Wyrok Sądu z dnia 6 września 2013 r. - Europäisch-Iranische Handelsbank przeciwko Radzie(Sprawa T-434/11) 1
(Wspólna polityka zagraniczna i bezpieczeństwa - Środki ograniczające podjęte wobec Iranu w celu niedopuszczenia do rozprzestrzeniania broni jądrowej - Zamrożenie funduszy - Obowiązek uzasadnienia - Prawo do obrony - Prawo do skutecznej ochrony sądowej - Oczywisty błąd w ocenie - Prawo własności - Proporcjonalność)
(2013/C 304/26)
Język postępowania: angielski
(Dz.U.UE C z dnia 19 października 2013 r.)
Strony
Strona skarżąca: Europäisch-Iranische Handelsbank AG (Hamburg, Niemcy) (przedstawiciele: początkowo S. Ashley, S. Gadhia, solicitors, H. Hohmann, adwokat, D. Wyatt, QC, i R. Blakeley, barrister, następnie S. Ashley, H. Hohmann, D. Wyatt, R. Blakeley, S. Jeffrey i A. Irvine, solicitors)
Strona pozwana: Rada Unii Europejskiej (przedstawiciele: F. Naert i R. Liudvinaviciute-Cordeiro, pełnomocnicy)
Interwenienci popierający stronę pozwaną: Komisja Europejska (przedstawiciele: początkowo E. Paasivirta i S. Boelaert, następnie E. Paasivirta i M. Konstantinidis, pełnomocnicy); Zjednoczone Królestwo Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej (przedstawiciele: S. Behzadi-Spencer, A. Robinson i C. Murrell, pełnomocnicy, wspierani przez J. Swifta, QC i R. Palmera, barrister)
Przedmiot
Żądanie stwierdzenia nieważności, po pierwsze, decyzji Rady 2011/299/WPZiB z dnia 23 maja 2011 r. zmieniającej decyzję 2010/413/WPZiB w sprawie środków ograniczających wobec Iranu (Dz.U. L 136, s. 65), po drugie, rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) nr 503/2011 z dnia 23 maja 2011 r. w sprawie wykonania rozporządzenia (UE) nr 961/2010 w sprawie środków ograniczających wobec Iranu (Dz.U. L 136, s. 26), po trzecie, decyzji Rady 2011/783/WPZiB z dnia 1 grudnia 2011 r. dotyczącej zmiany decyzji 2010/413/WPZiB w sprawie środków ograniczających wobec Iranu (Dz.U. L 319, s. 71), po czwarte, rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) nr 1245/2011 z dnia 1 grudnia 2011 r. dotyczącego wykonania rozporządzenia (UE) nr 961/2010 w sprawie środków ograniczających wobec Iranu (Dz.U. L 319, s. 11), oraz po piąte, rozporządzenia Rady (UE) nr 267/2012 z dnia 23 marca 2012 r. w sprawie środków ograniczających wobec Iranu i uchylającego rozporządzenie (UE) nr 961/2010 (Dz.U. L 88, s. 1) w zakresie, w jakim akty te dotyczą skarżącej.
Sentencja