla rodziców wcześniaków coraz bliżej - rząd przyjął projekt ustawy

Dz.U.UE.C.2013.353E.38