Wyrok Sądu z dnia 16 września 2013 r. - Bank Kargoshaei i in. przeciwko Radzie(Sprawa T-8/11) 1
(Wspólna polityka zagraniczna i bezpieczeństwa - Środki ograniczające przyjęte wobec Iranu w celu przeciwdziałania rozprzestrzenianiu broni jądrowej - Zamrożenie funduszy - Obowiązek uzasadnienia - Prawo do obrony - Prawo do skutecznej ochrony sądowej - Uzasadnione oczekiwania - Przegląd zastosowanych środków ograniczających - Błąd w ocenie - Równość traktowania - Podstawa prawna - Istotne wymogi proceduralne - Proporcjonalność - Prawo własności)
(2013/C 325/52)
Język postępowania: angielski
(Dz.U.UE C z dnia 9 listopada 2013 r.)
Strony
Strona skarżąca: Bank Kargoshaei (Teheran, Iran); Bank Melli Iran Investment Company (Teheran); Bank Melli Iran Printing and Publishing Company (Teheran); Cement Investment & Development Co. (Teheran); Mazandaran Cement Company (Teheran); Melli Agro-chemical Company (Teheran) i Shomal Cement Co. (Teheran) (przedstawiciele: początkowo adwokaci L. Defalque i S. Woog, następnie adwokaci L. Defalque i C. Malherbe)
Strona pozwana: Rada Unii Europejskiej (przedstawiciele: M. Bishop i R. Liudvinaviciute-Cordeiro, pełnomocnicy)
Interwenienci popierający stronę pozwaną: Komisja Europejska (przedstawiciele: F. Erlbacher i M. Konstantinidis, pełnomocnicy)
Przedmiot
Po pierwsze, stwierdzenie częściowej nieważności decyzji Rady 2010/644/WPZiB z dnia 25 października 2010 r. zmieniającej decyzję 2010/413/WPZiB w sprawie środków ograniczających wobec Iranu i uchylającej wspólne stanowisko 2007/140/WPZiB (Dz.U L 281, s. 81), rozporządzenia Rady (UE) nr 961/2010 z dnia 25 października 2010 r. w sprawie środków ograniczających wobec Iranu i uchylającego rozporządzenie (WE) nr 423/2007 (Dz.U. L 281, s. 1), decyzji Rady 2011/783/WPZIB z dnia 1 grudnia 2011 r. dotyczącej zmiany decyzji 2010/413/WPZiB (Dz.U. L 319, s. 71), rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) nr 1245/2011 z dnia 1 grudnia 2011 r. dotyczącego wykonania rozporządzenia (UE) nr 961/2010 (Dz.U. L 319, s. 11) i rozporządzenia Rady (UE) nr 267/2012 z dnia 23 marca 2012 r. w sprawie środków ograniczających wobec Iranu i uchylającego rozporządzenie nr 961/2010 (Dz.U. L 88, s. 1), a po drugie, żądanie stwierdzenia nieważności każdego przyszłego rozporządzenia lub każdej przyszłej decyzji, obowiązujących na dzień zamknięcia ustnego etapu postępowania, uzupełniających lub zmieniających jeden z zaskarżonych aktów.
Sentencja