Wyrok Trybunału (trzecia izba) z dnia 10 października 2013 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Centrale Raad van Beroep - Niderlandy) - F. van der Helder, D. Farrington przeciwko College voor zorgverzekeringen(Sprawa C-321/12) 1
(Zabezpieczenie społeczne - Rozporządzenie (EWG) nr 1408/71 - Artykuł 28 ust. 2 lit. b) - Świadczenia z ubezpieczenia zdrowotnego - Osoby uprawnione do emerytur w kilku krajach członkowskich - Miejsce zamieszkania w innym państwie członkowskim - Udzielanie świadczeń rzeczowych w państwie miejsca zamieszkania - Ciężar świadczeń - Państwo członkowskie, którego "ustawodawstwu" emeryt lub rencista podlegał najdłużej - Pojęcie)
(2013/C 344/57)
Język postępowania: niderlandzki
(Dz.U.UE C z dnia 23 listopada 2013 r.)
Sąd odsyłający
Centrale Raad van Beroep
Strony w postępowaniu głównym
Strona skarżąca: F. van der Helder, D. Farrington
Strona pozwana: College voor zorgverzekeringen
Przedmiot
Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym - Centrale Raad van Beroep - Wykładania art. 4 i art. 28 ust. 2 lit. b) rozporządzenia (EWG) nr 1408/71 z dnia 14 czerwca 1971 r. w sprawie stosowania systemów zabezpieczenia społecznego do pracowników najemnych, osób prowadzących działalność na własny rachunek i do członków ich rodzin przemieszczających się we Wspólnocie (Dz.U. L 149, s. 2) - Ubezpieczenie zdrowotne - Świadczenia na rzecz emerytów lub rencistów zamieszkałych w innym państwie członkowskim niż państwo właściwej instytucji - Świadczenia na koszt instytucji państwa członkowskiego, w którym emeryt lub rencista był ubezpieczony najdłużej - Pojęcie ustawodawstwa, któremu emeryt lub rencista podlegał najdłużej
Sentencja
Artykuł 28 ust. 2 lit. b) rozporządzenia Rady (EWG) nr 1408/71 z dnia 14 czerwca 1971 r. w sprawie stosowania systemów zabezpieczenia społecznego do pracowników najemnych, osób prowadzących działalność na własny rachunek i do członków ich rodzin przemieszczających się we Wspólnocie, w wersji zmienionej i uaktualnionej rozporządzeniem Rady (WE) nr 118/97 z dnia 2 grudnia 1996 r., ze zmianami wprowadzonymi rozporządzeniem (WE) nr 1992/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 18 grudnia 2006 r., należy interpretować w ten sposób, że wskazane w tym przepisie "ustawodawstwo", któremu emeryt lub rencista podlegał najdłużej, to ustawodawstwo dotyczące emerytur lub rent.
