Sprawa T-12/11: Iran Insurance v. Rada Unii Europejskiej.

Wyrok Sądu z dnia 6 września 2013 r. - Iran Insurance przeciwko Radzie

(Sprawa T-12/11) ¹

(Wspólna polityka zagraniczna i bezpieczeństwa - Środki ograniczające podjęte wobec Iranu w celu zapobiegania rozprzestrzenianiu broni jądrowej - Zamrożenie funduszy - Podstawa prawna - Naruszenie prawa międzynarodowego - Obowiązek uzasadnienia - Prawo do obrony - Prawo do skutecznej ochrony sądowej - Oczywisty błąd w ocenie - Prawo własności - Proporcjonalność - Równość traktowania - Niedyskryminacja)

(2013/C 304/22)

Język postępowania: angielski

(Dz.U.UE C z dnia 19 października 2013 r.)

Strony

Strona skarżąca: Iran Insurance Company (Teheran, Iran) (przedstawiciel: adwokat D. Luff)

Strona pozwana: Rada Unii Europejskiej (przedstawiciele: M. Bishop i G. Marhic, pełnomocnicy)

Interwenient popierający żądania strony pozwanej Komisja Europejska (przedstawiciele: F. Erlbacher i M. Konstantinidis, pełnomocnicy)

Przedmiot

Z jednej strony, żądanie stwierdzenia nieważności, po pierwsze, załącznika II do decyzji Rady 2010/413/WPZiB z dnia 26 lipca 2010 r. w sprawie środków ograniczających wobec Iranu i uchylającej wspólne stanowisko 2007/140/WPZiB (Dz.U L 195, s. 39), zmienionej decyzją Rady 2010/644/WPZiB z dnia 25 października 2010 r. (Dz.U. L 281, s. 81) oraz załącznika VIII do rozporządzenia Rady (UE) nr 961/2010 z dnia 25 października 2010 r. w sprawie środków ograniczających wobec Iranu i uchylającego rozporządzenie (WE) nr 423/2007 (Dz.U. L 281, s. 1) w zakresie, w jakim dotyczą one skarżącej, po drugie, decyzji wydanej w odniesieniu do skarżącej "zawartej w" piśmie z dnia 28 października 2010 r., po trzecie, decyzji Rady 2011/783/WPZiB z dnia 1 grudnia 2011 r. zmieniającej decyzję 2010/413 (Dz.U. L 319, s. 71), oraz rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) nr 1245/2011 z dnia 1 grudnia 2011 r. dotyczącego wykonania rozporządzenia nr 961/2010 (Dz.U. L 319, s. 11) w zakresie, w jakim są one w stanie wpłynąć na sytuację skarżącej, po czwarte, decyzji wydanej w odniesieniu do skarżącej "zawartej w" piśmie z dnia 5 grudnia 2011 r., po piąte, załącznika IX do rozporządzenia Rady (UE) nr 267/2012 z dnia 23 marca 2012 r. w sprawie środków ograniczających wobec Iranu i uchylającego rozporządzenie nr 961/2010 (Dz.U. L 88 s. 1) w zakresie, w jakim dotyczy on skarżącej, oraz po szóste, każdego wydanego w przyszłości rozporządzenia i każdej wydanej w przyszłości decyzji Rady lub Komisji, które uzupełniałaby lub zmieniałyby jeden z aktów zaskarżonych w kontekście niniejszej skargi, oraz z drugiej strony, żądanie stwierdzenia, że w odniesieniu do skarżącej nie mogą mieć zastosowania art. 12 i art. 20 ust. 1 lit. b) decyzji 2010/413, art. 16 ust. 2, art. 26 rozporządzenia nr 961/2010, art. 1 pkt 7 decyzji Rady 2012/35/WPZiB z dnia 23 stycznia 2012 r. zmieniającej decyzję 2010/413 (Dz.U. L 19, s. 22), art. 23 ust. 2, art. 35 rozporządzenia nr 267/2012, art. 1 pkt 8 decyzji Rady 2012/635/WPZiB z dnia 15 października 2012 r. dotyczącej zmiany decyzji 2010/413 (Dz.U. L 282, s. 58), art. 1 pkt 11 rozporządzenia Rady (UE) nr 1263/2012 z dnia 21 grudnia 2012 r. zmieniającego rozporządzenie nr 267/2012 (Dz.U. L 356, s. 34) oraz art. 1 pkt 2 decyzji Rady 2012/829/WPZiB z dnia 21 grudnia 2012 r. zmieniającej decyzję 2010/413 (Dz.U. L 356, s. 71).

Sentencja

1) Skarga jest niedopuszczalna w zakresie, w jakim zmierza do stwierdzenia nieważności wszystkich wydanych w przyszłości rozporządzeń lub wszystkich wydanych w przyszłości decyzji Rady Unii Europejskiej lub Komisji Europejskiej, które uzupełniałyby lub zmieniałyby jeden z aktów zaskarżonych w kontekście niniejszej skargi.

2) Nie ma potrzeby orzekania ani w przedmiocie żądań stwierdzenia nieważności decyzji wydanych w odniesieniu do Iran Insurance Company "zawartych w" pismach Rady z dnia 28 października 2010 r. i z dnia 5 grudnia 2011 r., ani w przedmiocie zarzutu niedopuszczalności skargi wysuniętego przez Radę i wspieranego przez Komisję jedynie wobec żądań stwierdzenia nieważności decyzji wydanej w odniesieniu do Iran Insurance Company "zawartej w" piśmie Rady z dnia 28 października 2010 r.

3) Stwierdza się nieważność załącznika II do decyzji Rady 2010/413/WPZiB z dnia 26 lipca 2010 r. w sprawie środków ograniczających wobec Iranu i uchylającej wspólne stanowisko 2007/140/WPZiB, zmienionej decyzją Rady 2010/644/WPZiB z dnia 25 października 2010 r., załącznika VIII do rozporządzenia Rady (UE) nr 961/2010 z dnia 25 października 2010 r. w sprawie środków ograniczających wobec Iranu i uchylającego rozporządzenie (WE) nr 423/2007, decyzji Rady 2011/783/WPZiB z dnia 1 grudnia 2011 r. zmieniającej decyzję 2010/413, rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) nr 1245/2011 z dnia 1 grudnia 2011 r. dotyczącego wykonania rozporządzenia nr 961/2010 oraz załącznika IX do rozporządzenia Rady (UE) nr 267/2012 z dnia 23 marca 2012 r. w sprawie środków ograniczających wobec Iranu i uchylającego rozporządzenie nr 961/2010 w zakresie, w jakim dotyczą one Iran Insurance Company.

4) Skutki załącznika II do decyzji 2010/413, zmienionej decyzją 2010/644, następnie decyzją 2011/783, w odniesieniu do Iran Insurance Company, pozostają w mocy, do chwili, gdy skuteczne stanie się stwierdzenie nieważności załącznika IX do rozporządzenia nr 267/2012 w zakresie, w jakim dotyczy on Iran Insurance Company.

5) Rada pokrywa, oprócz własnych kosztów, koszty poniesione przez Iran Insurance Company.

6) Komisja pokrywa własne koszty postępowania.

1 Dz.U. C 63 z 26.2.2011.

• Identyfikator: Dz.U.UE.C.2013.304.12
• Rodzaj: Wyrok
• Tytuł: Sprawa T-12/11: Iran Insurance v. Rada Unii Europejskiej.
• Data aktu: 06/09/2013
• Data ogłoszenia: 19/10/2013
• Data wejścia w życie: 19/10/2013