Skarga wniesiona w dniu 2 sierpnia 2013 r. - Photo USA Electronic Graphic przeciwko Radzie(Sprawa T-394/13)
(2013/C 274/37)
Język postępowania: angielski
(Dz.U.UE C z dnia 21 września 2013 r.)
Strony
Strona skarżąca: Photo USA Electronic Graphic, Inc. (Pekin, Chiny) (przedstawiciel: K. Adamantopoulos, lawyer)
Strona pozwana: Rada Unii Europejskiej
Żądania
Strona skarżąca wnosi do Sądu o:
stwierdzenie nieważności rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) nr 412/2013 z dnia 13 maja 2013 r. nakładającego ostateczne cło antydumpingowe i stanowiące o ostatecznym pobraniu tymczasowego cła nałożonego na przywóz ceramicznych zastaw stołowych i naczyń kuchennych pochodzących z Chińskiej Republiki Ludowej (Dz.U. 2013 L 131, s. 1) w zakresie, w którym nakłada cło antydumpingowe na skarżącą, oraz
obciążenie strony pozwanej kosztami postępowania.
Zarzuty i główne argumenty
Na poparcie skargi strona skarżąca podnosi cztery zarzuty.
W ramach zarzutu pierwszego skarżąca podniosła, że Komisja i Rada (zwane dalej "instytucjami") dopuściły się oczywistego błędu w ocenie poprzez zaliczenie ceramicznych kubków pokrytych poliestrem do produktów objętych dochodzeniem.
W ramach zarzutu drugiego skarżąca podniosła, że poprzez włączenie ceramicznych kubków pokrytych poliestrem do innego rodzaju kamionkowych zastaw stołowych i naczyń kuchennych instytucje zaniechały przeprowadzenia prawidłowego porównania z naruszeniem art. 2 ust. 10 rozporządzenia Rady (WE) nr 1225/2009 z dnia 30 listopada 2009 r. w sprawie ochrony przed przywozem produktów po cenach dumpingowych z krajów niebędących członkami Wspólnoty Europejskiej (Dz.U. 2009 L 343, s. 51) (zwanego dalej "rozporządzeniem podstawowym").
W ramach zarzutu trzeciego skarżąca podniosła, że instytucje naruszyły art. 3 ust. 7 rozporządzenia podstawowego poprzez brak dokonania właściwej analizy skutków badanych przez Bundeskartellamt (niemiecki organ ds. ochrony konkurencji) praktyk antykonkurencyjnych na sytuację przemysłu Unii. W tym względzie skarżąca podnosi, że instytucje dopuściły się oczywistego błędu w ocenie poprzez stwierdzenie, że praktyki antykonkurencyjne nie miały wpływu na wskaźniki mikroekonomiczne i makroekonomiczne.
W ramach zarzutu czwartego skarżąca podniosła, że instytucje naruszyły art. 3 ust. 2 rozporządzenia podstawowego poprzez brak dokonania obiektywnego badania sytuacji przemysłu Unii. W tym względzie skarżąca podnosi, że instytucja dopuściła się oczywistego błędu w ocenie poprzez stwierdzenie, że praktyki antykonkurencyjne nie miały wpływu na wskaźniki mikroekonomiczne i makroekonomiczne.
