STANOWISKO RADY (UE) NR 8/2013 W PIERWSZYM CZYTANIUw sprawie przyjęcia decyzji Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie udzielenia pomocy makrofinansowej Republice Kirgiskiej
Przyjęte przez Radę w dniu 23 września 2013 r.
(2013/C 309 E/01)
(Dz.U.UE C z dnia 24 października 2013 r.)
PARLAMENT EUROPEJSKI I RADA UNII EUROPEJSKIEJ,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 209,
uwzględniając wniosek Komisji Europejskiej,
po przekazaniu projektu aktu ustawodawczego parlamentom narodowym,
stanowiąc zgodnie ze zwykłą procedurą ustawodawczą 1 ,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) Współpraca między Unią a Republiką Kirgiską oparta jest na Umowie o partnerstwie i współpracy między Wspólnotami Europejskimi i ich państwami członkowskimi, z jednej strony, a Republiką Kirgiską, z drugiej strony 2 (UPiW), która weszła w życie w 1999 r. Unia stosuje wobec Republiki Kirgiskiej ogólny system preferencji taryfowych.
(2) Gospodarka kirgiska ucierpiała w 2009 r. na skutek międzynarodowego kryzysu finansowego a w czerwcu 2010 r. w wyniku przemocy na tle etnicznym. Wydarzenia te zakłóciły działalność gospodarczą, pociągając za sobą znaczne wydatki publiczne konieczne na odbudowę i pomoc społeczną, i w rezultacie doprowadziły do istotnych luk w zakresie finansowania zewnętrznego i luk budżetowych.
(3) Podczas spotkania darczyńców wysokiego szczebla, które odbyło się w Biszkeku dnia 27 lipca 2010 r., społeczność międzynarodowa zobowiązała się do przekazania 1,1 mld USD w ramach nadzwyczajnego wsparcia celem udzielenia pomocy na rzecz ożywienia gospodarczego w Republice Kirgiskiej. Na tym spotkaniu Unia zadeklarowała udzielenie pomocy finansowej w kwocie do 117,9 mln EUR.
(4) Rada, na posiedzeniu w składzie Rady do Spraw Zagranicznych, w swoich konkluzjach z dnia 26 lipca 2010 r. dotyczących Republiki Kirgiskiej z zadowoleniem przyjęła wysiłki nowego rządu kirgiskiego na rzecz ustanowienia demokratycznych ram instytucjonalnych i zwróciła się do Komisji, by nadal zapewniała władzom Republiki Kirgiskiej pomoc, w tym poprzez nowe programy pomocowe, w realizacji programu reform i by przyczyniała się do trwałego wzrostu gospodarczego i rozwoju społecznego kraju.
(5) Polityczne i gospodarcze wsparcie Unii dla powstającej demokracji parlamentarnej w Republice Kirgiskiej stanowiłoby polityczny sygnał silnego wsparcia ze strony Unii dla demokratycznych reform w Azji Środkowej, zgodnie z polityką Unii wobec tego regionu określoną w strategii UE wobec Azji Środkowej (na lata 2007-2013) oraz w konkluzjach Rady w sprawie Azji Środkowej z dnia 25 czerwca 2012 r.
(6) Zgodnie z wspólną deklaracją Parlamentu Europejskiego i Rady przyjętą wraz z decyzją w sprawie udzielenia dalszej pomocy makrofinansowej Gruzji 3 pomoc makrofinansowa Unii powinna stanowić instrument finansowy stosowany w sytuacjach wyjątkowych, mający formę niewiązanego i nieukierunkowanego wsparcia bilansu płatniczego, służący przywróceniu trwałego finansowania zewnętrznego beneficjenta; pomoc ta powinna także stanowić podstawę realizacji programu dotyczącego polityki obejmującego solidne środki dostosowawcze i środki w zakresie reformy strukturalnej zmierzające do poprawy pozycji bilansu płatniczego, szczególnie w okresie trwania programu, i do umocnienia wdrażania odpowiednich porozumień i programów z Unią.
(7) Procesom dostosowań i reform gospodarczych w Republice Kirgiskiej służy pomoc finansowa Międzynarodowego Funduszu Walutowego (MFW). W czerwcu 2011 r. władze kirgiskie i MFW uzgodniły trzyletni rozszerzony instrument kredytowy MFW niebędący instrumentem ostrożnościowym ("program MFW") w wysokości 66,6 mln SDR (specjalne prawa ciągnienia) w celu udzielenia wsparcia temu krajowi. W czerwcu 2013 r. MFW zatwierdził czwarty przegląd tego programu. Cele programu MFW są zgodne z celem unijnej pomocy makrofinansowej, który zakłada złagodzenie krótkoterminowych trudności dotyczących bilansu płatniczego, oraz z realizacją solidnych środków dostosowawczych zgodnie z celem unijnej pomocy makrofinansowej.
(8) Unia udziela Republice Kirgiskiej sektorowego wsparcia budżetowego w ramach instrumentu finansowania współpracy na rzecz rozwoju w łącznej kwocie 33 mln EUR w latach 2011-2013 w celu wspierania reform w zakresie ochrony socjalnej, edukacji i zarządzania finansami publicznymi.
(9) W 2010 r., w związku z pogarszającą się sytuacją gospodarczą i prognozami gospodarczymi, Republika Kirgiska wystąpiła do Unii z wnioskiem o udzielenie pomocy makrofinansowej.
(10) Zważywszy na strategiczne znaczenie, jakie dla Unii ma Republika Kirgiska, jak również na kluczową rolę, którą państwo to odgrywa w zapewnianiu stabilności w regionie, należy uznać, na zasadzie wyjątku, że Republika Kirgiska kwalifikuje się do otrzymania unijnej pomocy makrofinansowej.
(11) Biorąc pod uwagę fakt, że w bilansie płatniczym Republiki Kirgiskiej utrzymuje się znaczna pozostająca do pokrycia luka w finansowaniu zewnętrznym przekraczająca zasoby udostępnione przez MFW i inne instytucje wielostronne, oraz mimo realizacji przez to państwo solidnych programów stabilizacji gospodarczej i reform, unijna pomoc makrofinansowa, która ma zostać udzielona Republice Kirgiskiej ("unijna pomoc makrofinansowa"), jest w obecnych nadzwyczajnych okolicznościach uważana za właściwą odpowiedź na wniosek tego państwa o wsparcie stabilizacji gospodarczej w powiązaniu z programem MFW.
(12) Celem unijnej pomocy makrofinansowej powinno być wspieranie przywrócenia Republice Kirgiskiej trwałego finansowania zewnętrznego, a tym samym wsparcie jej gospodarczego i społecznego rozwoju.
(13) Ustalanie kwoty unijnej pomocy makrofinansowej opiera się na kompleksowej ocenie ilościowej pozostających do zaspokojenia potrzeb Republiki Kirgiskiej w zakresie finansowania zewnętrznego oraz uwzględnia zdolność tego państwa do finansowania się z własnych zasobów, w szczególności z rezerw walutowych, którymi dysponuje. Unijna pomoc makrofinansowa powinna uzupełniać programy i zasoby udostępniane przez MFW i Bank Światowy. Przy ustalaniu kwoty udzielanej pomocy uwzględnia się również spodziewane wkłady finansowe ze strony darczyńców będących podmiotami wielostronnymi oraz potrzebę zapewnienia sprawiedliwego podziału obciążeń między Unią a innymi darczyńcami, a także wcześniej uruchomione środki w Republice Kirgiskiej w ramach innych unijnych instrumentów finansowania zewnętrznego oraz wartość dodaną ogólnego zaangażowania Unii.
(14) Uwzględniając pozostające do zaspokojenia potrzeby Republiki Kirgiskiej w zakresie finansowania zewnętrznego, poziom rozwoju gospodarczego tego państwa mierzony za pomocą wskaźnika dochodu na jednego mieszkańca oraz wskaźnika ubóstwa, zdolność finansowania się Republiki Kirgiskiej za pomocą własnych zasobów, w szczególności z rezerw walutowych, którymi dysponuje, a także jej zdolności do spłaty w oparciu o analizę zdolności obsługi zadłużenia, część środków pomocowych powinna zostać udostępniona w formie dotacji.
(15) Komisja powinna zapewnić zgodność prawną i merytoryczną unijnej pomocy makrofinansowej z głównymi zasadami, celami i środkami podejmowanymi w różnych obszarach działań zewnętrznych oraz z innymi stosownymi politykami Unii.
(16) Celem unijnej pomocy makrofinansowej powinno być wspieranie polityki zewnętrznej Unii wobec Republiki Kirgiskiej. Służby Komisji i Europejska Służba Działań Zewnętrznych powinny ściśle współpracować przez cały okres udzielania pomocy makrofinansowej w celu koordynowania zewnętrznej polityki Unii i zapewnienia spójności tej polityki.
(17) Unijna pomoc makrofinansowa powinna wspierać zaangażowanie Republiki Kirgiskiej w przestrzeganie wartości podzielanych przez to państwo i Unię, w tym demokracji, praworządności, dobrych rządów, poszanowania praw człowieka, zrównoważonego rozwoju i ograniczania ubóstwa, a także jej zaangażowanie w przestrzeganie zasady otwartego, opartego na zasadach i uczciwego handlu.
(18) Warunkiem wstępnym przyznania unijnej pomocy makrofinansowej powinno być respektowanie przez Republikę Kirgiską skutecznych mechanizmów demokratycznych, w tym wielopartyjnego systemu parlamentarnego i praworządności oraz gwarantowanie poszanowania praw człowieka. Ponadto cele szczegółowe unijnej pomocy makrofinansowej powinny służyć zwiększeniu skuteczności, przejrzystości i rozliczalności systemów zarządzania finansami publicznymi w Republice Kirgiskiej. Komisja powinna regularnie monitorować zarówno spełnienie warunku wstępnego, jak i realizację tych celów.
(19) W celu zapewnienia skutecznej ochrony interesów finansowych Unii, powiązanych z unijną pomocą makrofinansową, Republika Kirgiska powinna podjąć odpowiednie środki w zakresie zapobiegania nadużyciom finansowym, korupcji i wszelkim innym nieprawidłowościom związanym z tą pomocą oraz w zakresie zwalczania tych zjawisk. Należy również zapewnić kontrole przeprowadzane przez Komisję i kontrole przeprowadzane przez Trybunał Obrachunkowy.
(20) Przekazanie unijnej pomocy makrofinansowej nie narusza uprawnień Parlamentu Europejskiego i Rady.
(21) Kwoty pomocy makrofinansowej udzielanej w formie dotacji oraz kwoty przeznaczone na pomoc makrofinansową w formie pożyczek powinny odpowiadać środkom budżetowym przewidzianym w wieloletnich ramach finansowych.
(22) Unijną pomocą makrofinansową powinna zarządzać Komisja. Aby zapewnić Parlamentowi Europejskiemu i Radzie możliwość śledzenia wykonania niniejszej decyzji, Komisja powinna regularnie informować wspomniane instytucje o rozwoju sytuacji w związku z pomocą i udostępniać im odpowiednie dokumenty.
(23) W celu zapewnienia jednolitych warunków wykonywania niniejszej decyzji należy przyznać Komisji uprawnienia wykonawcze. Uprawnienia te powinny być wykonywane zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 182/2011 4 .
(24) Unijna pomoc makrofinansowa powinna podlegać warunkom dotyczącym polityki gospodarczej, które mają zostać określone w protokole ustaleń. W celu zapewnienia jednolitych warunków wykonywania i ze względu na efektywność Komisja powinna być uprawniona do negocjowania tych warunków z władzami kirgiskimi pod nadzorem komitetu przedstawicieli państw członkowskich zgodnie z rozporządzeniem (UE) nr 182/2011. Na mocy tego rozporządzenia procedura doradcza powinna, co do zasady, mieć zastosowanie we wszystkich przypadkach innych niż te określone we wspomnianym rozporządzeniu. Mając na uwadze potencjalnie duży wpływ pomocy w kwocie większej niż 90 mln EUR, w odniesieniu do takich operacji należy stosować procedurę sprawdzającą. Mając na uwadze kwotę unijnej pomocy makrofinansowej dla Republiki Kirgiskiej, w odniesieniu do przyjęcia protokołu ustaleń oraz do obniżenia, zawieszania lub anulowania pomocy zastosowanie powinna mieć procedura doradcza.
(25) Według MFW Republika Kirgiska należy do kategorii gospodarek wschodzących i rozwijających się; według Banku Światowego Republika Kirgiska należy do grupy gospodarek o niskich dochodach i krajów należących do Międzynarodowego Stowarzyszenia Rozwoju (IDA); według OHRLLS ONZ 5 Republika Kirgiska należy do kategorii rozwijających się krajów śródlądowych; według Komitetu Pomocy Rozwojowej OECD Republika Kirgiska znajduje się na liście innych krajów o niskich dochodach. Dlatego też Republika Kirgiska powinna zostać uznana za kraj rozwijający się, w rozumieniu art. 208 TFUE, co uzasadnia wybór art. 209 TFUE jako podstawy prawnej niniejszej decyzji,
PRZYJMUJĄ NINIEJSZĄ DECYZJĘ:
Sporządzono w ...
W imieniu Parlamentu Europejskiego |
W imieniu Rady |
... |
... |
Przewodniczący |
Przewodniczący |
1 Stanowisko Parlamentu Europejskiego z dnia 11 grudnia 2012 r. i stanowisko Rady w pierwszym czytaniu z dnia 23 września 2013 r. Stanowisko Parlamentu Europejskiego z dnia ... .
2 Dz.U. L 196 z 28.7.1999, s. 48.
3 Dotychczas nieopublikowane w Dzienniku Urzędowym.
4 Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 182/2011 z dnia 16 lutego 2011 r. ustanawiające przepisy i zasady ogólne dotyczące trybu kontroli przez państwa członkowskie wykonywania uprawnień wykonawczych przez Komisję (Dz. U. L 55 z 28.2.2011, s. 13).
5 Biuro Wysokiego Przedstawiciela ONZ ds. Krajów Słabo Rozwiniętych, Krajów Rozwijających się Pozbawionych Dostępu do Morza i Krajów Rozwijających się Położonych na Małych Wyspach.
6 Decyzja Rady 2010/427/UE z dnia 26 lipca 2010 r. określająca organizację i zasady funkcjonowania Europejskiej Służby Działań Zewnętrznych (Dz. U. L 201 z 3.8.2010, s. 30).
7 Rozporządzenie Rady (WE, Euratom) nr 480/2009 z dnia 25 maja 2009 r. ustanawiające Fundusz Gwarancyjny dla działań zewnętrznych (Dz. U. L 145 z 10.6.2009, s. 10).
8 Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) nr 966/2012 z dnia 25 października 2012 r. w sprawie zasad finansowych mających zastosowanie do budżetu ogólnego Unii oraz uchylające rozporządzenie Rady (WE, Euratom) nr 1605/2002 (Dz. U. L 298 z 26.10.2012, s. 1).
9 Rozporządzenie delegowane Komisji (UE) nr 1268/2012 z dnia 29 października 2012 r. w sprawie zasad stosowania rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) nr 966/2012 w sprawie zasad finansowych mających zastosowanie do budżetu ogólnego Unii oraz uchylające rozporządzenie Rady (WE, Euratom) nr 1605/2002 (Dz. U. L 362 z 31.12.2012, s. 1).
10 Rozporządzenie Rady (WE, Euratom) nr 2988/95 z dnia 18 grudnia 1995 r. w sprawie ochrony interesów finansowych Wspólnot Europejskich (Dz.U. L 312 z 23.12.1995, s. 1).
11 Rozporządzenie Rady (Euratom, WE) nr 2185/96 z dnia 11 listopada 1996 r. w sprawie kontroli na miejscu oraz inspekcji przeprowadzanych przez Komisję w celu ochrony interesów finansowych Wspólnot Europejskich przed nadużyciami finansowymi i innymi nieprawidłowościami (Dz.U. L 292 z 15.11.1996, s. 2).
12 Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) nr 883/2013 z dnia 11 września 2013 r. dotyczące dochodzeń prowadzonych przez Europejski Urząd ds. Zwalczania Nadużyć Finansowych (OLAF) oraz uchylające rozporządzenie (WE) nr 1073/1999 Parlamentu Europejskiego i Rady i rozporządzenie Rady (Euratom) nr 1074/1999 (Dz.U. L 248 z 18.9.2013, s. 1).
13 Dz.U. C 145 z 30.6.2007, s. 5.
14 Dz.U. L 218 z 14.8.2013, s. 15.